มี 15 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[dinsor2b]

เนื่องจากได้มีโอกาสรู้จักกับหลวงพี่รูปหนึ่งที่ท่านได้มาบวชรุ่น 7000 รูป และ อยู่ต่อมาจนถึงทุกวันนี้ โดยเป็นพระพี่เลี้ยงช่วยเหลือพระอาจารณ์ในโครงการณ์บวชพระแสนรูป ต่อ จนถึงอุบาสิกาแก้วที่จะถึงนี้ โดยท่านมีอายุทางโลกเพียง 25 ซึ่งก็ถือว่ายังวัยรุ่นอยู่ และ ท่านก็มีรูปเป็นทรัพย์ด้วย โดยส่วนตัวท่านมีอัธยาาศัยที่ดูสุขุม และ ตัดสินใจบวชต่อเพราะเบื่อทางโลก (ท่านเล่าให้ฟังว่าหลวงพี่เคยมีชีวิตที่ไม่ดีมาก่อน ) แต่ช่วงหลังๆมาเท่าที่ได้คุยกับท่าน เนื่องจากท่านต้องช่วยงานด้านเอกสาร และ สื่อต่างๆในโครงการบวชแสน จึงทำให้เวลาการนั่งสมาธิอาจน้อยลง และ ประกอบกับเมื่อวันที่ 20 กพ ที่ผ่านมา ท่านต้องไปรับปริญญา และ เพื่อนที่บวชต่ออยู่ด้วยกันก็ลาสิกขาเพื่อไปรับปริญญากันเกือบหมด แต่ตอนนั้นท่านก็ตัดสินใจทิ้งปริญญาทางโลกเพื่อบวชต่อได้ เมื่อโครงการบวชแสนสิ้นสุดลง ก็มีพระที่ลาสิกขาได้มาเล่าเรื่องราวภายนอกให้ท่านฟังบาง ใจท่านก็มีแอบรู้สึกคิดถึงทางโลกบ้าง แต่ก็ได้ให้กำลังใจท่านไปแล้ว ว่าชุดที่เท่ห์ที่สุดในชีวิตของผู้ชายไม่ใช่ชุดครุย แต่เป็นชุดพระ เป้าหมายเราต้องชัดเจน ไม่ให้เค้ามาดึงเราออกไปจากเส้นทางนี้ได้.......

ก็อยากจะขอข้อความดีๆจากพี่ๆผู้มีภูมิรู้ และ ภูมิธรรมช่วยกัน ช่วยกันรับบุญ เพื่อที่จะให้ท่านก้าวผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้ค่ะ
เพราะคนที่ไม่เคยเข้าวัดเลย และ บวชต่อมาได้ขนาดนี้ ก็มีผังสำเร็จชัดเจนอยู่แล้ว ท่านจะเป็นกำลังสำคัญของการเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลกได้ในอนาคตค่ะ

ช่วยๆกันนะคะ.....กราบอนุโมทนาบุญค่ะ

[tnawut]

ขออนุโมทนาบุญครับ ผู้มีโอกาสได้บวชเป็นเรื่องยาก และผู้ที่สามารถบวชได้ตลอดชีวิตยิ่งยากกว่า... แนะนำหลวงพี่ให้ปรึกษาธรรมะกับพระอาจารย์บ่อยๆครับ ท่านก็จะแนะนำได้ดีทำไมท่านบวชได้นาน ทำอย่างไรถึงจะมีสุขบวชไปวันต่อวันได้

เรื่องทางโลก มีแก่นสาระใดหรือไม่ ผู้ที่ประสบความสำเร็จลึกๆ ก็ยังอยากบวช เพื่อแสวงหาความสุขที่แท้จริง... แม้นบิลเกตก็เริ่มศึกษาธรรมะแล้ว

สุดท้ายต้องเคารพการตัดสินใจของท่านนะครับ เราอยู่เขตเสบียงไม่เข้าใจภาวะต่างๆ ของท่านหรอกครับ คงแล้วแต่ผังบวชของท่านว่าหนาแน่นเพียงใด

[หยุด นิ่ง ใส]

นึกถึงตอนที่สมัยอบรมธรรมทายาท เหมือนกันครับ
ตอนนั้น พระอาจารย์อนุญาติให้โทรกลับบ้านได้
เป็นเรื่องเลยครับ แถมมีผู้นำบุญท่านนึงมาเล่าเรื่องบางอย่างให้ฟังอีก
ทั้ง 2 เรื่องประจวบเหมาะ เหมือนโดนใบสั่งจากพญามาร

อยากปราบมารต้องรู้ว่ามารมาอย่างไง
วิธีนี้มักได้ผลกับธรรมทายาทบวชใหม่ มารเขาชอบ
ช่วงบวช พระอาจารย์ถึงต้องดูแลธรรมทายาททุกรูปอย่างมาก
เรื่องการโทรกลับบ้าน และการพูดคุยกับสาธุชน ควรระวังรักษาใจให้ดี
ถ้าจะคุย ใจต้องจรดศูนย์ ให้ได้ตลอด
ก่อนจะคุยให้ถามตวเองก่อนทุกครั้งว่าใจเราจรดศูนย์แล้วหรือยัง

อีกอย่างคือเป้าหมายของการบวชเพื่ออะไร
บางคนบวชเพราะอยากรู้ บวชเพราะอยากลอง
บวชตาม ๆ กันมา
บวชตามประเพณี บวชทดแทนคุณ
บวชเพราะอยากศึกษาธรรมะ
บวชเพื่อพัฒนาตนเอง หรือบวชเพราะเบื่อทางโลกจริง ๆ
เห็นภัยในวัฏสงสาร บวชเพื่อตัวเอง

เป้าหมายในการบวชต่างกัน ระยะพรรษาก็ต่างกันนะครับ
หากถามผมตอนนี้ว่าถ้าจะบวชอีกบวชเพื่ออะไร
ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า
บวชเพื่อตนเองครับเพื่อสะสางธาตุในตัวเสียที
เราต้องช่วยตนเองให้ได้เสียก่อนก่อนที่จะไปช่วยคนอื่น
ตัวเองยังช่วยตนเองไม่ได้แล้วจะช่วยคนอื่นได้อย่างไรเล่า
ทีแรกว่าตั้งใจจะบวชตอนใกล้ ๆ แก่
แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับใจมันอยากบวชมาก
มากกว่าตอนที่บวชภาคฤดูร้อนเสียอีก
แล้วพบกันในรุ่นบูชาธรรมนะครับ

[หัดฝัน]

ดังที่คุณ tnuwat ว่าไว้ การได้บวชว่ายากแล้ว การบวชให้ได้ตลอดชีวิตยากแสนยากยิ่งกว่า คงได้บอกท่านว่า "ท่านเปรียบเสมือนผู้นำในเส้นทางธรรมให้ชนทั้งหลายแล้ว ให้บวชต่อไปเถิดครับ ชีวิตทางโลกนั้น ล้วนเต็มไปด้วยภยันตรายนานัปประการ เส้นทางสายนี้ ประเสริฐสูงสุดแล้ว"

[tnawut]

แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับใจมันอยากบวชมาก
มากกว่าตอนที่บวชภาคฤดูร้อนเสียอีก
แล้วพบกันในรุ่นบูชาธรรมนะครับ

ขออนุโมทนาบุญครับ

[informal]

ทางโลกไม่มีอะไรเป็นแก่นสารจริงๆ ทุกอย่างเป็นของชั่วคราว มีแต่ภาระที่แบกไว้ มีทรัพย์ก็แบกทรัพย์ มีเกียรติแบกเกียรติ สุขทางโลกมีก็ไม่นาน ที่เหลือทุกข์ล้วนๆ เดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืน กายใจก็ไม่บางเบา สังขารก็ถดถอย การอยู่ห่างจากหมู่คณะทำให้ใจที่จะปฎิบัติไม่เข้มแข็ง ปฎิบัติได้วันหนึ่ง เดี๋ยวก็มีข้ออ้างหยุดไปอีกสามวัน เพลอๆ หน่อยก็สามเดือน เพลออีกหน่อยก็อาจทำผิดผลาดได้ บางสิ่งบางอย่างก็ไม่ผิดทางโลก แต่ผิดทางธรรม (พูดจากประสบการณ์จริงของตัวเอง) พยายามรักษาเป้าหมายไว้ไห้ได้ เอาใจช่วย

[prem]

สาธุค่ะ..

จำคำสอนของคุณยาย คำนึงได้ชัดเจนค่ะว่า "การสร้างบารมี ไม่ใช่ของง่าย ยายสู้มานักหนา สู้จนหัวชนฝา"....

เข้าใจค่ะว่า บางครั้ง เรื่องของทางโลกมันน่าชวนติดตาม เพราะว่าทางนั้น เค้าจะเอาแต่เรื่องตื่นเต้น สนุกสนาน บันเทิงเริงรมย์ มาใส่ให้เราคล้อยตาม ถึงตอนนี้เค้าก็ส่งเพื่อนของพระอาจารย์ท่านมาพูด มาเอาเรื่องนั่นๆ นี่ๆ มาทำให้ท่านเกิดนิวรณ์...ไม่เป็นไรค่ะ ระลึกนึกถึงปูชนียาจารย์ของเราไว้ให้ถี่ๆ ช่วยได้แน่นอนค่ะ

สมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ ท่านลาคุณยายไปบ้าน กลับมา ท่านนั่งสมาธิไม่ได้ เพราะท่านกลับบ้านแล้วไปเห็นรูปสมัยเรียน แล้วเกิดนิวรณ์ คุณยายบอกกับท่านว่า ให้เอารูปพวกนั้นเผาไปให้หมด เพราะพอไปเห็นมันทำให้ใจฟุ้ง

เห็นไหมคะ แม้แต่พ่อของเรา ท่านยังเคยมีประสบการณ์นี้เลย เราเป็นลูก ยังอีกเยอะค่ะที่ต้องเจอะเจอกับงานของเค้า เราต้องสร้างผังของเราให้ดีนะคะ สร้างกำแพงธรรมของเราให้แข็งแกร่ง น้อมใจระลึกนึงถึงปูชนียาจารย์ของเราให้มากๆ ท่านจะช่วยจูนใจให้เราได้ค่ะ (ทำทุกวันกับตัวเองค่ะ เวลาใจฟุ้ง)

ขอเป็นกำลังใจให้พระอาจารย์รูปนั้นด้วยนะคะ ท่านเป็นเนื้อนาบุญของพวกเราค่ะ

[prem]

นึกถึงตอนที่สมัยอบรมธรรมทายาท เหมือนกันครับ
ตอนนั้น พระอาจารย์อนุญาติให้โทรกลับบ้านได้
เป็นเรื่องเลยครับ แถมมีผู้นำบุญท่านนึงมาเล่าเรื่องบางอย่างให้ฟังอีก
ทั้ง 2 เรื่องประจวบเหมาะ เหมือนโดนใบสั่งจากพญามาร

อยากปราบมารต้องรู้ว่ามารมาอย่างไง
วิธีนี้มักได้ผลกับธรรมทายาทบวชใหม่ มารเขาชอบ
ช่วงบวช พระอาจารย์ถึงต้องดูแลธรรมทายาททุกรูปอย่างมาก
เรื่องการโทรกลับบ้าน และการพูดคุยกับสาธุชน ควรระวังรักษาใจให้ดี
ถ้าจะคุย ใจต้องจรดศูนย์ ให้ได้ตลอด
ก่อนจะคุยให้ถามตวเองก่อนทุกครั้งว่าใจเราจรดศูนย์แล้วหรือยัง

อีกอย่างคือเป้าหมายของการบวชเพื่ออะไร
บางคนบวชเพราะอยากรู้ บวชเพราะอยากลอง
บวชตาม ๆ กันมา
บวชตามประเพณี บวชทดแทนคุณ
บวชเพราะอยากศึกษาธรรมะ
บวชเพื่อพัฒนาตนเอง หรือบวชเพราะเบื่อทางโลกจริง ๆ
เห็นภัยในวัฏสงสาร บวชเพื่อตัวเอง

เป้าหมายในการบวชต่างกัน ระยะพรรษาก็ต่างกันนะครับ
หากถามผมตอนนี้ว่าถ้าจะบวชอีกบวชเพื่ออะไร
ผมตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยว่า
บวชเพื่อตนเองครับเพื่อสะสางธาตุในตัวเสียที
เราต้องช่วยตนเองให้ได้เสียก่อนก่อนที่จะไปช่วยคนอื่น
ตัวเองยังช่วยตนเองไม่ได้แล้วจะช่วยคนอื่นได้อย่างไรเล่า
ทีแรกว่าตั้งใจจะบวชตอนใกล้ ๆ แก่
แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วครับใจมันอยากบวชมาก
มากกว่าตอนที่บวชภาคฤดูร้อนเสียอีก
แล้วพบกันในรุ่นบูชาธรรมนะครับ

แล้วกับสาธุชนผู้ยังมีกิเลสหนา ปัญญาหยาบอย่างดิฉันล่ะคะ ท่านจะมีอะไรแนะนำไหม
ขอยกตัวอย่างให้คุณหยุด นิ่ง ใส สักตัวอย่างหนึ่งนะคะ
..ในการทำงานกับคนหมู่มาก บางครั้ง มันเลี่ยงการปะทะ การโต้เถียง การส่อเสียด นินทา ว่าร้ายกันไม่ได้ แม้เราไม่ทำแบบนั้น แต่เราก็ได้ยิน ได้เห็น และบางครั้ง เราก็โดนว่าด้วยทั้งต่อหน้า และลับหลัง ซึ่งอันนี้ดิฉันเข้าใจค่ะว่า มันเป็นเช่นนี้แล โลกธรรม 8...แต่ การทำใจให้หยุดนิ่งได้ตลอดนั้น ยากหนักหนาค่ะคุณ แม้เรานิ่งได้ แต่น้องบางคนเค้าก็นิ่งไม่ได้ เพราะการทำงานกับคนหมู่มากนั้น มันจะมีสักคนหรือสองคน ที่เป็นคนพูดเยอะ พูดแต่เรื่องนอกวัด บาปก็ทำบุญก็ทำ คอยแต่จ้องจับผิดคนอื่น และคอยแต่จะทำให้คนแตกแยกกัน ดิฉันมองเค้าว่า เป็น "มาร" ได้ไหมคะ แล้วจะบอกว่า มันมีผลกับการนั่งธรรมะของดิฉันมากเลยค่ะ เพราะเรานั่งได้ไม่ดีเท่าที่ควร ใจเราฟุ้งตลอด บางทีเตรียมตัวเราจากบ้านไปดีดี จะไปเอาบุญเยอะๆ แต่พอไปเจอคนแบบนี้ โดนว่านั่นนี่ ดิฉันก็หลุดได้เหมือนกันค่ะ

ขอให้แนะนำดิฉันด้วยว่า วิธีที่ดีที่สุด ทำยังไงคะ

[@--แสงตะวัน--@]

อายุ 25 ปี จบป.ตรี แล้ว รูปงาม บุคลิกดี ............. พร้อมด้วยรูปสมบัติ คุณสมบัติ อันตรายๆ เหล่ามารมันชอบนักแล

ผมขอไม่อนุญาติให้คำแนะนำพระท่านนะครับ เพราะว่าเรื่องบวชต่อหรือการบวชวันต่อวัน หรือจะบวชตลอดชีวิต สุดท้ายคงเป็นการตัดสินของพระท่านเอง ที่ไม่อยากตอบแบบแนะนำเพราะว่าเงื่อนไขในชีวิตมันต่างกันจริงๆ พ่อแม่ ญาติพี่น้อง และอื่นๆ อีกมากมาย

เอาเป็นว่าถ้าเป็นผมผมจะทำอย่างไรแล้วกันนะครับ "ผมจะบวชต่อครับ" เพราะอะไรหรือ เพราะความสุขทางโลก การทำงานทางโลก การมีความรัก มีชีวิตครอบครัว การประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ฯลฯ เอาเข้าจริงๆ มันไม่มีอะไรเลยครับ ไม่มีอะไรเลยจริงๆ ถ้าเทียบ กับความสุขทางธรรม ความสุขจากการนั่งสมาธิ ความสุขจากการหยุดใจ ความสุขกับการได้ช่วยงานหมู่คณะ การทำงานเพื่อคนส่วนใหญ๋ เพื่อคนทั้งโลก เพื่อช่วยเหลือหลวงพ่อทั้งสอง ผมว่ามันเทียบกันไม่ได้จริงๆ

ลองถามคำถามนี้กับพระท่านแล้วกันนะครับว่า
1. ท่านเห็นวัดพระธรรมกายเป็นเหมือนบ้านที่แท้จริงของท่านหรือเปล่า
2. ท่านรู้สึกลึกๆ ในใจไหมครับว่า งานที่แท้จริงที่ท่านลงมาเกิดคืออะไร
3. ท่านมีสิ่งที่ผูกพันในทางโลกหรือไม่่ แล้วสิ่งนั้นคืออะไร สำคัญต่อชีวิตของท่านหรือไม่

แต่ทัั้งนี้ทั้งนั้นไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร ก็คงไม่มีถูกหรือผิดหรอกครับ แต่ก็ขอให้ตนเองมาอยู่บนเส้นทางการสร้างบารมีให้ได้ตลอดรอดฝั่ง ฝากอนุโมทนาบุญกับพระท่านที่ได้บวชแล้วช่วยงานหลวงพ่อด้วยนะครับ ผมคิดเหมือนคิดหยุดนิ่งใสเลยครับ "อยากบวชใจจะขาดอยู่แล้ว" ขออนุโมทนาบุญกับผู้ที่จะบวชรุ่นบูชาธรรมหลวงพ่อด้วยนะครับ สาธุๆ

happy&smile

[@--แสงตะวัน--@]

ตอบคุณ prem แบบสั้นๆ นะครับ "ทุกคนยังมีกิเลส" มากหรือน้อยต่างกันครับ
ปัญหาที่คุณ prem เจอเป็นปัญหาที่นักสร้างบารมีทุกคนต้องเจอครับ เพราะเราทำกันเป็นทีม และทีมประกอบด้วยคน และทุกคนมีกิเลสติดตัวมาทั้งสิ้น ปัญหานี้เจอกันหมดครับ ไม่ว่าจะเป็นเขตนอก เขตใน ในประเทศ หรือต่างประเทศ ชายหรือหญิง แต่ที่สำคัญเราต้องรักษาตัวเองให้อยู่บนเส้นทางการสร้างบารมีให้ได้ตลอดรอดฝั่ง นั่นสำคัญที่สุดครับ :-)

[หัดฝัน]

เอ ไม่ทราบว่า คนที่คุณ prem ในความเห็นที่ 8 กล่าวถึงนั้น รวมผมไปด้วยหรือเปล่านะครับ ที่ได้เสนอข้อขัดแย้งในกระทู้ที่ผ่านๆมา

ถ้าใช่ล่ะก็ ขออภัยด้วยนะครับ ที่อาจทำให้คุณไม่สบายใจในการนั่งสมาธิ(หรือเปล่าไม่ทราบ)
เพียงแต่ข้อขัดแย้ง ที่ผมแย้งในกระทู้ที่ผ่านๆ มานั้น ไม่ได้มีเจตนาจะจับผิดแต่อย่างใดนะครับ แต่ถ้าหากทำให้คุณไม่สบายใจ
ผมก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ก็แล้วกันครับ

[prem]

เอ ไม่ทราบว่า คนที่คุณ prem ในความเห็นที่ 8 กล่าวถึงนั้น รวมผมไปด้วยหรือเปล่านะครับ ที่ได้เสนอข้อขัดแย้งในกระทู้ที่ผ่านๆมา

ถ้าใช่ล่ะก็ ขออภัยด้วยนะครับ ที่อาจทำให้คุณไม่สบายใจในการนั่งสมาธิ(หรือเปล่าไม่ทราบ)
เพียงแต่ข้อขัดแย้ง ที่ผมแย้งในกระทู้ที่ผ่านๆ มานั้น ไม่ได้มีเจตนาจะจับผิดแต่อย่างใดนะครับ แต่ถ้าหากทำให้คุณไม่สบายใจ
ผมก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ก็แล้วกันครับ

วันนี้ 19:32

โอ้วว คุณหัดฝัน ไม่ได้เป็นคุณเลยค่ะ ที่ดิฉันยกตัวอย่างมาประกอบเหตุผลของตัวเอง เป็นคนที่วัดที่เมืองนี้ค่ะ (คือดิฉันอยู่ต่างประเทศค่ะ) ด้วยความสัตย์ก็คือ บางครั้ง ดิฉันอยากไปวัด ฟังธรรม สร้างบารมี เอาบุญกลับบ้านมาอย่างเต็มที่ และตั้งใจอย่างมากที่จะช่วยงานของวัดให้ยิ่งๆ ขึ้นไป แต่บางครั้งต้องมาเจอคนแบบนี้ ดิฉันก็ชักหวาดเหมือนกัน ไม่ท้อไม่แท้ แต่รำคาญนิดๆ นะคะ

ส่วนคุณหัดฝัน...ดิฉันต้องขอบอกอย่างตรงไปตรงมาเลยว่า "ขอบพระคุณด้วยซ้ำไป ที่คุณเข้ามาให้ความเห็น แม้ว่าบางอย่างจะแตกต่างจากที่ดิฉันคิดก็ตาม แต่มันก็ทำให้ดิฉันเห็นว่า ในบางจุดที่คนอื่นเค้ามองเห็น เราอาจจะไม่ได้มองด้วยซ้ำไป เพราะฉะนั้น ประตูบานที่คนอื่นเค้าเปิดออกให้เราเห็นข้างนอกได้กว้างขึ้นนั้น ดิฉันถือค่ะว่า เป็นสิ่งมีค่าอย่างแท้จริง ความเห็นทุกความเห็นมีค่ากับดิฉันค่ะ"

คนเราติเพื่อก่อ มิใช่ติเพื่อทำลาย ไม่ใช่หรือคะ

[บ่าวอุบล]

ถ้าท่านพบความสุขทางธรรม ท่านก็ไม่หวนกลับทางโลก

พระที่วัดบวชตั้งแต่อายุน้อยๆ ก็เยอะ ผมรู้จักรูปหนึ่งบวชตั้งแต่อายุยี่สิบเอ็ด ตอนนี้ สี่สิบ ได้ สิบเก้าพรรษา จบตรี สองใบ จบโทสองใบ กำลังเรียนเอก สองใบ เป็นพระอาจารย์วัดสาขาที่วอชิงตัน ดีซี

คงต้องให้ท่านได้พูดคุยกับระดับพระมหาเถระน่ะครับ

ปรารถนาดีกับท่าน เป็นเรื่องดี แต่ไม่ต้องกังวล

Let it be

[หยุด นิ่ง ใส]

..ในการทำงานกับคนหมู่มาก บางครั้ง มันเลี่ยงการปะทะ การโต้เถียง การส่อเสียด นินทา ว่าร้ายกันไม่ได้ แม้เราไม่ทำแบบนั้น แต่เราก็ได้ยิน ได้เห็น และบางครั้ง เราก็โดนว่าด้วยทั้งต่อหน้า และลับหลัง ซึ่งอันนี้ดิฉันเข้าใจค่ะว่า มันเป็นเช่นนี้แล โลกธรรม 8...แต่ การทำใจให้หยุดนิ่งได้ตลอดนั้น ยากหนักหนาค่ะคุณ แม้เรานิ่งได้ แต่น้องบางคนเค้าก็นิ่งไม่ได้ เพราะการทำงานกับคนหมู่มากนั้น มันจะมีสักคนหรือสองคน ที่เป็นคนพูดเยอะ พูดแต่เรื่องนอกวัด บาปก็ทำบุญก็ทำ คอยแต่จ้องจับผิดคนอื่น และคอยแต่จะทำให้คนแตกแยกกัน ดิฉันมองเค้าว่า เป็น "มาร" ได้ไหมคะ แล้วจะบอกว่า มันมีผลกับการนั่งธรรมะของดิฉันมากเลยค่ะ เพราะเรานั่งได้ไม่ดีเท่าที่ควร ใจเราฟุ้งตลอด บางทีเตรียมตัวเราจากบ้านไปดีดี จะไปเอาบุญเยอะๆ แต่พอไปเจอคนแบบนี้ โดนว่านั่นนี่ ดิฉันก็หลุดได้เหมือนกันค่ะ

เป็นนักสารบารมีต้องอดทน ต่อสิ่งยั่วยุทั้งหลายครับ เมื่อคนยังไม่หมดกิเลสย่อมมีข้อขัดแย้งเป็นธรรมดา
แต่ละคนที่มาเอาบุญ มาจากหลากหลายพื้นฐานชีวิต ถ้ามองลึกไปกว่านั้น
บางคนภพที่แล้วอาจเป็นยัก ลิง วิทยาธร ลักษณะนิสัยบางอย่าง อาจติดมาข้ามภพข้ามชาติ
แต่นิสัยเหล่านี้ ก็รอการขัดเกลา เช่นกันนะครับจากการสร้างบารมี ปฎิบัติธรรม
การทำใจหยุดใจนิ่ง ไม่ยากอย่างที่คิดนะครับ แค่หากเรานึกขึ้นได้เราก็ตรึก ดวงแก้วองค์พระได้เลย
จะเห็นไม่เห็นขอให้ตรึกเอาไว้อย่างเบา ๆขณะเราลืมตานี่หล่ะ
เช่นเวลาที่เราพิมพ์ข้อความอยู่นี้เราก็ตรึก ดวงแก้วหรือองค์พระไปด้วย
บางคนทำถึงขนาดเป็นอารมณ์ของตนเองไปเลย
เมื่อมีเหตุการณ์อะไรมากระทบใจ จะเฉย ๆ ต่อเหตุการณ์นั้น
เดี๋ยวเราก็จะ
อ๋อ คนขัดแย้งกันก็แค่นั้น เขากำลังรอการขัดเกลานิสัยอยู่
อ๋อ นิสัยเขาติดมาข้ามถพข้ามชาติ ชาตินี้เขาก็มาขัดเกลาต่อ
เราก็จะขัดเกลานิสัยของเราต่อไปด้วยเช่นกัน

[*-*Namkhang*-*]

มารมันคงใส่มาถึงจิตใจที่งดงามของหญิงสาว
แทนที่จะโมทนาให้พระท่านได้เป็นสุขอยุ่ตลอด
กลับบังเกิดความคิดแค้นใจ และอกุศลจิตขึ้นมาบ้าง
โดยไม่มีเจตนาที่จะประสงค์ร้ายต่อคุณธรรมของพระท่านเลย
สนับสนุนไปเท่าไหร่ยังไม่พอที่จะทำลายล้าง "อาสวะกิเลส" ที่ฝังรากลึกอยู่ในใจถึงแม้จะมีความอ่อนโยนเคลือบแฝงอยู่ก็ตาม

[dinsor2b]

ขอบคุณพี่ๆทุกคนมากนะคะ จะนำข้อความดีๆไปให้กำลังใจท่านค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยจากใจจริงค่ะ