มี 13 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[บุญโต]

เหตุการณ์สมมุตินะคะ~~~เรื่องมีอยู่ว่า ลูกสาวกิจการงานยุ่งมาก ฝ่ายแม่เสียดายเงินที่จะจ้างคนทำงานบ้าน ก็เลยอาสาไปทำงานให้ลูก วันหนึ่งลูกสาวมาหยิบจานรับประทานข้าวพบจานไม่สะอาดจึงพูดว่า "แม่ล้างจานไม่สะอาด ยังลื่นอยู่เลย" แค่นั้นเองแม่โกรธ เก็บกระเป๋ากลับบ้านตนเองทันที~~~รบกวนขอความคิดเห็นว่าเหตุการณ์นี้ใครผิด,,,ใครควรปรับตัว,,,อย่างไร? ขอบคุณค่ะ

[about]

ลูกผิดเต็มๆค่ะ
เคยเจอกับตัวเองมาเหมือนกัน สุดท้ายแล้วก็ต้องขอโทษแม่ แม่เสียใจแล้วก็น้อยใจค่ะ จริงๆแล้วแม่ไม่ได้ทำเพราะเสียดายเงิน แต่ทำเพื่อลูกมากกว่า

[tnawut]

เห็นด้วยครับ กับคุณ usr22208

บางทีหาลูกจ้างมาให้ ก็ไม่ยอม คนเป็นพ่อเป็นแม่ ไม่อยากอยู่เฉย เลยอาสาทำ...

ถ้าจะบอกคุณแม่ก็ต้องพูดด้วยปิยะวาจา อย่าให้ต้องน้อยใจได้ จะเกิดวิบากกรรม

[MIHARU]

ที่บ้าน MIHARU ก็เป็นค่ะ ปู่กับย่ามาอยู่ด้วย แม่ของ MIHARU เป็นคนเจ้าระเบียบและรักความสะอาดมาก แต่ปู่กับย่าท่านจะอยู่แบบง่ายๆ เน้นประหยัดไว้ก่อน อย่างเช่น ท่านล้างจานไม่ใช้น้ำยาล้าง เพราะมันเปลือง พอล้างไม่สะอาด มดก็มาขึ้น ชอบล้างจานในห้องน้ำ แล้วไม่ล้างพื้น มีเศษข้าวเต็มไปหมด หรือให้ใช้ช้อนกลาง ท่านก็จะใช้ช้อนกลางอันเดียว แต่ตักกับข้าวทุกอย่าง หรือการอุ่นกับข้าวที่เหลือรวมกัน ทำให้ไม่น่ากิน แม่ของ MIHARU ก็แทบกรี๊ดหลายครั้ง ดีที่เป็นลูกหลวงพ่อนะ คือพอบอกท่านว่าไม่ต้องทำหรอก ปู่กับย่าก็งอน บางครั้งการอยู่กับผู้สูงอายุที่ท่านมีวิถีชีวิตของท่านมาแบบเดิมมาตลอดชีวิตมีนก็อยู่ยากนะคะ แต่แม่ของ MIAHRU ก็อดทนมาก เพราะรู้ว่าการปรนนิบัติแม่สามีก็ได้บุญ

[suppy001]

แค่ใช้พ่อแม่ทำงานให้ก็บาปแล้วครับ เหมือนใช้พระอรหันต์ คิดดูแล้วกัน

[เคยเข้าวัด]

ในความคิดของผม ผมคิดว่าผิดทั้ง2คนครับ ไม่มีคนใดคนหนึ่ง

ลูกผิดที่ว่าตำหนิแม่ เพราะแค่ล้างจานไม่สะอาดนั้น ตัวเองจัดการเองก็ได้ ไม่ต้องถึงขั้นไปตำหนิท่าน เป็นผมผมจะทำดังนี้ครับ ล้างจานที่เห็นว่าแม่ล้างไม่สะอาดซะ หรือล้างให้แม่เห็นเพื่อให้ท่านสงสัยแล้วถามเรา เราจะได้บอกท่านว่า "มันลื่นๆพิกลน่ะแม่ กลัวแม่เอาไปใช้แล้วจะไม่ดีต่อสุขภาพของแม่" พูดในเชิงถนอมนําใจต่อกันแต่ก็ให้ผู้เป็นแม่รู้ตัว ท่านจะได้ปรับปรุงเป็นการฝึกตัวเองให้มีนิสัยเป็นคนละเอียดติดตัวข้ามภพข้ามชาติ

คุณยายอาจารย์ท่านก็ทำเช่นนี้แหล่ะครับ หากเห็นว่าใครทำไม่สะอาด ท่านจะไม่ดุด่าว่ากล่าว แต่ท่านจะลงมือทำเอง และทำให้คนๆนั้นเห็น ให้เขาสงสัยแล้วถาม พอคนๆนั้นถามท่านก็จะสั่งสอนว่า"การทำความสะอาดต้องมีความละเอียดต้องทำทุกซอกทุกมุม เป็นการฝึกตัว เราต้องละเอียดทั้งภายนอกและภายใน เวลาปฏิบัติธรรมก็จะละเอียดก้าวหน้าตามไปด้วย "

ส่วนผู้เป็นแม่ผิดเพราะเป็นคนไม่ละเอียดพอ ถ้าหากปล่อยไปท่านก็จะเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็จะกลายเป็นนิสัยติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ ซึ่งจะไม่เป็นผลดีต่อตัวท่าน แต่การจะตักเตือนท่านต้องมีวิธีพูดเพื่อถนอมนําใจกันดังที่ได้กล่าวไว้แล้วข้างต้น

[บ่าวอุบล]

เคยฟังเพลงหนูเล็กของคาราบาวไหมครับ ถึงลูกจะโตยังไง ในสายตาของแม่ก็ยังรู้สึกว่าลูกเป็นเด็กอยู่
อย่าถือสาท่านเลยครับ ยังไงแม่ก็ยังรักลูกสุดหัวใจของแม่ วันก่อนผมไปเยี่ยมผู้พิการตามบ้าน มีคนพิการปัญญาอ่อนคนหนึ่งอายุเกือบ 30 ปี แข็งแรงดี แต่แม่ไม่ยอมให้ลูกทำงานอะไร งานบ้านก็ไม่ให้ช่วยทำ ผมถามว่าทำไมไม่ให้ลูกช่วย ผู้เป็นแม่บอกว่า สงสารลูก นีแหละหนอความรักของแม่ ถึงลูกจะเป็นอย่างไร แม่ก็รักลูกเสมอ กอดแม่เถอะนะ ก่อนที่จะไม่มีแม่ให้กอด (เหมือนผม) เกือบลืมตอบ งานนี้ลูกผิดชัวร์

[ทัพพีในหม้อ]

ทุกวันนี้ที่บ้านผม เผลอไม่ได้นะครับ คุณแม่จะเอาเสื้อผ้าไปซักไปรีดให้ทุกทีเลย ห้ามก็ไม่ฟัง พูดก็ไม่ได้ กับข้าวเต็มตู้ตลอด กลัวลูกอด ผมหล่ะรับเคราะห์กว่าทุกคน เพราะบ่อยครั้งที่กลับช้ากว่าคนอื่นต้องเก็บทานกับข้าวให้หมด จะเหลือก็ไม่ได้ ท่านจะน้อยใจว่าทำแล้วไม่มีใครทาน ผมหละกลุ้มใจร่างกายอ้วนกลม

เอาน่า แม่ลูกกัน ทนๆไปเถอะครับ เราหงุดหงิดยังดีกว่าให้ท่านหงุดหงิดครับ

อนุโมทนาบุญครับ

[Dd2683]

อนุโมทนา กับลูก ๆ ที่น่ารัก คอยเลี้ยงและดูแลมารดา บิดา ด้วยความรัก ความอดทนและปิยะวาจา ด้วยดีเสมอมาครับ

ส่วนเหตุการณ์สมมุติ นั้น (ที่เกิดขึ้นจริงในหลาย ๆ ครอบครัว)
ไม่ควรมองหาว่า ใครผิด
แต่ควร แก้ไข ปรับปรุงให้ถูกต้องและพึงพอใจด้วยกัน นะครับ
เช่น

กรณีอยู่ในฐานะ แม่ : ควรบอกลูก ว่า

จริงๆแล้วที่แม่อาสาทำงานบ้าน ก็ทำด้วยความรักของแม่ที่มีต่อลูกและเพื่อช่วยลูกประหยัดค่าใช้จ่าย นะจ๊ะลูก

ส่วน แม่ท่านใด ที่มักน้อยใจในคำพูดของลูก ๆ
ก็ควรพิจารณาเถิดครับ ว่า
นอกจากเป็นการทำร้ายจิตใจตนเองและเกิดความขัดแย้งกับลูกแล้ว
ได้ประโยชน์อะไรบ้าง ?
กับอาการน้อยใจและการแสดงท่าทีหรือประพฤติเพื่อประชดลูก ๆ อยากให้ลูกง้อ อยากให้ลูกเอาใจใส่

ที่กล่าวอย่างนี้ ไม่ได้ตำหนิ คนเป็นแม่ นะครับ
เพียงอยากให้ข้อคิดคนเป็น แม่ ว่า หากทำแบบนี้

นอกจากเป็นการทำร้ายจิตใจตนเองและเกิดความขัดแย้งกับลูกแล้ว
ยังเป็นการทำร้ายลูก ที่ตนเองรัก ในทางอ้อม อีกด้วย
คือ
หากลูกคนนั้น ไม่เยือกเย็น ไม่ยืดหยุ่น ไม่อดทนมากพอ
เมื่อเจอ แม่แสดงอาการน้อยใจ แสดงพฤติกรรม เก็บของออกจากบ้าน
ลูกคนนั้น ก็อาจก่อ มโนกรรม วจีกรรม กายกรรมในทางอกุศลกับบุพการี มารดา บิดา

ก็เท่ากับว่า ลูกก่อคุรุกรรมด้านอกุศล ก็เพราะบุพการีมีส่วนร่วมด้วย
แบบนี้ชีวิตของลูกคนนั้น ที่ก่อคุรุกรรมต่อบุพการีไว้ คงมีอุปสรรคในการดำรงชีพมากขึ้นไปอีก

สรุปว่า เสียหายทั้งแม่ทั้งลูก

กรณีอยู่ในฐานะ ลูก :
ผมคิดอย่างนี้ครับว่า

บุพการี คือ มารดา บิดา นั้น เสมือนครู เทวดา พรหม พระอริยบุคคล ของคนเป็นลูก
แม่และพ่อ อยู่ในฐานะที่ลูกควรเทิดไว้เหนือเศียรเกล้า

ไม่ว่าท่านทั้งสอง จะทำผิด ทำพลาด ไม่สมเหตุผล เอาแต่ใจตัวท่านเองอย่างไร
ไม่ว่าเหตุผลของลูกถูกต้อง เหมาะสม สมควรแก่เหตุการณ์อย่างไรก็ตาม

คนเป็นลูกไม่ควรถือสา เอาเรื่องเอาราวอะไรกับแม่และพ่อ

กรณีเกิดความขัดแย้งกัน
แค่ไม่เห็นด้วย แล้วอธิบายเหตุผล ที่ถูกต้องดีงาม ให้ท่านพิจารณาคุณและโทษ
ในสิ่งที่เราทำ เราเสนอให้ท่านทำ
ด้วยความรัก ความปรารถนาดี ให้ท่านเข้าใจ อย่างตรงไปตรงมา
ก็พอแล้ว

หากท่านเข้าใจ เห็นดีงาม ทำตามลูก ก็ยิ่งดี

แต่หากท่านยังเลือกทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม กับคุณประโยชน์ที่เราเสนอให้

ถ้า เป็นผม ผมจะยอมรับ แล้วคิดหาทางแก้ไขปัญหาที่อาจเกิด จากการตัดสินใจของท่าน

พูดง่าย ๆ คือ ลูก ควรถือเสมือนว่า
พ่อและแม่ คือ พระราชา พระราชินี คือ ฮ่องเต้ ฮองเฮา คือ เทวดา คือ พระ ประจำบ้าน
ที่ลูกควรเอาใจใส่ เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ทำในสิ่งที่ถูกใจท่าน

จริงอยู่การยอมทำตามใจท่าน ในคราวแรก ๆ อาจมีผลเสียหายตามมา มากบ้างน้อยบ้าง
แต่เมื่อผ่านไปสักสองสามเหตุการณ์

คำแนะนำที่ถูกต้อง ดีงามและสมเหตุผล ได้ประโยชน์มากกว่้าโทษ
ที่มาจากสติ ปัญญาและความรักของลูก ที่มีต่อมารดา บิดา นั้น

ก็จะทำให้ท่านทั้งสองก็จะประจักษ์และซาบซึ้งในความเก่งและดีในตัวลูกรักของท่านเอง ในที่สุดครับ

แต่ทั้งนี้ ต้องเยือกเย็น ยืดหยุ่น ยกย่อง ให้มาก ๆ

ไม่ใช้อารมณ์จนถึงก่อให้เกิดวจีกรรมทุจริต กับท่านนะครับ
เพราะไม่งั้น คนเป็นลูก จะมีแต่เสียกับเสีย
เหมือน สามัญชน มีเรื่องกับพระราชา หรือ ปุถุชนล่วงเกินพระอริยบุคคล ฉะนั้น

[บุญโต]

ขอบคุณคำตอบอันมีค่ำจากทุกท่านมากค่ะ

[หมอป๊อง]

สาธุ สาธุ..

ไฟล์แนบ

•  DSCN3781_1.jpg   103.59K   45 ดาวน์โหลด

[อริย 072]

ทุกท่านตอบน่าชื่นใจจัง โดยเฉพาะท่าน Dd2683 ตอบเป็นธรรมทานได้ชัดเจน
ขอเพิ่มอีกนิดเดียว
...
รู้ไหมว่าพ่อแม่ คือพระอรหันต์ของลูก
แล้วรู้ไหม ในช่วงชีวิตนี้ หลังพุทธกาลนี้ ไม่มีพระอรหันต์ มาให้เป็นเนื้อนาบุญ ง่ายๆอีกแล้ว..
แล้ว รู้ถึงอานิสงค์ ทำบุญกับพระอรหันต์ไหมว่า ยิ่งใหญ่
...
นึกเข้าใจอย่างนี้ อะไรๆ ก็ง่าย..
เอาบุญกับท่าน พระในบ้าน กันนะ
คนเราโชคดีมีพระอรหันต์แค่2รูป เท่านั้น
ท่านอยู่เป็นเนื้อนาบุญให้เราเดี๋ยวเดียว..เท่านั้น
...
ใครทำไม่ดีไว้ให้ท่านไม่พอใจล่ะก้อ
ผิดถูกไม่สนจ้า... ไปกราบขอขมา ในขณะที่ท่านยังอยู่ ให้ท่านหายโกรธ หายน้อยใจก่อน
พอท่านอโหสิกรรมให้ แล้วแม่ลูก จะเคลียร์ใจ เปิดใจ ก็ค่อยๆทำกันไปทีหลัง
แก้ท่านไม่ได้ ก็ต้องทนจ้ะ ไม่มีทางอื่น
ยกเว้น จะยอมเสี่ยง มีวิบากหนักทั้งที่รู้ ก็ไม่ว่ากัน..

[กุ้งรพ.หัวหิน]

สาธุค่ะ น่ารักทุกท่านเลย (เข้ามาอ่าน อิอิ)

[WISH]

เหตุการณ์นี้ใครผิด

- อ่านแล้วไม่ผิดอย่างชัดเจน...แต่พลาดมากกว่า...พลาดตรงไหน...กาละ+เทศะขณะที่ใจขุ่นมัว
- ทั้งสองท่านอาจมีอารมณ์ขุ่นๆซ่อนเร้นซึ่งกันมาระยะหนึ่ง
- แต่แล้วคนหนึ่งทำงานบ้านด้วยความสมัครใจ...จนเหนื่อย...อีกคนเพิ่งกลับจากที่ทำงาน...อยู่ในสภาวะเหนื่อยเช่นกัน...เกิดไปพบว่าจานที่ล้างไม่สะอาด...คิดว่าจะเตือนว่าอย่าทำดีกว่า
- สุดท้าย...วาทะก็เกิดขึ้น...ในเวลาที่ทั้งคู่เหนื่อย...คือร่างกาย+จิตใจก็อ่อนแอ...จนลืมศิลปะการพูด+วาจาสุภาษิต...นำมาสู่การกระทบกระทั่ง
- แล้วทั้งคู่...ต่างก็เสียใจ...ตัดพ้อ...คับอกคับใจกัน

ใครควรปรับตัว,,,อย่างไร?

- ถือวาระวันแม่ไว้เป็นดี
- ลูก-หลาน รดน้ำอวยพร ขออโหสิกรรมซึ่งกัน
- พวงมะลิหอมๆ บูชาพระในบ้าน
- มีโอกาส...มีแม่ให้กอด...
- แล้วอย่าพลาดอีกนะ