มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ทัพพีในหม้อ]

มีหลายท่านอยากรู้ ผมเองก็พอจะเข้าใจ แต่จะให้อธิบายแบบเคลียร์ๆก็ไม่แน่ใจว่าจะไปรอดหรือเปล่า เลยเข้ามาขอความช่วยเหลือที่นี่แหละครับ

แตกต่างกันอย่างไรครับ ทั้งด้านภาษาและการใช้ ใช่การชำระบาลีให้ถูกต้องตามหลักภาษาและความหมาย อย่างที่พระอาจารย์ทั้งของวัดเราและวัดอื่นๆที่ผมเคารพท่านกล่าวไว้หรือเปล่า

ช่วยหน่อยนะครับ กราบขอบพระคุณด้วยความเคารพอย่างสูง และขออนุโมทนาบุญ

[WISH]

อิมัง สูปะพยัญชะนะ สัมปันนัง สาลีนัง โภชะนัง อุทะกัง วะรัง พุทธัสสะ ปูเชมิ

(ข้าพเจ้าขอบูชาด้วยโภชนะข้าวสาลี พร้อมด้วยแกงกับและน้ำอันประเสริฐนี้แด่พระพุทธเจ้า)

โภชนะ
โภชน–, โภชนะ ความหมาย [โพชะนะ–, โพดชะนะ] น. อาหาร; การกิน, การกินข้าว. (ป., ส.).

[ดอกอุบล]

สาธุ...

[Tree]

สาธุครับ
แล้ว โภชนานัง นี่ตกลงเป็นอะไรหรือครับ หรือที่ถูกควรเป็น โภชน

[formerinda]

ไม่ใช่ โภชน แน่ค่ะ
เพราะมันยังไม่ได้ผัน เข้าประโยคไม่ได้

โภชนังค่ะ

เพราะคือ โภชนะ เติม อัง เข้าไป เพื่อผันเป็นกรรม

[Defilement Destroyer]

ศัพท์นามของบาลีประกอบด้วย ธาตุ + ปัจจัย
เมื่อนำไปใช้ประกอบวิภัติ คือการจำแนกว่าใช้ทำหน้าที่อะไร
โภชนานํ กับ โภชนํ มาจากภุช ธาตุ ธาตุ ในความกิน บริโภช
ลง กับ ยุ ปัจจัย แล้ว แปลง ยุ เป็น อน ส่วน อุ ที่ ที่ ภุ ก็ แปลงเป็น โอ
จะได้รูปเป็น โภชน เพื่อทำตัวให้เป็นนาม แปลว่าการกิน การบริโภค หรือของกิน ของบริโภค
แต่เมื่อ จะใช้ ต้องไปประกอบวิภัติ กรณีของ โภชน นี้ ไปประกอบกับทุติยาวิภัติ
เพื่อทำหน้าที่เป็นกรรม ส่วนโภชนานํ ประกอบกับ จตุตถี หรือ ฉัฎฐี วิภัตติ
เพื่อทำหน้าที่แสดงคำเชื่อมว่า แก่ เพื่อ ต่อ หากเป็น จตุตถี และเป็นคำเชื่อมว่่า
แห่ง ของ เมื่อ เมื่อทำหน้าที่ เป็นฉัฏฐี

ตัวอย่าง
กรณีของ โภชนํ เทติ อาจแปลว่า ให้แล้วซึ่งโภชนะ
กรณีของ โภชนานํ กมฺมํ กโรติ อาจแปลว่า ทำงานเพื่อโภชนะ

ถ้าอยากเข้าใจจริงๆ ควรศึกษา ภาษาบาลีก็จะเข้าใจมากขึ้น

[ทัพพีในหม้อ]

และแล้วก็กระจ่างเสียที

กราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ

เรื่องของเรื่อง ก็คือ พาคนใหม่ไปวัดเนี้ยแหละ แล้วเขาก็ทักว่า วัดเราบัญญัติคำใหม่อีกแล้ว ที่ไหนๆเวลาถวายสังฆทานก็ "โภชนานัง"กันทั้งนั้น มีวัดพระธรรมกายเนี้ยแหละที่ใช้ "โภชนัง"

ตอนนี้จะได้ไปตอบได้แบบเคลียร์ๆครับ ขอบพระคุณมากครับ

ปล.เมื่ออาทิตย์ต้นเดือนที่ผ่านมา ก็ไปแอบเมียงๆมองๆหลักสูตรภาษาบาลี แถวเสา L8 เหมือนกันครับ ใจนึงก็กลัวจะไปไม่รอด อีกใจก็คิดว่าไม่รอดก็ไม่เห็นเป็นไร อย่างน้อยก็ยังได้เรียนล่ะวะ ก็เลยรีๆรอๆอยู่นี่ จนต้องมาอาศัยความรู้คนอื่นอยู่นี่ไงครับ อย่าว่ากันเลยครับ