ขอคำแนะนำด้วยค่ะ อยากปฏิบัติธรรมได้ดีกว่านี้
เริ่มโดย *** BrightStar ***, Oct 29 2009 01:49 AM
มี 11 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 01:49 AM
ตัวดิฉันเองเริ่มเขาวัดปลายปี 49 และเพิ่งทราบว่าตัวเองป่วยด้วยโรคมะเร็งประมาณเดือนมีนา ปี50 ได้มาวัด ปฏิบัติธรรมจนกระทั่งทุกวันนี้ ถ้าไม่บอกว่าป่วยหนัก จะไม่มีใครทราบเลยค่ะ เพราะสภาพภายนอกดูดีและเหมือนคนปกติมากค่ะ ทั้งทีสังขารนี้เป็นรังแห่งสารพัดโรค ผลของการรักษาโดยทำเพียงแค่ทานยาและปฏิบัติธรรมเท่านั้น ตั้งแต่ทราบว่าป่วยจนถึงปัจจุบันนี้ก็เป็นเวลา 2 ปี 7 เดือนแล้ว (ชีวิตส่วนมากจะอยู่คนเดียวค่ะ) ยังดำรงชีวิตอยู่ได้ แม้จะอ่อนแอลง และอ่อนเพลียง่าย น้ำหนักเริ่มลด แต่ก็ไม่ท้อค่ะ ที่เล่าเรื่องส่วนตัวคร่าวๆให้ท่านเพื่อนๆสมาชิก DMC.TV ได้อ่านนี้ เพียงอยากจะขอคำแนะนำว่า ถ้าถึงเวลาที่จะต้องเดินทางจริงๆ ดิฉันควรจะต้ิองเตรียมตัวอย่างไรค่ะ เนื่องจากเวลานี้ประสบการณ์ภายในเป็นเพียงการนั่งนิ่งๆ ใจว่างๆ ที่เริ่มจะเป็นท่านอนมากกว่าท่านั่ง(เพราะเริ่มเจ็บปวดเวลานั่งนานๆ ถ้านอนลงจะทำสมาธิได้นานกว่า) ยังไม่พบกับความสว่าง หรือองค์พระ ที่ศูนย์กลางกายหรือตกศูนย์เลยค่ะ เรียกว่าเป็นแชมป์นั่งนานมากกว่าค่ะ เหมือนไม่มีความก้าวหน้า แต่ก็รู้สึกเป็นสุขที่ได้นั่งสมาธิค่ะ เกรงว่าผลการปฏิบัติธรรมเพียงเท่านี้จะไม่เพียงพอที่จะเดินทางไปเทวโลก (ดุสิต)ได้ เคยฟัง MP3 เสียงนำนั่งของหลวงพ่อ ก็ยังไม่พัฒนาอะไร นอกจากทฤษฏีค่ะ ปฎิบัติไม่เป็นค่ะ บางครั้งเกิดความกังวลเกี่ยวกับศูนย์กลางกายมาก(ภพนี้ชาตินี้คงนำปัญญาบารมีมาน้อย) รบกวนท่านผู้รู้เมตตาชี้แนะด้วยนะคะ
ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ.......สาธุ
ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ.......สาธุ
#2
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 09:24 AM
มาถึงขนาดนี้...บารมีคุณไม่น้อยหรอกครับ...
http://www.dmc.tv/pa...ide/page10.html
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=21361
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=4073
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=1798
http://www.dmc.in.th...showtopic=21320
http://www.dmc.tv/pa...ide/page10.html
http://www.dmc.tv/fo...showtopic=21361
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=4073
http://www.dmc.tv/fo...?showtopic=1798
http://www.dmc.in.th...showtopic=21320
ทำไมต้อง หาคำตอบ ณ แดนไกล ลืมหรือไร ว่าอยู่ใกล้ DMC
#3
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 09:31 AM
เป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ ๆ
สู้ ๆ
#4
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 11:58 AM
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ให้ทำบุญถวายยาแด่พระภิกษุอาพาธ ที่วัดพระธรรมกาย ทุก ๆ เดือนด้วยค่ะ
นั่งสมาธิแล้วเป็นสุข ก็ถือว่าดีมากนะคะ แม้จะไม่เห็นอะไร
แม้มืดตื้อ มืดมิด ก็มีสิทธิ์ เข้าถึงธรรมค่ะ
ให้ทำบุญถวายยาแด่พระภิกษุอาพาธ ที่วัดพระธรรมกาย ทุก ๆ เดือนด้วยค่ะ
นั่งสมาธิแล้วเป็นสุข ก็ถือว่าดีมากนะคะ แม้จะไม่เห็นอะไร
แม้มืดตื้อ มืดมิด ก็มีสิทธิ์ เข้าถึงธรรมค่ะ
สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ
ลูกพระธัมฯ หลานหลวงปู่ หลานคุณยาย
#5
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 12:39 PM
แม้ไม่มีคำตอบใดที่จะเป็นประโยชน์ได้เลย เพราะความรู้น้อยค่ะ
แต่สิ่งหนึ่งที่อยากมอบให้ คือ กำลังใจค่ะ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้ยืนหยัดในการสร้างสมบารมีต่อไปเรื่อยๆ นะคะ
และขออนุโมทนาบุญในบุญทุกๆ บุญที่คุณได้สั่งสมมานะคะ....สาธุ
แต่สิ่งหนึ่งที่อยากมอบให้ คือ กำลังใจค่ะ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ให้ยืนหยัดในการสร้างสมบารมีต่อไปเรื่อยๆ นะคะ
และขออนุโมทนาบุญในบุญทุกๆ บุญที่คุณได้สั่งสมมานะคะ....สาธุ
#6
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 12:53 PM
นอกจากการนั่งสมาธิแล้ว สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าช่วยได้ คือ โทรศัพท์ ไปชักชวนให้ญาติมิตร มาร่วมทำบุญในบุญตามวาระต่างๆ ตามที่คุณครูแจ้งให้ทราบใน DMC น่ะครับ (เพราะสุขภาพคงไม่เอื่ออำนวยให้เดินทางไปด้วยตัวเอง ก็สามารถใช้โทรศัพท์ได้)
เคยได้ยินคุณครูบอกว่า บุญอีกประการหนึ่งที่ทำให้สามารถไปดุสิตบุรีได้ แม้ผลการปฏิบัติธรรมจะยังมืดตื้อมืดมิด ก็คือ บุญจากการเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ผู้อื่นมาสร้างบุญใหญ่น่ะครับ
บุญนี้แปลก หากใครไม่ได้เคยทำกับตัวเองจะไม่ทราบ แต่ใครเคยได้ทำกับตัวเอง จะทราบดีว่า พอเวลาชักชวนใคร จนเขามีจิตยินดีที่จะร่วมทำบุญกับเรา ใจของเราจะยิ่งปีติเบิกบานมากๆ ซึ่งจะเป็นพลังใจแห่งบุญที่มหาศาลทีเดียว ยิ่งถ้าคนอื่นที่เราชักชวน ต่อมาได้กลายมาเป็นกำลังสำคัญของพระศาสนา ใจเราก็จะยิ่งเบิกบาน หรือ ต่อมาเขามาขอบคุณเราที่เราได้ชักชวนเขาในวันนั้นๆ รับรองได้ว่า เราจะปลื้มแสนปลื้มจนลืมไม่ลง บุญนี้แหละครับ มีกำลังส่งมหาศาลทีเดียว
เคยได้ยินคุณครูบอกว่า บุญอีกประการหนึ่งที่ทำให้สามารถไปดุสิตบุรีได้ แม้ผลการปฏิบัติธรรมจะยังมืดตื้อมืดมิด ก็คือ บุญจากการเป็นกัลยาณมิตรชักชวนให้ผู้อื่นมาสร้างบุญใหญ่น่ะครับ
บุญนี้แปลก หากใครไม่ได้เคยทำกับตัวเองจะไม่ทราบ แต่ใครเคยได้ทำกับตัวเอง จะทราบดีว่า พอเวลาชักชวนใคร จนเขามีจิตยินดีที่จะร่วมทำบุญกับเรา ใจของเราจะยิ่งปีติเบิกบานมากๆ ซึ่งจะเป็นพลังใจแห่งบุญที่มหาศาลทีเดียว ยิ่งถ้าคนอื่นที่เราชักชวน ต่อมาได้กลายมาเป็นกำลังสำคัญของพระศาสนา ใจเราก็จะยิ่งเบิกบาน หรือ ต่อมาเขามาขอบคุณเราที่เราได้ชักชวนเขาในวันนั้นๆ รับรองได้ว่า เราจะปลื้มแสนปลื้มจนลืมไม่ลง บุญนี้แหละครับ มีกำลังส่งมหาศาลทีเดียว
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร
#8
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 08:40 PM
ขอส่งอีกหนึ่งกำลังใจให้สู้ๆค่ะ
#9
โพสต์เมื่อ 29 October 2009 - 10:54 PM
ขอขอบพระคุณสำหรับทุกๆคำแนะนำและกำลงใจนะคะ "สู้ก็ตายไม่สู้ก็ตาย" สู้ดีกว่าค่ะ
กฐินอาคาร 100 ปีคุณยายปีนี้ ได้ทำบุญด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่นทำด้วย ได้รวม 5 ตารางเมตรค่ะ ขอแบ่งบุญนี้ให้กับทุกท่านได้บุญด้วยกันเหมือนกับท่านได้ทำด้วยตัวเองนะคะ
อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยค่ะ.........สาธุ
กฐินอาคาร 100 ปีคุณยายปีนี้ ได้ทำบุญด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่นทำด้วย ได้รวม 5 ตารางเมตรค่ะ ขอแบ่งบุญนี้ให้กับทุกท่านได้บุญด้วยกันเหมือนกับท่านได้ทำด้วยตัวเองนะคะ
อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยค่ะ.........สาธุ
#10
โพสต์เมื่อ 30 October 2009 - 07:45 PM
เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ขอให้กำลังใจอีกคน ค่ะ ค่อยๆทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะได้เห็นเอง ค่ะ ถ้าหมดความอยาก ทุกๆอย่างก็สมหวัง ค่ะ ส่วนร่างกายนั้น
ก็ค่อยๆรักษาไปค่ะ ขอให้อยู่ในบุญให้มากๆนะค่ะ ถ้ารับศีล 5 ศีล 8 ได้จะดีมากๆๆๆ ค่ะ เพราะใจจะได้สงบ ได้ดีขึ้นค่ะ ขอให้ทำตามหมู่คณะเพื่อนๆใน
เว็บบอกนะถูกแล้ว ค่ะ อย่าท้อนะค่ะ ขอให้รักษาหายเร็วๆ นะค่ะ ขออย่าได้คิดว่าการนั่งสมาธิ เพื่อได้แชมป์นั้นคิดผิดแล้วค่ะ ขอให้คิดว่านั้นคือผลบุญ
ที่เราได้ทำมา ส่งผลดีกว่านะค่ะ พร้อมขอนุโมทนาบุญกับผลบุญ ที่เอามาฝาก ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
ก็ค่อยๆรักษาไปค่ะ ขอให้อยู่ในบุญให้มากๆนะค่ะ ถ้ารับศีล 5 ศีล 8 ได้จะดีมากๆๆๆ ค่ะ เพราะใจจะได้สงบ ได้ดีขึ้นค่ะ ขอให้ทำตามหมู่คณะเพื่อนๆใน
เว็บบอกนะถูกแล้ว ค่ะ อย่าท้อนะค่ะ ขอให้รักษาหายเร็วๆ นะค่ะ ขออย่าได้คิดว่าการนั่งสมาธิ เพื่อได้แชมป์นั้นคิดผิดแล้วค่ะ ขอให้คิดว่านั้นคือผลบุญ
ที่เราได้ทำมา ส่งผลดีกว่านะค่ะ พร้อมขอนุโมทนาบุญกับผลบุญ ที่เอามาฝาก ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
#12
โพสต์เมื่อ 04 November 2009 - 11:37 AM
หนูคิดว่าคุณป้าโชคดีกว่าคนอื่นนะค่ะ
เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร การที่คุณป้ารู้ตัวว่าเป้นมะเร็ง และได้พยายามปฏิบัติธรรมเสมอ
ถือว่าคุณป้าเป็นผู้ไม่ประมาท ใช้เวลาแต่ละนาที แต่ละวัน อย่างมีค่า ขอเป็นกำลังใจให้คุณป้า
ด้วยนะค่ะ ขอให้คุณป้าพบแสงสว่างแห่งธรรมให้เร็วที่สุด ...
เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร การที่คุณป้ารู้ตัวว่าเป้นมะเร็ง และได้พยายามปฏิบัติธรรมเสมอ
ถือว่าคุณป้าเป็นผู้ไม่ประมาท ใช้เวลาแต่ละนาที แต่ละวัน อย่างมีค่า ขอเป็นกำลังใจให้คุณป้า
ด้วยนะค่ะ ขอให้คุณป้าพบแสงสว่างแห่งธรรมให้เร็วที่สุด ...