ไม่มีอากาศ . . . ก็ไม่มีลมหายใจ
ไม่มีความรัก ยังหายใจได้ เหมือนทุกวัน
อากาศไม่ต้องเสาะแสวงหา
แต่ความรักจะได้มาต้องบากบั่น
อากาศได้มาง่ายๆ และมีอยู่มากมายร้อยพัน
ส่วนความรัก แม้เพียงฝัน . . . ก็สุขใจ
อากาศแทบไม่มีน้ำหนัก
ส่วนความรัก ใครก็เห็นว่ายิ่งใหญ่
อากาศ ไม่เคยสร้างความเสียใจ
หากความรัก ทำให้ต้องร้องไห้ มีน้ำตา
อากาศ ทำให้ทุกชีวิตดำรงอยู่
และความรัก ทำให้ลมหายใจทุกอณูมีคุณค่า
อากาศมองเห็นได้ยากด้วยสายตา
ส่วนความรัก เห็นด้วยตารู้ด้วยใจ
มีอากาศโลกก็เป็นอย่างที่เป็นอยู่
มีความรักโลกจะกลายเป็นสีชมพูหวานไหว
สำหรับอากาศ เข้า-ออกตามลมหายใจ
แต่ความรักหากมีไว้ . . . ก็ไม่อยากสูญเสียไปสักนิดเดียว
ดูแลรักษาอากาศว่าลำบาก
ดูแลความรัก ยิ่งยุ่งยาก หากไม่ชอบแลเหลียว
อากาศมากเท่าไหร่ . . . ก็ไม่กลมเกลียว
ความรักแม้บางเบาก็แน่นเหนียว . . .และผูกพัน
ส่วนประกอบของอากาศสามารถบรรยาย
แต่ความรักไม่อาจอธิบายด้วยคำสั้นๆ
อากาศ อาจดี - แย่ แต่ละวัน
ส่วนความรักนั้น จะยังคงอบอุ่นกรุ่นหัวใจ
"ความรัก" กับ "อากาศ"
หากถามฉันว่าเลือกที่จะขาดสิ่งไหน
แม้อากาศจำเป็นสักเพียงใด
ในโลกที่ความรักสิ้นไร้ . .ก็ไม่อาจทนอยู่ได้ เช่นกัน. . .
ความรัก กับ อากาศ เธอเลือกที่จะขาดสิ่งไหน? .......
เริ่มโดย Miss M@ry 072, May 15 2006 02:27 AM
มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 15 May 2006 - 02:27 AM
#2
โพสต์เมื่อ 15 May 2006 - 09:06 AM
..............กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว................
มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไปจึงกำลังจะฆ่าตัวตาย
ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้าจึงได้กล่าวให้สติกับสีกา " โยมจะทำอะไรรึ "
หญิงสาวตอบ
" อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟน ๆ ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ "
พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า
" เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ "
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงส์ตอบว่า " ในเมื่อโยม มิได้ สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ "
หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า
"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟน อันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"
พระธุดงส์ตอบ " โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด"
แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม...ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
มีหญิงสาวคนหนึ่งผิดหวังในรักเนื่องจากคนรักของตนได้มาทิ้งไปจึงกำลังจะฆ่าตัวตาย
ขณะนั้นเองมีพระธุดงส์รูปหนึ่งผ่านมาพบเข้าจึงได้กล่าวให้สติกับสีกา " โยมจะทำอะไรรึ "
หญิงสาวตอบ
" อิชั้นจะฆ่าตัวตายเพราะไม่รู้จะอยู่ไปทำไม มีแฟน ๆ ก็มาทิ้งไปเจ้าค่ะ "
พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า
" เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ "
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงส์ตอบว่า " ในเมื่อโยม มิได้ สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ "
หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า
"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟน อันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"
พระธุดงส์ตอบ " โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด"
แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม...ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
#3
โพสต์เมื่อ 15 May 2006 - 11:20 AM
QUOTE
พระธุดงส์จึงได้เทศนาให้หญิงสาวฟังว่า
" เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ "
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงส์ตอบว่า " ในเมื่อโยม มิได้ สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ "
หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า
"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟน อันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"
พระธุดงส์ตอบ " โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด"
แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม...ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
" เหตุใดโยมจึงต้องเสียใจเล่าในเมื่อคนที่ควรจะเสียใจควรจะเป็นแฟนของโยมสิ "
หญิงสาวหยุดคิดและถามกลับไปด้วยความสงสัยว่า "ทำไมล่ะเจ้าคะ"
พระธุดงส์ตอบว่า " ในเมื่อโยม มิได้ สูญเสียสิ่งที่สำคัญไปเลยน่ะสิ "
หญิงสาวตั้งใจฟังพระธุดงส์แล้วก็ตอบกลับไปว่า
"ไม่จริงหรอกค่ะดิชั้นสูญเสียแฟน อันเป็นที่รักยิ่งไปนะเจ้าค่ะ"
พระธุดงส์ตอบ " โยมได้สูญเสียคนที่มิได้รักและห่วงใยโยมซึ่งจะมีค่าอันใด"
แต่แฟนโยมซิที่สูญเสียคนที่รักและห่วงใยเค้าเช่นโยม...ใครควรจะเสียใจกว่ากันล่ะโยม"
สูญเสียคนที่รักเรา ช่างน่าสงสารนัก
แต่สูญเสียจิตใจในการสร้างบารมีน้าสงสารยิ่งกว่า
สร้างบารมีทุกวินาที
แม้ชีวิตนี้ก็ให้ได้
แม้ชีวิตนี้ก็ให้ได้
#4
โพสต์เมื่อ 16 May 2006 - 12:00 AM
QUOTE
"ความรัก กับ อากาศ เธอเลือกที่จะขาดสิ่งไหน?
เอ ไม่เลือกเลยได้ไหมครับเนี่ย ถ้าเลือกได้ไม่อยากได้อากาศอีกครับ ไม่อยากเกิดอีกครับเบื่อการเกิด
เพราะเกิดมามีลมหายใจเลยต้องเจอเรื่องวุ่นๆ ของความรักเมื่ออยากจะมีรักต่อก็อยากมีลมหายใจอยู่ต่อไป
ไม่อยากตาย กลัวตาย ไม่กลัวเกิด มีรักมากชาติ ก็มีลม และหมดลมมากชาติ (ตาย) นั่นเองครับ
หยุดเหมือนรถเบรค นิ่งเหมือนน้ำในโอ่งที่ปราศจากลม แน่นเหมือนหลักที่ปักลงในเลน
ไม่สั่นคลอน ใสเหมือนน้ำที่ปราศจากตะกอน
ไม่สั่นคลอน ใสเหมือนน้ำที่ปราศจากตะกอน
#5
โพสต์เมื่อ 16 May 2006 - 02:03 AM
สาธุค่ะ
#6
โพสต์เมื่อ 16 May 2006 - 11:12 PM
สาธุครับ