การทำบุญไถ่ชีวิตโคได้บุญมากจริงหรือ
#1
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 01:51 PM
#2
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 02:47 PM
ในอดีตกาล มีสามเณรถึงคราวหมดอายุ ระหว่างทาง เห็นหนองน้ำแห่งหนึ่งกำลังแห้ง มีปลากำลังจะตายหลายตัว สามเณรจึงช่วยนำปลาจากหนองน้ำที่แห้ง ไปยังหนองน้ำที่เต็มที่อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่
ผลก็ืคือ การช่วยชีวิตปลาในครั้งนั้น ทำให้สามเณรยังคงมีอายุยื่นมาได้จวบจนอายุขัย
ส่วนทำบุญเท่าไหร่จะได้ไปดุสิตบุรีนั้น
คำตอบก็คือ ทำบุญจนเลิกถามว่า ต้องทำเท่าไหร่นั้นแหละครับ จึงจะได้ไป เพราะบุญคือ ความสะอาดของใจ หากใจยังคิดในเรื่องซื้อขายบุญ แสดงว่าใจยังสะอาดไม่พอ ก็ไปเป็นเทวดาตามพื้นดิน ตามต้นไม้ หรือไปสววรค์ชั้นต้นได้ครับ หากไม่มีบาปต้องไปอบาย
แต่หากได้ทำบุญจนเป็นนิสัย จนเกิดนิสัย เช้าใดไม่ได้ทำทาน เช้านั้นจะยังไม่ทานข้าว วันใดยังไม่ตั้งใจรักษาศีล วันนั้นจะยังไม่ออกจากบ้าน คืนใดยังไม่ตั้งใจทำภาวนา คืนนั้นจะยังไม่นอน ถ้าอย่างนี้มีแววไปดุสิตบุรี หรือ แม้แต่สวรรค์ชั้นอื่นๆ ใดเลยครับ ถ้าปรารถนา นั่นคือ บุญได้ซึมซับเข้าสู่ใจ กลั่นใจให้ใสสะอาดยิ่งๆ ขึ้นไปแล้ว
ในอดีต ธรรมมิกอุบาสก ได้ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาจนเป็นนิสัย ก่อนท่่านละโลก มีราชรถจากเทวดา 6 ชั้นฟ้า มาเชิญท่านไปอยู่ด้วย เพราะคนดี ใครๆ ก็อยากได้ไปอยู่ด้วย แต่สุดท้าย ท่านเลือกสวรรค์ชั้นดุสิต น่ะครับ
#3 *innerspot*
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 03:16 PM
#4
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 03:39 PM
#5
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 03:57 PM
- อานิสงส์อย่างน้อยๆก็ อายุยืน ปราศจากโรคภัย ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐไช่ไหม
ขออนุญาตคุณหัดฝันขยายความของนิยายนะ...
- พราหมณ์เมื่อเห็นเณรอยู่เป็นปกติ ก็รู้สึกทึ่ง คาดไม่ถึง จึงเผาตำราการทำนายชะตาทิ้ง ละทิฐิออกบวชในพระศาสนาแทน...
- นิยายที่ฟังมาก็จบลงเพียงเท่านี้...เล่าให้ V Star ฟังก่อนนอนนะ
#6
โพสต์เมื่อ 28 November 2008 - 10:32 PM
#7
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 02:12 AM
#8
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 08:01 AM
QUOTE
ในอดีตกาล มีสามเณรถึงคราวหมดอายุ
-เพราะสามเณรผ่านไปเจอพราหมณ์ผู้เชี่ยวชาญเรื่องการทำนาย ได้ทำนายว่าเณรจะหมดอายุขัยในวันนี้ แต่สามเณรก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนใจ
QUOTE
ระหว่างทาง เห็นหนองน้ำแห่งหนึ่งกำลังแห้ง มีปลากำลังจะตายหลายตัว สามเณรจึงช่วยนำปลาจากหนองน้ำที่แห้ง ไปยังหนองน้ำที่เต็มที่อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่
- ซึ่งปลาที่เณรใช้บาตรตักแล้วนำไปปล่อยหนองน้ำใหญ่นั้นเป็นพระโพธิสัตว์(นิยายของผมมีปลาตัวเดียวนะ)
QUOTE
ผลก็ืคือ การช่วยชีวิตปลาในครั้งนั้น ทำให้สามเณรยังคงมีอายุยื่นมาได้จวบจนอายุขัย
- หลังจากเณรช่วยปลาโพธิสัตว์ตัวนั้น จิตใจก็แช่มชื่น แต่อากาศเริ่มร้อน เณรจึงใช้บาตรครอบศีรษะเดินกลับวัด ระหว่างทางผ่านต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีอสรพิษบนกิ่งไม้ฉกลงมาที่ศีรษะเณรน้อย แต่เผอิญไปฉกบาตรที่ครอบศีรษะ เณรจึงแคล้วคลาดจากมรณะภัยในครั้งนี้ด้วยอานิสงส์ทันตาเห็น
- พราหมณ์เมื่อเห็นเณรอยู่เป็นปกติ ก็รู้สึกทึ่ง คาดไม่ถึง จึงเผาตำราการทำนายชะตาทิ้ง ละทิฐิออกบวชในพระศาสนาแทน...
- นิยายก็จบลงเพียงเท่านี้...เล่าให้ V Star ฟังก่อนนอนนะ
เฮ้ เฮ้...เดี๋ยวก่อน เรื่องนี้กลายเป็นนิยายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ขอเวลาแป๊บบบนึง ขอไปเปิดตำราก่อน ไม่รู้ว่าอยู่เล่มไหน จำได้ว่าไม่ได้เป็นแบบนี้นี่หนา หรือยังไงหว่า แต่ไม่น่าใช่เนื้อเรื่องแบบนี้แน่ๆ
คลับคล้ายคลับคลา ว่าน่าจะเป็นเรื่องของพระสารีบุตรกับสามเณรลูกศิษย์ท่านไม่ใช่หรือ แล้วมากลายเป็นสามเณรกับพราหมณ์หมอดูไปได้ยังไงหว่า แถมมีเรื่องงูบนหัว เอ๊ย...งูฉกบาตรที่ครอบหัวด้วย
เดี๋ยวหาเจอแล้วจะเอามาอ้างอิงให้ดูกันนะครับ
#9
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 09:06 AM
#10
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 02:26 PM
แต่ของคุณทัพพีในหม้อ น่าจะเป็นปฐมเหตุของการปล่อยปลา
http://awa1985.spaces.live.com/Blog/cns...1!166.entry
- ต้องขอบคุณ คุณทัพพีในหม้อ ที่ทักท้วงให้ผมไปค้นคว้าได้ความรู้เพิ่ม
- ขออภัย คุณหัดฝัน มา ณ โอกาสนี้ หากคำตอบของคุณหัดฝันนั้นเป็นเรื่องของพระสารีบุตรที่คุณทัพพีในหม้อเกริ่นไว้ แล้วผมนำนิยายหมอดูไปแทรก :'(
#11
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 06:45 PM
ส่วนเรื่องของผมนั้น ก็ไม่ใช่ปฐมเหตุแห่งการปล่อยปลาด้วย จำได้ว่ามีเหตุมากกว่านั้น ถึงขนาดที่ว่าหมู่สงฆ์ไปเข้าเฝ้าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อให้ทรงออกมาเทศน์สรุปเลยทีเดียว
หาไม่เจอสักที ไม่รู้ว่าเอาไปไว้ตรงไหน อยู่ในพระไตรปิฎกนี่แหละครับ ใครแฟนพันธ์แท้พระไตรปิฎกช่วยหน่อยครับ ไม่ได้เอามาคัดง้างอะไรหรอก แต่ติดใจอยากรู้เองนะครับ ไม่เกี่ยวกับคุณ WISH แล้ว
#12
โพสต์เมื่อ 29 November 2008 - 09:23 PM
http://www.tv5.co.th.../nontaburi3.htm
เจองูแล้ว...สงสัยอย่างที่คุณครูไม่ใหญ่กล่าว...ตำนาน...เวลาตำนานๆก็จะบิดออกไป
#13
โพสต์เมื่อ 30 November 2008 - 02:40 PM
ถ้าฆ่าสัตว์ที่มีคุณ ก็บาปมากกว่า
สัตว์มีคุณน้อย ก็บาปน้อยตามลำดับ
ให้ชีวิตสัตว์ก็เช่นเดียวกัน พอจะเทียบเคียงกันได้
สรุป
อะไรที่เป็นความดี ทำเถิด
อะไรที่เป็นความชั่ว อย่าได้คิด พูด ทำ เลย
สาธุ
หยุดให้เป็น เย็นให้พอ รอให้ได้ ง่ายนิดเดียว เดี๋ยวก็ได้
ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว เดี๋ยวก็ได้ ง่ายนิดเดียว
ajvj
#14
โพสต์เมื่อ 30 November 2008 - 04:49 PM
#15
โพสต์เมื่อ 01 December 2008 - 08:44 AM
#16
โพสต์เมื่อ 01 December 2008 - 10:23 AM
#17
โพสต์เมื่อ 01 December 2008 - 01:46 PM