กลอนธรรมะ
เอามาฝากนะค่ะแต่ถ้าใครคยอ่านแล้วก็ ไม่เป็นไรค่ะ อ่านอีกก็ได้เน๊าะ ไม่ว่ากัน
ผลานิสงส์แห่งเพียรเรียนธรรมะ
เพื่อสละซึ่งกิเลสสร้างเหตุผล
ฝึกสติ ดับตัณหา ที่พาวน
ให้หลุดพ้นปวงทุกข์ที่คลุกใจ.
การเรียนธรรมะต้องเรียนอย่างธรรมะ
ดั่งที่ท่านพุทธทาสกล่าวไว้ว่า
เรียนธรรมะอย่าตะกละให้เกินเหตุ
จะเป็นเปรตหิวปราชญ์เกินคาดหวัง
อย่าเรียนอย่างปรัชญามัวบ้าดัง
เรียนกระทั่งตายเปล่าไม่เข้ารอย
เรียนธรรมะต้องเรียนอย่างธรรมะ
เรียนเพื่อละทุกข์ใหญ่ไม่ท้อถอย
เรียนที่ทุกที่มีจริงยิ่งเข้ารอย
ไม่เลื่อนลอยมองให้เห็นตามเป็นจริง
ต้องตั้งต้นการเรียนที่หูตา ฯลฯ
สัมผัสแล้วเกิดเวทนาตัณหาวิ่ง
ขึ้นมาอยากเกิดผู้อยากเป็นปากปลิง
"เรียนรู้ยิงตัณหาดับนับว่าพอ"
อยู่กับธรรม
เมื่อรบสู้ กับศัตรู สู้ด้วยธรรม
จะปลุกปล้ำ กันเท่าใด ไม่เสียหาย
ถ้าสู้กัน อย่างนี้ ไม่มีตาย
ในสุดท้าย จะปรองดอง ต้องใจกัน
เมื่อป้องกัน ศัตรู รู้ใช้ธรรม
เป็นกำแพง เพชรล้ำ เลิศมหันต์
ป้องกันได้ สารพัด น่าอัศจรรย์
ป้อมค่ายมั่น กว่าสิ่งใด ในโลกคน
เมื่อหลบซ่อน จากศัตรู อยู่กับธรรม
ไม่ระกำ ทุกข์เห็น สักเส้นขน
ช่วยปลุกปลอบ ชื่นชอบ ฉ่ำกมล
ขอทุกคน จงมีธรรม ประจำกาย ฯ
เดี๋ยวฝนจะเอากลอนจังกึมมาฝากนะค่ะอิอิเพราะมาก