มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[jew072]

การอุทิศส่วนกุศลให้คู่กรรมคู่เวร ควรมีเงื่อนไขในการอุทิศใช่หรือไม่ ถูกผิดท่านผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยครับ

เช่น การอุทิศส่วนกุศลให้คู่กรรมคู่เวร ควรมีเงื่อนไขว่าถ้ารับบุญแล้วขอให้สิ่งที่ล่วงเกินหรือผูกเวรกันมาให้เป็น

อโหสิกรรม อย่าได้ผูกเวรซึ่งกันและกันเลย (เพื่อเป็นการลดศัตรูที่มองไม่เห็น) ถ้าคู่กรรมคู่เวรยอมรับเงื่อนไขก็ต้อง

อโหสิกรรมให้ไม่งั้นหมดสิทธิ์ เพราะได้ยินมาว่าถ้าไม่มีเงื่อนไขคู่กรรมคู่เวรอาจรับแต่บุญแต่ไม่ได้อโหสิให้ยังผูกเวร

อยู่ ถ้าเงื่อนไขการอุทิศนี้ถูกต้อง จะขออุทิศบุญแบบมีเงื่อนไขนี้ให้คู่กรรมคู่เวรของผู้อื่นได้ด้วยหรือไม่ (ต้องการทำ

ให้แม่ เพราะแม่เข้าใจเรื่องบุญและทำบุญค่อนข้างน้อย ตัวผมทำบุญมากกว่าจึงอยากใช้เงื่อนไขนี้ลดวิบากคู่กรรมคู่

เวรให้แม่)

[ทัพพีในหม้อ]

ถ้าเขาไม่ยอมรับเงื่อนไขคุณ คุณก็ไม่ยอมอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขา แล้วเมื่อไหร่เขาจะใจอ่อนอโหสิให้หละครับ

ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมีเงื่อนไข กลัวเสียบุญเปล่าหรือครับ งง

เวลาคุณโกรธใครสักคนหนึ่ง เขามาบอกว่าเขาจะให้ขนมคุณถ้าคุณเลิกโกรธเขา คุณจะยอมรับขนมแล้วเลิกโกรธเขาง่ายๆไหมล่ะครับ

กับถ้าเขามาง้อทำดีกับคุณไปเรื่อยๆ วันนึงคุณจะใจอ่อนหายโกรธเขาไหม

ตัวคุณเองอยากได้อย่างไหน คนอื่นเขาก็ต้องการอย่างนั้นแหละครับ

อนุโมทนาบุญครับ

[เคยเข้าวัด]

แล้วแต่ครับ จะมีเงื่อนไขหรือไม่มีเงื่อนไขก็ได้ แต่ถ้าจะให้ตรงจุดก็ควรมีเงื่อนไขกำกับไว้ด้วย อุปมาเหมือนกับการอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ แม้เราจะไม่รู้ว่าข้อสอบจะออกตรงไหนบ้าง แต่ถ้าเราได้อ่านทบทวนอยู่เสมอแม้จะไม่ตรงจุดเราก็ยังทำข้อสอบได้ เพียงแต่ว่าเวลาที่เราใช้ในการทำข้อสอบอาจจะนานสักหน่อยเพราะต้องนึกลำดับความรู้ที่เราอ่าน แต่ถ้าเราอ่านหนังสือแบบเก็งข้อสอบ โดยรู้ว่าข้อสอบจะออกตรงไหนออกยังไง เราก็สามารถทำข้อสอบได้เช่นกันและใช้เวลาทำข้อสอบได้เร็วขึ้นด้วยจริงไหมครับ

ส่วนการอุทิศให้คู่กรรมคู่เวรของผู้อื่นผมคิดว่าอาจจะได้ครับ อาจจะช่วยได้บ้างแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลยจริงไหมครับ อุปมาเหมือนกับเด็กทะเลาะกัน แล้วผู้ใหญ่เข้าช่วยเครียร์ขอโทษแทน อาจจะเลิกลากันไปแต่เด็กก็อาจจะยังมีความโกรธแค้นกันอยู่ แต่ก็ช่วยยืดเวลาที่เด็กจะลงไม้ลงมือทะเลาะกันออกไปได้อีกระยะจริงไหมครับ

เพราะฉนั้นหากจะอุทิศให้คู่กรรมคู่เวรของเราหรือของใครก็ตาม ทำไปเถอะครับ ส่งผลดีให้กับตัวเราอยู่แล้วที่สำคัญยังช่วยสั่งสมจิตเมตตาให้เกิดขึ้นในใจเราเกิดเป็นเมตตาบารมีได้จริงไหมครับ

[หัดฝัน]

สิ่งสำคัญที่สุด คือ การทำให้แม่มีบุญมากขึ้นน่ะครับ ไม่ใช่แค่การอุทิศบุญให้คู่เวรของแม่ หากแม่ของคุณเจ้าของกระทู้มีบุญมากๆ (จากการที่แม่ทำบุญด้วยตัวเอง) ก็๋จะไม่มีศัตรูหมู่พาลที่ไหนมาทำอันตราย แม่ของเจ้าของกระทู้ได้ครับ กำลังบุญจะปกป้องคุ้มครองรักษาไว้ตลอด

ดังเช่น พระเทวทัต จองเวรพระพุทธเจ้า ในตอนแรก พระพุทธเจ้า(สมัยสร้างบารมีเป็นพระโพธิสัตว์) ท่านบุญยังไม่มาก ก็โดนพระเทวทัตทำร้ายเอาย่ำแย่เลย บางชาติถึงกับเสียชีวิตเลยทีเดียว แม้อุทิศบุญให้ พระเทวทัตก็ไม่เลิกจองเวร ยังคงอาฆาตแค้นไปจนชาติสุดท้ายเลยทีเีดียว

แต่พอตอนหลัง เมื่อพระพุทธเจ้าท่านสร้างบุญมากเข้าๆ จนกำลังบุญเปี่ยมล้น ไม่ว่า พระเทวทัตจะจองเวรอย่างไร ก็ทำอันตรายพระพุทธเจ้าไม่ได้เลยล่ะครับ เช่น ปล่อยช้างตกมันใส่ พระพุทธเจ้า ช้างนั้นกลับกลายเป็นช้างเชื่่องๆ ต่อมาก็ให้คนยิงธนูใส่พระพุทธเจ้า คนยิงธนูก็ได้ฟังธรรม จนบรรลุธรรมทั้งหมด

ตอนหลัง กลิ้งหินใส่พระพุทธเจ้า หินก็แตกกลายเป็นสะเก็ดหิน ไปถูกพระบาทห้อเลือดนิดหน่อยเท่านั้นเองครับ

ชวนแม่สร้างบุญไว้เถิดประเสริฐนัก วิธีอื่นหวังยากครับถ้าเขาจองเวรแรงๆ แต่ก็ต้องทำ เพราะจะทำให้ผู้ทำมีกำลังบุญเพิ่มมากขึ้นทับทวี ปกป้องภัยอันตรายต่างๆ ได้ครับ

[hk_girlza]

เห็นด้วยกับ คุณหัดฝันค่ะ

บุญ... ใครทำ คนนั้นได้

บุญ.. เท่านั้น เป็นที่พึ่งของตนเอง ทั้งชาตินี้ และชาติหน้า

ถ้าจะอุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่ ก็ชวนแม่ ทำบุญ พร้อมๆกัน สิคะ ถึงจะเรียกว่า เปิดสวรรค์ ปิดนรกให้ มารดา
อย่างแท้จริง

[เด็กอนุบาลหน้าใสใจดี]

สาธุ.. สาธุ.. สาธุ..