มี 23 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[แก้วใสปิ๊ง]

เรื่องจริงผ่านใจ
คุณเคยสงสัยเรื่องการใช้คำแปลกๆของหมู่คณะเรามั้ยครับ? เช่น นักสร้างบารมี ผู้นำบุญ ยอดกัลยาณมิตร ฯลฯ ยังไม่นับรวมที่แปลกกว่านั้นอย่างเช่น ถังขยะก็เรียก "ที่เก็บเพชรพลอย" แต่ก่อนผมคิดว่าเป็นแค่การใช้คำที่สวยเพื่อให้ผู้ฟังรู้สึกดี ลื่นหูกว่าปกติจะได้ช่วยเก็บขยะในวัด หรือถ้าอยากให้เค้ามาช่วยงานก็เรียกว่า "มารับบุญกัน" รู้สึกว่าเป็นเพียงความฉลาดที่จะเลือกใช้คำให้ดูดีเท่านั้น...
พี่ชายของผมเคยบอกว่า การบอกบุญ ก็คือเมื่อเราบอกด้วยใจใสๆเราก็ได้บุญแล้ว ถ้าเราไปบอกบุญ10คนแม้ไม่มีใครทำบุญกับเราเลย แต่ถ้าเรารักษาใจใสๆได้ เราบอก10ครั้งก็ได้บุญทั้ง10ครั้ง น่าแปลกนะที่ตอนนั้นพี่ชายพยายามพูดจนทำให้ผม(ตอนนั้นเป็นเด็กวัยรุ่นอายุประมาณ15-16)อยากลองไปบอกบุญดูบ้าง ประโยคนั้นทำให้ผมคิดว่าเป็นการได้บุญแบบไม่ยาก ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่นานพี่ชายคนนี้แหละที่ชวนผมทำบุญสร้างองค์พระประจำตัวที่มหาธรรมกายเจดีย์(รอบนอก) จนบัดนี้ผมยังไม่รู้เลยว่าพี่ชายผมเค้าคิดยังไงถึงมาบอกบุญน้องชายซึ่งยังเรียนอยู่ม.ปลาย ไม่มีรายได้อะไร มีแต่เงินเก็บจากแต๊ะเอียตอนตรุษจีนแต่ละปีที่สะสมมาตั้งแต่เด็ก
ตอนนั้นผมยอมรับว่าตัดสินใจถอนเงินเก็บมาสร้างองค์พระเพียงเพราะ... เค้าบอกว่าเงิน10,000บาทของเราจะกลายเป็นสิ่งที่ผู้คนกราบไหว้บูชานานเป็นพันปี! แต่ไม่ได้คิดเลยว่าพอเราร่วมสร้างแล้วยังต้องให้เราไปชวนคนอื่นๆมาสร้างด้วยนะ!!! หากคุณลองนึกภาพตาม เด็กวัยรุ่นคนนึงที่ยังสนุกกับการเตะบอล ดูหนังฟังเพลง ยังไม่เคยบวชธทย. ยังไม่เคยนั่งสมาธิเห็นดวงเห็นองค์พระอะไรกับเค้า ไม่ได้อินอะไรมากมายขนาดนั้น แต่จะให้ไปชวนคนอื่นสร้างองค์พระครั้งละเป็นหมื่น ไม่ง่ายเลยนะครับ
แต่สุดท้าย...ผมก็ตัดสินใจลองบอกบุญดู ทั้งคนที่ผมรู้จักและไม่รู้จัก มีเขินๆกลัวๆบ้างเพราะผมไปคนเดียวไม่ได้ไปเป็นทีมเหมือนพี่ๆที่เค้าไปknock doorกัน อาศัยทักทายแบบเด็กๆที่อ่อนน้อมหน่อย แล้วก็ยื่นเอกสารแผ่นพับใบปลิวต่างๆ(ที่วัดเรียกธรรมาวุธ) ไปบอกญาติๆแล้วเค้าไม่ทำ ก็เดินต่อไปคลีนิกใกล้ๆขอเข้าไปวางเอกสารใบปลิวที่โต๊ะรับแขกของเค้าก็ยังดี สมัยนั้นผมจำได้ว่าครูไม่ใหญ่จะพูดประโยคนึงบ่อยมากๆ "องค์พระแต่ละองค์มีเจ้าของอยู่แล้วนะจ๊ะ เจ้าของบุญรอการแจ้งข่าวจากลูกๆอยู่"
ตอนแรกผมไม่เข้าใจความหมายที่หลวงพ่อพูด(น่าจะเป็นแค่การรู้จำเท่านั้น) แต่หลังจากที่ลองทำหน้าที่ดูตามการเชียร์ของพี่ชาย มากกว่าครึ่งปีที่ลองชวนเพื่อนในห้องที่สนิท คุณครูสอนพุทธศาสนา พี่สาวตัวเอง ญาติพี่น้องที่พอจะมีโอกาส แม้กระทั่งเจ้าของที่เรียนพิเศษซึ่งได้เจอทุกสัปดาห์ ผมบอกบุญได้..2องค์
ล่าสุดเมื่องานหล่อหลวงปู่ทองคำปีที่แล้ว ผมได้บอกบุญคนที่ทำงานกว่า100คน ส่วนใหญ่ก็ร่วมมาคนละประมาณ100บาท แต่ที่ผมจำแม่นก็คือ มีจังหวะนึงซึ่งผมตั้งใจนำแผ่นผับไปบอกบุญกับคนหนึ่ง แต่มีผู้หญิงอีกคนอยู่ใกล้ๆเค้าได้ยินผมคุยแล้วมีทีท่าสนใจ(เหมือนแอบฟังอยู่) หลังจากนั้นไม่นานผมเลยหาจังหวะนำแผ่นผับไปยื่นให้เค้าและชวนเค้าทำบุญด้วยกัน เค้าได้ร่วมบุญใส่ซองแล้วส่งให้ผม พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปากก่อนจะเอ่ยว่า "ขอบใจนะที่เอาบุญมาให้"
ตอนนั้นผมว่าผมเข้าใจแล้วว่า คำว่า "ผู้นำบุญ" หมายถึงอะไร? แล้วคุณล่ะ มีความปลื้ม ความประทับใจในการบอกบุญอะไรกันบ้างเขียนมาเล่าบ้างสิครับ...อนูโมทนา

[คทาเทพ]

สาธุ ครับ

[WISH]

มาร่วมประทับใจกับเรื่องจริงผ่านใจครับ...สาธุ

[สุรชัย (กัปตัน)]

สาธุครับ

[chai189]

ขอบคุณครับ....ผมจะจำไว้สอนใจตัวเองยามท้อครับ
โมทนาบุญด้วยครับ สา...ธุ

[ดอกอุบล]

สาธุ...ขออนุโมทนาบุญ

[เด็กโรงเรียนวัด]

สาธุครับ

[ying 2000]

สาธุค่ะ

[Lucky Girl]

เก่งจังเลยค่ะ สาธุในหัวใจยอดนักสร้างบารมีด้วยคนค่ะ

[ปฏิปทา 072]

ขออนุโมทนาบุญ และก็ความประทับใจ กับ คุณ.แก้วใสปิ๊ง ด้วยนะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

[เดือนฉายงามแสง]

อนุโมทนาบุญ ด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ

[Chatkaew]

อ่านแล้วปลื้มแทนจริงๆ ค่ะ
เป็นความรู้สึกที่ดีสุดๆ ที่ใครที่ไม่เคยทำจะไม่มีวันได้สัมผัสความรู้สึกดีๆ แบบที่น้องได้รับ และเชื่อว่าไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่สิบปี ความรู้สึกนี้ก็จะยังหวนกลับมาให้ระลึกถึงเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน

พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านปรารถนาจะให้ลูกๆ ทุกคนได้บุญนี้ เพราะบุญจากการเป็นผู้นำบุญ / เป็นกัลยาณมิตร เป็นบุญที่จะมีอานิสงส์ช่วยเสริมและส่งให้ลูกๆ ได้กลับดุสิตบุรีค่ะ

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ

[ครูผู้นำแสงสว่าง]

ก่อนเข้าวัดพระธรรมกายก็ไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยแน่ใจ ไม่ค่อยมั่นใจ ในเรื่องบุญ

แต่เมื่อได้มาวัด รับบุญร่วมกับน้องๆ ชพส. บ่อยๆ ทำให้มีโอกาสศึกษา เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ทำให้เข้าใจความเป็นไปของโลกและชีวิตมากขึ้น

มั่นใจในทุกสิ่งที่เราได้ทำว่าสิ่งเหล่านั้นจะเป็นทางมาแห่งบุญแน่นอน ("บุญกิริยาวัตถุ 10 ")

สำหรับ คุณแก้วใสปิ๊ง คงจะเป็นบุญกิริยาวัตถุ 10 ข้อที่ 6 นะจ๊ะ

[พระพุทธศาสนา การทำบุญมีด้วยกัน 10 วิธี เรียกว่า “บุญกิริยาวัตถุ 10” หรือ สิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญ 10 ประการ ได้แก่

1. ให้ทาน หรือ ทานมัย อัน หมายถึง การให้ การสละ หรือการเผื่อแผ่แบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง ข้าวของเครื่องใช้หรือสิ่งอื่นใด และไม่ว่าจะให้แก่ใครก็ถือเป็นบุญทั้งสิ้น เพราะการให้ทานเป็นการลดความเห็นแก่ตัว ความตระหนี่ถี่เหนียว และความคับแคบในจิตใจให้น้อยลง ทำให้เราไม่ยึดติดในวัตถุสิ่งของ อีกทั้งสิ่งที่เราบริจาคหรือให้ทานแก่ผู้อื่นก็จะช่วยบรรเทาความเดือดร้อน และเป็นประโยชน์ต่อผู้รับ และสังคมโดยส่วนรวม การให้ทานนี้อยู่ที่ไหนๆ ก็ทำได้ และไม่จำเป็นต้องเงิน เช่น การแบ่งของกินให้กับแม่บ้านที่ทำงาน หรือยาม เป็นต้น ข้อสำคัญ สิ่งที่บริจาคหรือให้ทานแก่ผู้อื่น ควรเป็นสิ่งยังใช้ได้ มิใช่เป็นการกำจัดของเหลือใช้ที่หมดอายุ หมดคุณภาพให้ผู้อื่น ผลการให้ทานดังกล่าวจะทำให้ผู้ปฏิบัติเกิดความปีติอิ่มเอิบใจ

2. รักษาศีล หรือ สีลมัย คำว่า ศีล หมายถึง ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนา ที่กำหนดการปฏิบัติทางกายและวาจา เช่น ศีล 5 ศีล 8 หรืออาจจะหมายถึงการรักษากายวาจาให้เรียบร้อย การรักษาศีล เป็นการฝึกฝนมิให้ไปเบียดเบียนผู้อื่น ในขณะเดียวกันก็เป็นการลด ละ เลิกความชั่ว มุ่งให้กระทำความดี อันเป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิต มิให้ตกต่ำลง เช่น ไม่ไปเป็นชู้เป็นกิ๊กกับใครที่ทำงาน ทำให้ครอบครัวเขาไม่แตกแยก เป็นแม่ค้าไม่โกหกหลอกขายของไม่ดีแก่ลูกค้า เป็นพ่อบ้านไม่กินเหล้าเมายา ทำให้ลูกเมียมีความสุข เพื่อนบ้านก็สุข เพราะไม่ต้องทนฟังเสียงรบกวน จากการทะเลาะวิวาทกัน เหล่านี้ล้วนเป็นการรักษาศีล และเป็นหนึ่งในการทำบุญอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งผลบุญข้อนี้จะทำให้เรากลายเป็นคนเยือกเย็น สุขุมด้ว

3. เจริญภาวนา หรือภาวนามัย เป็นการทำบุญอีกรูปแบบ ที่มุ่งพัฒนาจิตใจและปัญญา ทำให้จิตใจสงบ เห็นคุณค่าสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง ซึ่งในข้อนี้หลายคนอาจจะทำเป็นประจำอยู่แล้ว เช่น นั่งสมาธิ วิปัสสนา แต่หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องยากเกินกำลัง ดังนั้น อาจจะทำง่ายๆ ด้วยวิธีการสวดมนต์เป็นคาถาสั้นๆ บูชาพระที่เราเคารพบูชาก่อนนอนทุกคืน เช่น คาถาพระพุทธเจ้าชนะมาร คาถาหลวงปู่ทวด เป็นต้น การสวดมนต์เป็นประจำ อย่างน้อยก็เป็นการน้อมนำจิตใจของเรา ไปสู่สิ่งที่เป็นมงคลในชีวิต เป็นการเตือนสติให้เรายึดมั่นในการประพฤติปฏิบัติชอบ ตามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ และผลบุญข้อนี้จะทำให้เกิดปัญญาแก่ผู้ปฏิบัติ

4. การอ่อนน้อมถ่อมตน หรือ อปจายนมัย หลายคนคงคิดไม่ถึงว่า การประพฤติตนเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน จะถือเป็นบุญอย่างหนึ่ง ทั้งนี้ ก็เพราะว่าการอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ว่าจะเป็นผู้น้อยประพฤติต่อผู้ใหญ่ และการที่ผู้ใหญ่แสดงตอบด้วยความเมตตา หรือการอ่อนน้อมต่อผู้มีคุณธรรม รวมถึงการให้เกียรติ ให้ความเคารพต่อความคิด ความเชื่อ และวิถีปฏิบัติของบุคคล หรือสังคมอื่นที่แตกต่างจากเรานั้น เป็นการลดความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตนของเรา ช่วยให้สังคมทุกระดับเกิดความเข้าใจต่อกัน และช่วยให้ชาติบ้านเมืองเกิดความสงบสุข จึงถือเป็นบุญอย่างหนึ่ง ผลบุญข้อนี้จะทำให้เกิดความเมตตาต่อกัน

5. การช่วยขวนขวายทำในกิจที่ชอบ หรือไวยาวัจจมัย พูดง่ายๆ ว่า เป็นการให้ความช่วยเหลือแก่สังคมรอบข้าง ในการทำกิจกรรมความดีต่างๆ เช่น ช่วยพ่อแม่ค้าขายไม่นิ่งดูดาย ช่วยสอดส่องดูแลบ้านให้เพื่อนบ้าน ยามที่เขาต้องไปธุระต่างจังหวัด ช่วยงานเพื่อนที่ทำงานให้แล้วเสร็จทันเวลา ให้กำลังใจแก่เพื่อนที่มีความทุกข์ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ถือเป็นบุญอีกแบบหนึ่ง และผลบุญในข้อนี้ก็จะช่วยให้เกิดความรักความสามัคคีขึ้นด้วย

6. การให้ผู้อื่นมาร่วมทำบุญกับเรา หรือ ปัตติทานมัย กล่าวคือ ไม่ว่าจะทำบุญอะไร ก็เปิดโอกาสให้คนอื่นได้มาร่วมทำบุญด้วย ไม่ขี้เหนียว หรืองกบุญเพราะอยากได้บุญใหญ่ไว้คนเดียว เช่น จะทำบุญสร้างระฆัง ก็ให้คนอื่นได้ร่วมสร้างด้วย ไม่คิดจะทำเพียงคนเดียว เพราะคิดว่าทำบุญระฆัง จะได้กุศลกลายเป็นคนเด่นคนดัง เลยอยากดังเดี่ยว ไม่อยากให้ใครมาร่วมด้วย เป็นต้น นอกจากนี้ การเปิดโอกาสให้คนอื่นมาร่วมทำงาน ร่วมแสดงความคิดเห็น รวมไปถึงการทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ก็ถือเป็นการทำบุญในข้อนี้ด้วย ผลบุญดังกล่าว จะช่วยให้เราเป็นคนใจกว้าง และปราศจากอคติต่างๆ เพราะพร้อมเปิดใจรับผู้อื่น

7. การอนุโมทนาส่วนบุญ หรือ ปัตตานุโมทนามัย คือ การยอมรับหรือยินดีในการทำความดีหรือทำบุญของผู้อื่น เมื่อใครไปทำบุญมาก็รู้สึกชื่นชมยินดีไปด้วย โดยไม่คิดอิจฉาหรือระแวงสงสัยในการทำความดีของผู้อื่น เช่น เพื่อนเดินทางไปสักการะสังเวชนียสถานมา ก็ร่วมอนุโมทนา ที่เขามีโอกาสได้ไปทำบุญ ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ไม่อิจฉาเขา แม้เราไม่ได้ไป ก็อย่าไปคิดอกุศลว่า เขาได้ไปเพราะชู้รักออกเงินให้ เป็นต้น การไม่คิดในแง่ร้าย จะทำให้เรามีจิตใจไม่เศร้าหมอง แต่จะแช่มชื่นอยู่เสมอ เพราะได้ยินดีกับกุศลผลบุญต่างๆ อยู่ตลอดเวลา แม้จะมิได้ทำเองโดยตรงก็ตาม

8. การฟังธรรม หรือ ธรรมสวนมัย การฟังธรรม จะทำให้เราได้ฟังเรื่องที่ดี มีประโยชน์ทั้งต่อสติปัญญา และการดำเนินชีวิต ซึ่งการฟังธรรมนี้ ไม่จำเป็นต้องไปฟังที่วัด หรือจากพระท่านโดยตรง แต่อาจจะฟังจากเทป ซีดี หรือเป็นการฟังจากผู้รู้ต่างๆ และธรรมในที่นี้ ก็มิได้หมายถึงแต่เฉพาะหลักธรรม ในทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังหมายรวมไปถึงเรื่องจริง เรื่องดีๆ ที่ทำให้ผู้ฟังเกิดความรู้และปัญญา ผลบุญข้อนี้จะทำให้ผู้ฟังเกิดการรู้แจ้งเห็นจริงยิ่งขึ้น

9. การแสดงธรรม หรือ ธรรมเทศนามัย คือการให้ธรรมะหรือข้อคิดที่ดีๆ แก่ผู้อื่น ด้วยการนำธรรมะหรือเรื่องดีๆ ที่เป็นประโยชน์ไปบอกต่อ หรือให้คำแนะนำให้เขาได้รู้จักวิธีการดำเนินชีวิตที่ดี เช่น สอนวิธีการทำงานให้ แนะหลักธรรมที่ดีที่เราได้ยินได้ฟังมา และปฏิบัติได้ผลแก่เพื่อนๆ เป็นต้น ผลบุญในข้อนี้ นอกจากจะทำให้ผู้อื่นได้รับรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว ยังทำให้ผู้บอกกล่าวได้รับการยกย่องสรรเสริญอีกด้วย

10. การทำความเห็นให้ถูกต้อง เหมาะสม หรือ ทิฏฐุชุกรรม คือ การไม่ถือทิฐิ เอาแต่ความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ แต่ให้รู้จักแก้ไข ปรับปรุงพัฒนาความคิดเห็น และความเข้าใจในเรื่องต่างๆ ให้ถูกต้องตามธรรมอยู่เสมอ หรือจะพูดง่ายๆ ว่า ให้คิดและประพฤติตนให้ถูกต้อง ตามทำนองคลองธรรมก็ได้ ซึ่งข้อนี้แม้จะเป็นข้อสุดท้ายแต่ก็สำคัญยิ่ง เพราะไม่ว่าจะทำบุญใดทั้ง 9 ข้อที่กล่าวมา หากมิได้ตั้งอยู่ในทำนองคลองธรรม การทำบุญนั้นก็ไม่บริสุทธิ์ และให้ผลได้ไม่เต็มที่ ดังจะได้กล่าวถึงเกณฑ์การวัดบุญต่อไป


อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ

[ครูผู้นำแสงสว่าง]

ก่อนเข้าวัดพระธรรมกายก็ไม่ค่อยเข้าใจ ไม่ค่อยแน่ใจ ไม่ค่อยมั่นใจ ในเรื่องบุญ

แต่เมื่อได้มาวัด รับบุญร่วมกับน้องๆ ชพส. บ่อยๆ ทำให้มีโอกาสศึกษา เป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ทำให้เข้าใจความเป็นไปของโลกและชีวิตมากขึ้น

มั่นใจในทุกสิ่งที่เราได้ทำว่าสิ่งเหล่านั้นจะเป็นทางมาแห่งบุญแน่นอน ("บุญกิริยาวัตถุ 10 ")

สำหรับ คุณแก้วใสปิ๊ง คงจะเป็นบุญกิริยาวัตถุ 10 ข้อที่ 6 นะจ๊ะ

[พระพุทธศาสนา การทำบุญมีด้วยกัน 10 วิธี เรียกว่า “บุญกิริยาวัตถุ 10” หรือ สิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญ 10 ประการ ได้แก่

1. ให้ทาน หรือ ทานมัย อัน หมายถึง การให้ การสละ หรือการเผื่อแผ่แบ่งปัน ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง ข้าวของเครื่องใช้หรือสิ่งอื่นใด และไม่ว่าจะให้แก่ใครก็ถือเป็นบุญทั้งสิ้น เพราะการให้ทานเป็นการลดความเห็นแก่ตัว ความตระหนี่ถี่เหนียว และความคับแคบในจิตใจให้น้อยลง ทำให้เราไม่ยึดติดในวัตถุสิ่งของ อีกทั้งสิ่งที่เราบริจาคหรือให้ทานแก่ผู้อื่นก็จะช่วยบรรเทาความเดือดร้อน และเป็นประโยชน์ต่อผู้รับ และสังคมโดยส่วนรวม การให้ทานนี้อยู่ที่ไหนๆ ก็ทำได้ และไม่จำเป็นต้องเงิน เช่น การแบ่งของกินให้กับแม่บ้านที่ทำงาน หรือยาม เป็นต้น ข้อสำคัญ สิ่งที่บริจาคหรือให้ทานแก่ผู้อื่น ควรเป็นสิ่งยังใช้ได้ มิใช่เป็นการกำจัดของเหลือใช้ที่หมดอายุ หมดคุณภาพให้ผู้อื่น ผลการให้ทานดังกล่าวจะทำให้ผู้ปฏิบัติเกิดความปีติอิ่มเอิบใจ

2. รักษาศีล หรือ สีลมัย คำว่า ศีล หมายถึง ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนา ที่กำหนดการปฏิบัติทางกายและวาจา เช่น ศีล 5 ศีล 8 หรืออาจจะหมายถึงการรักษากายวาจาให้เรียบร้อย การรักษาศีล เป็นการฝึกฝนมิให้ไปเบียดเบียนผู้อื่น ในขณะเดียวกันก็เป็นการลด ละ เลิกความชั่ว มุ่งให้กระทำความดี อันเป็นการพัฒนาคุณภาพชีวิต มิให้ตกต่ำลง เช่น ไม่ไปเป็นชู้เป็นกิ๊กกับใครที่ทำงาน ทำให้ครอบครัวเขาไม่แตกแยก เป็นแม่ค้าไม่โกหกหลอกขายของไม่ดีแก่ลูกค้า เป็นพ่อบ้านไม่กินเหล้าเมายา ทำให้ลูกเมียมีความสุข เพื่อนบ้านก็สุข เพราะไม่ต้องทนฟังเสียงรบกวน จากการทะเลาะวิวาทกัน เหล่านี้ล้วนเป็นการรักษาศีล และเป็นหนึ่งในการทำบุญอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งผลบุญข้อนี้จะทำให้เรากลายเป็นคนเยือกเย็น สุขุมด้ว

3. เจริญภาวนา หรือภาวนามัย เป็นการทำบุญอีกรูปแบบ ที่มุ่งพัฒนาจิตใจและปัญญา ทำให้จิตใจสงบ เห็นคุณค่าสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง ซึ่งในข้อนี้หลายคนอาจจะทำเป็นประจำอยู่แล้ว เช่น นั่งสมาธิ วิปัสสนา แต่หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องยากเกินกำลัง ดังนั้น อาจจะทำง่ายๆ ด้วยวิธีการสวดมนต์เป็นคาถาสั้นๆ บูชาพระที่เราเคารพบูชาก่อนนอนทุกคืน เช่น คาถาพระพุทธเจ้าชนะมาร คาถาหลวงปู่ทวด เป็นต้น การสวดมนต์เป็นประจำ อย่างน้อยก็เป็นการน้อมนำจิตใจของเรา ไปสู่สิ่งที่เป็นมงคลในชีวิต เป็นการเตือนสติให้เรายึดมั่นในการประพฤติปฏิบัติชอบ ตามสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือ และผลบุญข้อนี้จะทำให้เกิดปัญญาแก่ผู้ปฏิบัติ

4. การอ่อนน้อมถ่อมตน หรือ อปจายนมัย หลายคนคงคิดไม่ถึงว่า การประพฤติตนเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน จะถือเป็นบุญอย่างหนึ่ง ทั้งนี้ ก็เพราะว่าการอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ว่าจะเป็นผู้น้อยประพฤติต่อผู้ใหญ่ และการที่ผู้ใหญ่แสดงตอบด้วยความเมตตา หรือการอ่อนน้อมต่อผู้มีคุณธรรม รวมถึงการให้เกียรติ ให้ความเคารพต่อความคิด ความเชื่อ และวิถีปฏิบัติของบุคคล หรือสังคมอื่นที่แตกต่างจากเรานั้น เป็นการลดความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตนของเรา ช่วยให้สังคมทุกระดับเกิดความเข้าใจต่อกัน และช่วยให้ชาติบ้านเมืองเกิดความสงบสุข จึงถือเป็นบุญอย่างหนึ่ง ผลบุญข้อนี้จะทำให้เกิดความเมตตาต่อกัน

5. การช่วยขวนขวายทำในกิจที่ชอบ หรือไวยาวัจจมัย พูดง่ายๆ ว่า เป็นการให้ความช่วยเหลือแก่สังคมรอบข้าง ในการทำกิจกรรมความดีต่างๆ เช่น ช่วยพ่อแม่ค้าขายไม่นิ่งดูดาย ช่วยสอดส่องดูแลบ้านให้เพื่อนบ้าน ยามที่เขาต้องไปธุระต่างจังหวัด ช่วยงานเพื่อนที่ทำงานให้แล้วเสร็จทันเวลา ให้กำลังใจแก่เพื่อนที่มีความทุกข์ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ถือเป็นบุญอีกแบบหนึ่ง และผลบุญในข้อนี้ก็จะช่วยให้เกิดความรักความสามัคคีขึ้นด้วย

6. การให้ผู้อื่นมาร่วมทำบุญกับเรา หรือ ปัตติทานมัย กล่าวคือ ไม่ว่าจะทำบุญอะไร ก็เปิดโอกาสให้คนอื่นได้มาร่วมทำบุญด้วย ไม่ขี้เหนียว หรืองกบุญเพราะอยากได้บุญใหญ่ไว้คนเดียว เช่น จะทำบุญสร้างระฆัง ก็ให้คนอื่นได้ร่วมสร้างด้วย ไม่คิดจะทำเพียงคนเดียว เพราะคิดว่าทำบุญระฆัง จะได้กุศลกลายเป็นคนเด่นคนดัง เลยอยากดังเดี่ยว ไม่อยากให้ใครมาร่วมด้วย เป็นต้น นอกจากนี้ การเปิดโอกาสให้คนอื่นมาร่วมทำงาน ร่วมแสดงความคิดเห็น รวมไปถึงการทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ก็ถือเป็นการทำบุญในข้อนี้ด้วย ผลบุญดังกล่าว จะช่วยให้เราเป็นคนใจกว้าง และปราศจากอคติต่างๆ เพราะพร้อมเปิดใจรับผู้อื่น

7. การอนุโมทนาส่วนบุญ หรือ ปัตตานุโมทนามัย คือ การยอมรับหรือยินดีในการทำความดีหรือทำบุญของผู้อื่น เมื่อใครไปทำบุญมาก็รู้สึกชื่นชมยินดีไปด้วย โดยไม่คิดอิจฉาหรือระแวงสงสัยในการทำความดีของผู้อื่น เช่น เพื่อนเดินทางไปสักการะสังเวชนียสถานมา ก็ร่วมอนุโมทนา ที่เขามีโอกาสได้ไปทำบุญ ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ไม่อิจฉาเขา แม้เราไม่ได้ไป ก็อย่าไปคิดอกุศลว่า เขาได้ไปเพราะชู้รักออกเงินให้ เป็นต้น การไม่คิดในแง่ร้าย จะทำให้เรามีจิตใจไม่เศร้าหมอง แต่จะแช่มชื่นอยู่เสมอ เพราะได้ยินดีกับกุศลผลบุญต่างๆ อยู่ตลอดเวลา แม้จะมิได้ทำเองโดยตรงก็ตาม

8. การฟังธรรม หรือ ธรรมสวนมัย การฟังธรรม จะทำให้เราได้ฟังเรื่องที่ดี มีประโยชน์ทั้งต่อสติปัญญา และการดำเนินชีวิต ซึ่งการฟังธรรมนี้ ไม่จำเป็นต้องไปฟังที่วัด หรือจากพระท่านโดยตรง แต่อาจจะฟังจากเทป ซีดี หรือเป็นการฟังจากผู้รู้ต่างๆ และธรรมในที่นี้ ก็มิได้หมายถึงแต่เฉพาะหลักธรรม ในทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังหมายรวมไปถึงเรื่องจริง เรื่องดีๆ ที่ทำให้ผู้ฟังเกิดความรู้และปัญญา ผลบุญข้อนี้จะทำให้ผู้ฟังเกิดการรู้แจ้งเห็นจริงยิ่งขึ้น

9. การแสดงธรรม หรือ ธรรมเทศนามัย คือการให้ธรรมะหรือข้อคิดที่ดีๆ แก่ผู้อื่น ด้วยการนำธรรมะหรือเรื่องดีๆ ที่เป็นประโยชน์ไปบอกต่อ หรือให้คำแนะนำให้เขาได้รู้จักวิธีการดำเนินชีวิตที่ดี เช่น สอนวิธีการทำงานให้ แนะหลักธรรมที่ดีที่เราได้ยินได้ฟังมา และปฏิบัติได้ผลแก่เพื่อนๆ เป็นต้น ผลบุญในข้อนี้ นอกจากจะทำให้ผู้อื่นได้รับรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์แล้ว ยังทำให้ผู้บอกกล่าวได้รับการยกย่องสรรเสริญอีกด้วย

10. การทำความเห็นให้ถูกต้อง เหมาะสม หรือ ทิฏฐุชุกรรม คือ การไม่ถือทิฐิ เอาแต่ความคิดเห็นของตนเป็นใหญ่ แต่ให้รู้จักแก้ไข ปรับปรุงพัฒนาความคิดเห็น และความเข้าใจในเรื่องต่างๆ ให้ถูกต้องตามธรรมอยู่เสมอ หรือจะพูดง่ายๆ ว่า ให้คิดและประพฤติตนให้ถูกต้อง ตามทำนองคลองธรรมก็ได้ ซึ่งข้อนี้แม้จะเป็นข้อสุดท้ายแต่ก็สำคัญยิ่ง เพราะไม่ว่าจะทำบุญใดทั้ง 9 ข้อที่กล่าวมา หากมิได้ตั้งอยู่ในทำนองคลองธรรม การทำบุญนั้นก็ไม่บริสุทธิ์ และให้ผลได้ไม่เต็มที่ ดังจะได้กล่าวถึงเกณฑ์การวัดบุญต่อไป


อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ

[จันทร์ยิ้ม]

อนุโมทนาบุญค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

[ไปพนาวัฒน์กันเถิด]

โมทนาบุญด้วยครับ สา...ธุ

[หมอป๊อง]

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ ..ดีจัง..

ไฟล์แนบ

•  pen1_52.gif   2.15K   8 ดาวน์โหลด
•  _______________.gif   2.08K   8 ดาวน์โหลด

[Dd2683]

เป็นประวัติศาสตร์การทำหน้าที่กัลยาณมิตร ที่น่าทรงจำมากครับ  Sa_Dhu_Anumonatami.gif   22.04K   49 ดาวน์โหลด

[DJ.]

สาธุ สาธุ สาธุ.

[Sunshine]

Sunshine ก็คล้ายกับน้องนรอ.แก้วใสปิ๊ง ใช้บอกบุญในองค์กร-แจกซองไปตามฝ่ายต่างๆ โดยเขียนโน้ต MEMO

ส่งถึงน้องๆ บอกว่าเป็นบุญอะไร ที่ไหน เมื่อไร ได้อานิสงส์อะไร แล้วแนบใบโบชัวร์กับซองเปล่า อีกสองสามวันก็

ไปตามเก็บซอง ก็จะมีคนร่วมกันมาพอสมควร บางทีก็จะบอกให้เขาอธิษฐาน หรือแนบใบอธิษฐานจิตไปให้ด้วย

บางครั้งได้มีโอกาสบอกข่าวบุญกับระดับผู้บริหาร ท่านก็ทำกันมาเยอะหน่อย ช่วงหล่อทองหลวงปู่จะบอกไปเยอะ

มากๆค่ะ เมื่อรวมยอดทั้งหมดที่บอกไปทุกสารทิศแล้วได้มาราวหมื่นกว่าบาท (ขนาดใส่กันคนละสิบยี่สิบเป็นส่วนใหญ๋)

แต่ Sunshine มีวิธีติดตามผลโดยแจ้งไปด้วยว่าผู้ที่ร่วมบุญตั้งแต่หนึ่งร้อยบาทขึ้นไปจะมีพระของขวัญหรือหนังสือ

ธรรมะเป็นที่ระลึกให้ด้วย ก็มีผู้สนใจรับของที่ระลึกเยอะค่ะ (ของที่ระลึกเป็นของที่จัดหาให้เองเป็นการส่วนตัว เพราะ

อยากให้เจ้าของบุญได้มีโอกาสระลึกนึกถึงบุญที่ทำครั้งนี้) และมีบางท่านที่ร่วมบุญมาเป็นจำนวนมากพี่ก็ไปปรึกษาทาง

ผู้ประสานงานภาคเพื่อจัดของที่ระลึกให้ด้วย นึกทีไรก็ปลื้มทุกครั้งไป

บุญที่เคยได้ไปบอกแจ้งข่าวก็มีบุญ ถวายไทยธรรม 20,000 วัด /บุญกฐิน / บุญบวชธรรมทายาท /บุญตักบาตรพระ

500,000 รูป /บุญสร้างพระประจำตัวภายใน (ปิดเจดีย์ ) ครั้งนี้มีคนสนใจจะทำให้คนในครอบครัวด้วย ดีใจจังเลยค่ะ


ส่วนคนที่ไม่ร่วมและยังมีอคติก็เยอะ เขาไม่ทำก็ไม่เป็นไรค่ะ (มีโอกาสก็จะบอกอยู่เรื่อยๆ ) นานๆไปก็อาจจะสนใจร่วม

มาก็ได้ค่ะ


Sunshine ถือว่าถ้าเราบอกไป 10คน ท่านทำมา 5 คน - บอกไป100 ทำมา 50คน ในทางกลับกันเราอยากให้

เขาร่วมบุญสัก100 คน เราก็ต้องขยันไปบอกบุญกันให้ได้สัก 200 คน เราก็จะได้สะสมบุญบารมี ขันติ- วิริยะบารมี

มีหมู่คณะติดตามกันไปทุกภพทุกชาติไงคะ


ขอบอกว่าในองค์กรที่ทำงานอยู่ไม่มีคนวัดเลยค่ะ มีเจออยู่สองคนที่เคยไปบ้าง แต่ห่างๆ นานๆที บอกบุญยากมั่กๆๆ

อาศัยบอกคนนอกองค์กรด้วย แม่ค้าแถวๆนั้นด้วย คนแถวบ้านด้วย ฯลฯ

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ได้ร่วมในบุญทุกๆบุญกับ Sunshine ค่ะ

[ตะกร้าอีกใบ]

อนุโมทนายอดคนกล้าครับ

[รักยิ้ม]

ขอบคุณสำหรับบุญที่คุณแก้วใสปิ๊งนำมาให้ทุกๆ บุญ นะคะ ยังไงก็ขออนุโมทนาบุญ กับ คุณ.แก้วใสปิ๊ง ด้วยนะคะ สาธุ
ถ้าไม่มีคุณแก้วใสปิ๊ง ชักชวนให้มาวัด นั่งสมาธิ ปล่อยปลา และร่วมบุญอีกหลายๆ อย่าง รักยิ้มก็คงไม่ได้เจอสิ่งดีๆที่มีค่าเช่นนี้ ขอบคุณนะคะ ยอดกัลยาณมิตร

[Kay :)]

สาธุค่ะ