เป็นเรื่องของญาติคะ ป้าสะใภ้ท่านอายุประมาญ 78 ปี เราตักบาตรด้วยกันตอนเช้าเกือบทุกวัน ท่านอยู่บ้านคนเดียว ลูกๆ แยกครอบครัวไปหมดแล้ว ท่านไม่ยอมไปอยู่กับลูกคนไหนเพราะห่วงบ้าน ทุกวันเวลาปิดบ้านท่านจะกลัวคนมาทำร้าย จึงปิดประตูเหล็กชั้นนอก และล็อคด้วยแม่กุญแจอีกชั้น มัดประตูด้วยลวดและเชือก 2-3 เส้น จากนั้นก็เอาเก้าอี้หิน 2 ตัวมาดันประตูไว้ แล้วลากถุงปุ๋ยเล็กๆ ที่มีของหนักอยู่ข้างในอีกหลายลูกมาพิงเอาไว้ตามแนวประตู เรียกว่าแข็งแรงจนแกเองก็แทบจะออกมาไม่ได้ ตอนเช้ากว่าจะเปิดประตูได้ก็หมดเรี่ยวหมดแรง และ บางครั้งก็หลง ลืม หากุญแจไม่เจอ ต้องตัดกุญแจทิ้งเป็นประจำ ลูกๆ มาเก็บชั่งกิโลขายได้หลายตังส์
เห็นท่านแล้วอดกังวลกับชีวิตตัวเองไม่ได้ เพราะถ้ามีอายุยืนยาวได้เท่าท่านจะเป็นแบบท่านหรือปล่าว?
มีท่านใดทราบบ้างคะว่ากรรมอะไรทำให้เป็นโรคหลงลืม อีกทั้งยังกลัวคนมาทำร้ายจนต้องป้องกันอย่างนี้ทุกๆวัน
ทำกรรมอะไร
เริ่มโดย informal, Mar 11 2010 04:01 PM
มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 11 March 2010 - 04:01 PM
#2
โพสต์เมื่อ 11 March 2010 - 05:22 PM
ห่วงบ้าน เป็นเพราะ กรรมตระหนี่ยังห่อหุ้มครอบคลุมใจอยู่ ซึ่งเป็นกันแทบทุกคนมากหรือน้อยเท่านั้นแหละครับ ผมเองก็เป็นอยู่พอสมควร
หลงลืม นี่หลายสาเหตุ ถ้าเป็นเหมือนผม ก็คือ ฟุ้งซ่านเวลาทำบุญ ทำให้ชาตินี้เป็นโรคหลงลืม ในยามที่ฟุ้งซ่านเข้าครอบงำ หรือ อีกสาเหตุก็คือ กรรมสุรา หรือ เคยไปล้อเลียนคนที่ขี้หลงขี้ลืม ชาตินี้มาเป็นบ้าง อย่างนี้ก็มี
กลัวว่าผู้อื่นจะมาทำร้าย เป็นเพราะ 1.ไม่หมั่นแผ่เมตตา ต้องแก้ด้วยการแผ่เมตตา เป็นประจำ 2.ฟุ้งซ้านไร้สติง่าย ต้องหมั่นฝึกสติ สมาธิ
3.เคยไปขู่จะทำร้ายผู้อื่นจนเขาหวาดผวา เมื่อชาติอดีต 4.กรรมสุราอีกเช่นกัน
หลงลืม นี่หลายสาเหตุ ถ้าเป็นเหมือนผม ก็คือ ฟุ้งซ่านเวลาทำบุญ ทำให้ชาตินี้เป็นโรคหลงลืม ในยามที่ฟุ้งซ่านเข้าครอบงำ หรือ อีกสาเหตุก็คือ กรรมสุรา หรือ เคยไปล้อเลียนคนที่ขี้หลงขี้ลืม ชาตินี้มาเป็นบ้าง อย่างนี้ก็มี
กลัวว่าผู้อื่นจะมาทำร้าย เป็นเพราะ 1.ไม่หมั่นแผ่เมตตา ต้องแก้ด้วยการแผ่เมตตา เป็นประจำ 2.ฟุ้งซ้านไร้สติง่าย ต้องหมั่นฝึกสติ สมาธิ
3.เคยไปขู่จะทำร้ายผู้อื่นจนเขาหวาดผวา เมื่อชาติอดีต 4.กรรมสุราอีกเช่นกัน
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร
#3
โพสต์เมื่อ 11 March 2010 - 11:09 PM
เหมือนมีอะไรมาครอบใจของคุณป้าไว้ส่วนหนึ่งนะครับ ทำความความคิด คำพูด การกระทำ ดูผิดพลาด
เรื่องของความระแวงผมว่าน่าจะมีทั้งกรรมในปัจจุบันชาติ และกรรมในอดีตชาติมาผสมกันนะครับ (เดาๆ นะครับ)
แต่โดยสรุปผมว่าต้องรีบชวนคุณป้าเข้าวัดทำใจให้ใสโดยเร็วนะครับ เพราะเกรงว่าถ้ามีความระแวงติดตัวจนถึงเวลาศึกชิงภพแล้ว
จะแก้กันลำบาก ไม่แน่ใจคุณป้าเข้าวัดที่ไหนบ้างหรือเปล่าครับ ถ้าอย่างไรชวนเข้ามาดู dmc บ่อยๆ นะครับ
แล้วเจ้าของกระทู้ต้องเป็นตัวอย่างให้ดีกับคุณป้าด้วยนะครับ :-)
็Happy&Smile
เรื่องของความระแวงผมว่าน่าจะมีทั้งกรรมในปัจจุบันชาติ และกรรมในอดีตชาติมาผสมกันนะครับ (เดาๆ นะครับ)
แต่โดยสรุปผมว่าต้องรีบชวนคุณป้าเข้าวัดทำใจให้ใสโดยเร็วนะครับ เพราะเกรงว่าถ้ามีความระแวงติดตัวจนถึงเวลาศึกชิงภพแล้ว
จะแก้กันลำบาก ไม่แน่ใจคุณป้าเข้าวัดที่ไหนบ้างหรือเปล่าครับ ถ้าอย่างไรชวนเข้ามาดู dmc บ่อยๆ นะครับ
แล้วเจ้าของกระทู้ต้องเป็นตัวอย่างให้ดีกับคุณป้าด้วยนะครับ :-)
็Happy&Smile
"ชีวิตนี้อุทิศเพื่อพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย"
#4
โพสต์เมื่อ 11 March 2010 - 11:57 PM
...เป็นกรรมที่น่าสงสารมากครับ เคยเห็นเป็นกันเยอะเลย กรรมตระหนี่จริงๆแหละครับ มา + กับความวิตกกังวล หรืออารมณ์เครียดเข้าไปด้วยก็จะยิ่งเป็นมากขึ้น เหมือนบาปได้ช่องเลยแหละ ถ้าละโลกไปใจเศร้าหมองมากครับ จะไปไม่สูง อาจติดวนเวียนในโลกมนุษย์นานกว่าจะหมดห่วง หมดกังวล และกรรมเบาบาง ถ้าอยากช่วย ต้องให้ท่านวางอุเบกขาให้ได้ ให้เข้าใจว่าเราเกิดมาทำไม สมบัติตายแล้วเอาไปไม่ได้ เอาไปได้แค่ความดีกับความชั่ว ล้างบาปไม่ได้ มีแต่เอาบุญมาทำให้บาปนั้นส่งผลน้อยลง ฯลฯ ต้องพยายามนะครับ ดูๆแล้วก็มีแต่คุณเท่านั้นที่จะเป็นกัลยาณมิตรให้ท่านได้ แต่คงต้องใช้ความอดทนมากๆครับ ให้เอาใจของพระบรมโพธิสัตว์เป็นที่ตั้ง ก็คงพอจะมองทางออกว่าคุณต้องทำอย่างไร ทีนี้ก็ลุยเลยจ้า..
..อันมือของฉันสองมือนี้ ดูเล็กนิดเดียวและไม่มั่นใจว่าฉันจะสร้างสิ่งดีๆ ให้เกิดแก่โลกใบนี้ได้.. แต่ฉันมั่นใจว่า ...หัวใจของฉันนี้ มอบไว้ให้แด่พระพุทธศาสน์....
#5
โพสต์เมื่อ 12 March 2010 - 04:34 AM
์เคยได้ฟังพระอาจารยบอกใว้ด้วยครับว่า การพูดไม่จริง ก็มีส่วนทำให้ความจำไม่ดีได้ด้วยครับ
#6
โพสต์เมื่อ 12 March 2010 - 12:11 PM
้อ้อ ใช่ครับ โกหก ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งของโรคหลงลืม ตอนแรกผมโพสมา ตกข้อนี้ไปครับ
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร
#7
โพสต์เมื่อ 12 March 2010 - 01:47 PM
ขอบคุณทุกท่านจริงๆ อนุโมทนาบุญคะ ... สาธุ