มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ธรรมขาว]

กรรมอะไรหนอ กรรมทำไมหนักจังคับ

[ทัพพีในหม้อ]

การรำพึง รำพันเช่นนี้  ไม่ใช่คุณสมบัติที่ดีของนักสร้างบารมี

 

วิบากกรรมไม่มีหนัก  ไม่มีเบา  เขาส่งผลเป็นมาตรฐานเสมอครับ  แต่ใจของเราต่างหาก  ที่ไปจับสมมุติว่าหนักหรือเบา

[vividu]

Kamma is a neutral word. If you place the mind at 072, the mind should feel lighter ka.

การรำพึง รำพันเช่นนี้  ไม่ใช่คุณสมบัติที่ดีของนักสร้างบารมี

 

วิบากกรรมไม่มีหนัก  ไม่มีเบา  เขาส่งผลเป็นมาตรฐานเสมอครับ  แต่ใจของเราต่างหาก  ที่ไปจับสมมุติว่าหนักหรือเบา

Dear K. Tuppe,

 แต่ใจของเราต่างหาก  ที่ไปจับสมมุติว่าหนักหรือเบา what is it ka?

[ทัพพีในหม้อ]

เป็นเรื่องของทัศนะคติในการมองปัญหา  และการอดทนต่อปัญหาครับ

 

คนแต่ละคนมองปัญหา  และมีความอดทนต่อปัญหาไม่เท่ากัน  คนที่ "ไม่มีสติ"  "ไม่ใช้ปัญญา"  จะมองเห็นปัญหาใหญ่กว่า  หนักกว่า  คนที่ใช้สติไตร่ตรอง

 

คนที่ใช้สติ  ใช้ปัญญา  แม้เจอปัญหาใหญ่  แต่ก็สามารถทำให้ใจเป็นสุข   ไม่ทนทุกข์ไปกับปัญหา  ค่อยๆ ใช้สติ ปัญญา พิจารณาไตร่ตรองแก้ไขไป   แม้ยังแก้ไขไม่ได้  ก็จะรู้จักการวางลงไปก่อน  ไม่นำมาเป็นกังวล  ให้ใจร้อน   ต่อเมื่อทุกอย่างพอดี  ก็หยิบปัญหานั้นขึ้นมาแก้ไขให้สำเร็จลุล่วงไป    

 

ถ้าเหตุและปัจจัยในการทำกรรมเหมือนกัน  ไม่ว่าใครก็จะได้รับผลแห่งกรรมอย่างเดียวกัน  ไม่มีเบากว่า  ไม่มีหนักกว่า  แต่ตัวเราเองต่างหากที่ไปปรุงแต่งว่าปัญหามันหนัก หรือ เบา

 

ถ้าจะให้ยกตัวอย่าง  ก็ขอกราบอนุญาติ  น้อมนำคุณยายอาจารย์ฯ ของพวกเรามาเป็นต้นแบบ

 

ตั้งแต่ท่านเริ่มสร้างวัดพระธรรมกายมา  ไม่ว่าท่านจะเจอปัญหาใหญ่น้อยอย่างไร   ไม่ว่าเรื่อง  ที่ดินจะเอาที่ไหน  เงินสร้างจะหาอย่างไร  ปัญหาบุคคลากรภายในไม่ลงรอยกัน  ปัญหากระทบจากความไม่เข้าใจของคนภายนอก  ปัญหาจากลูกศิษย์ที่หวังมาพึ่งท่าน  และสารพัดปัญหา   คุณยายอาจารย์ฯ ท่านไม่เคยขมวดคิ้ว ไม่พอใจใดๆ เลยแม้แต่ครั้งเดียว  ไม่ว่าใครนำปัญหาไปหาท่าน  ท่านก็จะเพียงยิ้มๆ นั่งนิ่งๆ  แล้วก็พูดให้ข้อแนะนำด้วยคำพูดเพราะๆ ง่ายๆ ให้ทุกคนสบายใจขึ้น  มีสติขึ้น  สามารถคิดแก้ไขปัญหาต่างๆ กันได้

 

(...ถ้าจะมีเรื่องเดียวที่ทำให้คุณยายอาจารย์ฯ ท่านขมวดคิ้วได้  ก็คงจะเป็นเรื่องที่ เจอคนที่ไม่รักการนั่งธรรมมะ  ไม่สนใจการปฏิบัติธรรมนี่แหละ  แต่ท่านก็ไม่ได้ขมวดคิ้วขุ่นเคืองใดๆ  แต่ท่านขมวดคิ้วเพราะรู้สึกสลดใจว่า ทำไมคนผู้นั้นถึงได้ทำตัวสูญเปล่านักหนา  ทั้งที่ได้โอกาศเกิดมาพบพระพุทธศาสนาแล้วแท้ๆ...)

 

ลองเอาความรู้สึกเรา  ไปเทียบกับเศษเสี้ยวของคุณยายอาจารย์ฯ ท่าน  สิครับว่า  ถ้าเราอยู่ในสภาวะเพียง 1 ใน 1000000 ของท่านนั้น  เราจะฝ่าฟันปัญหาเหล่านั้นออกมมาได้อย่างไร  สำหรับคุณยายอาจารย์ฯ ท่าน  ท่านคงมองว่าปัญหาก็คือปัญหา  เดี๋ยวทุกอย่างพอดี  ก็แก้ไขกันได้  ค่อยๆ ร่วมมือกันแก้ไขกันไป   แต่สำหรับเราคงเหมือนโลกทั้งใบกำลังโถมลงมาทับเป็นแน่  คงคิดเลิกสร้างวัดไปตั้งแต่ครึ่งวันแรกแล้ว

 

ถ้าเรารู้จักวางใจ  รู้จักการใช้สติ  รู้จักการใช้ปัญญา  มองปัญหาโดยไม่มีการเอาใจเราไปปรุงแต่ง  เราก็จะพบว่าไม่มีปัญหาไหนหนักเกิน  ไม่มีปัญหาไหนเบากว่ากันหรอกครับ

 

ใครที่คิดว่าบ้านเรามีปัญหา  บริษัทเรามีปัญหา  หมู่คณะเรามีปัญหา  ลองหาหนังสือที่เกี่ยวกับมหาปูชนียาจารย์  เกี่ยวกับครูบาอาจารย์ของพวกเรามาลองอ่านให้ขึ้นใจสักสิบรอบสิครับ  ผมรับรองเลยว่า  ท่านต้องเจอวิธีแก้ปัญหาชีวิตแบบสบายๆ ได้อย่างแน่นอน  แม้แต่ปัญหาที่ยังแก้ไม่ได้  แต่เราก็ต้องเจอวิธีที่จะอยู่กับปัญหาได้อย่างมีความสุขแน่นอนครับ

 

กราบบูชาธรรมมหาปูชนียาจารย์  พระอาจารย์  ครูบาอาจารย์  เพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านด้วยความเคารพอย่างที่สุดครับ 

[vividu]

Krap kob pra koon to clarify the term for me. Krap anumotana sadhu with this Dhammatan. Very awesome ka.

[looktanloikaew]

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

[kotchapornda]

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุค่ะ