ปาฏิหารย์มีจริงหรือ มีใครเคยเจอ
#1
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 04:21 PM
อาจเป็นผลบุญหรืออะไรก็ตาม....เป็นเพราะอานิสงค์ของหลวงปู่..ผลบุญจากการนั่งสมาธิ ???????????
ตอนนี้...ตื่นมาก็ไม่มีค.หวังอะไรเลย อยากให้ถึงกลางคืนเร็ว ๆจะได้หลับตานอน ไม่ต้องรับรู้อะไร
#2
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 08:07 PM
#3
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 08:33 PM
#4
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 09:15 PM
#5
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 09:44 PM
- พรรษานี้...ขอเชิญชวนร่วมจำพรรษาภายในตัว...หลับและตื่นในอู่ทะเลบุญ
- อธิษฐานจิตยังผังให้สำเร็จเป็นอัศจรรย์ในพรรษานี้เทอญ
#6
โพสต์เมื่อ 05 July 2009 - 11:58 PM
ปีที่แล้ว ในช่วงที่มีบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ เราก็มีปัญหาค่อนข้างเยอะ
ทั้งเรื่องการเงิน การงานสารพัดอย่าง แบบว่าร้องไห้คนเดียวได้แทบทุกวันเลยล่ะ
แต่เราก็อยากหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำมาก ๆ อยากมีชื่ออยู่ในแกนกลางมาก ๆ
เพราะมันมีความรู้สึกลึก ๆ ว่า ถ้าบุญนี้ผ่านไป อาจจะไม่มีอีกแล้ว
แต่มานั่งบวกลบคูณหารดูแล้วก็คิดว่าเราคงทำได้อย่างมากแค่ 1 บาททอง
(ไม่มั่นใจด้วยว่า 1 บาททองจะเต็มรึป่าว T T)
คิดไปคิดมาก็เครียด เครียดรวมกันทั้งเรื่องงาน เงิน และบุญ
โดยเฉพาะเรื่องงาน เรามีปัญหากับหัวหน้าชนิดที่ว่าไม่มองหน้า ไม่พูดคุยกันเลย
แต่งานของเราต้องเดิน ก็ต้องทำตามลำพัง แล้วยังต้องหนักใจกับลูกน้องที่
ไม่เต็มที่กับงานอีก แบบว่าเศร้ามาก ๆ เลยล่ะ
พอเครียดและเศร้าจนได้ที่ สุดท้ายก็เลยบอกกับตัวเองว่า "ช่างมันเถอะ"
แต่เราจะทำให้เต็มที่ แล้วมานั่งพิจารณาว่าคำว่า "เต็มที่" ของเราคืออะไรในทุก ๆ ด้าน
เราเริ่มต้นที่เรื่องแรก คือ เรื่องบุญ ปกติเราจะนั่งเฉพาะวันที่ไปวัด
หกวันที่เหลือก็มีแค่รักษาศีลกับหยอดกระปุกทำบุญเล็ก ๆ น้อย ๆ
เราก็เปลี่ยน... เริ่มนั่งสมาธิตอนเช้า ตอนแรกก็นั่งได้แค่ 15-20 นาที
แต่พอนั่งไปก็ค่อย ๆ มีความสุข ก็เพิ่มเวลานั่งขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยความสมัครใจ
เป็นประมาณเช้าละ 45 นาที ถึง 90 นาที บางวันมีความสุขจนไม่อยากไปทำงานเลย
พอตอนเที่ยงก็รีบทานข้าวแล้วเสียบหูฟัง ฟังเสียงหลวงพ่อ ตรึกไปเรื่อย ๆ ฟุ้งก็ช่าง
พอตอนเย็นก็รีบเคลียร์งาน กลับมานั่งหลับตาได้ประมาณ 1 ชม. แล้วค่อยไปทำธุระส่วนตัว
ส่วนก่อนนอน แหะ แหะ นั่งได้นิดเดียวค่ะ มันพาลจะหลับเอาให้ได้ ก็ช่วงนั้นนั่งประมาณวันละ 3 ชม.
คือเราก็ไม่รู้ว่าเราจะมีเงินทำรึเปล่า อย่างน้อยก็ขอปฏิบัติบูชาอย่างคุณคำน้อย
นั่ง ๆ ไปก็ค่อย ๆ มีความสุขทั้งที่มืด ๆ นั่นแหละ แล้วเริ่มตรึกนึกถึงหลวงปู่อยู่บ่อย ๆ
ก่อนเลิกนั่งทุกครั้งก็อธิษฐานจิตในเรื่องที่เรามีปัญหา โดยที่ไม่ได้คาดหวัง
แล้วก็หยอดกระปุกทำบุญก่อนออกไปทำงานทุกวัน
ช่วงระหว่างวันที่ทำงาน เราก็ตรึกไปเรื่อย ๆ จนบางช่วงรู้สึกว่าการเอาใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย
เป็นเหมือนจุดเย็นกลางเตาหลอมจริง ๆ เพราะความเครียดเรื่องคนเรื่องงานไม่สามารถทำให้เราคิดมาก
ได้เหมือนเมื่อก่อน เรานิ่ง ๆ และพยายามทบทวนบทบาทของตัวเองอยู่ตลอดเวลา
เพราะในตำแหน่งที่อยู่ เราเป็นทั้งหัวหน้าและลูกน้อง พยายามแก้ไขตัวเองให้ดีที่สุด
โดยไม่โทษตัวเองและคนอื่น แต่พยายามหาทางปรับปรุงแก้ไข ทั้งคำพูดและวิธีการทำงาน
สุดท้ายโปรเจ็คส์ที่เรารับผิดชอบ ประสบผลสำเร็จมาก ๆ ได้รับคำชมจากที่ประชุมใหญ่
ทำให้หัวหน้าปลื้ม ลูกน้องก็ดีใจ สุดท้ายก็กลับมาพูดคุยกันเหมือนเดิม และเราก็ได้งานมากขึ้น T T
แล้วในช่วงที่เรานั่งสมาธิ ตรึกบ่อย ๆ อ่านหนังสือธรรมะ ฟังธรรมะเพื่อประชาชน และไปวัดทุกอาทิตย์นี้เอง
เราก็เริ่มหางานเสริมทำซึ่งเราไม่คาดหวังเลยว่าจะทำเงินให้เราได้ แต่คิดว่าถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
แต่ถ้าเราลงมือทำ เราก็มีสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนแปลง เราก็เลยลงมือทำ ค่อย ๆ ทำ ค้นคว้าข้อมูลและพยายามอย่างเต็มที่
ควบคู่ไปกับงานประจำ อยู่ ๆ งานเสริมที่เราทำก็มีออเดอร์เข้ามาจากน้อย ๆ ก็ค่อย ๆ เยอะขึ้น จนรายได้มากกว่างานหลัก
เราก็จะหักลบต้นทุนเหลือกำไรเท่าไหร่ก็ตัดใจเอาไปทำบุญหล่อหลวงปู่ จากที่ทำได้อาทิตย์ละไม่กี่ร้อย
ก็มาเป็นอาทิตย์ละพัน สองพัน สามพัน .... จนถึงวันหล่อหลวงปู่เราทำได้ถึง 10 บาททอง ได้จารึกชื่อในแกนกลาง
แล้วก็ยังได้ทำแผ่นฌานหลวงปู่อีก 3 แผ่น มานั่งนึกทุกวันนี้ก็ยังปลื้มยิ้มอยู่กับตัวเองคนเดียวเสมอ
ว่าคนอย่างเราก็ทำได้เหรอเนี่ย ยิ่งทำสำเร็จยิ่งรักและเคารพพระเดชพระคุณหลวงปู่มากยิ่งขึ้น
ต้องขออภัยที่เขียนยาวไปนิดนึงนะคะ จริง ๆ ก็สรุปตามโอวาทของพระเดชพระคุณหลวงพ่อแหละค่ะ
ว่าการนั่งธรรมะ เป็นการเชื่อมบุญเก่าและบุญใหม่เข้าด้วยกัน บุญอยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จของชีวิต
ถ้าเรื่องนี้ยังไม่พอที่จะเป็นกำลังใจให้ ลองอ่านเรื่องคุณคำน้อยหรือ
เรื่องของ Doctor K ดูนะคะ ท่านเหล่านั้นเคยอยู่ในภาวะที่แย่กว่าเราอีก
สู้ สู้ นะคะ ในวิกฤตมีโอกาสเสมอ
ลูกตาลค่ะ
#7
โพสต์เมื่อ 06 July 2009 - 01:46 AM
จะสู้ จะอดทน และนั่งสมาธิให้เยอะกว่าเดิม.....
#8
โพสต์เมื่อ 06 July 2009 - 10:48 AM
#9
โพสต์เมื่อ 06 July 2009 - 11:55 AM
คุณฐิตินารท ณ พัทลุง เป็นหนี้ 100 ล้าน โดยที่ตัวเธอเองไม่ได้ก่อ (สามีเสียชีวิต) เธอหมดสิ้นแล้วทุกทาง มีคนแนะนำให้เธอไปปฏิบัติธรรม เธอก็เลยลองดู และแล้วเธอก็กลับมาอย่างมีสติ ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ปัญหา (ความจริงแล้วรวมกับจังหวะบุญส่งผลด้วย) การปฏิบัติธรรมครั้งนั้น ได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นให้เธอใช้หนี้ 100 ล้านได้จนหมด
แต่เอ คุณลูกตาล นี่ใช่น้องตาล ที่ผมรู้จักหรือเปล่าน้า...
#10
โพสต์เมื่อ 06 July 2009 - 01:37 PM
ยืนยันตัวจริงเสียงจริงเจ้าของกรณีศึกษากฎแห่งกรรม
http://video.dmc.tv/programs/life_in_samsara/page5.html
หนังสือเรียนธรรมะ DOU http://book.dou.us/d...ya-book-gl.html
GL 101 จักรวาลวิทยา http://book.dou.us/gl101.html
GL 102 ปรโลกวิทยา http://book.dou.us/gl102.html
GL 203 กฎแห่งกรรม http://book.dou.us/gl203.html
GL 305 ปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ http://book.dou.us/gl305.html
#11
โพสต์เมื่อ 07 July 2009 - 08:43 AM
ตอนนั้นลองหลายอย่างทั้ง ไหว้พระเก้าวัด เช่าวัตถุมงคลจากหลากสถานที่ ลองหมด
แต่ชีวิตเริ่มมีแสงสว่างเพราะเพื่อนรักคนหนึ่งชวนไปพนาวัตน์เจ็ดวัด
บุญแรงแรงทั้งน้าน ศีลแปด นั่งสมาธิ ฟังธรรม วิหารทาน สังฆทาน ทำวัตรเช้า เย็น อุทิศบุญ
ให้เจ้ากรรมนายเวร อนุโมทนาบุญกับหลวงพ่อ
พอลงมาได้งานในเดือนนั้นเอง ต้องเรียกว่าปาฎิหารย์มีจริง
ได้เจอพุทธศาสนา
ได้เจอแผนที่ชี้ทางที่ถูกตรง ได้พบครูบาอาจารย์ และกัลยาณมิตรอย่างนี้แล้ว
ไม่ฉกฉวยโอกาสและกำลังจากชาตินี้แล้ว จะไปรอเอาชาติไหน
#12
โพสต์เมื่อ 08 July 2009 - 11:34 AM
เชื่อพุทธประวัติใช่เปล่าคะ มีแต่ปาฏิหารย์ทั้งนั้นเลย...
ตอนนี้กำลังใจตก ต้องเอาไปเลยค่ะ " กำัลังใจ" ขอให้เจอตะวันส่องใส ส่องใจ โดยเร็วพลันนะคะ สาธู๊
เอาทุกบุญมาฝากเลยนะคะ _/l\_
ปล. เมื่อถึงกลางคืนแล้ว ขอให้ไม่รับรู้อะไร นอกจากความสว่างภายใน จากผู้รู้นะคะ สาธู๊
พระผุดผ่านทุกวัน สะอาดเกลี้ยง
นิวรณ์หมดสุขสันต์ สดชื่น
ชีพรื่นธรรมหล่อเลี้ยง ผ่องทั้งกายใจ
สุนทรพ่อ
#13
โพสต์เมื่อ 14 July 2009 - 04:49 PM
คือ kissy เรียนเพิ่งจบเมื่อ ก พ 52 ที่ผ่านมา
ผ่านมาหลาดเดือน แล้ว
ก็ยังไม่มีงานทำ
แต่ kissy ไม่กลุ้มใจอะไรเลย
เพื่อนก็เที่ยวถามว่าทำงานอะไร
คนข้างบ้าง ก็ชอบถามว่า
หางานทำได้ยัง มีคนตั้งมากมาย มาถามคำถามนี้กับ kissy
แต่ kissy ก็ยิ้มเฉย ๆ ไม่ตอบอะไร
เพราะ kissy คิดว่า ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
kissy ไม่สนใจ แต่ kissy กลับคิดว่า
ดีแล้วที่ kissy ไม่มีงานทำ เพราะจะได้นั่งสมาธิ บ่อย ๆ
จะได้เห็นองค์พระ ซะที
บางครั้ง เวลา ที่วัดพระธรรมกายมีงานอะไรตัว kissy เอง
ก็อยากไปร่วมงาน แต่ไม่มีเพื่อน
ก็เลยไม่ได้ไป
#14
โพสต์เมื่อ 15 July 2009 - 11:08 AM
หน้าที่กัลยาณมิตรอย่างเต็มที่ จะทำให้สิ่งที่เราตั้งใจไว้สำเร็จเป็นอัศจรรย์สมความปรารถนา สาธุจ้า