มี 6 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[หัดฝัน]

เรื่องนี้มีผู้คิดทำแบบทดสอบขึ้นมา ลองทำดูสิครับ แล้วจะย้อนกลับมาคิดใหม่ ทำใหม่ว่า แท้จริงแล้ว คนเรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร
คำถามที่ 1 ในช่วงระหว่าง 10-20 ปีข้างหน้านี้ เป้าหมายชีวิตคุณเป็นอย่างไร
ลองคิดดูนะครับ ทุกคนย่อมมีความฝันอยากประสบความสำเร็จในอนาคต บางคน อยากประสบความสำเร็จในสายงาน บางคนอยากมีกิจการของตัวเอง บางคนอยากเป็นสส. รัฐมนตรี นายกฯ เรามีสิทธิ์คิดฝันกันได้
แต่ถ้าท่านใดตอบว่า ไม่รู้ไม่มีจุดหมาย ขอแนะนำให้หยุดทำแบบทดสอบแค่ข้อ 1 นะครับ ชีวิตคุณจะเหมือนอยู่ไปวันๆ วันนี้ก็เหมือนเมื่อวาน ผมแนะนำให้เปลี่ยนจากบรรยากาศที่จำเจ ไปพักผ่อนสักหน่อย แล้วเริ่มคิดใหม่ทำใหม่ว่า เรามีฝันที่จะเป็นอะไรใน 10-20 ปีข้างหน้านี้

คำถามที่ 2 ในช่วงระหว่าง 3-10 ปีข้างหน้านี้ คุณวางแผนใช้ชีวิตอย่างไร
ส่วนนี้จะวัดว่า สิ่งที่คุณทำ จะทำให้คุณไปสู่เป้าหมายในอนาคตได้หรือไม่ ผมบอกได้เลยว่า ถ้าสิ่งที่คุณเขียนไม่เกี่ยวกับคำตอบข้อที่ 1 เลย คุณกำลังไม่มีความสุขครับ คุณจะต้องเปลี่ยนเป้าหมายข้อที่ 1 ใหม่ หรือไม่ก็เปลี่ยนสิ่งที่ตนเองทำอยู่ และวางแผนจะทำใหม่ เพื่อไปให้ถึงฝัน
แต่ถ้าคุณบอกว่า ฝันกับจริงไม่เหมือนกันก็มีความสุขได้ สมมุติฝันจะเป็นนักบินอวกาศ แต่ชีวิตจริง เรียนทางด้านบัญชี และกำลังวางแผนไปเที่ยวที่นั่นที่นี่อยู่ แสดงว่า สิ่งที่คุณฝันนั้นเลื่อนลอย ไม่ใช่สิ่งที่คุณฝันที่แท้จริง

คำถามที่ 3 คำถามตัดสินล่ะนะครับ ถ้าเกิดคุณพบว่า ตนเองเป็นโรคร้ายแรง มีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 3 วันขึ้นมา คุณจะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างไร
เป็นไงครับ ฝันพังทลายหรือไม่ ผมบอกได้เลยครับ ว่า ใครที่ไม่เชื่อว่า ชาติหน้ามีจริง ฝันจะพังทลาย และไม่มีความสุขครับ ยกเว้นจะหลอกตัวเองอยู่ไปวันๆ แต่ถ้าใครที่เชื่อว่าชาติหน้ามีจริง จะมีความสุขครับ เพราะสิ่งที่จะทำทั้ง 3 คำถาม จะเป็นไปในแนวทางเดียวกันหมดครับ
ยกตัวอย่างผมเองนะครับ
คำถามข้อที่ 1 อยากประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นเศรษฐีผู้ใจบุญ หาทรัพย์ได้ ก็ใช้ทรัพย์เป็นนำทรัพย์สินมาสร้างบุญ เพื่อชีวิตที่อยู่เป็นสุขในปัจจุบันและภพเบื้องหน้า
คำถามข้อที่ 2 สร้างบุญทุกอย่างทั้งทาน ศีล ภาวนา ควบคู่ไปกับการตั้งใจทำงานในสาขาของตนให้เจริญก้าวหน้า
คำถามข้อที่ 3 ถ้ามีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ 3 วันล่ะ สบายครับ ก็สร้างบุญเหมือนเดิมครับ จะได้มีบุญเป็นที่พึ่งในภพเบื้องหน้า
คนที่ที่ผ่านมาก็ทำสิ่งเดียวกัน ปัจจุบันก็กำลังทำสิ่งนั้น และอนาคตก็ฝันที่จะได้สิ่งเดียวกันนั้น จะเป็นคนที่มีความสุขเบื้องต้นในชีวิตครับ เขาพร้อมที่จะพบความสุขที่ประณีตยิ่งๆ ขึ้นไปจนถึงสุขที่สุดครับ

แต่คนที่ไม่เชื่อว่า ชาติหน้ามีจริง เขาจะต้องระทมด้วยความขัดแย้งในตัวเองว่า เราอยู่ไปเพื่ออะไร ทำไมเราไม่เบียดบังแย่งชิง เพื่อให้มีทรัพย์มาเสพสุขไม่สิ้น แต่เราต้องระแวงระวังคนอื่นที่เดือดร้อน มาจัดการเรา จะเห็นว่า
แม้ยังไม่ได้เบียดบังแย่งชิง เขาก็ไม่มีความสุข เพราะจะขัดแย้งในใจว่า ทำไมเสี่ยคนนั้น เสพสุขไม่สิ้นได้
ระหว่างที่ลงมือเบียดบัง เขาก็ไม่มีความสุข เพราะต้องคอยระแวดระวังว่าใครจะรู้
และเมื่อเบียดบังแล้ว ก็ยิ่งไม่มีความสุข เพราะระแวงว่าใครจะมาแย่งชิงครับ

[หัดฝัน]

เรื่องนี้มีตัวอย่างเรื่องจริงครับ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฒิโฑ ซึ่งมักจะมาออกรายการ DMC ชื่อ ทันโลก ทันธรรม ทุกวันๆ อาทิตย์ ตอน 20:30-21:30 ท่านเคยเล่าให้ผมฟังครับ ย้อนหลังไปสมัยที่ท่านยังเป็นนิสิตแพทย์จุฬาปี 3 อยู่ ตอนนั้นท่านมาอบรมธรรมทายาทแล้ว และทำงานชมรมพุทธจุฬาฯ ท่านมีเพื่อนนิสิตแพทย์ด้วยกัน เป็นคนที่เก่งมาก อีกทั้งยังเป็นนักวิ่งของมหาวิทยาลัยอีกด้วย เรียกได้ว่า เป็นคนหนุ่มอนาคตไกลเลยทีเดียว ท่านได้เพียรพยายามชักชวนเพื่อนนิสิตแพทย์นี้ให้มาอบรมธรรมทายาท แต่เพื่อนคนนี้ ก็ผัดผ่อนไปทุกครั้งๆ บอกกำลังเตรียมแข่งขันใหญ่อยู่
วันหนึ่งขณะที่เพื่อนนิสิต กำลังซ้อมวิ่งตามปรกติ กลับจากซ้อมก็เข้ามาคุยสัพเพเหระกับหลวงพี่ ขณะกำลังคุยสนุกๆ เขาก็เอามือเท้าสะเอว เท่านั้นแหละ ล้มทั้งยืนเลย
สีหน้าเขาจากสดชื่นอยู่กลายเป็นซีดสลด เพราะเขาคลำไปถูกตับของตัวเอง มีลักษณะแข็งๆ ผิดปรกติ อาการอย่างนี้บอกได้อย่างเดียวว่า มะเร็ง หลังจากนั้น เขาก็เข้าโรงพยาบาล ไม่น่าเชื่อว่า กลับกลายเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เขาไม่มีโอกาสได้บวชธรรมทายาทอีกแล้ว แต่หลวงพี่ก็ไปพูดคุยให้กำลังใจ และให้เขาสร้างบุญสนับสนุนให้ผู้อื่นบวช สุดท้ายเขาก็ละโลกไป
ทบทวนเป้าหมายทั้ง 3 ของเราให้ดีนะครับ ของอย่างนี้ ไม่แน่หรอกครับ แต่ถ้าเชื่อชาตินี้ ชาติหน้า และละบาป สร้างบุญ ไม่มีอะไรเลยที่น่ากลัว ในการเดินทางไกล

[sao-wanee]

ขอบคุณค่ะ สำหรับความคิดดีๆ อนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ
แต่นะ มีหลาย ๆ คน และคนส่วนใหญ่ด้วยนะ (คิดเอาเอง) คิดว่า งานทางโลกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต เสาร์อาทิตย์ ไม่หยุด มุทำแต่งาน เพราะไม่มีงานไม่มีเงิน ไม่มีปัจจัยสี่ ไม่มีโอกาสเชิดหน้าชูตาในสังคม ประเภทนี้ คือ ยังหลง..พญามารยังครอบไว้อยู่เยอะ บางคนก็บอกว่า ไม่มีเงินก็ไม่ได้โอกาสทำบุญเยอะ ๆ ซิ ประเภทนี้ยังดีหน่อย นั้นก็ถูกเพียงส่วนหนึ่งนะ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด และไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ การงานทางโลกมันเหมือนเป็นงานอดิเรก แต่เรา ๆ ทำจนมันเป็นงานประจำไปเลย จนเวลาของงานประจำตัวจริง แทบไม่เหลือ

เป้าหมายอีก 5 ปี คือ ทำงานอดิเรก + ทำงานประจำที่แท้จริง ควบคู่กันไป เก็บเงินไว้พอให้คนเบื้องหลังอยู่ได้อย่างพอประมาณ สร้างรากฐานกิจการงานเล็ก ๆ ไว้ให้ แล้วให้เค้าสานต่อเอง ส่วนเรา จะ ขอเข้าวัด ช่วยงานพระพุทธศาสนา อย่างเต็มตัว สักที ตามจริงอยากปลดภาระมาตั้งแต่เมื่อปี42 แล้วนะ แต่ก็ยังไม่สามารถปลดได้ เฮอ! ชีวิตคนเรามันเอาแน่นอนบ่ได้ แต่เป้าหมายอีก 5 ปีนี้ไม่เปลี่ยนแน่นอนชัวร์! หลังจากนั้น ก็คงพอแล้วสำหรับทางโลก เสียเวลามามากเกินไปแล้ว
เราชื่นชมจริง ๆ สำหรับเด็ก ๆ และหนุ่มสาว ๆ ที่เข้าช่วยงานหลวงพ่อท่าน ถือว่า เป็นโอกาสที่ดีนะ
อยู่กันไป สร้างบารมีกันไปดี ๆ นะค่ะ หากมีเรื่องกระทบกระทั่งกันบ้าง ก็อย่าน้อยใจนะ ไม่ดีเลยใช่เปล่าค่ะ เพราะการน้อยใจในหมู่คณะ หรือคำพูดของใครก็แล้วแต่ นำมาซึ่งแต่ความเสียหาย และตัดหนทางในการสร้างบารมีของตัวเองไป น่าเสียดายนะ

[หัดฝัน]

จริงอย่างที่คุณเกียรติก้องพูด ถูกแล้วล่ะครับ ว่าให้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพียงแต่กระทู้นี้ตั้งขึ้นมา หลังจากกระทู้ก่อนหน้านี้ (ซึ่งคุณเกียรติก้องยังไม่เข้ามา แต่ลองย้อนไปดูได้ครับ) เขาตั้งว่า ถ้าชาติหน้ามีจริง จุดเริ่มแรกที่คนเกิดมา เขาเกิดมาทำอะไร รายละเอียดในกระทู้ไม่เชื่อชาตินี้ชาติหน้า ซึ่งผมเห็นว่า การที่เขาไม่เชื่อเช่นนี้จะไม่เป็นผลดี ก็เลยตั้งกระทู้เช่นนี้ขึ้นมาน่ะครับ

เพราะสัมมาทิฐฐิ สำคัญยิ่ง ถ้าไม่เชื่อชาตหน้า (หนึ่งในสัมมาทิฐฐิ) ความคิดจะเพี้ยนไปน่ะครับ กลายเป็นว่า ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด หมายถึง เสพสุขให้สนุกที่สุด เกิดชาติเดียวตายชาติเดียว มัวจมปลักอยู่กับงาน อยู่กับบุญทำไม ซึ่งเสพสุขไม่สิ้นดีกว่า ดีที่สุดสำหรับเรา(ผู้คิดเช่นนี้) แน่นอน ซึ่งตอนนี้ก็มีคนคิดเช่นนี้กันอยู่เยอะมากเลยล่ะครับ ลำพังคำสอนที่ว่า ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดย่อมไม่เพียงพอ เพราะอะไรคือดีที่สุด ผู้ที่ยังมีกิเลสย่อมไม่เข้าใจครับ แถมจะไม่เข้าใจด้วยว่า ทำไมต้องไปลำบากลำบนทำตนให้หมดกิเลส ในเมื่อเชื่อว่าชาติหน้าไม่มี ตายแล้วสูญ ทำดีที่สุดก็คือสบายที่สุดไม่ดีกว่าหรือ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ จึงเป็นที่มาของกระทู้นี้

[ป่าน072]

ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างเพิ่มขึ้นนะคะ สาธุ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

กราบอนุโมทนาบุญครับ สาธุ