มี 15 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ฟ้ายังฟ้าอยู่]

อยากรู้น่ะค่ะว่ามีบ้างไหม คนที่เข้าวัดมาครั้งแรก โดยไม่สอบถามอะไรซักอย่างเลย

เช่นว่า ทำไมต้องสร้างวัดใหญ่โต ทำไมต้องสร้างเจดีย์ ทำไมต้องเป็นรูปจานบิน ทำไมต้องที่สุดแห่งธรรม ทำไมต้องรื้อสัตว์ขนสัตว์ ทำไมต้องวิชชาธรรมกายเท่านั้น ทำไมวัดนี้ไม่มีกรวดน้ำ ทำไมต้องมีประติมากรรม นกอินทรีย์ยกหีบสมบัติ ทำไมต้องทำบุญมากๆ ทำไมๆๆๆ ทำไมหลวงพ่อต้องใส่แว่นตา :S

ตัวดิฉันเอง ถือว่าโชคดีที่เข้าวัดตั้งแต่เด็กๆ ก็เลยไม่ค่อยจะสงสัยอะไรมาก แต่ก็ไม่ใช่ไม่สงสัยเลย ดีที่มีผู้ที่มีปัญญาช่วยตอบคำถาม ก็เลยถือว่าโชคดีไปที่บุญช่วยนำพาคนดีมาตอบให้ฟัง แต่ก็เคยนึกสงสัยค่ะว่า...แล้วคนที่เขาไม่เจอคนที่มีปัญญาในการตอบแบบที่เราเจอล่ะ ถ้าเขาไปเจอคนแบบที่ทำหน้าที่เหมือนเซลล์ คอยยัดเยียดสินค้าให้ผู้บริโภคหรือบางทีก็รู้ไม่จริง พูดผิดพูดถูก พูดไม่เป็นก็เถียงเอาเลยดีกว่าซะงั้น เขาจะเป็นอย่างไร??

ถึงแม้ว่าตอนนี้เราจะมีจานดาวธรรม แต่ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับการตอบคำถามทุกคำถาม มันคงจะเป็นการดี ถ้าเรามีโบรชัวร์ หรืออะไรซักอย่าง ที่เป็นเหมือนกับคู่มือสำหรับคนมาทำบุญครั้งแรก อาจจะต้องแจกกันเป็นเล่มหนาๆ ซักเล่ม (เพราะรายละเอียดค่อนข้างจะเยอะ) จะได้เอาไว้คอยแจกซะเลย ถ้ามีคนถาม ก็ยื่นนี่ให้เขาอ่าน เราก็เป็นโคช คอยดูไปด้วย จะได้ไม่ต้องพูดให้เมื่อย

อืมม อยากให้มีแบบนี้จัง

[MiraclE...DrEaM]

อ่า...อย่างผมนี่ถือเป็นคำถามไหมครับ แบบว่า อาจารย์จับใส่รถพามาวัด พอมาถึงก็คุ้นเคยจัง แล้วถามว่า วัดนี้อยู่ที่ไหน น่ะครับ

[xlmen]

ทำไมต้องสร้างวัดใหญ่โต ทำไมต้องสร้างเจดีย์ ทำไมต้องเป็นรูปจานบิน ทำไมต้องที่สุดแห่งธรรม ทำไมต้องรื้อสัตว์ขนสัตว์ ทำไมต้องวิชชาธรรมกายเท่านั้น ทำไมวัดนี้ไม่มีกรวดน้ำ ทำไมต้องมีประติมากรรม นกอินทรีย์ยกหีบสมบัติ ทำไมต้องทำบุญมากๆ ทำไมๆๆๆ ทำไมหลวงพ่อต้องใส่แว่นตา

สิ่งทั้งหลายมาแต่เหตุ ถ้าไม่มีเหตุให้เกิด ผลก็จะไม่ตามมาครับ คำถามเหล่านี้ล้วนมาจากเหตุ
เหตุมาจากวัดเราๆ ก็ต้องดับที่เหตุครับ ผลถึงจะดับ เรื่องเก่านำมาเล่าใหม่เล่าจนตายกันไปข้างหนึ่ง
ก็เล่าไม่จบเพราะเหตุเรายังไม่ได้แก้ไขครับ

[Smiling Girl]

ถามความรู้สึกตัวเองตอนมาวัดครั้งแรก ไม่มีคำถามอะไรนอกจาก "ทำไมเพิ่งมาถึงตอนนี้นะ น่าจะมาตั้งนานแล้ว" วินาทีแรกที่รถเลี้ยวเข้ามาในวัด น้ำตาไหลตลอด ไม่หยุดเลย ยังแปลกใจตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น ร้องไห้ทำไม มันตื้นตันใจพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ทุกวันนี้ ย้อนนึกถึงภาพวันนั้น น้ำตายังคลอเบ้าเลยค่ะ

[GryffinDream]

ผมเองแรกๆก้อมีคำถามเหมือนกันครับ
หลายปีมาแล้วด้วย
แล้วความสงสัยก็หายไปทีละข้อๆ
ตอนนี้ก็มีบ้าง แต่จะเป็นเรื่องที่ลึกมากขึ้น
คำตอบอยู่ในพระไตรปิฎกหมด
อาจจะเป็นเพราะชอบรูปแบบศาสนสถานด้วยละมังครับ
ใช้ประโยชน์ได้เยอะดี

แต่เคยเอารูปวัดจากมุมสูงไปให้เพื่อนดู
เค้าถามว่า "ที่นี่อยู่เมืองไทยหรอ?"

[แก้วประเสริฐ]

แสดงว่าเราคุ้นมาข้ามชาติ พอผมมาเจอวัดไม่สงสัยอะไรเลยเพราะทุกอย่างมันมีเหตุผลในตัว
ของมันอยู่แล้ว ที่วัดตอบชัดเจนเคลียร์ทุกเรื่องอยู่แล้ว บางครั้งก้ต้องรอถึงเวลาแล้วจะมีคำตอบของมันเอง

[จ.ใจเดียว]

ไม่ได้ถามเลย

[ริมคลอง]

ไม่มีคำถามเลยค่ะ

รู้สึกคุ้นเคยและปลาบปลื้ม ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้เลยค่ะ

[เราคือใคร]

ผมแปลกจัง มาวัดครั้งแรกก็รู้สึกปิติดีใจเหมือนได้กลับมาบ้าน แต่กลับมีคำถามต่าง ๆ มากมาย ไม่เข้าใจอะไรหลายๆ ในหลายๆ เรื่อง กว่าจะเคลียร์และเข้าใจทุกอย่างก็เล่นเอากัลยาณมิตรที่ชักชวนผมมาเหนื่อยเหมือนกัน

มาในวันนี้ก็ได้ทราบจากเคสว่า ชาติก่อนตัวผมเองก็ได้เป็นคนวัด เลยงงกะตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมเราจำอะไรไม่ได้เลยรึเนี่ย มาสงสัยอะไรกะสิ่งที่คุ้นเคยข้ามชาติ

ก็ต้องขอขอบคุณและขออนุโมทนาบุญกับกัลยาณมิตรที่ได้ประคับประคองผมมาจนมีวันนี้
กัลยาณมิตรเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์จริง ๆ ครับ

[ปลื้มในบุญ]

ครั้งแรกที่เข้าวัด วันที่ 22 เม.ย. 2547

สงสัยว่า เอ! เขาหล่อพระกันยังไงนะ หล่อกันทีละ " สามแสนองค์ "

พอมาวัดก็หายสงสัย

จากนั้นได้ไป สวนพนาวัฒน์ ก็เข้าใจ ในวัด

กอร์ปกับกัลยาณมิตร ได้มีความเข้าใจในวัด เป็นอย่างดี

ต้องขอบคุณกัลยาณมิตร ที่ชวนเข้าวัด ค่ะ

[VCO]

ดิฉันกลับคิดว่า คำถามเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ที่อยากใช้วิจารณญาณของตนเองในการตัดสินใจว่าอะไรดี อะไรไม่ดี .... ถ้าฟังเขาแล้วก็ yes yes yes ตลอดไป นี่ต่างหากที่อันตราย เพราะงมงาย กับ ศรัทธานั้นห่างแค่เส้นยาแดงผ่าแปด

เล่ากรณีของตัวเองก็แล้วกัน

ตอนที่เข้าวัดครั้งแรก ไม่มีคำถามเลย เพราะตอนนั้นอายุประมาณ 10 ขวบ คุณพ่อลากมา (ลากจริง ๆเพราะตอนนั้นอยากอยู่บ้านอ่านโดเรมอน ...hahaha..)

ปรากฏว่าตอนอยู่ ม ต้น หรือ ม ปลายไม่รู้ ยั้วมากเพื่อน ๆ มาด่าวัดตามกระแส เชอะตูไม่เชื่อหรอก วัดนี้ตูก็ไป ไม่เห็นจะมีอะไรไม่ดีเลย แต่ก็ไม่รู้จะตอบโต้ยังไงเราก็ไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ ก็ได้แต่เงียบแล้วก็คิดว่าเออ เวรกรรมของพวกมัน บาปจริง ๆ ไปด่าพระ แต่ตูจะนั่งสมาธิของตูอย่างเนี้ยต่อไป มีที่ไหน จากเรียน ๆ ง่วง ๆ ร่วง ๆ ตก ๆ ขึ้นมาเป็น 3.98 ท็อป ของห้องเลย แค่เพราะนั่งสมาธิเนี่ย แสดงว่าวิธีนี้ต้องมีดีอะไรซักอย่างเดะ หาว่าสอนผิดได้ไง

แต่ก็ไม่หยุดอยู่แค่นั้นเพราะนั่นเป็นจุดเริ่มต้นให้ดิฉันตั้งคำถามว่า นั่งสมาธิมีกี่แบบ แนวอื่น ๆ ต่างกันป่าว วิธีไหนดีสุด วิธีไหนที่เราชอบสุด นั่งไปหมดทุกวิธีหนะแหละ ลองดูให้มันรู้กันไป ก็เลยไปฝึกมาหมดหนะ แนวไหนว่าแน่ก็ลองดูให้รู้กันไป แต่ก็ไม่พบว่าจะมีอะไรเสียหายกับแนวหลวงปู่วัดปากน้ำซะหน่อยจากการทดลองแบบคร่าว ๆ ในวัยเด็ก

ต่อมาหายไปเมืองนอกซะนาน ห่างการไปวัดไปวา กินเหล้าต่างน้ำเป็ปซี่ กลับมาเมืองไทยได้พบเพื่อนที่สนใจพระพุทธศาสนาเหมือนกัน ชวนกันทำบุญ ทำไปทุกวัดหนะแหละ ไม่ได้ยึดวัดใดวัดหนึ่งเป็นหลัก วัดภาคอีสาน ภาคใต้ วัดไหนต้องการปัจจัย ก็ทำหมด แต่ก็ทำซะเปะซะปะ ผ้าป่า กฐิน โครงการบวชสามเณรภาคฤดูร้อนอะไรพวกนี้ ทำทั่วๆไป

อยู่มาวันหนึ่งเจ้าเพื่อนคนนี้ก็พูดเรื่องหนังสือของพระท่านหนึ่งที่ท่านเขียนโจมตีวัด แล้วเพื่อนก็ด่าวัดที่เราคุ้นเคยในตอนเด็ก ขุดเรื่องมาด่าเรื่องเดิมจากสมัยโน้น ทำเอาเราเขว ...เอ...เราก็ไม่เชื่อหรอก ไม่เชื่อ วัดนี้ตูไปมาตั้งแต่เด็กแล้วก็สอนให้เราเป็นคนดีมาตั้งแต่เด็ก แล้วเราก็ได้ดิดได้ดีจากการนั่งสมาธิ ก็สวนกลับไป แต่ทางเขาก็ยืนยันความคิดเดิม

เอ... เราก็คนมีปัญญา ฟังความข้างเดียวไม่ดีหรอก ต้องพิสูจน์ เอาให้มันรู้กันไปข้างหนึ่ง เผื่อเราหลงผิดจริง ๆ เหมือนตอนนั้นที่หลายคนหลงไปกราบไหว้ คุณ(พระ)ยันตระ โดยที่ขาดการพิจารณาด้วยตนเองว่าเป็นพระผู้ปฏิบัติชอบจริงหรือไม่ กลับหลงไปตามแฟชั่นเพียงเพราะเชื่อคำของคนอื่นว่าวิเศษอย่างนั้นอย่างนี้

จำเรื่องนี้ขี้นสนิทใจเพราะจำได้ในครั้งที่ คุณ(พระ)ยันตระยังโด่งดังอยู่ มีรายการทีวีรายการหนึ่งเชิญ คุณ (พระ)ยันตระนี่มาออกรายการ คุณพ่อของแฟนเก่าซึ่งดูทีวีอยู่ด้วยกันพูดขึ้นมาทันทีเลยว่าพระองค์นี้ไม่น่านับถือ ดูตาท่านซิ เยิ้มเชียว ออกทีวีแต่ตาเยิ้มปลาบปลื้มกับการออกทีวี ไม่สำรวม ดวงตามันฟ้อง ขาดความสำรวม จากนั้นตัวดิฉันและครอบครัวของแฟนเก่าก็ไม่ได้นับถือพระยันตระตามแฟชั่นที่เขาแห่กันไปตักบาตรคุณยันตระ จนกระทั่งเกิดเรื่องบัดสีขึ้น

จากนั้นเราก็จำขึ้นใจเลยว่า อย่าแห่ไปกราบไหว้เพียงเพราะคนอื่นกราบไว้ อย่าแห่ไปทำบุญเพราะคนอื่นไปทำบุญที่นั่น ต้องหาเหตุผลให้ได้ว่าทำไมต้องกราบไหว้ ทำไมต้องทำบุญที่นั่น ทำแล้วได้ประโยชน์อย่างไร

ก็เลยมีคำถามอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ในช่วงที่เราไม่อยู่เมืองไทย สอนผิดจริงหรือ นิกายใหม่จริงเหรอ สร้างโรงอาวุธนิวเคลียร์ใต้ฐานเจดีจริงเหรอ (hahaha... ) แต่หาคำตอบอย่างไรหละ ก็ต้องเริ่มจากการหาผู้รู้แล้วก็ถามซิง่ายสุด ก็เลยถามเพื่อน ๆ ที่มาวัดหนะแหละ คำถามบางอันก็ทำเพื่อน ๆ กัลฯ ปวดหมองกันทีเดียว น่าสงสารท่านเหล่านั้นจัง (ฮิฮิ)

แล้วหนังสือเล่มไหนด่า ลองซื้อมันมาอ่านให้หมด แล้วมาดูซิว่ามันผิดตรงไหนเหรอ (อ่านไปยังไม่ทันจบเลย โยนทิ้งแล้ว)

ถามไปถามมา คุยไปคุยมา อ่านไปอ่านมา ไปมาแล้วหลาย ๆ webboard ก็มาเจอ dmc.tv

นอกจากนั้นก็ปฏิบัติซิ กลับมานั่งสมาธิจริงจังอีกครั้งหลังจากที่ว่างเว้นไปนานแสนนาน

และเนื่องจากการตั้งคำถาม และความคิดที่ว่าต้องพิสูจน์นี่เองที่ทำให้ดิฉันได้กลับมาวัดใหม่อีกครั้ง มานั่งสมาธิใหม่อีกครั้ง และมาสร้างบุญบารมีอย่างถูกวิธีและอย่างเต็มที่อีกคร้ง แทนที่จะทำสะเปะสะปะไปเรื่อย ๆ และก็ได้พบว่าดิฉันคงหาเนื้อนาบุญที่ดีไปกว่านี้ไม่ได้ที่ไหนอีกแล้ว

แต่จนทุกวันนี้ดิฉันก็ยังไม่หยุดถามนะ ไม่ใช่ยียวนกวนโอ้ย แต่สงสัยจริง ๆ นี่นา เพราะบางอย่างเราต้องยอมรับว่าเราอาจจะก้าวหน้าเกินกว่าที่คนบางกลุ่มจะรับได้ มีระบบระเบียบที่แตกต่าง ต่างจนเขากลัวมั้งเพราะไม่เหมือนสิ่งที่เขาเคยเห็นมา (ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดของเขา แต่อาจจะต้องปรับที่เรา...รืเปล่า?)

ดังนั้นดิฉันจึงเห็นประโยชน์ที่ดิฉันเห็นในการตั้งคำถาม ไม่ว่าจะเป็นคำถามในทางบวก หรือ ทางลบ ถ้าผู้ถามตั้งใจที่จะหาความจริงโดยใช้วิจารณญานของตน ก็ให้เขาถามไปเถอะค่ะ ท่านผู้รู้ต่าง ๆ ก็ได้บุญด้วยเวลาตอบนะ (อย่าเพิ่งไปด่าเขา ช่วงแรก ๆ ที่ดิฉันไปถามเขาก็ถูกหลายคนด่ากลับมา แดกดันบ้างสารพัด โอ้ย บางคำนี่ฟังไม่ได้เลย ไม่คิดว่าคนมาวัดจะด่าได้เช่นนี้ โอ้ย แสบไปถึงทรวง)

เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งเบื่อนะค่ะถ้ามีใครมาถาม
เพราะคำถามนั่นแหละคือโอกาสที่จะทำให้เขามีความเข้าใจที่ดีขึ้นค่ะ

ขอบคุณค่ะ

[หัดฝัน]

ธรรมชาติของคน ก็ย่อมเหมือนธรรมชาติของใจคน ในการตอบสนองต่อสิ่งต่างๆ นั้น ตอบสนองได้แค่ 1 ใน 3 แบบนี้เท่านั้น คือ
1. ชอบ เห็นด้วย ไม่สงสัย
2. ไม่ชอบ ไม่เห็นด้วย สงสัย
3. เฉยๆ

[CEO]

ผมมีคำถามมากมายที่อยากรู้
แต่รู้ว่าไม่ควรถาม
คงต้องรออย่างเดียวเท่านั้น
แต่ว่าจะนานแค่ไหนก็จะรอครับ

[aoi]

อ้อยก็ไม่ได้ถามนะค่ะ และไม่คิดจะสงสัยอะไรด้วยกับการมาวัดเพราะมาเอาบุญอย่างเดียวล้วนๆ เลยค่ะ

[พักผ่อน]

ผมไม่มีคำถามครับ แต่ได้ยินคนอื่นถามบ่อย ๆ ตัวเองก็เลยเก็บเอามาคิดครับ จากนั้นก็พยายามค้นหาคำตอบเอาเอง เหนื่อยดีครับ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ใช่ครับ บางคนอาจเข้ามาก็เข้าใจเลย เหมือนตุ่มน้ำที่มีน้ำเต็ม หรือปริ่มแล้ว ไม่มีคำถาม
บางคนก็ต้องเติมอีกนิดนึง ส่วนบางคนก็ต้องเติมเยอะหน่อย ขึ้่นกับบุญเก่าใช่ไหมครับ