ครั้งหนึ่งพระมาลัยได้ทรงจีวร กรถือบาตรเข้าสู่บ้านอันเป็นที่โคจรบิณฑบาต ในบ้านนั้นยังมีบุรุษผู้หนึ่งปฏิบัติมารดา วันนั้นออกจากบ้านไปสระเพื่อจะอาบน้ำชำระกายที่สระโบกขรณี นั้นดาษดาไปด้วยอุบลชาติ ครั้นอาบน้ำเสร็จแล้วเห็นดอกบัวแปดดอก จึงเก็บดอกบัวทั้งแปดดอกแล้วขึ้นจากสระแล้วก็เดินกลับ ในขณะนั้นเองมรรคาบุรุษผู้นั้น ได้แลเห็นพระมาลัยมีสังวรอินทรีย์อันงามท่าทางสงบเสงี่ยมน่าเลื่อมใส เดินถือบาตรบทจรมาทางนั้นพอดี บุรุษผู้นั้นก็ได้บังเกิดโสมนัสปีติยินดีเป็นอันมาก ได้เข้าไปไกล้พระเถระ แล้วกระทำนมัสการ แล้วได้ถวายบัวแปดดอกต่อพระหัตถ์พระเถระ ด้วยกำลังศรัทธาและเลื่อมใสอันไม่มีประมาณ เมื่อจะกระทำความปราถนา จึงกล่าวเป็นคาถาว่า"อิมฺานิ ปุปฺผา นิทาเนน"เดชะที่ข้าพเจ้า ได้กระทำการถวายดอกบัวนี้ ก็ด้วยบุญนี้แลแม้จะบังเกิด ณ ภพใดๆในชาติทั้งหลายประมาณหมื่นชาตืแสนชาติ "มา ทลิทฺโท" ชื่อว่าความยากจนเช่นนี้ อย่าได้บังเกิดมีแก่ข้าพเจ้าอีกเลย
ครั้นพระมาลัยได้รับดอกบัวแล้ว เมื่อจะอนุโมทนาจึงแสดงเป็นคาถาว่า"ยํ ยํ ลูขํ วา ปณีตํ วา เทติ ปสนฺนมานโส" ดูกรอุบาสก บุคคลผุ้มีจิตเลื่อมใสเชื่อมั่นในพุทธาธิคุณ ได้ถวายทานเป็นสิ่งที่เศร้าหมองก็ดี ประณีตก็ดี ผลทานของบุคคลผู้นั้นคงสำเร็จตามความปราถนาเป็นแน่แท้ เหตุไทยทานเป็นของบริสุทธิ์ ทายกน้อมนำมาถวายด้วยศรัทธาและเลื่อมใสเป็นเบื้องหน้าและเหตุทายกนั้นปราศจากบาปธรรม มีโลภะและมัจฉริยะเป็นต้น คือบุคคลยังศรัทธาจิตให้ผ่องใสในกาลทั้งสามนั้น คือ บุพพเจตนา มุญจนเจตนา และอปราปรเจตนา บังเกิดศรัทธาโสมนัสทั้งสามกาลดังนั้นแล้วถวายทาน ผลทานย่อมยังประโยชน์ให้สำเร็จตามปราถนา ท่านประสงค์สิ่งใด ก็จะได้ในสิ่งนั้นสมตามความปราถนาทุกประการ
ครั้นพระเถระได้ดอกบัวมาแล้ว จึงปราถนานำขึ้นไปถวายสักการะบูชาที่พระมหาจุฬามณีอันเป็นที่ประดิษฐ์สถานพระเกศีของพระผู้มีพระภาคเจ้าในชั้นดาวดึงส์ จึงใช้อภิญญาอันมีจตุตถฌาณเป็นบาทฐานเหาะจากโลกมนุษย์ไปสู่พระมหาจุฬามณี แล้วเอาดอกบัวแปดดอกบูชาพระมหาจุฬามณี แล้วกระทำประทักษิณ เสร็จแล้วก็กราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์
ฝ่ายบุรุษเข็ญใจผู้ถวายดอกบัวแปดดอกผู้นั้น ครั้นใกล้สิ้นชีวิตได้ระลึกถึงทานการถวายดอกบัวที่ได้ทำไว้ดีแล้ว เมื่อตายแล้วได้บังเกิดในชั้นดาวดึงส์ เป็นเทพบุตรอุบลในปราสาท ณ ดาวดึงส์ มีเทพอัปสร พันหนึ่งเป็นบริวาร เทพบตุรผู้นั้นมีกลิ่นพระโอษฐ์ดังกลิ่นดอกอุบล และที่สำคัญ เมื่อเทพบุตรจะก้าวท้าวไปที่ใด ดอกอุบลทิพย์เบญจพรรณก็ผุดขึ้นรองรับบาทบาทาทุกครั้งไป ก็เพราะด้วยอานิสงส์การถวายดอกบัวอันมีศรัทธาอันไม่มีประมาณในครั้งยังเป็นมนุษย์ครั้งนั้นแล