มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ลูกพระพุทธ]

ช่วงหลายปีนี้ผมถูกโกงหลายครั้ง แต่ละครั้งเป็นเงินทองไม่น้อย คำถามที่ผุดขึ้นมาทันทีคือ "ทำไมเราโง่เหลือเกิน ปล่อยให้เขาโกงเราได้"

เมื่อทำอะไรไม่ได้ ก็จำต้องปลงและลืมมันไป และแล้วประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอยอีกครั้ง และอีกครั้ง

ผ่านมาหลายครั้งก็เรียนรู้ว่า เราไม่อาจห้ามไม่ให้คนอื่นทำร้ายเรา แต่เราสามารถป้องกันตัวเราจากการทำร้ายตัวเอง

เมื่อประสบเรื่องที่คนอื่นทำให้ตนเจ็บปวด บางคนเลือกที่จะลืม บางคนอาฆาตไว้จนวันตาย

การเก็บความโกรธแค้นไว้นานมีแต่ทำให้ราคาของความโกรธแค้นนั้นสูงขึ้น เนื่องจากค่าเก็บรักษาอารมณ์ชนิดนี้แพงมาก บิลของมันประกอบด้วยรายการค่าหัวใจเสื่อม ความดันโลหิตพุ่งสูง นอนไม่หลับ เครียด อาจตามมาด้วยมะเร็งและความตายก่อนวัย คิดรวมค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว แพงกว่าความเสียหายที่เกิดขึ้นตอนแรกหลายเท่า

ที่น่าขำก็คือบ่อยครั้งคนที่ทำให้เราโกรธแค้นไม่รู้ตัวเลยว่าเขาทำให้เรารู้สึกแย่ ในหลายกรณีเขาไม่ได้ทำร้ายเรา เราต่างหากที่ทำร้ายตัวเอง บางคนสามารถโกรธหัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่นึกถึงประสบการณ์เลวร้ายบางเรื่อง ทั้งที่มันเกิดขึ้นนาน 30-40 ปีมาแล้ว

ดังนั้นหากสามารถปล่อยวางความโกรธแค้นนี้ได้เร็วเท่าใด ความเสียหายรวมก็ลดลงเท่านั้น และเครื่องมือที่ทำให้เราสามารถปล่อยวางก็มีเพียงชนิดเดียวคือ การให้อภัย

การให้อภัยจึงเป็นการแก้ปัญหาที่ "ถูก" ที่สุด

นักฟิสิกส์-จิตแพทย์-นักเขียน ธอมัส แซส บอกว่า "คนโง่ไม่ให้อภัยและลืม คนอ่อนโลกให้อภัยและลืมทั้งหมด คนฉลาดให้อภัยแต่ไม่ลืม"

การให้อภัยไม่ใช่การกระทำของคนจนตรอกหรือคนอ่อนแอ มหาตมะ คานธี ผู้ที่ทั้งชีวิตประสบแต่การถูกทำร้ายทั้งกายและใจ เรียนรู้ว่า ระบบตาต่อตา ฟันต่อฟันไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น ท่านกล่าวว่า "คนอ่อนแอไม่สามารถให้อภัยใคร การให้อภัยเป็นคุณสมบัติของคนเข้มแข็ง"

อภัยทานจึงเป็นทานที่ทำยากที่สุด เพราะเป็นการพัฒนาของจิตใจชั้นสูง

ชีวิตบนโลกนี้สั้นนิดเดียว จะแบกอารมณ์ไร้ประโยชน์ไปจนวันตายทำไมให้เหนื่อยเปล่า

เครดิต: วินทร์ เลียววาริณ

[เย็นสบาย]

สาธุครับ

[peter10]

นำ case study มาเปรียบเทียบดิคับ
แล้วจะทำให้รู้สึกว่า ไม่เครียดมาก ถ้าคิดว่ามันเป็นวิบาก
คุ๋เวรคู่กรรมกันมาก่อนอ่ะคับ
คิดแบบนี้เสมอ เลยไม่ค่อยเครียดแบบแต่ก่อนแล้วคับ

[Tree]

สาธุครับผม
ทุกสิ่งเกิดขึ้นแต่เหตุครับ

[131072]

อย่างที่คุณ Tree บอกว่าทุกสิ่งเกิดขึ้นแต่เหตุ
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราก็เหมือนเงาของเราเอง
ที่สะท้อนตัวเราเอง สะท้อนการกระทำของเราในอดีต
เพราะฉะนั้นแล้วสิ่งทีเกิดขึ้นก็เกิดจากการกระทำของเราทั้งนั้น
ไม่มีใครมากำหนด หรือมาลิขิตให้เราเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
นอกจากการกระทำของเราเอง
การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ก็คือ การให้อภัยทาน
การให้ธรรมทาน แม้จะมากถึง 100 ครั้ง
ก็ยังได้บุญน้อยกว่าการให้ อภัยทาน แม้จะให้เพียงครั้งเดียวก็ตาม
การให้อภัยทาน ก็คือการไม่ผูกโกรธ ไม่อาฆาตจองเวร ไม่พยาบาท
คิดร้ายผู้อื่นแม้แต่ศัตรู การให้อภัยทาน จึงเป็นการบำเพ็ญเพียร
เพื่อละ โทสกิเลส

การให้อภัยคนที่ทำร้ายเราอาจดูเป็นเรื่องยาก
ก็คิดเสียว่าเราเคยทำแบบนี้กับผู้อื่นมาก่อน
คิดได้แบบแล้วก็พยายามสร้างบารมีให้ยิ่งๆขึ้นไป
จะได้ตัดทอนวิบากกรรมเก่าได้บ้าง

[กุ้งรพ.หัวหิน]

สาธุค่ะ เคยเป็นเหมือนกัน รู้สึกเลยว่าสารพิษกำลังวิ่งไปทั่วตัว สุดสุดจริงจริง ถ้าหยุดไม่ได้ก็ ต้องจมพิษตายเลยนะคะ น่ากลัวมากๆ
กราบอนุโมทนาบุญท่านที่สามารถหยุดใจ ไม่ให้โกรธไม่ให้แค้น คนที่มา โกง มาทำร้ายได้ สุดยอดจริงๆ สาธุค่ะ

[Noble]

วิธีง่ายๆคือ
อย่าไปคิดครับ

เขาฝากมีดไว้ให้เรา คิดถึงมันอีก
ก็เหมือนเราเอามีด ที่เขา ฝากไว้มาแทงตัวเองซ้ำๆๆๆ
เราแพ้เขามาก็แย่แล้ว
...โยนมีดทิ้งไปครับ

ง่ายกว่าครับผม
ดูแลตัวเองครับ

[DJ.]

คุณ Noble อุปมาอุปมัยได้คารมคมคาย

นับถือ นับถือ คารวะน้ำชาหนึ่งจอกครับ