สัตว์ทำบาป มีวิบากกรรมไหม// sage_072
#1
โพสต์เมื่อ 24 June 2006 - 11:09 PM
ถ้ากริชเห็นก็จะเข้าไปดุแมวทุกครั้ง ก็เลยอยากถามว่า การกระทำทั้งสอง
คนกับแมวเนี้ย บาปหรือเปล่าคะ
เกิดมาเป็นสัตว์แล้วทำบาปแล้วยังจะได้รับวิบากกรรมอีกหรอคะ
หรือไม่อย่างไรช่วยตอบด้วยนะคะ
#2
โพสต์เมื่อ 24 June 2006 - 11:22 PM
หรือไม่อย่างไรช่วยตอบด้วยนะคะ
ได้รับครับ เพราะต้องไม่ลืมว่าทุกชีวิตที่มีวิญญาณครองไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม ล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม และเป็นไปตามเหตุดี ชั่ว และไม่ดีไม่ชั่วตามที่ตนได้ประกอบไว้ทั้งสิ้น
กรณีที่เราเข้าไปห้ามไม่ให้เขาเข่นฆ่ากันนั้น ไม่บาปนะครับ ทั้งยังเป็นการระงับการก่อเวรและจองเวรของทั้งสองฝ่ายลงอีกด้วย เรียกได้ว่า เราเป็นผู้ให้อภัยทานกุศลเลยทีเดียวนะครับ
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง ของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด แม้เป็นของจริง เป็นของแท้ และไม่ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
[/color]
แต่จะต้องศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจ และปฏิบัติให้เหมาะสมแก่ภาวะปัจจุบัน
ด้วยศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้อง จึงจะเกิดเป็นประโยชน์ขึ้นได้..."
พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๑๒
"รู้ใดก็ไม่ประเสริฐ เท่ารู้แจ้งด้วยปัญญาธรรมอันเกิดมีในตน"
"อัศวินปฏิญาณตนเป็นคนกล้า
ดวงใจเปี่ยมคุณธรรม
ซื่อตรงยึดมั่นในวาจาสัตย์
อุทิศชีวิตพิชิตมาร"
#3
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 01:01 AM
แมวหิวรึเปล่าต้องให้อาหารมันกินหน่อยนะ
งั้นแมวก็ตกมหานรกขุม1ชัวร์(ว่าไหมครับ)เล่นจับกินทุกอย่างที่เดินได้น่ะ
.ฟังเรื่องราวดีๆได้ที่นี่ครับ
#4
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 09:12 AM
#5
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 09:19 AM
ให้เขากินอิ่ม
สอนเขาให้ทำแต่สิ่งดี ๆ
ให้เขาฟังธรรมบ้างนะครับ
แล้วช่วยเล่าผลที่เกิดขึ้นให้ฟังด้วยนะครับ
#6
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 10:10 AM
ทำนองเดียวกัน ถ้าสัตว์ทำบุญ ประกอปกรรมดี ก็ได้รับผลบุญเช่นกัน
ถ้าถามว่าได้รับผลกรรมมากหรือน้อย กว่าคน เรื่องนี้มีตัวอย่างใน คำภีร์ มิลินทปัญหามาแล้ว
ถามถึงการทำบาปแห่งผู้รู้กับผู้ไม่รู้
ข้าแต่พระนาคเสน สมมุติว่ามีคน ๒ คน คนหนึ่งรู้จักบาป อีกคนหนึ่งไม่รู้จัก แต่กระทำบาปด้วยกันทั้งสองคน ข้างไหนจะได้บาปมากกว่ากัน ?
ขอถวายพระพร ข้างไม่รู้จักได้บาปมากกว่า
ข้าแต่พระนาคเสน ราชบุตรของโยมหรือราชมหาอำมาตย์คนใดรู้ แต่ทำผิดลงไปโยมลงโทษแก่ผู้นั้นเป็นทวีคูณ
ขอถวายพระพร มหาบพิตรจะเข้าพระทัยความข้อนี้อย่างไร...คือสมมุติว่ามีคน ๒ คน จับก้อนเหล็กแดงเหมือนกัน คนหนึ่งรู้ว่าเป็นก้อนเหล็กแดง อีกคนหนึ่งไม่รู้ คนไหนจะจับแรงกว่ากัน ?
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า คนไม่รู้จับแรงกว่า
ข้อนี้ก็ฉันนั้นแหละ มหาบพิตร คือผู้ไม่รู้บาปได้บาปมากกว่า
ชอบแล้ว พระนาคเสน
ประวัติพระยามิลินท์และพระนาคเสน
#7
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 11:42 AM
จากรายการอนุบาลฝันในฝัน ครุฑ และ นาค ถือว่าเป็นสุขคติภูมิ ( สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ) ยังต้องกินกัน
เพราะว่ากรรมจากการจองเวร คู่กรรมคู่เวรมาเกิดพร้อมกัน
สัตว์ที่เกิดเป็นสัตว์กินเนื้อย่อมมีคู่กรรมคู่เวรมาเกิด พร้อม ๆ กันอยู่
ฉะนั้น เราควรให้อภัยทานเสมอ (ไม่จองเวรใคร )
กรรมปาณาติบาตก็ต้องรับด้วย แต่โทษจะหนักเบาแค่ไหน ดูความเห็นของคุณสิริปโภ
การห้ามแมวไม่ให้ฆ่าสัตว์นั้น ก็เป็นการตัดวงจรกรรมให้มันอีกวิธี
ความคิดเห็นส่วนตัว
การที่จะได้เกิดเป็นมนุษย์ควรจะต้องมีอย่างน้อยศีล ๕
แมวมันมีโอกาศผิดศีลข้อไหนบ้าง ถ้าเราช่วยมันได้ ชาติหน้ามันอาจจะได้เกิดเป็นคนก็ได้
#8
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 11:53 AM
เพราะถ้าไปจับแมวขังไว้ก็บาปอีก
#9
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 07:24 PM
เพราะว่าเป็นอะไรที่ยากมาก ต้องเวียนว่ายตายเกิดใช่กรรมไม่จบไม่สิ้น
#10
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 08:08 PM
สัตว์กินเนื้อนั้น เป็นไปด้วยแรงกรรม ลองสมมติฐานดูนะคะ
เช่น ปลาฉลาม ที่ตั้งแต่เกิดจนตาย มันต้องกินปลาเล็กปลาน้อยเป็นอาหาร ครั้งนึง กว่าจะอิ่ม ก็ต้องกินปลาทู เป็นพันๆ ตัว แล้วก็ต้องกินแบบนี้ทุกวันๆ อายุขัยของปลาฉลามมีกี่สิบปี ก็คูณกันเข้าไป ว่าทั้งหมดกี่ชีวิต
แล้วถ้าหากว่าชีวิตนี้ของปลาฉลามตั้งแต่เกิดจนตาย ก็มีแต่กินชีวิตคนอื่นอย่างเดียว ความดีก็ไม่เคยทำ แล้วแบบนี้ก็แปลว่า ปลาฉลามก็ต้องไปตกมหานรกขุม 1 เพราะฆ่าสัตว์เป็นอาจิณ หลังจากใช้กรรมคูณจำนวนชีวิตสัตว์ที่กินเข้าไปแล้วหมด ก็ต้องมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานที่กินเนื้ออีกแล้วก็ต้องไปใช้กรรมในมหานรก แล้วก็วนกลับมาเกิดเป็นปลาฉลามอีกครั้ง ก็มากินปลาเล็กปลาน้อยอีก เป็นแสนเป็นล้านชีวิต ตายไปก็ไปนรกอีก มันก็จะวนๆ แบบนี้ ปลาฉลามก็หมดสิทธิ์เกิดเป็นมนุษย์น่ะซี่คะ
ในเรื่องนี้ฟ้าร้างคิดว่า มันเป็นเรื่องของการจองเวรมากกว่าค่ะ เป็นเรื่องของกรรมล้วนๆ ที่มาบังคับให้เกิดเป็นสัตว์ที่ต้องมากินเนื้อ มันเป็นแค่เพียงภพแห่งการเสวยวิบากเท่านั้นค่ะ เพราะคุณครูไม่ใหญ่เคยบอกเอาไว้ ว่าภพภูมิของมนุษย์นี้เท่านั้น ที่เป็นที่สร้างกรรมดี และกรรมชั่วก่อให้เกิดบุญและบาปได้ค่ะ
แม้แต่พรหมผู้ได้ฌานแก่กล้า ยังต้องมาเกิดเป็นมนุษย์อีก ถามว่าทำไมนั่งสมาธิที่ชั้นพรหมแล้วก็ไปนิพพานเลยสิ เขาก็ตอบว่าไม่ได้ เพราะอยู่พรหมอย่างเดียว ไม่สามารถบรรลุมรรคผลได้น่ะซี่คะ ต้องดับขันธ์ห้าด้วยกายมนุษย์เท่านั้น... จากหนังสือ จากความทรงจำของป้าหวินค่ะ ลองไปหาอ่านกันดูได้นะคะ
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#11
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 08:21 PM
คุณฟ้าร้างอธิบายได้ชัดเจนครับ.............
เคยได้ยินหลวงพ่อบอกเหมือนกันว่าสัตว์จะเกิดแล้วตายนับครั้งไม่ถ้วนจนกว่าวิบากกรรมจะน้อยลงนะครับแล้วจะมีสิทธิเกิดเป็นอย่างอื่น
.ฟังเรื่องราวดีๆได้ที่นี่ครับ
#12
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 09:20 PM
เพราะสัตว์นั้นไม่มีจิตละเอียดที่จะกลั่นกรองว่านี่คืออะไร
แม้ว่าเทวดาเองที่มีบุญเลิศ รู้เหตุแห่งการมาเกิดของตนก็เพราะบุญ
แต่กระนั้นภพของเทวดาก็ไม่สามารถทำบุญได้
นอกจากมนุษย์เท่านั้น ดังที่พี่ฟ้าร้างบอกไว้คะ
#13
โพสต์เมื่อ 25 June 2006 - 09:23 PM
ค้างคาวที่ฟังเสียงสวดมนต์แล้วเผลอหลับตกลงมาตาย
สุนัขที่รับใช้พระปัจเจกพุทธเจ้า
ฯลฯ.....
#14
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 02:31 AM
ภพภูมิของสัตว์เดรัจฉานนั้น ก็สามารถเป็นภพภูมิแห่งการประกอบเหตุทั้งดีและชั่วได้เหมือนกันครับ ผมเคยอ่านจากในหนังสือ "โลกนาถทีปนี" ของท่านเจ้าคุณพระพรหมโมลี (วิลาศ ญาณวโร) เรื่อง กาพาล มีใจความโดยย่อว่า
"มีพระอรหันตเถรีองค์หนึ่งได้เข้านิโรธสมาบัติอยู่ใต้โคนไม้ ครั้งนั้นเองได้มีกาพาลตัวหนึ่งบินมาเกาะที่คาคบ และมีความคิดทุจริตว่า เราจักแกล้งถ่ายมูลรดลงบนศีรษะของพระเถรีผู้นี้ จึงได้พยายามถ่ายมูลลงมาจนกระทั่งเมื่อพระอรหันตเถรีออกจากนิโรธสมาบัติ มูลของกาพาลตนนั้นก็ลงมาต้องศีรษะของท่านจนได้ ท่านจึงเงยหน้าขึ้นมองกาพาลตนนั้น แล้วดำริว่า กาพาลตนนี้เอง ที่ถ่ายมูลรดลงบนศีรษะของเรา ครั้นลับคลองจักษุแห่งพระอรหันตเถรีนั้นแล้ว กาพาลตนนั้นก็มีอาการร้อนรนด้วยจิตวิปติสารด้วยอำนาจแห่งอกุศลกรรม ตกลงจากคาคบไม้ถึงแก่ความตายในทันที แล้วไปเสวยทุกขเวทนาอย่างหนักหนาสาหัสในอเวจีมหานรก"
ค้างคาวที่ฟังเสียงสวดมนต์แล้วเผลอหลับตกลงมาตาย
สุนัขที่รับใช้พระปัจเจกพุทธเจ้าฯลฯ...
กรณีนี้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่า ภพภูมิของสัตว์เดรัจฉานนั้น เป็นภพภูมิที่สามารถสร้างสมกุศลกรรมได้ แต่กรณีนี้จะเป็นเฉพาะสัตว์เดรัจฉานที่มีบุญญาภิสมภารอยู่ในสถานะที่เป็นพระบรมโพธิสัตว์ ๑ เคยมีสัญญาเก่า (เสพคุ้น) ในกุศลกรรมเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ แต่วิบากฝ่ายอกุศลบันดาล (ชิงช่วง) ให้ต้องเสวยผลในกำเนิดแห่งสัตว์เดรัจฉานเสียก่อน ๑ นอกเหนือจากที่กล่าวมานี้ มีความเป็นไปได้น้อยมาก เนื่องจากภพภูมิของสัตว์เดรัจฉาน เป็นภพภูมิที่ขวางต่อหนทางมรรคผลนิพพาน และพฤติกรรมที่แสดงออกในการดำรงชีพโดยทั่วไป คือ การกระทำที่เต็มไปด้วยความมืดมนโมหันต์ตามประสาเดรัจฉานครับ
สรุปว่า สำหรับสัตว์ในอบายภูมิ ๔ นั้น ภพซึ่งเป็นภพแห่งการเสวยผลแต่เพียงประการเดียว ได้แก่ นิรยภูมิ เปตติวิสยภูมิ และกำเนิดแห่งอสุรกาย ส่วนภพในอบายภูมิที่สามารถเป็นได้ทั้งภพภูมิแห่งการสร้างและการเสวยผลนั้นคือ "กำเนิดแห่งสัตว์เดรัจฉาน" ครับ
กรณีนี้ยกเว้นพรหมสุทธาวาสซึ่งเป็นอนาคามีบุคคลอันสถิตอยู่ในปัญจสุทธาวาสภูมิ อันได้แก่ อวิหา อตัปปา สุทัสสา สุทัสสี และอกนิฎฐสุทธาวาส พรหมอนาคามีทั้ง ๕ จำพวกนี้ สามารถบำเพ็ญเพียรเพื่อเข้าสู่การบรรลุถึงความเป็นพระอรหันตขีณาสพได้ และเมื่อได้ยังกิเลสานุสัยและอาสวะทั้งปวงให้สิ้นไปจากขันธสันดาน ย่อมจะปรินิพพานในสุทธาวาสภูมินี้เอง ไม่กลับสู่อัตภาพแห่งความเป็นมนุษย์ในกามภูมิอีกเป็นอันขาด
นอกจากมนุษย์เท่านั้น
เทวดามิอาจทำทาน รักษาศีล แต่สามารถเจริญภาวนาได้นะครับ อย่าลืมเสียล่ะ
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง ของแท้ แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นไม่เป็นที่รัก ไม่เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด ไม่จริง ไม่แท้ ไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตไม่ตรัสวาจานั้น
ตถาคตรู้วาจาใด แม้เป็นของจริง เป็นของแท้ และไม่ประกอบด้วยประโยชน์
แต่วาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ แม้วาจานั้นตถาคตก็ไม่ตรัส
อนึ่ง ตถาคตรู้วาจาใด เป็นของจริง เป็นของแท้ ประกอบด้วยประโยชน์
ทั้งวาจานั้นเป็นที่รัก เป็นที่เจริญใจของคนอื่นๆ ตถาคตย่อมรู้กาลอันควรที่จะใช้วาจานั้น
[/color]
แต่จะต้องศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจ และปฏิบัติให้เหมาะสมแก่ภาวะปัจจุบัน
ด้วยศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้อง จึงจะเกิดเป็นประโยชน์ขึ้นได้..."
พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๑๒
"รู้ใดก็ไม่ประเสริฐ เท่ารู้แจ้งด้วยปัญญาธรรมอันเกิดมีในตน"
"อัศวินปฏิญาณตนเป็นคนกล้า
ดวงใจเปี่ยมคุณธรรม
ซื่อตรงยึดมั่นในวาจาสัตย์
อุทิศชีวิตพิชิตมาร"
#15
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 11:09 AM
แต่ปัจจุบันพี่นันท์ผู้ชายคนนี้ ขาขาดกุดเลยค่ะ เพราะเมาเหล้าแล้วขับรถมอเตอร์ไซค์ไปชนกับสิบล้อค่ะ ... พี่นันท์คนนี้ชอบยิงนกตกปลา ปลา ล่าสัตว์เป็นอาชีพ บางครั้งโมโหสุนัข ก็จับผูกกับต้นไม้ แล้วตีจนตาย....ลูกสาวพี่นันท์มีอยู่ 1 คนที่เกิดมาตัวเบี้ยวลีบซีกซ้ายทั้งซีกเลยค่ะ
#16
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 12:03 PM
แต่ถ้าไปทำบาปกับผู้มีคุณใหญ่หลวงเช่น พระอรหันต์ อย่างนั้น จะกลายเป็นบาปมหันต์ ดังเช่น อีกา ตัวหนึ่ง บินขโมยอาหารที่เขานำไปถวายพระ ตายแล้วต้องมาเป็นเปรตอีกา ถูกไฟเผาทั่วตัวทีเดียว แม้มันจะไม่รู้ว่านี่อาหารถวายพระ เพราะมันเป็นเพียงอีกา ใครอยากทราบละเอียด ให้ไปศึกษาจาก VCD เรื่องเปรต
#17
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 12:08 PM
สัตว์มักจะฆ่าพ่อแม่ตัวเองด้วย เช่น เสือ หรือ สิงโต ชิงกันเป็นจ่าฝูง
#18
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 12:35 PM
โหดมากเลยค่ะ
อย่างนี้ต้องถูกจับใส่ถุงแล้วโยนลงน้ำกรดร้อนแน่เลย
น่าสงสารพี่นันท์นะคะที่ทำแบบนั้น
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
#19
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 09:28 PM
กิเลส+กรรม+วิบาก เมื่อกิเลส บังคับใจของมนุษย์หรือสัตว์กระทำกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง
เมื่อมนุษย์หรือสัตว์ ประกอบกรรมนั้นๆแล้ว ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา หรือใจ
เมื่อนั้น วิบาก คือ ผลแห่งกรรม ก็เกิดขึ้นครับ...
เมื่อถามว่า สัตว์ทำกรรม บาป ไหม จริงก็ฟันธงไปเลยครับ บาป แน่นอน ...เพราะสัตว์ก็มีกิเลส และใช้วิบากกรรมของตนเองอยู่
และเมื่อสัตว์ยังไม่หมดกิเลส ก็แสดงว่าตกอยู่ภายใต้กฏแห่งกรรม ...ดังนั้น เมื่อมีกิเลส บังคับให้ประกอบกรรมไม่ดี ....แน่นอนครับ
สัตว์นั้นย่อม..ต้องรับใช้วิบากของตนเอง
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า กมฺมุนา วตตตี โลโก สัตว์โลกยอ่มเป็นไปตามกรรม ครับ
#20
โพสต์เมื่อ 26 June 2006 - 10:01 PM
เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน เพราะมารจะเข้าแทรกผัง ให้เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที ยิ่งคิด ยิ่งมีผลเสียแก่ตัวเราเอง ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก มารจะแทรกผังสำเร็จใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเรื่องร้ายทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย ฉะนั้น เมื่อเกิดเรื่อง ให้เราทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายอย่างเดียว (ขุมทรัพย์จากคุณยาย)
#21
โพสต์เมื่อ 27 June 2006 - 11:06 AM
ถ้าสัตว์ทำบาปแล้วย่อมได้รับผลบาป แบบนี้ปลาฉลามมันก็หมดสิทธิ์เกิดเป็นมนุษย์น่ะสิคะ
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#22
โพสต์เมื่อ 27 June 2006 - 12:12 PM
ถ้าสัตว์ทำบาปแล้วย่อมได้รับผลบาป แบบนี้ปลาฉลามมันก็หมดสิทธิ์เกิดเป็นมนุษย์น่ะสิคะ
ก็ปลาฉลามชอบฆ่าปลา เมื่อหมดกรรมจากชาติฉลามก็ต้องไปเกิดเป็นปลาที่กิน แล้วแต่ว่ากี่ชาติ
อาจเป็นปลาตัวละพันชาติเป็นต้น
เป็นปลาก็ไปกินปลาตัวเล็กกว่าอีก ก็สะสมรอไปเกิดเป็นปลาตัวเล็กอีก
เป็นปลาตัวเล็กก็ไปกินแมลงบางชนิดอีก ก็ไปเกิดเป็นแมลง
เป็นแมลงกินพืช(ถ้ากินเนื้อ ฆ่าตัวอื่นก็ต้องไปเกิดต่ออีก เศร้า) พอหมดกรรมก็ได้ไปเกิดเป็นอย่างอื่นตามกรรมอื่นๆ
แต่ก็มีโอกาสที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้บ้าง
เกิดเป็นมนุษย์ก็ต้องใช้กรรมต่ออีก ทั้งเศษเล็กเศษน้อยที่พอโดนเข้าจริงๆแล้วไม่น้อยเลย
เห็นไหมคะว่าการเกิดเป็นมนุษย์นี่มันยากแค่ไหน เกิดมาแล้วก็รีบสร้างบารมีนะคะ อย่าเพิ่งพักค่ะ เดี๋ยวจะมีบุญไม่พอเกิดเป็นมนุษย์ค่ะ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
#23
โพสต์เมื่อ 27 June 2006 - 03:03 PM
ความจริงก็น่าสงสารคนที่ฆ่าผู้อื่นอย่างมากทีเดียว เช่น ชาวโซโลมอน ในอดีตคบคนพาล ฆ่าฟันผู้อื่น ตายแล้ว ต้องไปเกิดในนรก พ้นนรกก็ต้องมาเกิดเป็นสัตว์กินเนื้อ ใช้กรรมอยู่นาน (แม้กินเนื้อใหม่ ก็บาปใหม่ไม่มากครับ เพราะเป็นสัตว์แล้ว ฆ่าเพราะกรรมเดิมบีบคั้น บาปไม่แรงเหมือนมนุษย์ที่ฆ่าสัตว์) ก็จะมาเกิดเป็นมนุษย์ แต่พอมาเป็นมนุษย์ ดันมาเป็นมนุษย์กินคนเข้าให้อีก ก็ต้องเป็นลงอบายใหม่ วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำอีก จนกว่า...
จนกว่าบุญจะส่งผล ให้ได้พบพระปัจเจกพุทธเจ้า หรือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือ พระอรหันต์ หรือ พระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แล้วได้สร้างบุญกับท่าน ก็จะมีบุญใหญ่เป็นที่พึ่ง พ้นจากกรรมนี้ได้ เช่น พระปิลโฑภารทวาชะเถระ พระอรหันต์ผู้มีฤทธิ์องค์หนึ่ง ในอดีต เคยเกิดเป็น ราชสีห์ สัตว์กินเนื้อ แต่ได้มีโอกาสพบพระพุทธเจ้าในอดีต พอพบแล้วก็เลื่อมใส ยืนอารักขาท่าน แล้วก็ถวายบังคมท่าน สิ้นชีพแล้ว ไปสวรรค์ พ้นวิบากกรรมนี้ทันที เป็นต้น
ดังนั้น พวกปลาฉลาม เสือ สิงห์ และสัตว์กินเนื้อทุกประเภท ถ้าได้พบผู้มีบุญ ก็มีสิทธิ์พ้นกรรมเหล่านี้ได้ครับ
ด้วยเหตุนี้แหละครับ คุณยายอาจารย์ ท่านจึงมักสอนให้อธิษฐานว่า "ขออย่าให้ไปฆ่าใคร และอย่าให้ใครมาฆ่าข้าพเจ้าไปทุกภพทุกชาติ"
#24
โพสต์เมื่อ 27 June 2006 - 08:19 PM
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#25
โพสต์เมื่อ 27 June 2006 - 08:46 PM
คือ เรื่องของเรื่อง ปลาฉลาม หรือ สัตว์ต่างๆ เมื่อก่อนก็มนุษย์นี่เองละน่ะครับ
จริงๆ ก็ไม่รู้ว่าตอนที่เป็นมนุษย์ ฉลามตัวนั้นๆ เคยทำบุญอะไรไว้บ้างหรือเปล่านะครับ
แต่เจ้ากรรมตัวดี ก็มีลำดับในการส่งผล ....ฟอร์เอ็กแซมเปิล สมมุติว่า..เคยไปฆ่าแมวไว้ แต่ก่อนตายบุญนึกถึงบุญที่เคยตักบาตรได้
อ้าว ..ไปเกิดเป็นเทวดา เลย ในทางกลับกัน เคยตักบาตรไว้ แต่ก่อนตาย ไปนึกถึงภาพที่เคยฆ่าสัตว์ไว้ อ้าว พอตายไปเกิดเป็นสัตว์
แล้วก็เวียนว่ายตายเกิด จน..วิบากรรมนั้นๆเบาบาง บุญที่เคยทำไว้ส่งผลก็กลับมาเกิดในภพต่างๆที่เหมาะสมกะกรรม ..แล้วบางที ก็มาเกิดเป็นมุนษย์
แต่ด้วยวิบากที่เคยฆ่าสัตว์ไว้ ..ก็มาส่งเป็นโรคต่างๆนี่ละครับ...กรรมมันซับซ้อนจังเนอะ ...
(แต่ในขณะที่เสวยวิบากกรรมนั้นๆ ไม่ว่าจะทำกรรมอะไร ก็จะถูกบันทึกไว้ แต่ก็ยังรอเวลาส่งผล
ที่คุณครูไม่ใหญ่เคยบอกว่า กรรมไหนได้ช่องก็ส่งก่อน ไงครับ )
ก็อย่างว่า ...ถ้าฆ่าสัตว์ประเถทไหนก็ต้องไปเกิด เป็นสัตว์นั้นๆๆ 500 ชาติ ..งั้นถ้าฆ่าคนไง๋ ไม่มาเกิดเป็นคน 500 ชาติ แต่ในทางกลับกัน ไปนรก...
เห็นม่ะ มันไม่ยุติธรรมเลย...อย่างที่คุณครูไม่ใหญ่ท่านเคยบอกว่า ..ทำไม่เค้ากลัวกายมนุษย์จังน่ะ..ไม่คิดไม่แปลก ยิ่งคิดยิ่งแปลก
#26
โพสต์เมื่อ 05 July 2006 - 05:00 AM
อาจเป็นปลาตัวละพันชาติเป็นต้น
เป็นปลาก็ไปกินปลาตัวเล็กกว่าอีก ก็สะสมรอไปเกิดเป็นปลาตัวเล็กอีก
เป็นปลาตัวเล็กก็ไปกินแมลงบางชนิดอีก ก็ไปเกิดเป็นแมลง
เป็นแมลงกินพืช(ถ้ากินเนื้อ ฆ่าตัวอื่นก็ต้องไปเกิดต่ออีก เศร้า) พอหมดกรรมก็ได้ไปเกิดเป็นอย่างอื่นตามกรรมอื่นๆ
แต่ก็มีโอกาสที่จะมาเกิดเป็นมนุษย์ได้บ้าง
เกิดเป็นมนุษย์ก็ต้องใช้กรรมต่ออีก ทั้งเศษเล็กเศษน้อยที่พอโดนเข้าจริงๆแล้วไม่น้อยเลย
เห็นไหมคะว่าการเกิดเป็นมนุษย์นี่มันยากแค่ไหน เกิดมาแล้วก็รีบสร้างบารมีนะคะ อย่าเพิ่งพักค่ะ เดี๋ยวจะมีบุญไม่พอเกิดเป็นมนุษย์ค่ะ
ปกติ เค้ามักจะเรียงจากสัตว์เล็กไปหาสัตว์ใหญ่นะครับ
พวกหนอน แมลงต่างๆนี่ยังมีวิบากกรรมมากอยู่
พอวิบากกรรมน้อยลง ก็จะได้เกิดเป็นสัตว์ตัวใหญ่ขึ้น มีความฉลาดมากขึ้น
จนสุดท้ายวิบากกรรมเบาบางลงจึงได้เกิดเป็นคนครับ
- ไมโคร (เพลง หยุดมันเอาไว้)
"แค่หลับตา... (ลบเลือนทุกสิ่ง เหลือเพียงหนึ่งเดียว) เธอจะเห็นยามเธอหลับตา... (ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น) เธอจะเห็นตัวฉันเป็นอย่างที่เป็น"
- อุ๊ หฤทัย (เพลง แค่หลับตา)
#27
โพสต์เมื่อ 11 July 2006 - 02:27 AM
ชีวิตนี้เราต้องทำแต่ความดีให้ถึงที่สุด
ป.ล. ผมสมาชิกใหม่ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ
#28
โพสต์เมื่อ 30 July 2006 - 08:27 PM
#29
โพสต์เมื่อ 16 October 2006 - 03:45 PM
ที่จองเวรกันมาจนเจอกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
สัตว์ทำกรรมก็มีวิบากแน่นอนครับ
-----------------------------------------------------------
ผู้ที่ทำนิพพานให้แจ้งแล้ว ก็ย่อมมีจิตตั้งมั่น
ไม่หวั่นไหวในโลกธรรมทั้งหลายฉันนั้น
(พุทธพจน์)