มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[กลางๆ]

สงสัยค่ะ เกี่ยวกะบุญใหญ่
ใหญ่ไม่ใหญ่ดูที่อะไร ???

ภารกิจงานบุญนั้นสำคัญมากขนาดไหน กับ ความปลื้มอ๊ก ปลื้มใจ ...

อะไรมันจะส่งผลกว่ากัน

สมมติว่า ได้รับงานสำคั๊ญสำคัญ แต่ทำแล้วนึกความปลื้มไม่ออก (เนื่องจากจริงจังเกินไป)
กับ ทำบุญเล็กๆน้อยๆ บุญประจำวันธรรมดาๆ แต่ปลื้ม นึกถึงบุญออก
แบบนี้ อะไรจะได้บุญเยอะกว่ากันอ่ะค่ะ

^^

[ดงบัง...โดรายากิ]

ไม่ทราบครับ รอท่านอื่นมาตอบ

สงสัยเช่นกันครับ

^^

[หัดฝัน]

เหตุที่ทำให้เกิดบุญใหญ่ พระท่านว่าไว้ มี 3 ประการน่ะครับ คือ
1. จิตของผู้ทำบุญนั้นบริสุทธิ์ เช่น เรื่องราวของ เมาะที่นับถือต่างศาสนา แต่สามารถนั่งสมาธิจนเข้าถึงดวงธรรมภายใน ทำให้เมื่อละโลกแล้ว เมาะได้ไปบังเกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิต ทั้งที่ชั่วชีวิตก็ไม่เคยสร้างบุญถูกเนื้อนาบุญเลย หรือ ถ้าในสมัยพุทธกาลก็ต้องกล่าวถึงเด็กหนุ่มมัฐกุฎลี ผู้ซึ่งชั่วชีวิตไม่เคยสร้างบุญใดๆ เลย แต่ตอนป่วยใกล้ตายได้แลเห็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วเกิดจิตเลื่อมใส ละโลกแล้วไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

2. วัตถุที่หามาสร้างบุญนั้น ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ ถ้าไปจี้ไปปล้นเขามาทำบุญ ก็ได้บุญแต่ได้บาปไปด้วยครับ

3. ผู้รับบริสุทธิ์ หมายถึง ภารกิจที่กระทำนั้นเป็นประโยชน์สุดๆ ต่อพระพุทธศาสนา อย่างนี้ก็เป็นบุญใหญ่มากๆ ครับ ดังเช่น เรื่องราวของพ่อหัวหน้าชั้น ที่เพื่อนชวนไปทำบุญสร้างเจดีย์ในอดีต ตนเองก็ทำๆไปตามเพื่อนงั้นๆเอง แต่บุญส่งผลให้เกิดในสุคติมาหลายๆ ชาติทีเดียว มาในชาตินี้ แม้เขาจะจับปลาขายตลอดชีวิต แต่ละโลกแล้วก็ยังไปเกิดเป็นยักษ์น้ำ (ไม่ไปอบาย)
อีกเรื่องหนึ่ง คือ พระโพธิสัตว์เกิดเป็นเศรษฐีมีทรัพย์มาก แต่เกิดนอกยุคพระพุทธศานา ทำบุญใหญ่ด้วยจิตเลื่อมใสสุดๆ (แต่ไม่ได้เข้าถึงธรรม) ตลอดชีวิต บุญนั้น เทียบไม่ได้แม้เศษเสี้ยวแห่งบุญที่ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีถวายพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์เพียงครั้งเดียว

[tnawut]

มีมากกว่านั้นอีกมาก ถ้าอยากรู้ต้องหลังไมค์หรือไปปฏิบัติธรรมยาวๆ หรือเข้าโครงการบวช... เช่นสงสัยใหมทำไมอาสาสมัครไม่ได้นั่งสมาธิงานบุญใหญ่ แล้วจะได้บุญอย่างไร??

อยากบอกว่าคุณกลางๆ มาวัดบ่อยๆครับ แล้วลองสังเกตก็จะเข้าใจได้ด้วยตัวเอง

[จีวร]

บ่อน้ำอยู่กลางป่า แม้น้ำใสมากเช่นใด ก็ไม่มีชาวบ้านคนใดไปตักใช้
แต่บ่อน้ำอยู่กลางเมือง แม้น้ำจะไม่ใสมาก แต่ก็มีคนมาตักใช้อาบดื่มกิน

ทำบุญก็เช่นกัน สมมติว่า สภาพใจเหมือนๆกัน ใสพอๆกัน ปลื้มพอๆกัน อะไรเป็นตัวตัดสิน

กาย วัตถุ อุปรณ์
วาจา คำพูด การชักชวน
ใจ ความทุ่มเท ตั้งใจ วิธีการ สติปัญญาความคิด
ผลที่เกิด ผู้รับ เนื้อนา พระศาสนา ได้ประโยชน์มาก-น้อย

เหมือน Case ที่ว่า คนจนควักใจทำบุญ 100 บาท กับเศรษฐีบริจาคเศษตัง 1M
ทำบุญเดียวกัน ผู้รับเดียวกัน ใจใสเสมอกัน ใครได้บุญมากกว่า

คำตอบคือ เศรษฐีได้บุญมากกว่า เพราะ 1M สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้มากกว่า
แต่คนจนจะรู้สึกปลื้มปีติในบุญที่ตัวเองทำมากกว่าเศรษฐีเพราะความยากลำบากในการหาเงินนั้นยากกว่า ความปีตินี้เองส่งผลให้บุญสามารถส่งผลได้เร็ว จนอาจส่งผลได้ในปัจจุบันเพราะความปีติ เหมือน มหาทุคคตะ ที่ถวายผ้าผืนเดียวแล้วฝนรัตนชาติตกท่วมหัวเข่าได้

นั่นคือ หากปลื้มปีติใจมากเท่าใด บุญมีโอกาสส่งผลได้เร็วมากเท่านั้น
ส่วนกำลังบุญนั้น ตามแต่ความทุมเทแรงกายแรงใจสติปัญญาทรัพย์สินเงินทองครับ

-------
จึงตอบมาเท่านี้

[ดินสอแห่งธรรม]

บุญใหญ่ (ต้องละเอียดก็เห็นได้) มักเกิดกับผู้ที่กระทำด้วยความปลื้มสุดๆเป็นตัวนำ หรือที่เรียกว่า ทำบุญนั้น ทรัพย์เป็นตัวตั้ง ศรัทธาเป็นตัวคูณ ...เมื่อปลื้มสุดๆแล้วทำถูกทักขิณัยบุคคล หรือเนื้อนาบุญอันบริสุทธิ์มากๆ และเป็นสังฆทาน บุญนั้นเกินประมาณ (ยกสิ่งใดมาเปรียบเทียบบุญนั้นไม่ได้) ผู้ที่มีโอกาสทำบุญใหญ่ มิได้ทำด้วยทรัพย์หรือ ทาน เพียงอย่างเดียวจ้า ต้องสอดคล้องรวมกันทุกสิ่ง องค์ประกอบทุกอย่าง ยิ่งมีปีติสุขขนาดขนลุก และยิ้มไม่หุบ ยิ้มตลอดเวลา หรือน้ำตาไหล ฯลฯ อันนี้มิได้บอกได้เลยว่าบุญมหาศาลขนาดไหน...