มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หัดฝัน]

โบราณว่าไว้ ชายสามโบสถ์ มีจิตโลเล ยากจะทำการงานใดสำเร็จ
แต่ที่โบราณยิ่งกว่านั้น(ขลังกว่า) ได้บอกไว้ว่า แม้เป็นชายเจ็ดโบสถ์ ถึงคราวเอาจริง ก็เอาดีได้

เพราะมนุษย์ทุกๆ คน สามารถพัฒนาตนให้สมบูรณ์ขึ้นได้ครับ ดังเรื่องราวของพระจิตตหัตถเถระ
http://www.84000.org.......mp;i=13&p=5

เรื่องก็มีอยู่ว่า กุลบุตรท่านหนึ่งเที่ยวตามหาโคหายอยู่นานจนเหนื่อยและหิว เมื่อพบโคแล้ว ก็เลยเข้าไปในวัด เพื่อขออาหารจากพระภิกษุ บรรดาพระภิกษุท่านเมตตาสงสาร จึงนำอาหารในวัดมาให้เขา

เขาบริโภคอาหารจนอิ่มหนำแล้ว ก็ไต่ถามพระว่า ท่านได้ไปรับภัตตาหารจากในเมืองมาหรือ พระท่านก็บอกว่า เปล่า นี่บรรดาชาวบ้านเขานำมาถวายถึงในวัดเลยทีเดียว

ชายนั้นได้ฟังแล้ว คิดว่า โอ้ อาหารที่วัดล้วนหลากหลายเลิศรส ทั้งนั้นเลย ประโยชน์อะไรจากการเที่ยวทำการงาน ต่อให้ทำงานทั้งวันยังไม่ได้อาหารเลิศรสขนาดนี้เลย อย่ากระนั้นเลยบวชดีกว่า บวชเสียอย่าง สบายไปแปดอย่าง อาหารก็ไม่ต้องแสวงหาอีกแล้ว

ว่าแล้วเขาก็ขอพระท่านบวช พระท่านก็บวชให้ด้วยจิตอนุโมทนา ครั้นพอไม่กี่วัน ร่างกายของพระใหม่ก็อ้วนท้วนสมบูรณ์ ท่านก็ความรู้สึกเบื่อ จึงสึกไปเป็นฆราวาสใหม่ พอทำงานแล้วลำบากลำบน ก็เลยขอบวชใหม่ เป็นเช่นนี้ถึง 6 ครั้ง

ภิกษุทั้งหลาย เห็นเขาตกอยู่ในอำนาจของจิตตนเองเช่นนั้น จึงตั้งฉายาให้ว่า พระจิตตหัตถเถระ

ครั้นพอสึกครั้งหกนี้เลย ก็มีเหตุการณ์ให้นายจิตตหัตถ์ ตั้งใจแน่วแน่ที่จะบวชขึ้นมา เมื่อเห็นภรรยานอนกลางวันในอิริยาบถไม่สำรวม คราวนี้เลยตั้งใจจะบวชจริงจัง แต่พอไปขอพระท่านบวช พระท่านก็ชักไม่เชื่อใจ ตอนแรกก็ไม่ยอมให้บวช แต่นายจิตตหัตถ์รบเร้าจริงจังว่า วันนี้ จักไม่เป็นดังเช่นวันวาน

พระท่านเลยให้บวชในครั้งที่เจ็ดนี้เอง พระจิตตหัตถ์ปฏิบัติธรรมจริงจัง เพียงแค่ 2-3 วัน ก็บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ (ข้อคิด อย่าดูหมิ่นผู้อื่นว่าโลเล เพราะเมื่อถึงคราวบุญได้ช่อง เขาตั้งใจจริงขึ้นมา ก็ถึงความเจริญได้เช่นกัน)

พอบรรลุแล้ว เพื่อนภิกษุก็มากระเซ้าว่า "อ้าวท่านจิตตหัตถ์ บวชมาได้ครบ 3 วันแล้ว สมควรสึกไปได้แล้ว จะรอเวลาชักช้าอยู่ใย"

พระจิตตหัตถ์ได้ตอบว่า "คนเราบวชแล้วสึก เพราะยังมีความเกี่ยวข้อง(ในกิเลส) บัดนี้ผมตัดความเกี่ยวข้องทั้งปวงได้แล้ว ผมจึงไม่คิดสึกเป็นธรรมดา"

ภิกษุทั้งหลายได้ฟัง ต่างพากันคิดว่า พระจิตตหัตถ์อวดคุณวิเศษที่ไม่มีอยู่จริง(เพราะเห็นบวชๆ สึกๆ มานาน เลยไม่เชื่อใจ) เลยพาตัวพระจิตตหัตถ์ไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบทูลว่า พระจิตตหัตถ์พูดอวดว่าบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์

พระพุทธเจ้าจึงทรงตรัสรับรองพระจิตตหัตถ์ว่า "อย่างนั้นแล ภิกษุทั้งหลาย บุตรของเราบวชๆ สึกๆ เพราะอยู่ในช่วงที่จิตใจโลเลไม่มั่นคง และยังไม่รู้พระสัทธรรม แต่บัดนี้บุตรของเราละบุญละบาปได้แล้ว พ้นแล้วซึ่งการเวียนว่าย"

แล้วทรงตรัสพระคาถาว่า "ปัญญาย่อมไม่บริบูรณ์ แก่ผู้มีจิตไม่มั่นคง ไม่รู้แจ้งซึ่งพระสัทธรรม มีความเลื่อมใสอันเลื่อนลอย
ภัย ย่อมไม่มีแก่ผู้มีจิตอันราคะไม่ซึมซาบ มีใจไม่ถูกโทสะตามกระทบ ละบุญและบาปได้ (มีจิต)ตื่นอยู่

จบอรรถกถาแล้ว
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ ต่อจากนี้ไป ใครกล่าวหาเรื่องชายสามโบสถ์ ให้เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเลยครับ เพราะขนาดผู้มีจิตโลเล บวชๆสึกๆ ก็ยังบรรลุธรรมได้ แล้วผู้ไม่ได้มีจิตโลเล เพียงแต่บวชช่วงสั้นสั่งสมบุญได้เรื่อยๆ ต้องสึกออกไปด้วยเหตุจำเป็น ทำไมจะมาบวชใหม่เรื่อยๆ ไม่ได้ล่ะ

[SatChu]

สาธุครับคุณหัดฝัน ..

ผู้ชายหลายโบสถ์นั้นดี คอนเฟิร์ม ...

[WISH]

ขอสาธุการกับคุณหัดฝันในธรรมทานครับ

พระท่านเลยให้บวชในครั้งที่เจ็ดนี้เอง พระจิตตหัตถ์ปฏิบัติธรรมจริงจัง เพียงแค่ 2-3 วัน ก็บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ (ข้อคิด อย่าดูหมิ่นผู้อื่นว่าโลเล เพราะเมื่อถึงคราวบุญได้ช่อง เขาตั้งใจจริงขึ้นมา ก็ถึงความเจริญได้เช่นกัน)

สูตรสำเร็จ

ตั้งใจ

จริง

[ธรรมวชิร]

สาธุครับ กระจ่างจริงๆ

[ณ ๐๗๒]

ว้าวๆๆๆ สาธุค่ะ
มี www.dmc.tv ก็ดีเช่นนี้นี่เอง

[Tree]

สาธุครับผม

การบวชๆ สึกๆ ด้วยเหตุผลที่ทนคำสอนของพระอาจารย์ไม่ได้ (อันนี้อาจจะคบลำบาก)
กับการบวชๆ สึกๆ เพราะเข้าๆ ออกๆ เพราะทำงานทำภาระกิจข้างนอกนี่อาจจะไปเหมือนกันนะครับ

[tong_tong_tong]

ผมคนนึงละ ที่ติดภาระกิจ ไม่สามารถบวชยาวๆได้
แต่ตั้งใจไว้ว่า ทุกปีจะบวช
ตอนนี้ 2 รอบแล้วครับ และจะบวชรอบที่ 3 ในพระแสนรูปนี้ครับ

ผมมีเพื่อนเป็นหมออยู่ท่านนึง เป็นหมอหลายที่มาก เป็นทั้งอาจารย์หมอที่ศิริราช และ หมอพิเศษที่ เกษมราช และ หมอพิเศษที่ บำรุงราษฏร
เขายังมีเวลา รวบรวมวันหยุด วันลา เอามาบวชพระที่วัดธรรมกายทุกปีครับ ตอนนี้น่าจะบวชได้ 5 ครั้งแล้วมั้งภายในเวลา 3 ปีที่่ผ่านมา