น้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่ม ฉะนั้นเราต้องปฏิบัติไปเรื่อยๆ มีบุญอะไรก็พยายามทำเรื่อยไปสักวันหนึ่งคงเต็มด้วยบุญ เหมือนน้ำหยดทีละติ๋งยังเต็มตุ่มได้ ถ้าไม่ปฏิบัติก็เหมือนกับไม่มีน้ำสักหยด
ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ วันหนึ่งเราคงได้รู้จริงกับเขาบ้าง ในเมื่อบารมีตอนนี้ของเรายังไม่เต็ม ก็ต้องขวนขวายไปเรื่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย อย่าขี้เกียจเป็นอันขาด
อย่ามัวไปห่วงคนอื่นเขามากเกินไป เราต้องทำให้ตัวเราเองมากๆ เพราะเวลาเราตายแล้วใครก็ช่วยเราไม่ได้ นอกจากเราจะช่วยตัวเราเองเราทำ เราก็ได้
จงสู้สิ..สู้ก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย สู้ดีกว่านะสู้ให้ถึงที่สุด สู้จนหมดอายุขัย จะได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น เราต้องเตือนตัวเราเอง เพราะเราทำของเราเอง เราทำมากได้มาก ทำน้อยได้น้อย ยายทำยายก็ได้ คุณก็ไม่ได้ คุณทำคุณก็ได้ เพราะฉะนั้นก็ทำมากๆ ไว้ก่อนเราทำทุกๆ วันก็ได้ทุกๆ วันทำให้ถึงที่สุด คุณยายสอนให้อธิษฐานว่า
ขอให้ข้าพเจ้าได้เข้าวัดตลอดชีวิต
ถ้าพี่เคยอ่านแล้วก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะคะ
