มี 21 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[PaiKung]

มีกระทู้แบบนี้ตั้งมาหลายทีละ แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจ ผู้รู้ช่วยอธิบายทีนะคับ

ถ้าผู้พิพากษาไม่มีอคติและตัดสินหลายคนโดยตัดสินสินโทษทางอาญาคือ ประหารชีวิต จำคุก กักขัง ริบทรัพย์สินทร์ ปรับ

บาปไหมคับ ?

ประวัติกระผม เรียน นิติศาสตร์ ปี2 ม.ราม

อาชีพที่ใฝ่ฝันก็คือ ที่ถามล่ะ ครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

...เป็นวิบากกรรมครับ แม้นตามหน้าที่ จะด้วยอาชีพ หรือถูกบังคับให้ตัดสินกระทำกับใคร ให้เขาทุกข์ ให้เขาทรมาน ให้เขาเสื่อมในลาภ ในยศ สรรเสริญ ล้วนมีวิบากทั้งสิ้น จะด้วยเต็มใจ หรือถูกบังคับให้ทำ กฎแห่งกรรมก็ไม่ยกเว้น จะติดศูนย์กลางกายผู้กระทำไปเรื่อยๆ

...เขาถึงต้องอธิษฐานขอให้ได้อาชีพที่เป็นสัมมาอาชีวะ อาชีพที่ชอบด้วยความสุจริตธรรม ไม่ก่อเวร ก่อกรรม ก่อความเดือนร้อนด้วยกาย วาจา ใจ หรือทรัพย์สิน อาชีพ ครอบครัว ฯลฯ ของผู้ใด เรียกว่า เป็นอาชีพที่ไม่ก่อเวรกับใครก็ได้ ล้วนเรียกว่า สัมมาอาชีวะ

..กรณีก็เหมือนกับพระราชาผู้ทรงคุณวิเศษ ตัดสินให้ใครเป็น ใครตายก็ได้ แต่การเป็นพระราชานั้นก็สามารถก่อเวร ก่อกรรมได้ง่ายเช่นกัน ด้วยเพราะตัวท่านเป็นผู้ทรงคุณ มีกำลัง มีโอกาส มีความสามารถ ฯลฯ สิ่งเหล่านั้น หากประกอบด้วยโอกาส หรืออารมณ์ชั่ววูบแล้วก็อาจก่อวิบากกรรมอันรุนแรง ถึงขั้นทำอนันตริยกรรมได้ เหมือนพระเจ้าอชาติศัตรูเช่นกัน

..ดังนั้น ในพระชาติที่เป็นพระเตมีย์ ท่านก็คิดได้เช่นนี้เหมือนกัน ว่ามีความเสี่ยงในการเป็นผู้ตัดสิน เป็นราชาผู้ทรงคุณ เป็นเจ้าแห่งชีวิตของสรรพสัตว์ทุกแคว้น ฯลฯ ย่อมเสี่ยงที่จะพลาดกระทำความผิด อันเป็นทางไปสู่อบายภูมิได้ทั้งสิ้น ท่านจึงไม่ปรารถนาจะเป็นพระราชา แต่ปรารถนาจะอยู่เยี่ยงผู้เข้าใจ ผู้รู้ในบาปบุญ ผู้รู้ทันอบาย ฯลฯ ท่านจึงตัดสินใจสร้างบารมีเช่นนั้น..

[หัดฝัน]

ถ้ากังวลกับการประกอบอาชีพว่าจะเป็นบาปเป็นกรรมหรือเปล่านะครับ ผมว่า อาชีพทุกอาชีพในปัจจุบันล้วนเสี่ยงต่อการทำบาปทั้งสิ้นครับ ไม่ว่าจะเป็นอาชีพ

สื่อมวลชน การนำเสนอข่าวของสื่อยุคปัจจุบันเสี่ยงต่อบาปหรือบุญมหาศาลทีเดียว(ไม่เหมือนสมัยก่อน) เพราะข่าวมันไปทั่วโลก
ครูอาจารย์ การสอนสั่งของครูอาจารย์ในปัจจุบันก็เสี่ยงต่อบาปหรือบุญมหาศาลเช่นกัน หากมีศิษย์นำคำสอนไปสอนต่อในทางที่ผิดหรือถูก
พระภิกษุ ก็เช่นเดียวกัน หากปฏิบัติดีก็บุญมหาศาล แต่หากปฏิบัติไม่ดีก็บาปมหันต์
ดารานักแสดง นี่ก็ไม่ต้องพูดถึง มีโอกาสสร้างบาปจากการมอมเมาคนอย่างมากๆ
ชาวไร่ชาวนา ก็ต้องใช้ยาฆ่าแมลง ต้องฆ่าสัตว์ทำอาหาร แล้วอะไรจะเหลือ
พนักงานบัญชี ก็ต้องมีการพลิกแพลงโดยทำสอง สามบัญชี ศีลข้อสี่ก็ไม่เหลือ
ข้าราชการ ก็ต้องกินตามน้ำ แล้วจะเหลือเหรอ
นักการเมือง ไม่ต้องพูดกันล่ะนะ

ดังนั้น หากไม่ได้ประกอบอาชีพที่พระพุทธเจ้าห้ามโดยตรง อันได้แก่ ค้ามนุษย์ ค้าอาวุธ ค้ายาพิษ ค้ายาเสพติด ค้าสัตว์เพื่อนำไปฆ่า
จงอย่ากังวลเกินไป ควรตั้งใจทำทาน รักษาศ๊ล และเจริญภาวนา ให้เต็มที่เต็มกำลังจะดีกว่า

[tnawut]

ถ้าตัดสินผิดก็จะมีวิบากกรรมครับ แต่อย่างที่คุณหัดฝันกล่าวก็ดีครับ อีกอย่างถ้าเรียนอยู่ก็ยังอีกหลายยก อย่าวิตกกังวลเลย

[ตะกร้าอีกใบ]

ไม่ต้องกังวลครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

[PaiKung]

ขอบพระคุณทุกๆ comment นะคร้บ


แล้วผมจะเอาไปเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต


ขอบพระคุณจริงๆ

[Tree]

อย่างผม สอนหนังสือ ลูกศิษย์จบออกไปบางคนก็ไปอยู่โรงงานเกี่ยวกับอาวุธ
หรือวันดีคืนดี ก็มีโปรเจ็คเกี่ยวกับการพัฒนาอาวุธเข้ามา ในหน่วยวิจัยผม
ถึงผมจะไม่ได้ทำด้วยตัวเอง ก็ลึกๆ ความไม่สบายก็เกิด

พยายามคิดเสียว่า มือไม่มีแผล เชื้อโรคไม่เข้า ..........

[ตำรวจรักบุญ]

ผมขอแนะนำในฐานะรุ่นพี่ม.รามว่า
ให้น้องไปเข้าชมรมพุทธฯ แล้วน้องจะได้รับคำตอบที่เหมาะกับตัวน้องที่สุด
ชมรมพุทธจัดตักรบาตรทุกวันพฤหัสบดี
เวลา05.30-09.30ที่ลานพ่อขุน
วันอาทิตย์พบกันที่ธรรมปัญญา เสาE7 สภาธรรมกายสากล
สอบถามโทร ตำรวจรักบุญ086-7510074,พี่เอ๋085-0723067

[WISH]

ผู้พิพากษาตัดสินโทษทางอาญาเป็นบาปไหม, เปรียบเทียบกับพระเตมีย์

-ใช้กฎฯที่ต่างกันนะ
- ผู้พิพากษา...การตัดสินอิงกฎหมาย...
- แต่กฎแห่งกรรมนั้นครอบคลุมทุกสรรพสิ่ง...เป็นวิบากของแต่ละวิชาชีพนั้นๆ...

[PaiKung]

ขอถามท่านผู้รู้อีกอย่างนะคับ

ผมมีอีกความฝันคือ อัยการ กับ เจ้าหน้าที่คดีพิเศษ หรือ dsi

ซึ่งอยากถามว่าเสี่ยงต่อการทำบาปไหม



ปล.ผมขอออกตัวว่าไม่ใช่คนเคร่งศาสนาหรือคนงมงายนะครับ

[ตำรวจรักบุญ]

อาชีพเดียวในโลกที่ปลอดจากบาปทั้งปวงคือ อาชีพนักบวชครับ
(พระภิกษุ,แม่ชีและอุบาสก,อุบาสิกาเจ้าหน้าที่วัดพระธรรมกาย เป็นต้น)

[WISH]

อาชีพบริสุทธิ์นับแต่โบราณ..ยังมีนะ เช่น
- กัลบก ช่างตัดผมที่ไม่คิดคด
- ช่างปั้นหม้อดิน...ดินเหนียว ที่ไม่มีสัตว์เล็กอยู่ในดิน...ดังที่มโหสถบัณฑิตหนีจากวังมาประกอบอาชีพนี้

ยุคนี้ก็อาชีพนักสร้างบารมีไง

[ตำรวจรักบุญ]

มโหสถแม้มีปัญญามากแต่ก็ยังไม่บรรลุธรรมครับ
การค้าขายอะไรก็ตามทำให้จิตคำนึงถึงเรื่องต้นทุนกำไรนั้นเป็นทางมาของกิเลส
ที่ละเอียดซึ่งจะมีเชื้อของบาปละเอียดปนอยู่เช่นความขุ่นมัว(แม้เล็กน้อย)ของจิต
ดังนั้นขอยืนยันว่าอาชีพบรรชิตนั้นเป็นอาชีพเดียวที่ปราศจากบาปทั้งปวง
และ/หรือบริสุทธิ์กว่าอาชีพอื่นๆครับ

[PaiKung]

ผมว่าผู้พิพากษาแค่ชี้ผลของการกระทำนะคับ ว่ากรรมของจำเลยต้องรับอย่างไร

ถ้าตัดสินโดนปราศจากอคติ4 และมีพรหมวิหาร4 อีกทั้งมีบรรทัดฐานในการตัดสิน มีความรอบรู้ในหลักนิติศาสตร์ของรัฐอย่างดี

ถ้าบาป พญายมราชก็คงบาปสุดๆเลยอ่ะ


สรุปคือ ผมว่าไม่บาป

ขอโทษที่ตอบขัดแย้งกับใครหลายๆคน

[DJ.]

http://www.dmc.tv/pa...isode16.html#q2

"หลวงพ่อตอบปัญหา"เรื่องนี้โดยตรง เหมาะที่สุดสำหรับผู้ทีไม่งมงายและไม่เคร่งศาสนา

อ่านหลายๆรอบ อ่านทุกๆตัวอักษร อ่านช้าๆ ค่อยๆอ่าน ค่อยๆ"คิด"ตามไปเรื่อยๆ

หลวงพ่อเป็นที่สุดของการตอบปัญหาแล้วนะ ถ้ายังไม่สามารถเปลี่ยนใจใครได้ ก็ยากที่จะหาคำตอบที่ดีกว่านี้ได้อีก.

ชอบเรียนรู้กฏหมาย แล้วไปทำอาชีพอย่างอื่นก็ได้, แต่กฏแห่งกรรมต้องรู้ให้แตกฉานยิ่งกว่าทุกๆวิชา

หวังว่า link นี้คงอาจจะช่วยปิดนรกเปิดสวรรค์ให้ใครบางคนได้นะ

ปล.บางอาชีพ ใช้รูปศัพท์ว่า "สัมมาอาชีวะ", แต่ไม่ใช่อาชีพที่"บริสุทธิ์ ๑๐๐ %".

[WISH]

คำตอบของคำถามที่2 จากหลวงพ่อทัตตะฯ ที่คุณ DJ ลิ๊งค์ชัดเจนนะ

[PaiKung]

ขอบคุณมากคับคุณ DJ

ผมรู้ว่าถามเยอะไปหน่อย แต่ขออีกซักคำถามนะคับ

คือว่าถ้าผมเป็นอัยการ นำสืบพยาน เพื่อให้ศาลตัดสิน

โดยที่ตัวผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการตัดสิน

เปรียบเทียบกับ ในสมัยพระพุทธกาลมีหญิงท่านหนึ่งเอาลูกธนูให้สามีเพื่อให้สามีไปล่าสัตว์ แต่ตัวเองไม่คิดว่าสามี
จะเอาไปทำอะไร จึงไม่บาป พอเปรียบเทียบได้ไหมครับ ??

[PaiKung]

ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมจะเป็นอัยการ ถึงบาปก็คงต้องยอม

เพื่อไม่ให้คนชั่วทำบาปไปมากกว่านั้น และเพื่อให้สังคมสงบสุข

p

[WISH]

http://www.dmc.tv/fo...php/t16748.html

[PaiKung]

ผมไม่ประกอบอาชีพทางกฎหมายละ คือกลัวบาป

เมื่อกี้ผมไปนั่งสมาธิแล้วก็ขบคิดดู มันเสี่ยงต่อการทำบาปมากๆ

ผมไม่อยากไปทุคติ

ขออนุโมทนากับทุกๆ comment นะคับที่ทำให้ผมตาสว่าง

สาธุๆๆ ~

[ดินสอแห่งธรรม]

...มาช้าไปนิด แต่อาจพอสรุปได้บ้าง...

..มีสิ่งหนึ่งที่เรียกโปรดสัตว์ได้บาปน่ะครับ การยิงงูเพื่อป้องกันลูกนกที่จะตกเป็นเหยื่อ ผลคือ ปาณาติบาตรงู (ฆ่า) แต่ช่วยชีวิตนก บาปคือฆ่า บุญคือ ช่วยชีวิต แบบนี้เรียก บุญปนบาป หรือโปรดสัตว์ชนิดหนึ่ง แต่ได้บาปอีกชนิดหนึ่ง บาปยังไงก็เป็นบาป บุญยังไงก็เป็นบุญมิอาจล้างให้เกลี้ยงจากการกระทำ หรือภาพแห่งการกระทำได้...

...การตัดสินใคร หากผู้นั้นทำผิดจริง ก็ได้รับโทษ ผู้ที่ทำถูกก็ได้รับการชดใช้ ทดแทน หรือเงินของผู้แพ้ ..."ผู้ชนะ ..ย่อก่อเวร ผู้แพ้..ย่อมจองเวร.." ผู้ที่ได้รับโทษก็ผูกอาฆาตผู้ตัดสิน และผู้ที่ชนะคดีของตน ไม่จบ ไม่สิ้น และต้องทนทรมานกับการตัดสินไปตามกฎของมนุษย์ที่สร้างเอง หรือกฎหมายนั่นแหละ ผู้ที่ชนะคดี ก็อาจได้ในสิ่งที่ตอบแทน แต่หากผู้ชนะแม้ชนะ ก็ไม่อาจทำให้เจ้าทุกข์ หรือผู้เสียชีวิตจากคดีนั้นกลับคืนมามีชีวิตได้ เขาก็ยังทนทุกข์ทรมานต่อไปเช่นกัน ใจเขาก็หมองกับการสูญเสียทรัพย์ หรือชีวิตของผู้ที่รักต่อไป บุญไม่ได้เกิดกับผู้ตัดสิน แม้เกิดก็เกิดไม่เต็มที่เพราะใจหมอง ผู้ตัดสินอาจภูมิใจที่ตัดสินถูก แต่ก็ไม่อาจทำให้เขามีความสุขได้จริง...

...ความเสี่ยงในการปรับคดีจากถูกเป็นผิด หรือผิดเป็นถูกย่อมต้องมีแน่นอน ความจริงคืออะไร เราไม่สามารถรู้ได้จริง เราไม่ได้มีญาณหรือความพิเศษใดๆ จะไปรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นจริง ใครผิดจริง ใครถูกจริง ใครชนะจริง หรือใครแพ้จริง ด้วยความไม่รู้นี่แหละ จะทำให้เกิดความผิดพลาดจากความไม่รู้ ถึงตอนนั้นใครจะแก้ ใครจะล้างความผิดจากการตัดสินนั้นได้? ใครจะทดแทนชีวิตที่เสียไปหากผู้แพ้ทนความอับอายไม่ได้แล้วฆ่าตัวตายในคุก เพราะความไม่ผิดจริงๆของตน ที่ตนเท่านั้นเข้าใจและรู้ทั้งหมด แต่แพ้คดีเลยคิดจบชีวิตตน ....ใครล่ะเกี่ยวข้องกับการตายของเขา? ผู้ตัดสินไม่เกี่ยวจริงหรือ? ผู้ตัดสินพิพากษาไม่ใช่หรือ? ....สรุปคือ การตัดสิน กับผลที่ตามมาจากการตัดสิน เป็นสิ่งที่เสี่ยงต่ออบายทั้งสิ้น เพราะเราไม่ใช่ผู้รู้เรื่องราว ความเป็นจริงทั้งหมดของคดี เราตัดสินจากการฟังที่หนึง และอีกที่หนึ่ง แล้วเปรียบเทียบกันเท่านั้น ซึ่งอำนาจเงินตราก็พลิกจากผิดเป็นถูกได้ตั้งแต่ทนายแล้ว ...ผมพอจะสรุปได้ไม๊ครับ? หากสรุปไม่ได้ ต้องขออภัย..

[ตะวันกลางกาย]

อนุโมทนาบุญกับคุณไผ่ลู่ลมครับ
สาธุ