มี 11 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[usr35679]

ผมขอระบายนะครับ ไม่รู้ว่าผมคิดมากหรือรู้สึกไม่ดี คือ อย่างนี้ครับ เพื่อนผมลงเรียน DOU แต่ว่าดองการบ้านไว้นาน พอใกล้กำหนดส่งจึงไปขอเพื่อนที่ทำเสร็จแล้วมาลอกครับ อันนี้ยังพอรับได้ครับ แต่ล่าสุดนี่ที่ทำข้อสอบไปขอลอกกระดาษคำตอบเลยครับแถมให้คนอื่นช่วยทำด้วย ผมเลยรู้สึกว่าน่าภูมิใจไหมถ้าจบออกมาเพราะลอก ๆ กันมา ขนาดไปแนะนำยังบอกมาอีกว่า ไม่เห็นบอกเลยว่ามีธรรมะข้อไหนที่ถ้าลอกแล้วจะบาป ใครมีความเห็นอย่างไรบ้างครับ หรือผมเป็นคนหัวโบราณเอง

[ตะกร้าอีกใบ]

แต่ล่าสุดนี่ที่ทำข้อสอบไปขอลอกกระดาษคำตอบเลย

อันนี้ต้องรอผู้รู้มาตอบนะครับ

[สาธุธรรม]

ลงเหมือนกัน แต่ปฏิญาณว่าจะไม่ลอกทั้งการบ้านและข้อสอบ


และ ได้พยายามบอกกับเพื่อนๆ ที่ลงเรียนด้วยกันถึงปณิธานนี้
โดยอนุญาตให้เขาลอกได้ (ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร)
แต่หัวเด็ดเท้าขาด ไม่ยอมลอกค่ะ

เมื่อเกรดออกมา
เขาก็ได้ H แต่เขาก็บอกเองว่า ไม่รู้สึกภูมิใจเลย และจะพยายามต่อไปที่จะทำให้ได้ด้วยตัวเอง

ทำด้วยตัวเองเถอะค่ะ เพราะเรียน DOU ไม่ใช่แค่เพืื่อชาตินี้
เราเรียนอย่างไร นิสัยการเรียนนั้นก็จะติดตัวเราไป ปัญญาบารมีก็ติดตัวเราไป
เมื่อถึงวันรับปริญญาจากหลวงพ่อ ก็ยิ้ม ภูมิใจ ได้อย่างไม่กระดากอาย...

สู้ๆ ค่ะ

[Nee-Sansanee 2]

ความซื่อสัตย์ (HONESTY) ศีลเป็นประมุขแห่งกุศลธรรมทั้งปวง

เหมือนกับความเป็นพระ ไม่ต้องให้ใครมาบอกว่ายังเป็นพระหรือไม่เป็นพระแล้ว การกระทำเป็นคำตอบ

อยูในตัวของตัวเองและบันทึกไว้ภายในดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายต่าง ๆนั่นเอง วิทยาศาตร์และนักกฎหมาย

ยังตามไม่ทันกฎข้อนี้ และนี่คือพระปัญญาของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงพระมหากรุณาตรัสสอนเวไนยสัตว์

มิให้ประมาทในธรรม ให้รักษาความบริสุทธิ์ กาย วาจา ใจ เพราะพระบริสุทธิคุณจึงทำให้ท่านบรรลุธรรมค่ะ

[ตำรวจรักบุญ]

การบ้านลอกได้ กรรมลอกไม่ได้
วิบากกรรมของคนชอบลอกการบ้านเพื่อนคือ
จะทำให้เป็นคนด้อยการพัฒนาปัญญา
ทั้งปัจจุบันชาติและในอนาตตชาติ
และอาจได้นิสัยเกียจคร้านติดตัวไปด้วย

[ทัพพีในหม้อ]

ขนาดลงเรียน DOU แท้ๆ ยังขนาดนี้ เฮ้อ....

สงสัยต้องลากมาบวชพระหรือไม่ก็อุบาสิกาแก้วสักรอบแล้วมั้ง เผื่อจะเข้าใจได้ง่ายขึ้น

อนุโมทนาบุญกับผู้ "ไม่ลอก" ทุกท่านด้วยนะครับ

[tnawut]

ที่น่ากลัวคือ ศีล ครับ

[ดินสอแห่งธรรม]

...หุหุ ที่ลอกๆกันก็ใช่ว่าจะถูกต้องทั้งหมดไม่ใช่หรอครับ? อิอิ ความรู้ของผู้ทำนั่นแหละ คนต้นคิดนั่นแหละที่ใครก็ลอกไม่ได้ ความรู้จะติดตัวเขาและตอบสนองเขาอย่างสาสม ใครรู้เท่าไหร่แค่ไหนแต่ละคนรู้ตัวเองดี ใครจะจบการศึกษาหรือรับปริญาบัตรรุ่นใด พร้อมกันหรือไม่ หรือได้เกียรตินิยม หรือดีกว่าใครเพราะก็เคยลอกกันมาก่อนแล้วมาได้ดีกว่านั้น สำคัญจริงหรือ? ความภูมิใจของแต่ละคนเท่ากันจริงหรือ? ผู้ลอกกับไม่ลอกเพราะทำด้วยตนเอง อันไหนมันน่าภูมิใจต่อศักดิ์ศรีและวงตระกูลและสายเลือดแห่งธรรมะมากกว่ากันเล่า? และแน่นอน ก็ไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องธรรมะสิ่งเดียว ยังหมายถึงการเรียนของทางโลกไว้ด้วย

.. เราปกป้องความรู้และข้อสอบของเราไว้ดีแล้ว เพื่อให้ผู้อื่นควรได้ประโยชน์จากการทำเอง ลองเองบ้าง แต่หากสิ่งนั้นถูกเลียนแบบหรือถูกขมายไปเรียนแบบแล้ว ตัวเราผิดตรงไหนเล่า? เราก็ทำดีที่สุดแล้ว ภูมิใจแล้ว พยายามแล้ว และเจ๋งตรงที่ทำเองแล้วนั่นแหละ ...ก็ให้มองเป็นทานไปก็ได้ครับเพื่อความสบายใจ อย่างนั้นได้ชื่อว่า เป็นส่วนหนึ่งในการจบการศึกษาของคนอื่นแบบนี้โอเคไม๊? แม้ไม่ได้เต็มใจแต่ถ้าเขาไม่มีเราเขาก็ไม่จบไง อิอิ คิดบวกเลยครับ เรายังต้องเดินทางอีกไกลนะชีวิตนี้ อย่ามาหมองแค่เรื่องของฝีมือเราถูกก็อปเลยครับ เดี๋ยวพญามารจะหัวเราะเอานะว่าทำให้คนอย่างเราใจหมองได้อ่ะ

[๐๐Oลูกศิษย์ครูไม่ใหญ่O๐๐]

ตอนนี้ยังลอกกันได้

แต่ตอนสอบองค์รวมนี่สิครับ ลอกไม่ได้แน่นอน

เรียนไปแล้วต้องสามารถนำมาใช้ได้จริงด้วยนะครับ

ไม่ไช่เรียนเพื่ออยากจะรับปริญญากับหลวงพ่อเพียงอย่างเดียว

แต่อนุโมทนาบุญด้วยนะครับที่ได้ตัดสินใจเรียน

ปริญญาตรี DOU แค่ให้พื้นฐานเท่านั้นครับ

ถ้าอยากจะเรียนเพื่อรู้จริงต้องปริญญาโทต่อเลยนะครับ

^^

[หัดฝัน]

ผมก็คนหนึ่งครับที่ไม่ได้ลอก จำได้ว่า ครั้งแรกที่เรียนยังไม่รู้จักประมาณเวลา ลงไปทีเดียว 4 วิชารวด แต่มีเวลาทำแบบฝึกหัดแค่ 2 วิชา
ผมจึงตัดสินใจไม่ทำข้อสอบและแบบฝึกหัดของ 2 วิชาแรก เรียกว่า ส่งกระดาษคำตอบเปล่า ผลก็คือ สอบตก 2 วิชา

แต่ผมกลับรู้สึกภูมิใจว่า "เรานั้นทำในสิ่งที่ถูกต้อง"

ครั้นคราวหน้าลงเรียนใหม่ใน 2 วิชาที่เคยสอบตก ผลก็คือ สอบได้เกรด ดีมาก ทั้ง 2 วิชาเลย

[สาธุธรรม]

ขออนุญาตแสดงความเห็นนะคะ
ตอนแรกว่าจะปล่อยวาง ประมาณเรื่องส่วนตัวให้วางอุเบกขา
แต่เนื่องจากเป็นเวปบอร์ดสาธารณะและอาจมีผลต่อความคิดความเห็นของสังคม(ย่อยๆ)ได้
ในฐานะมีอาชีพเป็นครู จึงอยากแสดงความเห็นส่วนตัว..
และหวังว่าตนเองยังคงมีความเห็นไปใน NORM ที่ปกติของสังคมในวงกว้าง


โดยส่วนตัว
ตลอดทั้งชีวิต ไม่เคยมีใครสอนให้ลอกการบ้านและข้อสอบ
มีแต่สอนว่า "อย่าลอกการบ้านและข้อสอบ"

จึงนึกฉงนอย่างยิ่ง กับ attitude ที่ยอมรับการลอกการบ้านและลอกข้อสอบ ในใครบางคน

ในฐานะของคนที่ยอมให้เพื่อนลอกข้อสอบ ไม่มีความรู้สึกโกรธเพื่อน
แต่สิ่งที่คิดอยู่เสมอคือ ทำอย่างไรจะทำให้เพื่อนมีความใฝ่รู้ด้วยตนเอง เรียนด้วยตนเอง พยายามทำด้วยตนเอง
รวมถึง รับผิด และ รับชอบ หรือ รับผิดชอบ ในงานของตนเอง ด้วยตนเอง
จริงอยู่ งานบางอย่างเป็นงานส่วนรวม
แต่ งานการทำการบ้านและการทำข้อสอบ การเรียน DOU เป็นงานส่วนตัว นี่นา โอเค..ถ้าอย่างนั้น เราจะทำด้วยเราเอง แม้ให้เพื่อนลอก แต่ปากก็จะบอกเสมอว่า ให้รีบทำ ทำให้ทันนะ ฯลฯ


การอ่านและdiscuss กันในประเด็นบทเรียน จะเป็นประโยชน์ และอาจทำให้คำตอบในแบบฝึกหัดออกมาเหมือนกัน
แต่นั่น ผู้เรียนทุกท่านได้ประโยชน์ และอาจได้มุมมองและคุณธรรมจากการศึกษาพระธรรมมากกว่าการเรียนด้วยตนเอง

อย่างไรก็ดี การเรียนโดยลอกแบบฝึกหัดเพื่อน แม้ไม่ใช่ความผิดร้ายแรง เพราะเป็นความผิดเฉพาะตัว เป็นหิริ โอตตัปปะ ที่ต้องรับผิดชอบด้วยตนเอง การลอกการบ้านก็ยังให้คุณค่าแก่ผู้ที่ลอก เพราะได้ผ่านตา แต่คงไม่ได้ประโยชน์เท่าคนที่อ่านและตอบด้วยตนเอง


จึงอยากฝากคำถามว่า

1. การลอกการบ้านวิชาพระพุทธศาสนา เป็นสิ่งที่ควรยอมรับหรือไม่ ในสังคมของผู้ปฏิบัติธรรม?
2. ผู้เรียนวิชาพระพุทธศาสนา เรียนไปเพื่อประโยชน์อันใด?"


เคยได้รับปากกาจากพระอาจารย์ ณรงค์ ซึ่งมีคติธรรมห้อยติดไว้ที่ปากกา ความว่า

" อย่าเห็นว่าเป็นความดีเล็กน้อยจึงไม่ทำ แต่เห็นว่่าเป็นความชั่วเล็กน้อยจึงทำ "


หวังว่า สิ่งที่ response นี้ คงเป็นพลังในทางบวก มากกว่าำพลังในทางลบค่ะ

[ตะกร้าอีกใบ]

เคยได้รับปากกาจากพระอาจารย์ ณรงค์ ซึ่งมีคติธรรมห้อยติดไว้ที่ปากกา ความว่า

" อย่าเห็นว่าเป็นความดีเล็กน้อยจึงไม่ทำ แต่เห็นว่่าเป็นความชั่วเล็กน้อยจึงทำ "

ดีจังเลยครับ