วันนี้ หลวงพี่ไพบูลย์ ธัมวิปุโร ท่านได้นำเรื่องราวของวิบากกรรมมะเร็งปอดมาเล่าสู่กันฟัง ซึ่งหลวงพี่ท่านบอกว่า ท่านได้รวบรวมคำตอบของครูไม่ใหญ่ตั้งแต่เมื่อ 10 กว่าปีก่อนเรื่อยๆ มา ได้แก่ กรรมปัจจุบัน สูบบุหรี่ และกรรมในอดีต รมควันสัตว์ เผาไฟแล้วทำให้เกิดควันต่อหมู่สัตว์เป็นอันมาก
ฟังคำพูดท่าน ผมก็หวนนึกถึงเรื่องราวเคส Study ของพ่อ ที่ครูไม่ใหญ่ท่านได้เมตตาฝันในฝันให้เมื่อ 10 กว่าปีก่อนนี้พอดี เคสของพ่อได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของธรรมทาน เป็นระยะๆ แม้กระทั่งในวันนี้ ที่หลวงพี่ไพบูลย์ท่านนำมาเล่าให้นักเรียนอนุบาลฯ ฟัง
ขออานุภาพแห่งบุญนี้ ช่วยให้ตัดรอนวิบากกรรมที่พ่อได้เคยสูบบุหรี่มาชั่วชีวิต ให้หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย ให้วิบากกรรมหมดโอกาสส่งผลในภพต่อๆไป
http://www.dmc.tv/pa...2549-05-04.html
คราวนี้ บุญของผมบ้าง
เรื่องต่อมาวันนี้ หลวงพี่ไพบูลย์ท่านเล่าถึง ผู้หญิงคนหนึ่งที่เตรียมตัวจะไปทำแท้ง มากราบหลวงพี่ไพบูลย์ หลวงพี่ท่านก็ให้ข้อคิดเรื่องผลเสียของการทำแท้งพอดี
พลันผมก็นึกถึง เด็กสาวที่โรงงานคนหนึ่ง แต่ไม่ได้อยู่แผนกเดียวกับผมโดยตรง มีปัญหาชีวิตขึ้นมา แฟนสั่งให้เธอไปทำแท้ง เธอตัดสินใจไม่ได้ ถึงขนาดคิดจะฆ่าตัวตาย หัวหน้าเธอเห็นผมไปวัด เลยบอกว่า ผมช่วยเธอได้บ้างหรือไม่
ผมก็เลยพาเธอไปนั่งสมาธิที่หมู่บ้านปฏิบัติธรรม ซึ่งเด็กสาวคนนี้ถือว่า เธอเป็นคนดีคนหนึ่งทีเดียว ตอนเธอขึ้นรถผมไป เธอขอนั่งที่นั่งข้างหลัง (ไม่ขอนั่งข้างคนขับ) เพื่อป้องกันไม่ให้พนักงานที่โรงงานท่านอื่นเข้าใจเธอกับผมไปอีกทาง ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไร แต่เพื่อความสบายใจของทั้งผมและเธอ ผมก็ยินดีตามนั้น
พอเธอนั่งสมาธิกลับมา ปรากฏว่า เธอมีกำลังใจสู้ชีวิตไม่คิดทำแท้ง เธอตัดสินใจเลิกกับแฟน(ที่ยุให้ทำแท้ง) แล้วก็ไปคลอดบุตร ปัจจุบันเธอไม่สะดวกในการเดินทางมาวัด เธอจึงไปปฏิบัติธรรมที่วัดแถวอยุธยาแทน
นึกถึงตรงนี้ ผมก็ภูมิใจในบุญที่ทำให้เด็กสาวคนนั้นไม่ตัดสินทำแท้ง และไม่ตัดสินใจจบชีวิตของตนเอง ในทางที่ไม่สมควร
อนุโมทนาบุญกับบทความข้อคิดดีๆค่ะ
