ทุกครั้งที่เราประสบปัญหาชีวิต ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร ให้ทำอย่างนี้
"ทุกครั้งที่เราประสบปัญหาชีวิต ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร
ให้ทำอย่างนี้
นั่งหลับตาลงไปเฉยๆ วางใจนิ่งๆ ที่ศูนย์กลางกาย
ทีแรกใจยังไม่ยอมนิ่งหลอก ก็ปล่อยไปก่อน มันจะซัดจะส่ายยังไงก็ช่าง
ฝืนนั่งไปสักพัก
ถ้ายังฟุ้งนักก็มีวิธีแก้ เช่น เออ...มันคิดได้ให้มันคิดไป
ดูซิมันจะคิดไปได้สักแค่ไหน เดี๋ยวมันก็เขิน หยุดคิดไปเอง
เมื่อวางใจได้เช่นนี้แล้ว ก็ลองนึกจินตนาการว่ามีดวงแก้วกลมใส
อยู่ที่ศูนย์กลางกาย เพื่อเป็นอุบายให้ใจเกาะติดไม่ซัดส่ายอีกต่อไป
ดวงแก้วที่เราจินตนาการก็เริ่มชัดใสขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดเป็นความสว่าง
ขึ้นที่ศูนย์กลางกายตามลำดับๆ
เพียงประสบการณ์ในระดับนี้ก็จะทำให้จิตใจเรา
ปลอดโปร่ง โล่งสบาย เป็นอิสระจากความวิตกกังวลทั้งปวง
ยิ่งรักษาสภาวะเช่นนี้ไว้ได้นานเท่าใด จิตใจก็เริ่มเพิ่มความปีติมากขึ้นเท่านั้น
ขณะเดียวกันปัญญาก็จะเริ่มเกิด ซึ่งช่วยให้มองเห็นแนวทางแก้ปัญหาให้ลุล่วงสำเร็จไปได้ด้วยดี "
โอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่เล็กขณะเป็น
พระเผด็จ ทัตตชีโว
(จากหนังสือ 20 ปี วัดพระธรรมกาย)
