มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Dd2683]

ที่มา โดยคุณ ประแดะ : http://www.pantip.co...9/Y9598139.html

นิทานโบราณจีน นำมาฝากกันค่ะ

เมื่อครั้งโบราณ มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง
สามีเป็นคนใจบุญประกอบแต่การกุศล ไม่ว่าภรรยาห้ามเท่าใดก็ไม่ยอมฟัง ที่สุดก็ยากจนลง
สามีจึงบอกภรรยาว่า
บัดนี้เรายากจนลงแล้ว ไม่อยากให้เจ้าได้รับความลำบากกับเรา
เราจะนำเจ้าไปขายเป็นคนใช้เขาดีกว่าจะอยู่กับเรา
เพื่อเจ้าจะได้อยู่ดีกินดีมีความสุขสบาย เจ้าอยู่กับเรานั้นไม่มีความสบาย มีแต่ความยากลำบากจนตาย
ทั้งเราก็จะเอาเงินที่ขายเจ้าไปทำบุญสร้างกุศล เพื่อเกิดใหม่เราจะได้มีความสุขสบายด้วยกัน

ส่วนภรรยาเมื่อได้ยิน สามีพูดเช่นนั้นก็ร้องไห้ ไม่ยอมไป
สามีเห็นกิริยาและได้ยินเช่นนั้นก็สงสาร แต่แสร้งทำโกรธตัดพ้อว่า
“เจ้าเป็นภรรยาจะต้องเคารพและมีความกตัญญูต่อเราผู้เป็นสามี
หากสามีประสงค์อย่างไรก็ต้องปฏิบัติตาม จึงจะเป็นภรรยาที่ดี
เราขายเจ้าเมื่อได้เงินแล้ว เราก็มิได้ไปหาความสุขอย่างไร เราจะเอาเงินที่ขายเจ้าได้ไปทำบุญต่อไป”

ภรรยาอ้อนวอนว่า
“ท่านจะนำข้าพเจ้าไปขายตกเป็นทาส ข้าพเจ้าก็จะไม่ว่าท่าน จะยอมให้ท่านขาย
แต่ขอให้ท่านนำเงินมาใช้บำรุงความสุข อย่านำไปทำบุญเลย บุญไม่เคยช่วยเราให้ได้ดีเลย”

แต่สามีไม่ได้เชื่อฟังคำภรรยา เมื่อได้นำภรรยาไปขายให้เป็นคนรับใช้ของภรรยาเศรษฐีผู้หนึ่ง
ได้เงินมาจึงได้นำเงินมาทำบุญสร้างกุศลต่อไป

เวลานั้นร้อนไปถึง เทพเจ้าชั้นผู้ใหญ่ที่ดูแลทุกข์สุขในโลกมนุษย์
ต่างมองเห็นชายผู้นี้ตั้งหน้าประกอบกรรมทำดีตลอดมาได้ยากจนลง และต้องเอาภรรยาไปขายเป็นทาส
เมื่อได้เงินมาก็นำมาทำบุญสร้างกุศล แล้วยากจนลงอีก
จึงประชุมเทพเจ้าผู้ใหญ่ทั้งหลายเมื่อมีผู้คนพูดกันว่าเหตุใดชายผู้ใจบุญ สร้างแต่กุศล
ทำไมจึงได้รับความทุกข์ยากจนเช่นนี้

เมื่อเข้าประชุมเทพเจ้าก็สั่งให้เปิดบัญชีดู เทพยดาชั้นผู้น้อยผู้รักษาบัญชีจึงบอกว่า
“อันชายผู้นี้ชาติก่อนๆ สร้างกรรมไว้หนัก จะต้องใช้หนี้ถึงสามชาติจึงจะพ้นกรรม
ในชาตินี้จะต้องตายเพราะความอดอยากยากจน
และชาติต่อไปก็จะต้องถูกฟ้าผ่าตาย
และต่ออีกชาติก็จะตายด้วยถูกเสือกัดตาย จะต้องใช้หนี้กรรมอีกสามชาติ จึงจะพ้นทุกข์ยาก”

เทพเจ้าชั้น ผู้ใหญ่ได้พิจารณาเห็นว่ากรรมของชายผู้นี้หนัก ต้องใช้หนี้กรรมต่อไปถึงสามชาติ
ทั้งมองเห็นว่าชาตินี้ชายผู้นี้ตั้งหน้าตั้งตาสร้างแต่กรรมดี มิได้สนใจความสุขส่วนตัว
กลับต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อมีชีวิตในโลกมนุษย์ก็เกิดเมตตาสงสาร

คิดว่าสมควรจะพิจารณาลดโทษให้เพื่อสนองที่สร้างกรรมดีตลอด
เทพเจ้าชั้นผู้ใหญ่จึงประชุมตกลงกัน ให้กรรมที่จะต้องรับถึงสามชาติรวมมารับกรรมเพียงชาติเดียวในชาตินี้
ต่อไปก็ให้กรรมดีสนอง เสร็จแล้วก็สั่งให้เทพเจ้าผู้ดูแลจัดการไปตามเทวบัญชาที่ได้ตกลงเห็นชอบ

ชาย ผู้ขายภรรยายากจนอดอยากสาหัส
ขณะรอความตายอยู่ในป่านอกเมือง
จู่ๆ มีฝนตกใหญ่และฟ้าก็ผ่าลงมาที่ชายเคราะห์ร้ายซึ่งกำลังจะอดอาหารตายจนสลบ
แล้วมีเสือใหญ่ตัวหนึ่งโดดออกมากัดคอชายผู้นั้นจนขาดตายแล้วหลบหนีเข้าป่า ไป

ชาวบ้านได้เห็นผู้เคราะห์ร้ายนอนตายอยู่กลางป่า ต่างโจษกันว่าชายรับกรรมสามต่อ นับว่าเป็นผู้เคราะห์ร้ายที่สุด

เมื่อ เรื่องเข้าถึงหูภรรยา ครั้นได้ทราบว่าสามีตายอย่างทุกข์ทรมานก็เศร้าโศกเสียใจ
ขออนุญาตนายไปดูศพสามี รำพันถึงชีวิตที่ทุกข์ยากเพราะไม่เชื่อคำตักเตือนว่าการทำบุญไม่ได้เกิด ผลดีอะไรเลย

ภรรยาจัดการทำศพตามประเพณี ก่อนนำศพใส่โลงฝัง
ภรรยาได้กัดนิ้วชี้นำเลือดมาเขียนอักษรไว้ที่หน้าผากศพสามีว่า
“บุญไม่ช่วย”
แล้วนำไปฝัง

ต่อมาพระเจ้าแผ่นดินและมเหสีได้โอรสซึ่งจะขึ้นเป็น รัชทายาท
เด็กที่คลอดเป็นชาย บนหน้าผากมีอักษรสามตัวว่า
บุญไม่ช่วย

นับแต่เกิดมาก็เอาแต่ร้องไห้ ไม่มีใครทำให้ทารกหยุดร้องได้
จนต้องปิดประกาศและตีฆ้องร้องป่าวตามที่ต่างๆ ว่า
ถ้าใครทำให้ทารกหยุดร้องไห้ได้ขออะไรก็จะให้
ทั้งยังบอกลักษณะของทารกที่มีอักษรบนหน้าผากด้วย

เมื่อภรรยาได้ทราบ จึงรู้ว่าเป็นสามีของตน
นางเข้าไปรับอาสาช่วยรักษาอาการเจ้าชาย กษัตริย์และมเหสีจึงนำทารกมาให้

ครั้นเห็นอักษร นางก็ยิ่งแน่ใจว่าเป็นสามี
นางจึงอธิษฐานแล้วเอามือลูบตัวหนังสือที่หน้าผากพลางพูดว่า
“บัดนี้บุญได้สนองท่านแล้ว หนังสือสามตัวนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะอยู่ต่อไป”
แล้วตัวอักษรก็หายสิ้นเจ้าชายหยุดร้องไห้ทันที

กษัตริย์และพระมเหสี ดีพระทัยมากและพร้อมประทานรางวัลทุกอย่างที่นางขอ
แต่นางขอเพียงเป็นพระพี่เลี้ยงใกล้ชิดเจ้าชายตลอดไป ไม่ขออะไรอีก
กษัตริย์ทรงอนุญาตแต่งตั้งให้เป็นพระพี่เลี้ยงสูงศักดิ์
พระราชทานแก้วแหวนเงินทองข้าทาสบริวารบ้านเรืองที่ดินมากมาย
เป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์และมเหสี มีอำนาจเข้าเฝ้าทุกเวลา
ทั้งเจ้าชายและพระพี่เลี้ยงก็ได้เสวยสุขด้วยกันตลอดมา

คัดมาจากเรื่อง :
กรรมในอดีต เรื่องลำดับที่ 67 ของ ท. เลียงพิบูลย์ ในหนังสือชุดกฎแห่งกรรม

[ดินสอแห่งธรรม]

....วาวววว บุญนั้นไม่มีขาย อยากจะได้ก็ต้องทำเอง อิอิ

[ธาตุล้วนธรรมล้วน]

นึกว่าคนจะลืมคุณ ท.เลียงพิบูล์ ไปซะแล้วนะครับคุณ Dd2683 ท่านผู้นี้เขียนนิยายกฎแห่งกรรมดังมากในสมัยก่อน


เรื่องนี้ ถือว่าเสี่ยงมากนะครับ หากจะสร้างบุญในลักษณะนี้ ถ้าพลาดไปมีบาปเข้ามาเป็นตัวแปรเรื่องราวจะไปกันใหญ่

แต่เรื่องนี้จบลงแบบแฮปปี๊เอนดิ้งก็สาธุด้วยครับ

[Dd2683]

ชอบอ่านเรื่องกฎแห่งกรรม ของท่าน ท.เลียงพิบูลย์เหมือนกัน หรือครับ
แต่ก่อนผมชอบมาก
นอกจากอ้างอิงจากเรื่องจริง เหตุการณ์จริง ที่ส่งเสริมหิริ โอตัปปะ ให้คนอ่านแล้ว
ยังมีสำนวน ภาษาพูด เขียนของคนรุ่นเก่า ยุคก่อนพ.ศ. ๒๕๐๐
อ่านสำนวนสมัยก่อน ได้ความหมายเชิงลึกและสนุกดีครับ

เนื้อหาที่นำมาในกระทู้นี้ คงไม่ใช่เรื่องจริง เหมือนเรื่องอื่น กระมังครับ
เพราะ คุณ ประแดะ เธอขึ้นต้นว่า นิทานโบราณจีน

มีกระทู้เกี่ยวกับกฎแห่งกรรม ของท่าน ท.เลียงพิบูลย์ มาฝากครับ

กฎแห่งกรรม ท.เลียงพิบูลย์ ตอน อารยนคร
http://dmc.tv/forum/...?showtopic=8463

กฎแห่งกรรม ท.เลียงพิบูลย์ ตอน มาร้าย ไปดี
http://dmc.tv/forum/...?showtopic=8462

[ดงบัง...โดรายากิ]

ขอบคุณครับ

[Dd2683]

ค้นเจอ ๗๖ เรื่องกฎแห่งกรรม ของท่าน ท.เลียงพิบูลย์ ในเวบ ธรรมจักร ครับ

เชิญแวะที่
http://www.dhammajak.net/kram/2.html
 SaDhu.gif   22.04K   33 ดาวน์โหลด

[usr37964]

ชอบเรื่องกฎแห่งกรรมของคุณ ท.เลียง พิบูลย์มากอยู่แล้วค่ะ..ทุกเรื่อง

จาก koonkainim63 ค่ะ