วาเลนไทน์-โชคร้ายหรือโชคดี
#1
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 09:12 AM
ผ่านไปแล้วกับเทศกาลแห่งความรัก สมัยยังหนุ่มสาว(กว่านี้) เคยใส่ใจกับวันนี้มากทีเดียว รู้สึกว่าสายตาเราจะจับจ้องไปที่ดอกกุหลาบสีแดงช่อโตของเพื่อน เห็นแล้วก็อิจฉา เพราะเรามันไม่มีให้ถือ ยามนั้นเราเคยถามตัวเองว่าทำไมเราช่างโชคร้ายจริงหนอที่หน้าตาไม่ดีอย่างเพื่อน
[/size]
[size="3"]กาลเวลาล่วงกว่า 10 ปี จากวัยมัธยม สู่คนทำงาน (ไม่ใช่สิ) ต้องเรียกว่านักสร้างบารมีถึงจะถูก..
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา กลับไม่อยากได้ดอกไม้ช่อโต แต่ขอเพียงดอกบัวเพื่อไปบูชาพระมหาธรรมกายเจดีย์
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา กลับไม่อยากมีใครอยู่เคียงข้าง ขอเพียงศูนย์กลางกายและสองขา ปั่นจักรยานไปบอกรักพระประธานที่โบสถ์ บอกรักพระรัตนตรัยด้วยการปฏิบัติบูชา
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา กลับไม่อยากได้ข้าวของชิ้นใหม่ หรือของขวัญจากใคร ขอเอาจักรยานคู่ใจมาล้าง เช็ด ทำความสะอาด ล้างจักรยานไป ก็ล้างใจไปด้วย
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา กลับไม่อยากไปดูหนังรักโรแมนติก แต่หยิบ DOU มาอ่านและทำแบบฝึกหัดด้วยใจจดจ่อ
---------------
ทำไมไม่หน้าตาดีแบบเพื่อน
จากเคยรู้สึกโชคร้าย กลับกลายเป็นความโชคดี
หน้าตาบ้านๆแบบนี้ทำให้เรารอดพ้นกลไกแห่งความรัก ที่มักจะมาพร้อมกับอุบาย และอบายภูมิ
แล้ววาเลนไทน์ที่ผ่านมา ใครต่อใคร เขาทำอะไรกันบ้างค่ะ
---------------------
http://sasismile.wordpress.com
#2
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 09:43 AM
ตอนเช้า อยู่กับงานวิจัยที่รักและต้องทำให้เสร็จภายในปีนี้ให้ได้
ตอนเที่ยง นั่งพักผ่อนในร้านที่รักที่เมื่อต้องการที่พักใจทีไรร้านนี้ก็ให้ได้เสมอ
ตอนบ่าย อยู่กับเพื่อนรัก เพราะต้องนั่งแก้ปัญหาคอมพิวเตอร์ที่ต้องนำไปใช
ตอนเย็นกับตอนค่ำ อยู่กับครอบครัวที่รัก รักมากๆ อบอุ่นเป็นที่สุด
ตอนนอน อยู่กับตนเองที่รักตนเอง หลับสบายๆ อยู่ในอู่แห่งทะเลบุญครับ
Happy & Smile
#3
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 09:59 AM
เราตัวคนเดียว สร้างบารมีได้สะดวก สบาย วิ่งได้ระยะทางในเส้นทางสู่ที่สุดแห่งธรรมนี้
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
#4
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 10:27 AM
แต่วาเลนไทน์สำหรับวัยย่างเข้าวัยรุ่น อย่างน้องๆ ลูกๆ หลานๆ หลายต่อหลายคนต่างเฝ้ารอ เฝ้าหวัง ความรักจากคนอื่นที่จะมามอบให้ (ในวันนั้นวันเดียว..) คงมีความตื่นเต้น แฝงด้วยความ alert เบิกบาน อยู่เป็นแน่แท้..
วันวาเลนไทน์ปีนี้ น่าจะเป็นวันที่ผู้ใหญ่ใจดี อย่างพวกเราๆ ที่จะให้ความกระจ่างแจ่มแจ้งชัดเจน ในเรื่องของ--ความรัก--แด่เด็กๆรุ่นหลังๆเหล่านี้น่ะครับ..ก่อนที่พวกเขาจะไปทำความเข้าใจด้วยกันเอง แล้วก็เตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหนก็ไม่รู้!!
ผู้ใหญ่ใจดี อย่างพวกเราต่างก็ผ่านร้อน ผ่านหนาวมาก็เยอะ..ก็คงจะพอให้คำนิยาม หรือคำจำกัดความของคำว่า--ความรัก--ได้เป็นอย่างดีที่สุด..
อย่าปล่อยให้วันวาเลนไทน์ปีนี้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์..อย่าคิดว่าไม่มีอะไร ปล่อยให้เด็กๆเรียนรู้เอง เดี๋ยวก็คงจะรู้เอง..ใช่ครับ สักวันหนึ่งเค้าก็จะรู้ได้เอง แต่เค้าอาจจะต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อจะได้เรียนรู้คำว่า--รัก--ถึงวันนั้นคำว่าสายเกินไปก็คงต้องนำมาพูด มาถกกัน เพราะผลที่ตามมาก็คือ ปัญหาเรื่องท้องไม่มีพ่อ ปัญหาโรคเอดส์ ปัญหาครอบครัวไม่ยอมรับ ฯลฯ
ขอให้ผู้ใหญ่ใจดีทุกคน ร่วมไม้ ร่วมมือกันเถิดครับ แล้วอานิสงค์ผลบุญที่เกิดขึ้นก็จะตกไปถึงเยาวชนของชาติ ที่เค้าได้เห็นตัวอย่างผู้ใหญ่ใจดี และจะได้ถือเอาเป็นเยี่ยงอย่าง เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้องและดีงามสืบต่อไปครับ..
แฮปปี้วันวาเลนไทน์เดย์ครับ..
#5
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 10:59 AM
คนทั่วไปก็จะต้องการให้มีรูปสวย เป็นที่รักของผู้พบเห็นได้โดยง่าย... พออ่านข้อความนี้แล้ว พบความจริงที่เป็น เหรียญสองด้าน... ขออนุโมทนาบุญครับ
#6
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 11:36 AM
เห็นด้วยกับคุณ homer324 ทุกประเด็น แต่ว่า...
ใจสูงยังเป็นวัยรุ่นอยู่นะคะ อายุ 20 กว่าๆเอง
ฮือๆๆ
อิอิ
แต่ก็สะท้อนให้เห็นนะคะว่า คนอาจคิดว่า วัยรุ่นกะธรรมะยังไปด้วยกันไม่ได้ (โอ้ว) แต่ใจสูงเป็นวัยรุ่นหัวใจกระชุ่มกระชวยด้วยธรรมะค่า ^o^
อนุโมทนากับทุกความเห็นนะคะ ดีมากๆเลย
#7
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 11:59 AM
อดีต กับ ปัจจุบัน
ในมุมมองของวันวาเลนไทน์
คนส่วนใหญ่ใจดีรักคนอื่นเขาหมด
แต่ลืมรักตัวเอง ให้ของขวัญตัวเอง
ด้วยการหยุดนิ่งที่กลางใจใส ๆ ของตัวเอง
แตวันแห่งความรักรอบนี้
มอบ "ช่วงเวลา" แสนสุข
ให้คุณแฟนไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ค่ะ
ให้ไปอยู่กับตัวเองซะให้เต็มที่
และย้ำให้เอาดวงแก้วใส ๆ องค์พระใส ๆ มาฝากด้วยนะ
#8
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 01:22 PM
ถึงตอนนี้ยังไม่มีคู่บุญคู่บารมีมาร่วมชะตากรรมด้วยกัน(อิอิ) แต่ก็มีความสุข รู้สึกโปร่ง เบาสบายมากกว่าตอนมีใครสักคนที่คิดว่าเค้าสามารถจะมาเป็นคู่บุญคู่บารมีได้(เมื่อสองปีก่อน) แต่ก็แอบอิจฉานิดๆ บางคู่ที่เค้าเป็นคู่บุญคู่บารมีกันจริงๆ
เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ คิดว่าน่าโชคดี ที่ไม่ต้องมีภาระ ไม่มีพันธะผูกพัน เป็นชีวิตที่โปร่งจริงๆ สะดวกในการสร้างบารมีโดยแท้ แต่ถ้ามีคู่ที่เป็นคู่บุญคู่บารมีก็ดีเลย แต่ส่วนใหญ่เปอร์เซ็นต์มันน้อยเหลือเกิน คนมีคู่เค้าอาจเถียงเนอะ
#9
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 08:32 PM
คือมีหน้าตาเป็นที่ตั้งแห่งศรัทธา อย่างนี้ดีไหมเอ่ย
#10
โพสต์เมื่อ 16 February 2009 - 08:58 PM
แต่วาเลนไทน์ปีนี้น้องชายสุดที่รักซื้อกระเป๋าสะพายส่งมา surprise ดีใจและปลื้มใจสุดๆเลยค่ะ
#11
โพสต์เมื่อ 17 February 2009 - 01:41 AM
#12
โพสต์เมื่อ 17 February 2009 - 11:15 AM
#13
โพสต์เมื่อ 17 February 2009 - 10:41 PM
เรียกว่า ลูกพระธัมฯคนพันธ์แท้ ทีเดียวเชียวครับ..
วัยรุ่นโดยทั่วไปที่ผมหมายถึงนั้น ส่วนใหญแล้วธรรมธาตุในตัว หรือระยะเวลาการบ่มเพาะบุญบารมี ยังน้อยน่ะครับ..
เมื่อบุญในตัวน้อย เรื่องที่คิดที่จะสอนตัวเองเป็นนั้น ยากมากๆเลยล่ะครับ..
จึงต้องอาศัยกัลยาณมิตร เช่นคุณพ่อ คุณแม่ หรือคนใกล้ชิดนี่แหล่ะครับ..
ที่จะเป็นเกราะป้องกันตัวให้ ตราบใดที่ยังคิดสอนตัวเองไม่ได้ หรือยังผิด ยังพลาดอยู่บ่อยๆน่ะครับ..
.....................................................................................................................
ต้องขออภัย ที่เอาตัวผมไปเปรียบเทียบกับคุณใจสูงน่ะครับ..
ที่เขียนไป ก็เพราะมีความรู้สึกอย่างงั้นจริงๆ คือจิตใจฝักใฝ่ในพระรัตนตรัยน่ะครับ..
และก็ดีใจ ที่คุณใจสูง เป็นวัยรุ่นที่ถึงแม้จะต่ำด้วยอายุ แต่จิตใจก็สูงเกินวัยเหลือเกินครับ..
อนุโมทนาบุญด้วยครับ..
#14
โพสต์เมื่อ 19 February 2009 - 07:24 PM
ชมเชยจ๊ะ ที่ถ่อมตัวจังว่า ( หน้าตาบ้านๆๆๆ ) แต่ตัวจริงน้องเธอน่ารักมากๆๆๆ เลยค่ะ เป็นคนผิวพม่าในตาแขก ผิว
ไม่เกี่ยวจ๊ะ เพราะอากาศบ้านเราร้อนจ๊ะ ที่น้องทำตัวแบบนี้นะถูกแล้วจ๊ะ ทำต่อไปเถิดจ๊ะ น้องนะมีบุญมากๆๆๆเลยจ๊ะ
ที่ได้เป็นลูกพระธรรมพันธ์แท้ มีใจแน่วแน่น ตั้งแต่ยังสาวๆๆๆเลย ขอเอาใจช่วยให้ ทำตัวแบบนี้ตลอดไป จนหมดอายุ
ขัย นะจ๊ะ ที่ดิฉันได้เข้ามาอยู่ใน DMC TV ก็เพราะน้องใจสูง นี้แหละค่ะ ที่มาตั้งกระทู้ ชวนนั่งสมาธิบูชาธรรม
หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ 22 เม.ย.2551 ที่ผ่าน พอได้เห็นได้อ่าน ก็เกิดอยากร่วม ด้วยก็พยายาม หาช่องทางเข้ามา
ในเว็บไซร์ จนได้ ความดีอันนี้ไม่มีวันลืม เลยค่ะ ว่าน้องเธอน่ารักมากๆ และก็มีบุญมากๆ ที่ทำให้ดิฉันได้มาอยู่ ใน
เว็บไซร์ และก็ได้มาเจอกับหมู่คณะ และก็หลายๆท่าน จนมาถึงทุกๆวันนี้ค่ะ ที่มาและก็ที่ไป ของดิฉันค่ะ ก็ขอ
อนุโมทนาบุญกับ น้องใจสูงคนนี้ ด้วยใจจริงจ๊ะ สาธุ สาธุ สาธุ