ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

Would you know my name ?


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 Dd2683

Dd2683
  • Members
  • 2477 โพสต์
  • Gender:Male
  • Location:กรุงเทพ มหานคร
  • Interests:ความรู้ในพระพุทธศาสนา-วิชชาธรรมกาย<br />ผลแห่งการปฏิบัติธรรม

โพสต์เมื่อ 25 February 2006 - 06:43 AM

Tear in Heaven
หยาดน้ำตาในสรวงสวรรค์

Eric Claption & Will Jannings


Would you know my name ?
เธอจะรู้ชื่อของฉันไหม ? เธอยังจำชื่อของฉันได้หรือเปล่า
If saw you in heaven ?
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์
Would it be the same
ทุกอย่างระหว่างเรา จะเป็นเช่นเดิม หรือเปล่า ?
If saw you in heaven.
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์


I must be strong
ฉันต้องเข้มแข็ง
And carry on ,
และสู้ต่อไปใช่ไหม
Cause I know I don’t belong
เพราะฉันรู้ว่า ... ฉันไม่อาจครอบครอง
Here in heaven.
สรวงสวรรค์ แห่งนี้ได้

Would you know my hand
เธอยังจะกุมมือฉันไหม
If saw you in heaven
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์
Would you help me stand
เธอจะช่วยพยุงฉัน ให้ลุกขึ้นยืน ได้หรือเปล่า
If saw you in heaven ?
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์ ?


I’ll find my way
ฉันจะหาหนทางของฉัน
Through night and day
ตลอดทั้งกลางวัน และกลางคืน
Cause I know I just can’t stay
เพราะฉันรู้ ... ฉันไม่อาจสามารถอยู่ต่อไปได้
Here in heaven.
บนสรวงสวรรค์ แห่งนี้ได้.



Time can bring you down,
เวลา อาจทำให้เธอโศกเศร้า,
Time can bend your knees,
เวลา อาจทำให้เธอคุกเข่าลง,
Time can break your heart,
เวลา อาจทำให้หัวใจเธอแตกสลาย,
Have you begging please, begging please.
จนเธอต้องอ้อนวอน , อ้อนวอน ได้โปรดเถิด.

Beyond the door,
หลังประตูบานนั้น ,
There’s peace I’m sure
ความสงบสุข รอฉันอยู่ ,
And I know there’ll be no more
และฉันรู้ว่า ... จะไม่มีอีกแล้ว
Tear in heaven.
หยาดน้ำตาในสรวงสวรรค์

Would you know my name
เธอจะรู้ชื่อของฉันไหม ? เธอยังจำชื่อของฉันได้หรือเปล่า
If saw you in heaven ?
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์
Would it be the same
ทุกอย่างระหว่างเรา จะเป็นเช่นเดิม หรือเปล่า ?
If saw you in heaven.
หากเราได้พบกัน บนสรวงสวรรค์

I must be strong
ฉันต้องเข้มแข็ง
And carry on ,
และสู้ต่อไปใช่ไหม
Cause I know I don’t belong
เพราะฉันรู้ว่า ... ฉันไม่อาจครอบครอง
Here in heaven.
สรวงสวรรค์ แห่งนี้ได้

*** แปลโดย : พาหุรักษ์ & ไชก้า ณ มัสควา

ป.ล. 1 ผมพิมพ์จากหนังสือ ดวงชีวิตของพ่อ ( Daddy’s Soul )
ดร.ธนิกธน จุลมณี ศรีพรหมโมวิช

ป.ล. 2 ด้วยความคิดถึง ความรักของผู้ชายที่เป็น “ พ่อ ” ที่รักและระลึกถึง ลูกที่วายชนม์ก่อนตน
แต่ผม กำลังคิดถึงผู้ชายที่เป็น “ พ่อของผม ” ที่ท่านวายชนม์ไปนานแล้ว

ไฟล์แนบ



#2 Omena

Omena
  • Members
  • 1409 โพสต์
  • Location:44/5 หมู่ 10 ตำบลหนองอ้อ ถนนเพชรเกษม อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี 70110

โพสต์เมื่อ 25 February 2006 - 07:22 PM

สาธุ
เด็กทำไมตัวเล็กจังเลย
เมื่อไหร่หนอจะได้พบทหารหาญ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที

สุนทรพ่อ




muralath2@hotmail

#3 Streamdhamma

Streamdhamma

    หยุด นิ่ง เฉย ได้ไหม

  • Members
  • 528 โพสต์
  • Gender:Male

โพสต์เมื่อ 26 February 2006 - 09:28 PM

บทความที่ดีมากๆเลยค๊า ชอบมากเลย แล้วนั้น เด็กตัวเล็กไป หรือว่าคนตัวใหญ่ค่ะ อิอิ
"เมื่อดวงอาทิตย์อุทัยอยู่
ย่อมมีแสงอรุณขึ้นก่อน
เป็นบุพนิมิตฉันใด
ความเป็นกัลยาณมิตรก็เป็นตัวนำ
เป็นบุพนิมิตแห่งการเกิดขึ้น
ของหนทางพระนิพพาน ฉันนั้น"



#4 Volunteer DK

Volunteer DK
  • Members
  • 12 โพสต์
  • Gender:Female
  • Location:้HORSENS , DENMARK

โพสต์เมื่อ 26 February 2006 - 11:15 PM

เนื้อหาดีมากค่ะ เราจะจับมือกันไปดุสิตด้วยกันนะ

อืมม..ละเด็กนั่น..ใช่เด็กจริงๆไหมค่ะ ตัวเล็กมากกกก

#5 laity

laity
  • Members
  • 214 โพสต์

โพสต์เมื่อ 27 February 2006 - 02:01 AM

พ่อผมยังอยู่ครับ ... แต่แม่จากแล้วครับไปเมื่อสามปีก่อน หลังข้าวเย็นเสร็จ ท่านก็จากไปครับ แม่เป็นคนสอนผมใส่บาตร ทำบุญ ที่จำได้คือเราจะไปวัดเบญจมบพิตร ทุกเดือน และแม่จะตื่นเช้า จำได้ว่าแม่สอนให้ใส่บาตรพระ หน้าบ้านเรา

ผมเชื่อว่าแม่อยู่บนสวรรค์ บุญที่แม่บวชพระ

ครั้นตอนเริ่มอุกาสะ มันอาจจะเป็นจุดหักเหของใครบางคน ทั้งของผมและแม่ ผมร้องไห้ครับ แม่ก็ร้องไห้ แม่ร้องไห้เพราะความปิติครับ ผมเชื่อว่าแม่จำได้ ตอนศึกชิงภพของแม่ ิก่อนแม่จากไปครับ

ผมนับว่าโชคดีมากครับ ที่กัลยาณมิตรของผม คือการได้พบหลวงพี่ฐาน (พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ) ที่ญี่ปุ่นครับ ก่อนบวชห้าเดือน ท่านชวนบวชธรรมทายาทรุ่น ๒๒ ตอนที่ผมจะบวช มันเป็นช่วงชีวิตที่ผมพยายามค้นหาบั้นปลายชีวิตตนเอง ว่าผมต้องการอะไรในชีวิต ตอนนั้นผมอายุยี่สิบสามปีครับ

การบวชครั้งนั้น เปลี่ยนแปลงชีวิต และ วิธีการคิดผมโดยสิ้นเชิง วันนี้ผมมาอยู่ที่ญี่ปุ่นอีกครั้งแล้วครับ แต่วันนี้ไม่เหมือนวันนั้น ไม่มีคำถามเลยว่า ชีวิตบั้นปลายและต่อไปจะเป็นอย่างไร วันนี้ผมมาเข้าวัดพระธรรมกาย ที่โตเกียว ญี่ปุ่น อาทิตย์ต้นเดือนและงานบุญพิเศษ จะเข้าวัดปฏิบัติธรรม

วันนี้ผมมาเป็นนักเรียนทุนรัฐบาลญี่ปุ่น มันพิสูจน์ความจริงอย่างหนึ่งว่า บุญมีจริง และผลแห่งบุญมีจริง ครับ ไม่น่าเชื่อจากลูกชาวบ้านที่ไม่น่ามีอะไรพิเศษในชีวิต กลายเป็นตัวแทนจากประเทศไทย ในมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น

อาทิตย์หน้า กำลังปิดกองสร้างวัดภาวนา โอซาก้า วัดสาขาของวัดพระธรรมกาย ในญีปุ่น แม่ครับ พ่อครับ ผมได้ซื้อที่สร้างวัดไปแล้วครับ อดีตเราอาจไม่ทันซื้อที่ดินสร้างวัดพระธรรมกาย ปทุมธานี แต่ปัจจุบันผมก็ได้ซื้อที่สร้างวัด ที่ญี่ปุ่น อุทิศส่วนกุศลให้แม่ ชาติหน้าเราจะได้ไม่ลำบากเหมือนชาตินี้ ที่กว่าจะมีบ้านสักหลัง แม่ต้องลำบากหาเงินเลือดตาแทบกระเด็น

ผมอยากบอกบุญทุก ๆ คน ครับว่า โอกาสในการสร้างวัดภาวนา โอซาก้า มีอีกแค่เจ็ดวันครับ เพราะจะปิดกองวันอาทิตย์ต้นเดือนมีนาคมแล้วครับ

และอีกอย่างที่ผมอยากบอกทุก ๆ คนครับ ว่าถ้าได้พบใครสักคน ที่กำัลังค้นหาชีวิตตนเอง อยากรู้ว่าตนเองค้นหาอะไรในชีวิต รู้สึกว่าตนเองมีปัญหาชีวิตมากมายเหลือเกิน รู้ว่าตัวเองมีความสามารถ มีความพิเศษในตัว แต่ไม่รู้จะใช้อย่างไร มาบวชสิครับ เพียงสองเดือน ธรรมทายาทจะเปลี่ยนแปลงชีวิตโดยสิ้นเชิง อย่างที่ผมเคยบวชมาแล้ว

พ่อแม่ครับ หลวงพี่ครับ หลวงพ่อครับ ขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณ ความกรุณาให้ชีวิตผมด้วยครับ

โอไดบะ, โตเกียว
อย่าให้อุปสรรคใด ๆ มาขัดขวางในชีวิตการสร้างบารมี และ
อย่าให้ความตั้งใจที่ดี เปลี่ยนแปลงไป กับกาลเวลา
เพราะเราไม่รู้ว่า่วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร เราอาจจะอยู่หรือตาย
สิ่งที่เอาไปได้มีแต่บุญกับบาปเท่านั้น ฉนั้น เราต้องอยู่กับวันนี้
วันที่เราบอกตัวเองว่า วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุด ในวันหนึ่งของชีวิตการสร้างบารมีของเรา

โอไดบะ
โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น