ตอนเรานั่งสมาธิก็ได้ยินเสียงที่มันดังแต่ก็ไม่ดังมาก ตอนนั่นเรารู้สึกว่ากำลังสงบ แต่พอมีเสียงเราก็ตกใจมาก แล้วรู้สึกว่าใจมันหวิวๆ แต่ก็ไม่ลืมตา แต่เราก็กลัวนะพยายามข่มใจไว้ให้อยู่ในสมาธิต่อ พอรูสึกว่าสงบ แล้วมันก็เสียงดังอีก เราก็ตกใจอีก เป็นหลายครั้งเลย ใจมันก็จะหวิวๆ แต่ก็ข่มใจทุกครั้ง ก็นั่งได้ประมาณ1ชั่วโมงนะค่ะ จะเป็นอะไรไหมคะ ในอาการตกใจ แล้วเรารู้สึกตกใจมากแม้กระทั่งเสียงไม่ดังมาก หากเรานั่งสมาธิ อาการมันจะคล้ายๆ กับสะดุ้งนะค่ะ ใครรู้ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอโมทนาบุญกับกัลญาณิมิตรทุกๆท่านด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ถ้าตกใจในสมาธิ
เริ่มโดย นางสาว โมทนา, Jun 17 2009 11:39 AM
มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 17 June 2009 - 11:39 AM
#2
โพสต์เมื่อ 17 June 2009 - 04:23 PM
ก่อนอื่นขอ " อนุโมทนาสาธุ " กับการนั่งสมาธิของคุณด้วยนะครับ
.... เรื่องการนั่งสมาธิแล้วอยู่ดีๆก็ " หลุด " นั้น เกิดขึ้นได้กับทุกคนนั่นล่ะครับ " อย่าคิดมาก "
ตกใจได้ แต่อย่า กลัวครับ พยายามเข้ากลางเข้าไว้ หยุดนิ่งเข้าไว้นะครับ
" หยุด " เท่านั้นครับ ไม่ต้องสนใจ จะหวิว จะตกใจ ก็อย่ากลัว หยุดเข้าไว้แค่นั้นพอ
" หยุด " เท่านั้นที่เป็นตัวสำเร็จนะครับ
นึกถึงบุญนึกถึงกุศลทั้งหมด ไม่ต้องกังวลอะไร จะนึกดวงใส หรือ องค์พระก็ตามสบายเลยครับ
.... เรื่องการนั่งสมาธิแล้วอยู่ดีๆก็ " หลุด " นั้น เกิดขึ้นได้กับทุกคนนั่นล่ะครับ " อย่าคิดมาก "
ตกใจได้ แต่อย่า กลัวครับ พยายามเข้ากลางเข้าไว้ หยุดนิ่งเข้าไว้นะครับ
" หยุด " เท่านั้นครับ ไม่ต้องสนใจ จะหวิว จะตกใจ ก็อย่ากลัว หยุดเข้าไว้แค่นั้นพอ
" หยุด " เท่านั้นที่เป็นตัวสำเร็จนะครับ
นึกถึงบุญนึกถึงกุศลทั้งหมด ไม่ต้องกังวลอะไร จะนึกดวงใส หรือ องค์พระก็ตามสบายเลยครับ
" ปราบมาร "
#3
โพสต์เมื่อ 18 June 2009 - 07:39 AM
ขอแนะนํา ให้อ่านหนังสือเล่มนี้คะ อาจจะช่วยได้ ไม่มากก็น้อยคะ
อนุโมทนาคะ
อนุโมทนาคะ
ไฟล์แนบ
#4
โพสต์เมื่อ 18 June 2009 - 08:36 AM
แทบจะทุกคนที่จะต้องผ่านจุดนี้
ต้องนิ่ง อะไรที่มากระทบ มันเกิดขึ้นตั้งอยู่ และดับไป ไม่ต้องไปใส่ใจ
พอหลุดจากจุดนี้ไปแล้ว จิตจะดิ่งลงไปอีก ถึงที่เขาเรียกว่า อุปจาระ
เมื่อถึงจุดนี้แล้ว คุณจะยังได้ยินเสียงรอบข้าง แต่ก็สักแต่ว่าได้ยิน แต่จะไม่รู้สึกรำคาญเลย
ต่อจากนั้น คุณอาจจะได้เห็นนิมิต ก็อย่าไปตกใจ ประคอง จิต ให้นิ่ง อย่าไปสนใจ(เห็นก็สักแต่ว่าเห็น)
เพราะถ้าสนใจ แล้วไปเพ่งดูนิมิต เจ้านิมิตที่เห็นก็จะหายไป เนื่องจากสมาธิคุณ กำลังยังไม่พอ
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ ประสบการณ์นี้ผมเจอมาแล้ว
ต้องนิ่ง อะไรที่มากระทบ มันเกิดขึ้นตั้งอยู่ และดับไป ไม่ต้องไปใส่ใจ
พอหลุดจากจุดนี้ไปแล้ว จิตจะดิ่งลงไปอีก ถึงที่เขาเรียกว่า อุปจาระ
เมื่อถึงจุดนี้แล้ว คุณจะยังได้ยินเสียงรอบข้าง แต่ก็สักแต่ว่าได้ยิน แต่จะไม่รู้สึกรำคาญเลย
ต่อจากนั้น คุณอาจจะได้เห็นนิมิต ก็อย่าไปตกใจ ประคอง จิต ให้นิ่ง อย่าไปสนใจ(เห็นก็สักแต่ว่าเห็น)
เพราะถ้าสนใจ แล้วไปเพ่งดูนิมิต เจ้านิมิตที่เห็นก็จะหายไป เนื่องจากสมาธิคุณ กำลังยังไม่พอ
เอาแค่นี้ก่อนนะครับ ประสบการณ์นี้ผมเจอมาแล้ว
#5
โพสต์เมื่อ 18 June 2009 - 12:04 PM
อวยพรให้ตกใจ เป็นตกศูนย์ไวไวนะครับ
ทำไมต้อง หาคำตอบ ณ แดนไกล ลืมหรือไร ว่าอยู่ใกล้ DMC
#6
โพสต์เมื่อ 18 June 2009 - 05:42 PM
โมทนาสาธุกับทุกคนด้วยคะ ขอบคุณมากๆคะ