![รูปภาพ](/forum/uploads/photo-thumb-16342.jpg?_r=0)
ภาพที่ไม่อยากเห็น
#1
โพสต์เมื่อ 18 May 2008 - 09:17 PM
#2
โพสต์เมื่อ 18 May 2008 - 11:08 PM
เพื่อให้เรารู้และเข้าใจในสิ่งนั้นๆ และยอมรับมันได้ เข้าใจความเป็นมาและเป็นไป ปลดปล่อยให้มันผ่านไป..
ไม่น่าเกี่ยวกับสมาธินะครับ
#3
โพสต์เมื่อ 19 May 2008 - 11:47 AM
การนั่งสมาธิ เป็นการจัดเรียงข้อมูลในสมองใหม่ บางครั้งเรื่องที่เราจะทำ แต่ก็ลืมทำ ขณะนั่งสมาธิ มันก็จะทำให้ระลึกได้ การระลึกได้ นี่เองเป็นการเรียกคืนความทรงจำ ให้นั่งต่อไปเรื่อย ไม่ต้องไปสนใจมัน เพราะว่า เมื่อเวลาถึงพร้อม สมองจะปรับจนเป็นปกติแล้ว ก็จะสงบทางด้านจิตใจ ความหนักแน่น ตั้งมั่นของใจ เราเองเคยประสบมาแล้ว ทึ่งมาก
ที่จริง เมื่อนั่งสมาธิ กายภายใน ก็ต้องปรับ ล้าง เพื่อให้บริสุทธิ์ เพื่อที่จะรองรับบุญ และนิพพาน ทุกขเวทนาที่เกิดจากการนั่งสมาธิ คือ ความไม่สบายกาย ไม่เคยบังคับใจ แต่ต้องบังคับ คุมใจให้นิ่ง เป็นเรื่องธรรมดา ในระยะแรก ขอย้ำ ในระยะแรก หากนั้งสมาธิ หรือ เจริญภาวนา เป็นประจำทุกวัน ไม่เกินครึ่งปี ก็จะยิ้มได้ เป็นกำลังใจให้ นะ
#4
โพสต์เมื่อ 19 May 2008 - 07:05 PM
#5
โพสต์เมื่อ 19 May 2008 - 09:03 PM
นอกเวลานั่งก็ตรึกเบาๆ นึกถึงองค์พระไว้กลางท้อง
#6
โพสต์เมื่อ 19 May 2008 - 11:36 PM
หรือไม่ก็ทำบุญให้ถี่ ๆ บ่อยๆให้ภาพที่เป๋นบาปมันไม่ได้ช่อง
เพราะเราจะได้ความปิติใจแทน ขยันทำครับ สู้ๆ (หลักวิชา)
#7
โพสต์เมื่อ 19 May 2008 - 11:51 PM
อดีต ก็คือ อดีต ครับ
ภาพที่มารบกวน ก็แค่ภาพความทรงจำในอดีต
อย่าปรุงแต่งต่อให้ยืดยาว ก็แล้วกันครับ
เวลานั่งธรรมะ เมื่อมีความทรงจำในอดีต ทั้งดีและร้าย ผ่านเข้ามา
ก็เป็นธรรมดาของกระบวนการทางใจ กลไกทางจิต ครับ
วิธีแก้ไขมีหลายอย่างครับ เช่น
เฉย ๆ ได้ จะดีที่สุด
แต่ถ้าเฉย ไม่ค่อยได้
ก็ควรเปิดเสียงนำนั่งสมาธิ แล้วกำหนดใจตามเสียงอย่างต่อเนื่อง เนือง ๆ
หรือคิดเรื่องที่เป็นกุศล ภาพการทำความดี ภาพพระรัตนตรัย บ่อย ๆ ในช่วงต้นการนั่งสมาธิ
ฯลฯ
อุปมาเหมือน
เก้าอี้ดนตรี มีตัวเดียว เราก็สร้างสถานการณ์ให้ใจ คิดแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์ให้เรา
หรือเหมือนเติมน้ำสะอาดมากๆ เข้าไปแทนที่น้ำขุ่น ๆ
หรือเปิดไฟ หาแสงสว่างเข้าไปแทนที่ความมืด มัว สลัว ๆ
หากคุณนั่งสมาธิบ่อย ๆ ครั้งละนาน ๆ จะ่ช่วยจัดเรียงความทรงจำข้อมูลขยะที่รกใจ รบกวนใจ
ให้ไกลออกไป จากฐานข้อมูลที่ใจใช้ประจำ
สรุปว่า ขยันตื้อนั่งธรรมะ ก็แก้ไขได้ไวครับ
#8
โพสต์เมื่อ 20 May 2008 - 07:35 PM
#9
โพสต์เมื่อ 20 May 2008 - 08:38 PM
#10
โพสต์เมื่อ 21 May 2008 - 06:05 PM
อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด
๑. คิดง่าย ๆ แบบรักตัวเองและให้อภัยตัวเอง คือ ไม่เคยมีใครไม่เคยผิดพลาดมาก่อน
ไม่เคยมีใครสมบูรณ์แบบ เราเองเป็นหนึ่งคนที่ไม่แตกต่างกัน
เพราะฉะนั้น ให้อภัยในความผิดพลาดของตัวเองก่อนค่ะ
๒. ส่วนความคิดที่เป็นความคับแค้นใจ เป็นเพราะเดิมทีเดียวคุณคงเคยคาดหวังไว้กับบุคคล สิ่งของ
หรือเหตุการณ์รอบตัวไว้มาก พอผิดหวัง ก็นึกคิดคับแค้นใจ
วิธีแก้ก็คือ คิดใหม่ค่ะ ลดความคาดหวังในบุคคลอื่น ให้อภัยพวกเขา
ถ้าเขาทำผิดก็เพราะเขาไม่รู้ ถ้าเขารู้เขาคงไม่ทำ
ยกใจตัวเองให้สูงขึ้นด้วยการแผ่เมตตาให้เขาทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ค่ะ
๓. บุญทุกบุญให้ทำอย่างต่อเนื่องเต็มที่ เต็มกำลัง ทำให้ปลื้มในบุญนั้น
เอาทั้งตัวและใจ แช่อิ่มอยู่ในบุญตลอดเวลาด้วยการทำการบ้าน ๑๐ ข้อของคุณครูไม่ใหญ่ค่ะ
๔. ดู DMC ทุกวัน ฟังอย่างต่อเนื่องติดตาม
คำของหลวงพ่อเป็น "คำเพชร คำพลอย" ฟังแล้วจะสบายใจ มีกำลังใจค่ะ
๕. ก่อนนั่งสมาธิให้นึกถึงบุญทุกบุญที่ทำมา นึกภาพความปลื้มปิติในบุญที่เรารู้สึกได้
๖. อ่านหนังสือธรรมะบ้าง บ่อย ๆ
๗. หาเวลาไปปฏิบัติธรรม ๗ วัน ที่สวนพนาวัฒน์ หรือสวนป่าหิมวันต์บ้าง เพราะบางครั้งหัวใจของเราก็ต้องการการชาร์จแบตค่ะ
ก็คงพอเป็นแนวทาง อาจจะช่วยได้บ้างนะคะ
จริง ๆ แล้ว ตอบสั้น ๆ แค่ทำการบ้าน ๑๐ ข้อให้ครบทุกวัน ทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ
#11
โพสต์เมื่อ 24 May 2008 - 01:45 AM
ถ้าพยายามแล้วยังไม่ดีขึ้น แนะนำให้ทำข้อนี้ก่อนเลยค่ะ
เมื่อกำลังใจเข้มแข็ง อะไรๆ ก็ทำได้ ง่ายไปหมดค่ะ สู้ๆ นะคะ
ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)
ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป