มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ณ.ใจ]

ไม่เชื่อเรื่องบุญ ไม่เชื่อว่าการเล่นการพนัน เข้าบ่อนคาซิโน จะบาปตรงไหน

ลูกไม่ชอบให้ไป และคุยกันว่า ถ้าพ่อไปลูกจะไม่อยู่บ้าน พ่อก็ตกลง แต่ต่อมาพ่อผิดคำพูด เกิดอยากไป ถ้าไม่ให้ไปจะประชดชีวิต โดยการไม่รักษาสุขภาพ ปล่อยให้ความดันขึ้นสูง ไม่ควบคุมอาหาร ทิ้งชีวิต ... ตอนหลังก้อแอบหนีไป ลูกรู้พ่อไม่ทำตามสัญญา
ลูกเสียใจ รับไม่ได้ทำไมพ่อเป็นแบบนี้ .. หนีออกจากบ้าน ไม่กลับบ้าน ... ส่วนแม่ก้อเป็นห่วงลูกร้องให้ทุกวัน

ถามว่า .... ถ้าเป็นเพื่อนๆๆ พี่ๆๆๆ จะแก้ปัญหาอย่างไรดีค่ะ (พ่อไม่ชอบวัดพระธรรมกาย และชอบว่าลูกงมงายโดยวัดหรอก )

ลูกจะมีวิบากกรรม มั๊ยค่ะที่ทำให้แม่ต้องเป็นห่วงและร้องให้ รอคอยลูกกลับบ้าน

กลุ้มจังเลยค่ะ สงสารหมด ... แต่ไม่รู้จะช่วยอย่างงัยดี...

[usr23724]

เวลาคุณทำบุญก็ให้ใส่ชื่อพ่อลงไปเลย แล้วก็อธิฐาน ให้พ่อเข้าใจบุญบาป แล้วก็ค่อยๆชวนท่านทำบุญครับ

[สุรชัย (กัปตัน)]

Sathu Krub

[bkk072]

เห็นใจ จริง ๆ ค่ะ เพราะที่บ้านก็เป็น เข้าบ่อนเล่นหวย(ฝันแม่นซะด้วยสิ) บางคนเป็นเจ้ามือด้วย ว่างเป็นไม่ได้(ดำมี่

ป็อกเด้ง) เมื่อก่อนเข้าวัด ดิฉันก็ไม่เข้าใจไม่รู้ว่าเป็นบาป(เห็นภาพนรกขุม ๖ วุ้ยกลัว..ปรือส์) แถมเล่นแล้วดวงขื้นได้

เงินตลอด แต่เป็นเงินเรือหาย(ship -หาย)

ปัจจุบันเลิกแล้ว เพราะเข้าวัด(ขอบพระคุณ คุณครูไม่ใหญ่ค่ะ I LOVE YOU หลาย..หลาย..เด้อ) แล้วก็ชวนพี่น้อง ลูก

หลานทุกคนเข้าวัด จากที่ไม่มีใครเข้าใจวัด(ข่าวที่ลงนะสิ...เซ้งเลย)

แต่ก็เริ่มเข้าวัดที่ละคน ลูกชายเริ่มบวชเณรตอนปิดเทอมตั้งแต่ สิบขวบ สี่ปีติดต่อกัน(แต่ปีนี้เริ่ม บ่นแล้ว โถ...ลูกเรากำลัง

เป็นหนุ่มไง... เข้าจาย)

สามีก็เริ่มคิดได้ (แต่งงานทำไม หว่า เวรกรรมเพิ่งรู้ไง สายเสียแง้ว ต้องเลี้ยงเราต่อไป ฮิ..ฮิ) เพราะทำบุญแล้วใส่ชื่อครอบ

ครัว อธิษฐานจิต ตอนนี้พี่น้องทุกคนเข้าวัด พระน้องชายก็บวชอยู่ที่วัด มีคุณพ่อนี้แหละค่ะ ท่านยังไม่เข้าใจประชดอยู่

เรื่อย ท่านบอกว่าเหลือไว้สักคนบ้าง(ท่านเลยไม่ยอมเข้าอยู่คนเดี่ยว) ไปบ่อนได้แต่เข้าวัดโดนด่า(เป็นไปแล้ว) ก็ได้แต่ทำ

บุญแล้วใส่ชื่อท่าน อธิษฐานจิต เราเป็นลูกทิ้งท่านไม่ได้นะคะ อย่าทำให้ท่านร้องไห้นะค่ะ นี่แหละค่ะต้นบุญของคุญ อยู่

กับท่านทำดีไปเรื่อย ๆ ไม่ดื้อ..ไม่เถียง(ในใจได้นิดหน่อย..แฮะ..แฮะ) ทำดีเรื่อยไป นั่งสมาธิ (อย่างหนัก ๆ ให้เข้าถึงพระ

ธรรมกายแล้วเผื่อได้ไปช่วยท่าน ถึงตอนนั้นท่านไม่ดื้อแล้วละ )เอาใจเข้ากลาง อธิษฐานจิต ๆ เข้าไว้ มารไม่มี บารมีไม่

เกิดค่ะ สู้ สู้ เอาใจช่วยนะค่ะ

[คุณรู้มั๊ย คุณนั้นเคยตาย]

คนที่น่าเห็นใจก็คือ แม่ป่าวครับเนี่ย๐๐
ให้ลูกชวนพ่อไปทำบุญดีกว่าเสียเงินและเวลาไปเล่นการพนัน เพราะมันมีวิบากกรรมด้วยนะสิครับ
ทำบุญและอธิษฐานไปด้วย ให้พ่อเลิกให้ได้และห่างไกลกับสิ่งเหล่านี้

โจรขึ้นบ้านสิบครั้งยังไม่เท่าไฟไหม้บ้านครั้งเดียว
ไฟไหม้บ้านสิบครั้งยังไม่เท่าเล่นการพนันครั้งเดียว
โจรขึ้นยังเหลือบ้าน ไฟไหม้ยังเหลือที่ดิน แต่เล่นการพนันเสียทั้งบ้านและที่ดิน

[WISH]

ไม่เชื่อเรื่องบุญ ไม่เชื่อว่าการเล่นการพนัน เข้าบ่อนคาซิโน จะบาปตรงไหน

- ถือเป็นมิจฉาทิฐิอย่างหนึ่ง

ลูกไม่ชอบให้ไป และคุยกันว่า ถ้าพ่อไปลูกจะไม่อยู่บ้าน พ่อก็ตกลง แต่ต่อมาพ่อผิดคำพูด เกิดอยากไป ถ้าไม่ให้ไปจะประชดชีวิต โดยการไม่รักษาสุขภาพ ปล่อยให้ความดันขึ้นสูง ไม่ควบคุมอาหาร ทิ้งชีวิต ... ตอนหลังก้อแอบหนีไป ลูกรู้พ่อไม่ทำตามสัญญา

- หากเราเป็นอภิชาตบุตร ต้องอดทน อดกลั้น ควรตั้งจิตอภัยให้ท่านเสมอ ท่านเปรียบเป็นพระอรหันต์ในบ้าน...คือบุคคลยกเว้น

ลูกเสียใจ รับไม่ได้ทำไมพ่อเป็นแบบนี้ .. หนีออกจากบ้าน ไม่กลับบ้าน ... ส่วนแม่ก้อเป็นห่วงลูกร้องให้ทุกวัน

- หนีชั่วคราวนะ ตั้งหลัก มีแรงกำลังใจแล้วกลับมาช่วยเหลือเกื้อกูลท่านต่อ

ถามว่า .... ถ้าเป็นเพื่อนๆๆ พี่ๆๆๆ จะแก้ปัญหาอย่างไรดีค่ะ (พ่อไม่ชอบวัดพระธรรมกาย และชอบว่าลูกงมงายโดยวัดหรอก )
ลูกจะมีวิบากกรรม มั๊ยค่ะที่ทำให้แม่ต้องเป็นห่วงและร้องให้ รอคอยลูกกลับบ้าน

- ฟังแล้วเป็นวิกฤตของครอบครัว แต่สำหรับลูกพระธัมพันธุ์แท้ จะต้องเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส ทำให้ท่านเป็นสัมมาทิฐิ ปิดอบาย ชี้ทางให้ท่านเดินไปสู่ความสุขให้ได้ แล้วชัยชนะจะเป็นของเรา...
- ฟังแล้วดูง่าย แต่ในทางปฏิบัตินั้นไม่ง่าย เริ่มต้นจากตัวเราที่ต้องเข้มแข็ง อดทน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ตั้งตนชอบในเส้นทางสัมมาทิฐิ ศึกษาหาความรู้ คบหากัลยาณมิตรที่คอยแนะนำปรึกษา
- ลองทำดู ไม่ลองไม่รู้ สู้กันสักตั้ง แต่ต้องใช้ไม้อ่อนนะ ละมุนละม่อม กับบุพการีแล้วควรเลี่ยงไม้แข็งเพราะวิบากอาจตามมา(เว้นแต่สุดๆจริงๆ)...

กลุ้มจังเลยค่ะ สงสารหมด ... แต่ไม่รู้จะช่วยอย่างงัยดี...

- พึงคิดเสมอว่าผู้ที่โชคร้ายอย่างเราไม่ได้มีคนเดียวในโลก ยังมีเพื่อนร่วมทุกข์เช่นนี้อีกมาก
- เอาใจออกจากความกลุ้ม มาหยุดนิ่ง ปัญญาจะบังเกิด ให้เห็นหนทาง
- เวลามีน้อย เกื้อกูลท่านเถิด ก่อนจะต้องมาเสียใจในภายหลัง เพราะไม่ได้ตอบแทนคุณท่านในขณะมีลมหายใจอยู่...นะ