ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

ปัญหาอะไรบ้างที่อาจเกิดขึ้นเมื่อศาสนาพุทธโด่งดัง ?


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 usr20351

usr20351
  • Members
  • 109 โพสต์

โพสต์เมื่อ 15 June 2008 - 12:16 PM

[size=3]ในสมัยพุทธกาล มีเหล่าพวกนอกศาสนาเป็นจำนวนมากที่มีความไม่พอใจที่เห็นศาสนาพุทธ
มีความเจริญ รุ่งเรือง เพราะทำให้พวกตนเสื่อมจากลาภ จึงได้หาวิธีทำร้าย ด้วยวิธีต่างๆ ซึ้งทำให้เกิดผล
กระทบต่อพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก เช่น ในกรณีของพระโมคคัลลานะ เป็นต้น
ในปัจจุบัน ต้องบอกว่าพระพุทธศาสนากำลังเบ่งบานไปทั่วโลก นั้นก็อาจจะทำให้มีกลุ่มคนที่ไม่พอใจก็ได้
ซึ้งถือว่าไม่เป็นผลดีต่อพระพุทธศาสนาเลย ถ้ามีวิธีการ ที่ทำให้กลุ่มคนที่ไม่พอใจเหล่านั้น ได้หันมา
ศรัทธาในพระพุทธศาสนาก็จะดีมาก ได้เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ปัญหาและอุปสรรคในการเผยแผร่
ธรรมะจะน้อยลง



#2 feyhong

feyhong
  • Members
  • 119 โพสต์
  • Location:13 หมู่ 1 ต.ท่าคล้อ อ.ก่งคอย จ.สระบุรี
  • Interests:computer,multimedai,wushu,miditation,the king

โพสต์เมื่อ 15 June 2008 - 03:02 PM

นับตั้งแต่มีพระพุทธศาสนาเกิดขึ้นมาในโลก ก็สร้างคามไม่พอใจแก่ผู้ที่ไม่มีศรัทธาอยู่แล้ว การที่บุคคลนอกศาสนาหาทางยุแหย่ทำลายพระพุทธศาสนามีมาตลอดเวลา ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่า ผูเผยแผ่คำสอนของศาสนาอื่นเห็นว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นของดี และมีเหตุผลมากกว่าคำสอนในศาสนาของตน หากได้เผยแพร่ออกไปมาก จะกระทบต่อศรัทธทาของศาสนิกของตน จึงได้มีการพยายามทุกวิถีทางเพื่อทำลายพระพุทธศาสนา หากทำลายไม่ได้ก็ให้กลืนกินปลอมปนคำสอนเพื่อให้พระพุทธศาสนากลายเป็นส่วนหนึ่งของศาสนาของตน ไม่ว่าพระพุทธศาสนาจะขยายไปทั่วโลกหรือไม่ การโจมตีและทำลายพระพุทธศาสนาก็มีอยู่เสมอ ๆ
อีกประการหนึ่งที่สำคัญคือนอกจากการโจมตีจากของศาสนาอื่นแล้ว ชาวพุทธที่ละโมบโลภมากบางคนก็หาเรื่องใสร้ายป้ายสีพระภิกษุผู้ปฏิบัติดีเพื่อเรียกร้องเงินทองจากพระเหล่านั้น พระภิกษุเหล่านั้นกลัวเสียชื่อเสียงและต้องการักษาศรัทธาของสาธุชนก็จำยอมเป็นเบี้ยล่างให้คนเหล่านี้รีดไถ หากพระรูปไม่ยอมจ่ายให้คนเอานี้ก็จะเรื่องเสื่อมเสียที่ตนใส่พระภิกษุด้วยวิธีการต่างๆ ไปขายให้กับสื่อมวลชน ตีเป็นข่าวใหญ่โต ชาวพุทธผ้มิได้ใช้ปัญาไตร่ตองก็เชื่อตามที่สื่อเสนอและเรียกร้องให้พระท่านสึกไปเสีย นี่เป็นอีกเรื่องมี่เป็นภัยต่อพระพุทธศาสนามากกว่าการโจมตีจากชาวต่างศาสนามากมายนัก

การแก้ปัญหาทำได้โดยชาวพุทธทั้งหลายควรจะช่วยกันปฏิบัติคำสอนและหมั่นเข้าวัดปฏิบัติ แต่งชุดขาวไปวัด และศึกษาคำสอนของพระพุทธองค์ให้แจ่มแจ้ง และช่วยกันขยายเรื่องราวดีๆของพระสงฆ์และกิจกรรมดีๆของชาวพุทธให้ขยายออกไปแล้วพระพุทธศาสนาจะรุ่งเรื่องและมั่นคงไปอีกยาวนาน

ตราบใดที่คนทั้งโลกยังไม่เข้าถึงธรรมกาย อย่าหมายว่าพระพุทธศาสนาจะมั่นคง

#3 เด็กน้อย...หัดเดิน

เด็กน้อย...หัดเดิน
  • Members
  • 237 โพสต์

โพสต์เมื่อ 16 June 2008 - 08:45 AM

ตั้งกระทู้ได้โดนใจมากค่ะ
คิดอยู่เหมือนกันว่าจะตั้งกระทู้ว่าอะไร ในเรื่องแบบนี้
แต่นึกไม่ออก


#4 suppy001

suppy001
  • Members
  • 2210 โพสต์

โพสต์เมื่อ 16 June 2008 - 09:54 AM

พุทธบริษัทสี่ต้องเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว และพุทธบริษัทสี่จะต้องช่วยกันรักษาปกป้องพระพุทธศาสนาอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันโดยยึดหลักว่าเรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา เรื่องพระศาสนาให้เอาอุเบกขาวาง...สาธุ

#5 หัดฝัน

หัดฝัน
  • Members
  • 4531 โพสต์
  • Gender:Male
  • Interests:ธรรมะ

โพสต์เมื่อ 16 June 2008 - 12:23 PM

จากประวัติศาสตร์ของพระพุทธศาสนาที่ผ่านมา โดยเฉพาะที่เสื่อมไปจากอินเดียนั้น เกิดจากภัยภายใน เป็นอันดับแรกครับ ส่วนภัยภายนอกนั้นเป็นอันดับรอง

ภัยภายใน คือ ชาวพุทธเราไม่สนใจศึกษา ปฏิบัติให้เข้าถึงแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา เมื่อไม่เข้าถึง การปฏิบัติตามหลักศาสนาก็ย่อหย่อน จากนั้นก็เริ่มขัดแย้งกันเอง เพราะไม่มีผู้รู้จริง จึงเป็นโอกาสให้ภัยภายนอกเข้ามาย่ำยีพระพุทธศาสนาครับ

ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร

#6 ณ ๐๗๒

ณ ๐๗๒
  • Members
  • 1340 โพสต์
  • Location:Ladkrabang

โพสต์เมื่อ 18 June 2008 - 12:34 AM

ภัยภายในคงเป็นไปอย่าง ป.ธ. ๙ ที่พระท่านเทศน์ให้ฟังเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาคือ
๑ เริ่มไม่เห็นแก่ผ้าเหลือง
๒ เริ่มวิจารณ์ธรรมที่บรมศาสดาสั่งสอน ที่ตกทอดมาสู่รุ่นเรา มีการถกเถียงกันต่างๆ นาๆ ดังที่เห็นได้มากในพันทิพย์ เริ่มมีการบิดเบือนพระธรรมของพระองค์
๓ เริ่มวิจารณ์บรมศาสดา เช่น ไม่เชื่อว่า สามารถเดินได้เจ็ดก้าวทันที สุดท้ายเลยเริ่มมีกระแสไม่เชื่อว่าท่านมีอยู่จริง

ความพร้อมเกิดขึ้น เมื่อเริ่มต้นลงมือทำ (โอวาทหลวงพ่อ 27/4/51)

ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจบุรุษให้หลงใหลได้มากเท่ากับสตรี  ไม่มีสิ่งใดที่จะรัดตรึงใจสตรีให้หลงใหลได้มากเท่ากับบุรุษ
แท้จริงแล้วความรักก็เปรียบดั่งเครื่องพันธนาการ  ที่มัดตรึงเหนียวแน่น ให้ลุ่มหลงอยู่ ย่อมจะต้องเวียนว่ายตายเกิดและจมอยู่ในกองทุกข์ร่ำไป