ต้นไม้ใกล้ฝั่ง
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า
จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน
เพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก
เพราะยังยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน
ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร
อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย
คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า
เพียงเมตตาและอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง
ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้
ได้ใครเล่าเฝ้าปลอดโยน
แม่เลี้ยงจนโตใหญ่
แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ผล
เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด
ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ
หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง
มีหรือหัวงอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป
ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวงฯ
----------------------------
เมื่อยามแก่ หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
เมื่อป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
เมื่อยามจัก ต้องตาย วายชีวา
หวังลูกยา ช่วยปิดตา ยามสิ้นจัย
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า
จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน
เพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก
เพราะยังยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน
ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร
อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย
คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า
เพียงเมตตาและอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง
ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้
ได้ใครเล่าเฝ้าปลอดโยน
แม่เลี้ยงจนโตใหญ่
แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ผล
เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด
ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ
หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง
มีหรือหัวงอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป
ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวงฯ
----------------------------
เมื่อยามแก่ หวังเจ้า เฝ้ารับใช้
เมื่อป่วยไข้ หวังเจ้า เฝ้ารักษา
เมื่อยามจัก ต้องตาย วายชีวา
หวังลูกยา ช่วยปิดตา ยามสิ้นจัย