มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[gioia]

ความรักที่ไม่น้ำเน่า

เวลาเห็นวัยรุ่นนั่งจีบกันอย่างดูดด่ำจนมดแทบสำลักความหวานที่หยาดย้อย ฉันมักตั้งคำถามเสมอว่า หากวันหนึ่งใครคนใดคนหนึ่งเกิดเจ็บป่วยเรื้อรังสักหกเดือน ช่วยเหลือตัวเองแทบไม่ได้ ต้องคอยเช็ดคอยล้างสิ่งปฏิกูลทุกชนิดที่ขับออกมาจากร่างกายทุกวี่วัน และสิ้นความสามารถในการสื่อสารเยี่ยงคนธรรมดาทั่วไป เขาจะยังรักมั่นกันอยู่อย่างนี้ไหม

มีพระอาจารย์รูปหนึ่งเคยปรารภเรื่องความรักของวัยรุ่นให้กับฉันและเพื่อนๆในค่ายพุทธบุตรสมัยมัธยมว่า หนูๆมั่นใจไหมว่า แฟนที่เรารักหนักหนาจะกล้าเอาเสื้อของตัวเองมาเช็ดอาเจียนให้เราอย่างไม่รังเกียจ เวลาเราไม่สบายหรือช่วยตัวเองไม่ได้แล้ว หากไม่มั่นใจพอก็อย่าพึ่งคิดจะมีแฟนนะหนูๆ

ฉันได้ฟังแล้วนึกคิดตามว่า หากเรามีแฟนสักคนหนึ่ง แฟนของเราจะทำให้เราได้ขนาดนี้ไหมหนอ จะหาแฟนอย่างนี้ได้ในโลกหรือไม่ เว้นเสียแต่พ่อกับแม่แล้ว คงไม่มีใครกระมังที่จะรักเราอย่างบริสุทธิ์ใจขนาดนี้

แต่แล้ววันหนึ่ง ฉันก็ได้เห็นความรักของแม่ที่มีให้พ่ออย่างขาวสะอาดเช่นเดียวกับที่พระอาจารย์รูปนั้นเทศน์สอน

ในช่วงเวลากว่าหกเดือนที่พ่อล้มป่วยลงด้วยโรคพิษสุราเรื้อรัง ไม่สามารถทำงานทำการอะไรได้ตามปกติ อวัยวะภายในทั้งตับ ปอด กระเพาะ และลำไส้ก็ผุพังหมดสิ้น พ่อไม่มีแรงจะยกช้อนข้าวตักอาหารใส่ปากตัวเองด้วยซ้ำ ต้องให้แม่หรือคนรอบข้างคอยป้อนคอยเช็ด หากตอนไหนพ่อคลื่นไส้และอาเจียนออกมาเลอะเทอะ หาผ้าที่ไหน

มาเช็ดไม่ทัน แม่ก็จะเอาเสื้อของแม่นั่นแหละช่วยซับเอาไว้ก่อน แล้วค่อยใช้ให้ใครสักคนไปหยิบกระดาษทิชชูมาให้ ฉันเองตอนที่พ่อป่วยอยู่ไม่มีโอกาสได้ดูแลท่านเต็มที่สักเท่าไหร่ เพราะเรียนหนังสืออยู่อีกจังหวัดหนึ่งและญาติก็จะคอยปิดเรื่องอาการป่วยของพ่อไม่ให้ฉันรู้ ด้วยเกรงว่า ฉันจะไม่มีสมาธิเรียน

ทั้งที่แม่มักบอกฉันเนืองๆว่า ถ้ารู้สักนิดว่า พ่อติดเหล้าตั้งแต่ยังหนุ่ม แม่จะไม่แต่งงานกับพ่อเลย เพราะแม่เกลียดคนขี้เหล้า แต่จนแล้วจนรอด เวลาพ่อเมาทีไร แม่จะคอยดูแลอยู่ไม่ขาด แม้จะทำไปพร้อมกับตำหนิพ่อแรงๆไป ความรักของแม่ที่ให้พ่อเป็นความรักที่ไม่น้ำเน่าเหมือนนิยายรักกุ๊กกิ๊กของเด็กสาวทั่วไป ไม่ได้เป็นความรักที่หวานชื่นเหมือนเจ้าหญิงกับเจ้าชายในเทพนิยาย และไม่ได้จบลงด้วยรอยยิ้มเหมือนละครหลังข่าว แต่เป็นความรักที่ออกมาจากใจและพร้อมจะให้ คนที่ตัวเองรัก อย่างจริงแท้โดยมิได้หวังผลตอบแทนอันใด

ฉันคิดเอาเองว่าวันที่พ่อจากแม่ไปจริงๆ แม่จะต้องร้องไห้ฟูมฟายไม่ได้สติเป็นแน่แท้ เพราะแม่รักพ่อมากเหลือเกิน แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ วันนั้นกลับเป็นวันที่แม่มีสติและนิ่งพอที่จะจัดงานศพของพ่อให้ดีที่สุดเท่าที่หญิงชาวบ้านคนหนึ่งจะทำให้สามีของตนได้

วันที่เก็บกระดูกของพ่อมากองไว้ที่เชิงตะกอนเพื่อทำพิธีทางศาสนา แม่ได้เอาพรมน้ำขมิ้นส้มป่อยซึ่งถือเป็นน้ำมงคลศักดิสิทธิ์ของชาวเหนือลงไป แล้วกล่าวกับกองกระดูกนั้นด้วยน้ำตาคลอเบ้าว่า

“เจอกันใหม่ อย่าได้เอาเหล้าสุราติดตัวมานะ”[color=#3333FF]



.. ^_^

[LiL' Faery]

That's before getting a boyfriend or girlfriend or spouse let's think about the what if I'm sick and can't take care of my self...will he or she take a good care of me- or what if I lose all my money to morrow will he or she stick by me?

[ไชยานุภาพ ปราบหงสาวดี]

มีพระอาจารย์รูปหนึ่งเคยปรารภเรื่องความรักของวัยรุ่นให้กับฉันและเพื่อนๆในค่ายพุทธบุตรสมัยมัธยมว่า หนูๆมั่นใจไหมว่า แฟนที่เรารักหนักหนาจะกล้าเอาเสื้อของตัวเองมาเช็ดอาเจียนให้เราอย่างไม่รังเกียจ เวลาเราไม่สบายหรือช่วยตัวเองไม่ได้แล้ว หากไม่มั่นใจพอก็อย่าพึ่งคิดจะมีแฟนนะหนูๆ

สำหรับผู้ประพฤติพรหมจรรย์นั้น หากเกิดความกำหนัดยินดีชอบพอรักใคร่ในเพศตรงข้ามแล้ว ต้องดำริสอนตนในจิตอยู่เนืองๆ ว่า หากเรารักและพอใจยินดีในรูปสมบัติของเธอแล้วไซร้ เท่ากับว่า เรารักและชอบพอกับของโสโครกที่อยู่ภายใน และที่ไถถั่งหลั่งไหลออกมาจากตัวเธอด้วย

[huy072]

ความรักสวยงามเสมอไม่ว่าจะรักแบบไหน
แต่ต้องถูกต้องตามหลักพุทธศาสนาและต้องรู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ
หากรักพ่อแม่พึงปฏิบัติอย่างไร สามีอย่างไร
กับคนรักนั้นควรรักษาประเพณีที่สืบทอดมา

[ลูกพระธัมฯ Merry Ma]

Loving Kindness ค่ะ ไม่มีวันเน่า