คิดก่อน ทำก่อน รวยก่อน ???
ในขณะนี้ ลูกพระธัมพันธุ์หัวใจไม่เกี่ยงทุกท่าน ต่างมุ่งมั่น ทุ่มเทจิตใจ อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการทำหน้าที่ผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร ทั้งทำด้วยตนเอง และ ชักชวนให้ผู้อื่นให้มาร่วมกันสร้างสุดยอดมหาทานบารมีในครั้งนี้ คือการทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดกองกฐินคุณยาย สถาปนาอาคารคุณยาย 100 ปี ที่เป็นฐานทัพในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ไปทั่วโลก
ซึ่งในขณะที่พวกเราทุกคน กำลังทุ่มเทเพื่อแสวงหาทรัพย์ เพื่อมาปิดกองกฐิน หรือ มุ่งมั่นทำหน้าที่ยอดกัลยาณมิตรชักชวนผู้มีบุญจากทั่วสารทิศ มาสร้างบุญใหญ่ในครั้งนี้ บางท่านอาจกำลังคิดว่า เรายังมีเวลาอีกมากที่จะสร้างมหาทานบารมีในครั้งนี้ เอาไว้ทำในวันทอดกฐินเลยก็ได้ หรือ เอาไว้สัปดาห์หน้า เอาไว้วันพรุ่งนี้ หรือ เอาไว้ทำเมื่อไหร่ก็ได้......เช่นนั้น การตัดสินใจทำบุญ เร็วช้าอย่างไรจะมีผลต่ออานิสงส์ผลบุญหรือไม่??? และจะมีผลแตกต่างกันอย่างไร??? แต่ก็ยังไม่สำคัญเท่ากับว่า เรายังจะมีลมหายใจอยู่ในพรุ่งนี้หรือไม่ ???
คิดดูก่อนกับคิดทำก่อน Case Study
การทำบุญทันทีในขณะที่ศรัทธาเกิดขึ้นเต็มที่ เวลาบุญส่งผลจะส่งผลอย่างไร และหากศรัทธาเท่าเดิมแต่ไม่ได้ถวายทันทีตอนนั้น คือ มีศรัทธา แต่คิดดูก่อน เอาไว้ก่อน เวลาบุญส่งผลจะแตกต่างกันอย่างไร และเงินที่ลูกทำบุญก็เป็นเงินยืมชั่วคราว บุญจะหย่อนหรือไม่คะ
คุณครูไม่ใหญ่
มีศรัทธา แต่เอาไว้ก่อน ขอคิดดูก่อน มันก็เหมือนเราอยากกินก๋วยเตี๋ยวแต่เอาไว้ก่อน อย่าเพิ่งกินเลย กับกินทันที่นั่นแหละ ก็คล้ายๆกันอย่างนี้
การถวายทานทันทีที่ศรัทธาเกิดขึ้นเต็มที่ เวลาบุญส่งผล ทรัพย์หรือสมบัติ หรืออะไรที่เราปรารถนาก็จะเกิดขึ้นทันที แบบไม่ต้องรอเวลา อีกทั้งไม่มีอุปสรรคอันใดเลย
หากศรัทธาเท่าเดิมแต่ยังไม่ทำทันที คอยเอาไว้ก่อน เวลาบุญส่งผล สมบัติจะเกิดช้ากว่าคิดแล้วทำทันที แต่เวลาบุญส่งผลก็จะเต็มที่
แม้เงินที่ทำบุญจะเป็นเงินที่ยืมชั่วคราวก็ตาม เมื่อทำทันทีก็ได้บุญทันที แต่ก็ต้องคืนทันทีเหมือนกันนะ ถึงจะได้บุญเต็มที่ ไปยืมมาเท่าไหร่ ก็ต้องเอาคืนไปเท่านั้น บุญก็ไม่ได้หย่อนลงมา
๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
มีตัวอย่างที่ดีในสมัยพุทธกาล ที่ทำให้เราได้รับทราบว่า การคิดก่อน ทำก่อน ทำความดีโดยไม่มัวรอช้า ไม่โอ้เอ้ลังเลใจ นั้นมีผลานิสงส์ผลบุญอย่างมากมาย แบบก่อนใคร ดังเรื่องราวดังต่อไปนี้ครับ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประกาศยกย่องพระอัญญาโกณฑัญญะ ให้เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ทางด้านรัตตัญญู คือ ผู้รู้ราตรีนาน เป็นผู้บรรลุธรรมก่อนใครๆ ในบรรดาพระสาวกทั้งหมด เพราะเมื่อท่านทำบุญกุศลอะไร ท่านมักทำก่อนใคร เป็นประเภท ตุริตะตุริตัง สีฆะสีฆัง คือ รีบทำความดีโดยไม่มัวรอช้า โอ้เอ้ลังเลใจ ให้ทานเพื่อขจัดความตระหนี่ออกจากใจ เพราะกลัวว่าขณะที่กำลังมีศรัทธา เดี๋ยวความตระหนี่จะเข้ามาครอบงำ จิตใจเสียก่อน ต้องรีบฆ่าความตระหนี่ ตีกระหน่ำให้พ่ายแพ้ไป ไม่ให้งอกเงยขึ้นมา เหมือนตาลยอดด้วน ท่านอัญญาโกณฑัญญะทำอย่างนี้จนเป็นจริตอัธยาศัย
*เหมือนในสมัยของพระวิปัสสีพุทธเจ้า ท่านเกิดเป็นพ่อค้าชื่อ มหากาล มีน้องชายคนหนึ่งชื่อว่า จุลกาล ผู้คนสมัยนั้น มีความศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามาก ถึงขนาดที่ว่า ต้องต่อแถวกันถวายทาน วันหนึ่งชาวบ้านได้ถวายภัตตาหารหวานคาวแด่คณะสงฆ์ ซึ่งจาริกมาจำพรรษาอยู่ที่หมู่บ้านของท่าน มหากาลเห็นหมู่สงฆ์ผู้มีความสงบสำรวม จึงเกิดความศรัทธาอยากถวายทานบ้าง แต่ไม่มีเงินทองที่จะซื้ออาหารถวาย ท่านจึงปรึกษาน้องชายว่า จะเอารวงข้าวสาลีซึ่งกำลังเป็นน้ำนมอยู่ มาทำเป็นข้าวยาคูถวายพระภิกษุ
จุลกาลเห็นว่า ไม่น่าจะต้องรีบทำอย่างนั้น รอให้รวงข้าวสุกเสียก่อน จึงค่อยถวายทานทีเดียวเลย แม้น้องชายจะคัดค้านอย่างไร แต่มหากาลก็ไม่ได้สนใจ ท่านคิดว่าขณะที่กำลังมีศรัทธานี้ ต้องรีบให้ทาน เพราะไม่อยากให้พลาดโอกาสที่จะได้บุญใหญ่ ดังนั้นท่านจึงขอแบ่งผลผลิตในส่วนของตนออกมา และให้คนงานช่วยกันผ่าท้องรวงข้าวสาลี นำมาทำเป็นข้าวยาคูผสมกับน้ำนม ถวายแด่พระสัมมาพุทธเจ้าและพระภิกษุสงฆ์ ด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจ
ในฤดูการทำนาในครั้งนั้น มหากาลได้ถวายทานรวมทั้งสิ้นถึง ๙ ครั้ง ทั้งในเวลาทำข้าวเม่า ช่วงเกี่ยวข้าว นวดข้าว จนกระทั่งขนข้าวขึ้นยุ้งฉาง ตลอดฤดูทำนาครั้งนั้น ท่านรู้สึกเต็มอิ่มใจชุ่มอยู่ในบุญ เมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว จึงได้ไปบังเกิดในสวรรค์ เสวยสุขอยู่ในเทวโลก พรั่งพร้อมไปด้วยสมบัติอันเป็นทิพย์ทุกอย่าง เมื่อลงมาเกิดในเมืองมนุษย์ ท่านเป็นผู้ไม่ประมาท ได้สั่งสมบุญกุศลเรื่อยมา และเวียนว่ายตายเกิดอยู่ใน ๒ ภพภูมิเท่านั้น
มาถึงสมัยพระพุทธเจ้าของเรา ท่านมาเกิดในตระกูลของพราหมณ์มหาศาลมีชื่อว่า โกณฑัญญะ ได้ รับการถ่ายทอดศิลปวิทยาจากบิดา จนเชี่ยวชาญในการดูลักษณะมหาบุรุษ หลังจากที่เจ้าชายสิทธัตถะประสูติได้ ๕ วัน ท่านได้รับคัดเลือกให้เป็น ๑ ในพราหมณ์ ๑๐๘ ท่าน ที่ได้รับเชิญให้ไปรับประทานอาหารในพระราชวัง
นอกจากนี้ท่านยังได้รับการคัดเลือกให้เป็น ๑ ใน ๘ ของพราหมณ์ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในการทำนายลักษณะ พราหมณ์ ๗ ท่านตรวจดูลักษณะของเจ้าชายสิทธัตถะแล้ว ต่างทำนายว่า "ถ้าพระราชกุมารนี้อยู่เสวยราชสมบัติ จะได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ แต่ถ้าเสด็จออกบวช จะได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ศาสดาเอกของโลก"
ฝ่ายโกณฑัญญะพราหมณ์หนุ่ม ตรวจดูพระลักษณะโดยละเอียดแล้ว ท่านยกนิ้วชูขึ้นนิ้วเดียว พลางทำนายว่า
"ลักษณะ อันประเสริฐเช่นนี้ มิใช่ลักษณะของผู้ครองเรือน เจ้าชายจักเสด็จออกบวช และตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแน่นอน"
ซึ่งก็เป็นไปตามคำทำนายของท่านจริงๆ เพราะปราสาททั้ง ๓ ฤดู ที่พรั่งพร้อมไปด้วยนางสนมกำนัล ก็ยังไม่อาจผูกพันเหนี่ยวรั้งเจ้าชายสิทธัตถะไว้ได้ เพราะบารมีที่สั่งสมมานั้นเต็มเปี่ยมแล้ว พระองค์จึงตัดสินพระทัยออกผนวช เพื่อแสวงหาหนทางหลุดพ้นในที่สุด
เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว พระองค์ทรงแสดงธรรมเทศนาโปรดปัญจวัคคีย์เป็นชุดแรก และ ด้วยบุญกุศลที่สั่งสมมาข้ามภพข้ามชาติ ที่เมื่อจะทำบุญ ทำกุศล ท่านจะทำก่อนเสมอ ทำให้ท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน เป็นพระอริยสาวกในพระพุทธศาสนาเป็นรูปแรก เมื่อพระพุทธเจ้าเทศน์ให้ฟังครั้งที่สอง ท่านก็ได้บรรลุธรรมเป็น พระอรหันต์ผู้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต
เราจะเห็นได้ว่า ความปรารถนาต่างๆ จะสัมฤทธิผลขึ้นมาได้นั้น ล้วนเกิดจากการประกอบเหตุไว้ดีแล้วทั้งสิ้น ใครปรารถนาผลอย่างไร ก็ประกอบเหตุอย่างนั้น เมื่อเรามีจิตศรัทธาปรารถนาที่จะสั่งสมบุญ และลงมือกระทำทันทีโดยไม่รอช้า เวลาบุญส่งผลย่อมได้รับอานิสงส์ก่อนใคร เช่นเดียวกับพระอัญญาโกณฑัญญะ ที่นำมาแสดงในครั้งนี้
ท้ายที่สุดนี้ ภารกิจทุ่มสุดฤทธิ์ ปิดกองกฐินคุณยาย สถาปนาอาคาร100ปีคุณยาย
นั้นเหลือเวลาอีกไม่กี่วันแล้ว.... ที่พวกเราจะได้มีโอกาสได้สร้างบุญใหญ่ให้สมกับการเกิดมาสร้างบารมีในชาตินี้ ....และ ยังเป็นโอกาสที่จะได้เป็นทองแผ่นเดียวกับพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ที่เราจะได้ตามติดติดตามท่านไปตลอดเส้นทางอันยาวไกลสู่ที่สุดแห่งธรรม
และ ขอฝากบทกลอนเอาไว้เพื่อย้อมใจทุกท่าน ให้สดชื่น เบิกบาน กับการทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่ แบบคิดก่อน ทำก่อน รวยก่อน เพื่อ สี่สิบปีที่พ่อรอ สำหรับ การทำงานที่แท้จริง ครับ
คิดก่อนทำก่อนได้
รวยก่อน
รวยเร็วแรงแน่นอน
ไม่ช้า
รวยฉับพลันทันทุกตอน
ตั้งแต่ อุแว้เอย
กฐินยายปิดกองเลยจ้า
รวยโคตรร๊วยรวย
แผ่นดิน
(ไม่ต้องพยายาม) คิดก่อน ทำก่อน รวยก่อน คอนเฟิร์มจ้า !!! 27 กันยายน 2552
