มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[sage_072]

เมื่อตอนที่ดิฉันยังไม่รู้จักวัดพระธรรมกาย ดิฉันเป็นเด็กที่เกเรมาก จนเพื่อนๆและคุณครูบางคนไม่ชอบหน้า ดิฉันสร้างความป่วนให้กับโรงเรียนอยู่มาก ถือว่าดิฉันเป็นเด็กใหม่ที่ซ่า เริ่มตั้งแต่แต่งตัวไม่เรียบร้อย ทรงผมก็ซอยผิดระเบียบ อารมณ์ร้อนใครทำอะไรไม่ถูกใจเป็นโวยวาย ดิฉันทำให้แม่และพ่อต้องเหนื่อยหนักกับการพร่ำสอน เพราะดิฉันไม่เคยจำซ้ำยังทำหูทวนลมอีก แต่ยังดีที่ดิฉันเป็นคนไม่ตามเพื่อนพอใจในสิ่งที่คิดได้ด้วยตัวเอง ดิฉันไม่ชอบเที่ยวเหมือนเด็กเกเรทั่วไป จึงพอช่วยลดความหนักใจของพ่อกับแม่ไปบ้าง
...................................................................................................................................

ชีวิตรอบรั่วโรงเรียนมัธยม สาวห้าวอย่างดิฉันไม่เคยทำให้แม่และพ่อภูมิใจ ไม่เหมือนพี่สาวและพี่ชายที่เรียนเก่ง เป็นลูกรักของคุณครูหลายท่าน พวกเข้าถูกการยอมรับจากทุกคน ดิฉันรู้สึกอึดอัดใจนะที่ต้องโดนเสียงกระทบจากคนรอบข้าง เริ่มตั้งแต่ครูชั้นผู้ใหญ่ลงมาเลย เข้าทำให้ดิฉันหวั่นแต่ดิฉันก็ไม่กลัว นิสัยแย่ๆเหล่านี้ก็ได้อยู่ในสายตาครูผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ที่รู้จักกับพ่อและแม่ของดิฉันดีและยังเอ็นดูพี่ๆของดิฉันอีกด้วย ก็เพราะท่านเป็นศิษย์วัดพระธรรมกายเหมือนกัน ครูท่านนี้เคร่งในศีลธรรมมาก เรียกว่าเป็นยอดนักการสร้างบารมี และเป็นดังเช่นแสงสว่างให้กับใครอีกหลายคน น้ำเสียงของท่านดูอบอุ่น ดิฉันชอบท่านมาก แต่แล้วเสียงนี้ก็ได้ทำให้ดิฉันหวั่นและกลัว ท่านสนทนากับดิฉัน ว่าด้วยเรื่อง ทรงผมที่ถูกการย้อมสีน้ำตาลอมม่วง ท่านทำให้ดิฉุกคิดในประโยคที่ว่า (เธอไม่ควรทำให้ประวัติที่ดีๆของครอบครัวเสีย) เหตุการณ์นั้นดิฉันไม่โกรธครูท่านหรอกแต่ดิฉันสำนึกต่างหาก
.....................................................................................................................................

ดิฉันเริ่มเข้าวัดพระธรรมกายตามครอบครัว และได้มาชมบารมีคุณครูไม่ใหญ่ ดิฉันนำซองไปถวายท่านสายตาก็จ้องมองที่ใบหน้าและผิวพรรณที่ผ่องใสของท่าน ดิฉันเข้ามาสัมผัสกับตัวเองจากการชักชวนของแม่และน้าที่ทำบริษัททัวร์ สิ่งที่ทุกคนกล่าวหาว่าวัดเมื่อหลายปีก่อนมันไม่มีความหมายในใจของดิฉันอีกต่อไปแล้ว แม่ติดจานดาวธรรมให้ดิฉันดู ครั้งแรกดิฉันไม่กล้าดูเพราะมีเรื่องกฏแห่งกรรมและภาพสัตว์นรกที่น่ากลัว อาจเป็นเพราะว่าดิฉันเริ่มคิดได้ แต่ยังไม่กล้าเปิดใจยอมรับ แต่ภาพและเสียงก็ได้แทรกซึมผ่านสายตาดิฉันที่ละน้อย จนดิฉันรู้สึกเพลิดเพลินและขนลุกขนพองไปกับมัน ดิฉันชอบรายการฝันในฝันของหลวงพ่อมาก หลวงพ่อทำให้ดิฉันคิดได้ในหลายๆเรื่อง และดิฉันยังได้นำเรื่องราวของคนอื่นที่ผิดพลาดกลับมาคิดและสอนตัวเอง

.....................................................................................................................................

ดิฉันเริ่มค้นพบตัวเอง และพร้อมที่จะปรับเปลี่ยนนิสัยใหม่ ดิฉันจะเป็นลูกอีกคนที่ทำให้พ่อแม่และทุกคนภูมิใจ อดีตที่ผิดพลาดดิฉันจะลืมมันไปให้หมดแล้วจะไม่กลับไปทำอีก ดิฉันได้มารู้จักความจริงของชีวิตแล้วได้มาอยู่ใต้ร่มเงาพระพุทธศาสนาที่อบอุ่น และได้เนื้อนาบุญที่ยิ่งใหญ่ยากที่จะหาที่ใดเสมอเหมือน ตอนนี้ดิฉันอายุ 14 ปี ดิฉันดีใจที่ดิฉันคิดได้ก่อนที่อะไรมันจะสาย สุดท้ายนี้ดิฉันขอขอบคุณท่านผุ้มีบุญทุกท่านที่กรุณาอ่านข้อความข้างต้นนี้

...................................................................................................................................

[Omena]

สาธุค่ะ

เรื่องดีมากเลยค่ะ

ขอบคุณที่นำมา share กันค่ะ

น่าอยู่ที่บทความดี๊ ดี มากกว่า นะคะ

[Volunteer DK]

สาธุค่ะ

เป็นเรื่องราวที่ดีมากๆ เลยค่ะ
อย่างนี้น่าสรรเสริญ และเป็นต้นแบบที่ดีแก่เยาวชน ให้มาศึกษาเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ใครได้อ่านเรื่องนี้ เชื่อแน่ว่า นี้เป็นกำลังใจที่ดี ที่ทำให้เขาต้องการทำความดี และเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น :) :)

อดีตที่ผิดพลาดลืมไปให้หมด

Dek Wat Buddha Copen ทุกคน

[MiraclE...DrEaM]

สาธุด้วยครับ ฟ้าหลังฝนย่อมเป็นฟ้าที่สดใส สวยงามเสมอนะครับ

[LiL' Faery]

you are still young...misstake happened so easily, now you are on the right track...try to stay on it na kah ! and thank you for sharing your story with us kah Sathu kah

[Streamdhamma]

สาธุค่ะ อายุ เพิ่งจา 14 เอง คิดว่าอายุมากแล้วซะอีก คิดถูกแล้วล่ะค่ะ