มี 18 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[aph]

ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟังครับ ฟังกันเล่นๆ แต่ถ้าใครช่วยชี้แน่ให้ได้ ก็จะขอบคุณมากครับ คือว่าสมัยผมรู้จักวัดใหม่ๆ ผมชอบนั่งธรรมะมาก เคยนั่งจน กระทั่งเห็นหลวงพ่อวัดปากนำโผล่มากลางท้องเห็น ท่านในลักษณะสีเงินยวงออกข่าวชัดเจนมาก ผมมีความสุขมาก แล้วก็ตื่นเต้นมากด้วยไม่ถึง 3 นาทีด้วยซำ ท่านก็หายไปเลย ผมก็สะดุงลืมตาขึ้นมา จากนั้นเป็นต้นมา ผ่านมาเจ็ดแปดปีแล้ว ผมก็ไม่เคยมีประสบการณ์ภายในอีกเลยไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ผมคิดถึงความสุขแบบนั้นมากอยากเป็นอย่างนั้นอีกแต่ก็ไม่เคยได้เจอความสุขแบบนั้นอีกเลย ผมจะทำอย่างไรดีครับ อย่าบอกน่ะว่าต้องนั่งต่อไปเพราะผมก็ต้องนั่งต่อไปอยู่แล้ว ใครก็ได้ช่วยโพสต์หน่อยน่ะครับ

[Omena]

ให้เลิกความคิดว่า "อยากได้เหมือนเดิม" ค่ะ

นั่งไป คิดว่าเราได้แน่ๆ แต่ว่า"ห้าม" อยากได้

แล้วจะสมความปรารถนาค่ะ

[นิ่งๆ นุ่มๆ]

ผมคิดถึงความสุขแบบนั้นมากอยากเป็นอย่างนั้นอีกแต่ก็ไม่เคยได้เจอความสุขแบบนั้นอีกเลย

สิ่งนี้แหละค่ะ ที่ทำให้คุณไม่มีประสบการณ์แบบนั้นอีก เพราะผู้เขียนก็เป็นเหมือนกัน หลวงพ่อบอกว่า ให้ลืมไปเสียแล้วเริ่มต้นใหม่ อย่าเอาใจไปติดอยู่ตรงนั้นเพราะนั้นเป็นการลุ้น แบบที่เราไม่รู้ตัว แล้วใจจะไม่หยุดนะค่ะ

[gioia]

การนั่งทุกครั้งให้นึกว่านั่งเอาบุญค่ะ
ลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง อย่าให้มีเด็ดขาด
หยุดนิ่งเฉยๆ เฉยจริงๆ..ได้ไหม
เหมือนคำศักดิ์สิทธิ์ที่หลวงพ่อให้ติดไว้หน้าห้องปฏิบัติธรรมที่ว่า
หยุดนิ่งเฉยๆ ได้ไหม

แล้วการเห็นแต่ละครั้งก็ไม่เหมือนเดิมซักครั้งค่ะ
เพราะใจเรายังหยุดนิ่ง แน่น...ที่จุดเดิมไม่ได้
อาจเป็นดวงบ้าง องค์พระบ้าง หลวงปู่ หลวงพ่อ หรือคุณยาย
เรามีหน้าที่ดูอย่างเดียว...ก็ดูไปเฉยๆ
พระอาจารย์ที่สุขสว่างท่านสอนว่า อย่ายึดติดกับของเดิม
มีอะไรก็ดูไป ไม่เห็นอะไร ก็ดูความมืด
ยิ่งมืดก็ยิ่งใกล้สว่าง

อย่าลืมว่า
หยุดคือตัวสำเร็จ

[niwat]

ผมขอนำคำสอนของคุณครูไม่ใหญ่มาฝากคุณ aph ในการปฎิบัติธรรมครับ

เล่นไม่ยาก
มีคำอยู่คำหนึ่ง ที่เราเคยฟังมาแล้ว
แต่ก็มักฟังผ่าน คือ คำว่า "เล่นไม่ยาก"
หมายความว่า ถ้าทำแบบเล่นๆ ไม่ยาก
แต่เอาจริงยาก เหมือนเราเล่นแตะฟุตบอล ตีแบด(Badminton)
เล่นแล้วมีความสุขสนุกสนาน
การปฏิบัติธรรมก็คล้ายๆ กัน
ให้ทำเหมือนเล่นๆ เพระ เล่น ไม่ยาก
แต่เอาจริงเอาจัง ยาก

10/กค/45

[poupee]

เป็นเหมือนกันแหละค่ะ พอนั่งได้แล้วไม่ได้นั่งต่อ เลยไม่เห็นแล้ว ก็นั่งแต่ละทีก็ให้นึกว่า แค่เอาใจนิ่งใจสบายก็พอ อย่าไปคิดถึงว่าจะต้องได้แบบเมื่อก่อนน่ะค่ะ

[aoi]

ถ้าคุณต้องการที่จะเห็นมากเท่าไหร่ยิ่งจะไม่เห็นมากเท่านั้นนะค่ะ ควรทำใจนิ่งๆ ใสๆ ไม่ต้องคิดว่าวันนี้ต้องเห็นให้เหมือนครั้งก่อนให้ได้ ทำใจสบายๆ แล้วถ้าคุณนำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายได้ในระดับหนึ่งสิ่งที่คุณต้องการเห็นก็จะเกิดขึ้นอัตโนมัติเลยค่ะ ทุกอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไปให้มันเป็นไปตามขั้นตอนตามจังหวะค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับความตั้งใจในการนั่งสมาธิด้วยค่ะ สาธุ

[อ้วน บ่อโยก]

ผมเป็นคล้าย ๆ กันนะครับ

คุณครูไม่ใหญ่สอนไว้ว่า

ไม่ว่า นั่ง จะเห็นหรือไม่เห็น มืดหรือสว่างก็ตาม หยุดนิ่ง เฉย ๆ ได้ไหม


แค่นี้เองนะครับ

[เฉย เฉย]

นิ่ง นิ่ง เบา เบา สบาย สบาย อย่าอยาก ไม่ยินดียินร้าย เดี๋ยวก็ได้เองค่ะ

[light mint]

ทำความเพียร แต่ไม่คาดหวัง
ไปคาดหวังไว้ ใจจะข้องอยู่กับความหวัง ต้องปล่อยวางความหวัง ปล่อยๆๆ
นั่งแบบอินโนเซ้นท์เหมือนเด็กนั่ง

หลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านสอนให้พวกเรา "ประกอบเหตุ สังเกตผล ทนเอาเถิด ประเสริฐนัก"
ประกอบเหตุ คือทำสมาธิไปเรื่อยๆ สักวันผลก็จะเกิด

[MiraclE...DrEaM]

ผมคิดถึงความสุขแบบนั้นมากอยากเป็นอย่างนั้นอีกแต่ก็ไม่เคยได้เจอความสุขแบบนั้นอีกเลย

คิดแค่นี้ผิดแล้วครับ ให้จำวิธีการ แต่อย่าจำประสบการณ์นะครับ

[Smiling Girl]

เพราะความ "อยาก" แท้ๆ ถึงได้ "แย่" อยู่ทุกวันนี้

คุณครูไม่ใหญ่เตือนอยู่เสมอไม่ให้ "อยาก" เห็น

นั่ง..นานๆ ขึ้น
นิ่ง..นานๆ เข้า
นิ่ง นุ่ม เบาๆ
เดี๋ยวเราจะเห็นเอง

[glouy.]

อยากเห็น ต้องหยุดอยาก ฟังดูแล้วงงมั้ยครับ ((ผมก็งง))

[MiraclE...DrEaM]

อยากเห็น ต้องหยุดอยาก ฟังดูแล้วงงมั้ยครับ ((ผมก็งง))

แปลว่า ถ้าอยากเห็น พอเริ่มนั่งสมาธิ ต้องทิ้งความอยากไงครับ

[supapalo]

ลองศึกษาดู


ทุกทุกสิ่งมีอยู่แล้วในกลางกาย
แม้อารมณ์สบายที่กำลังแสวงหา
แค่ทำใจหยุด นิ่ง นิ่ง เดี๋ยวก็มา
เชื่อเถิดน่า! มันเหลือเชื่อ แต่ก็จริง

เราไม่ได้ ใครจะได้เล่าลูกเอ๋ย
ทำเสบย ใจสบาย ได้แหง แหง
ก็พวกเราท่านผู้รู้ เขาดูแล
ล้วนแต่ธาตุแก่ แก่ ในนิพพาน

พญามารทำเรื่อง"ง่าย" ให้มัน"ยาก"
แต่พระทำเรื่อง"ยากให้มันง่าย"
เมื่อรู้แล้วอย่างนี้สบายสบาย
ให้เห็นง่ายภายในคืนนี้เอย

เมื่อไหร่หนอจะได้พบทหารหาญ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที

สัญญาใจที่ให้ไว้แดนประเสริฐ
ก่อนจะเกิดว่าจะสู้ไม่ถอยหนี
จะร่วมแรงร่วมใจปราบไพรี
คอยตรงนี้มานานแล้วแก้วกลอยใจ

บอกแล้วบ่ฟังอย่าคาดหวังใจจะเครียด
กายซีเรียสนั่งเท่าไหร่ไม่ได้ผล
ได้แต่เพียงทนนั่งและนั่งทน
ไม่ได้ผลอย่างที่ใครเขาเห็นกัน

สมน้ำหน้า ปะป๋าบอกแล้วไม่เชื่อ
ตูละเบื่อลูกบางคนไม่เชื่อฉัน
แล้วอย่างงี้จะมองฟ้าได้ไงกัน
เฮ้อ! ลูกฉันรั้นเหลือเกิน เกินกว่าใคร

เอาหยั่งงี้ ทีนี้นั่งเฉย เฉย
ทำเสบย ดั่งเคยสอนจำได้ไหม
วางเบาๆใจเย็นๆ นั่นยังไง
เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆใจดี ดี

ถ้าความคิดเกิดขึ้นมาให้ไหลผ่าน
อย่าต่อต้านก็จะหายถ้าไม่สน
เหมือนกระจกคันฉ่องส่องใจตน
ให้รู้ว่าดวงกมลเป็นอย่างไร

บางช่วงใจของเราไม่ผ่องผุด
แต่บางช่วงบริสุทธิ์แสนสดใส
จงเฝ้าเพียรเรียนรู้ให้เข้าใจ
จะมีสิ่งใหม่ใหม่ให้เราดู

อย่าควานหาอะไรในที่มืด
จะตึ๋งหนืดฝืดใจไม่ไปไหน
หัวจะมึนตาจะมัวสลัวใน
ไม่แจ่มใสใจไม่หยุดหงุดหงิดฟรี

เหมือนคั้นน้ำจากหินหรือดินเหนียว
จะแห้งเหี่ยวหัวโตหมดราศรี
เลิกเถิดนะอย่าทำลูกคนดี
ทำตามที่พ่อแนะนำฉ่ำใจเอย

เมื่อดวงตาปิดสนิทอย่างละมุน
ไม่มีลุ้นเร่งจ้องมองที่หมาย
ก็จะพบผู้รู้อยู่กลางกาย
ธาตุอ่อนแก่มากมาย ถึงปลายทาง

ยิ่งกว่าได้ดื่มสวรรค์อันเอมโอษ
รสเห่งธรรมชนะโลดไม่ขนาง(สงสัย)
รสอะไรไม่อาจสู้ กลางของกลาง
ลองเข้าถึงดูบ้างจะรู้เอง

ท่านผู้รู้ภายในนิ่งสนิท
เว้นทำกิจเฉกมนุษย์ในสังสาร
กลั่นกายใจขุนพลกล้าพระนิพพาน
ให้เชี่ยวชาญในวิชชาธรรมกาย

หากคืนนี้ทำใจหยุดนิ่งเฉยเฉย
ไม่ละเลยซึ่งคำสอน คงเฉิดฉาย
พระนิพพานลงกลั่นแก้ ก็ง่ายดาย
ลูกหญิงชายจะสมฝันกันทุกคน

จำคำนี้ "สักแต่ว่า" นะลูกเอ๋ย!
จะเปิดเผยสิ่งล่ำค่าให้ลูกเห็น
เห็นความมืดติดตาอย่าลำเค็ญ
"สักแต่ว่า" ฉันเห็นก็เป็นพอ

นิ่ง เบา เบาต่อไปใจนิ่ง นิ่ง
เดี๋ยวก็ปิ๊งใสแจ๋วจนร้องอ๋อ
เพียงเข้าใจ"สักแต่ว่า"วันนี้พอ
ช่วยบอกต่อ"สักแต่ว่า"ค่าล้ำจริง

นั่งยิ้มๆซีจ๊ะ! หน้าแย้มยิ้ม
หลับตาพริ้มยิ้มละไมดั่งเพชรใส
ให้ใจจิตวิญญาณบานหทัย
แผ่ขยายจนครอบคลุมภพอนันต์

หากนั่งดีมีรางวัล ให้นั่งต่อ
ใจของพ่ออยากให้ลูกนั้นสมฝัน
ทำวิชชาครานี้ได้อัศจรรย์
ได้ช่วยกันโรมรันเช่นชาติเดิม

ตั้งใจมองให้เห็นก็ไม่เห็น
ว่าไม่เห็นมันก็เห็นตอนทีเผลอ
จะให้อยู่ทำอย่างไรดีนะเออ
ถ้าอยากเจอต้องมองไปหยั่งงั้นเอง

[น้ำฝน มัชฌิมหญิงรุ่น14]

อย่าอยาก นะค่ะ ยิ่งอยากเห็นยิ่งไม่ได้เห็นเลยละค่ะ พยายามต่อไปนะค่ะสะกวันเมื่อถึงเวลาพี่อาจจะได้เห้นอีกแน่ค่ะ

[Jengiskhan]

อยากให้เธอสมหวัง จะต้องไม่คาดหวัง แล้วจะได้สมใจ
บอกให้หยุดนิ่งเฉย แล้วเธอจะสมใจ แล้วฉันจะดีใจ

[นับดาว]

ผมก็ไม่เคยมีประสบการณ์ภายในอีกเลยไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ผมคิดถึงความสุขแบบนั้นมากอยากเป็นอย่างนั้นอีกแต่ก็ไม่เคยได้เจอความสุขแบบนั้นอีกเลย ผมจะทำอย่างไรดีครับ

น่าจะเป็นเพราะ พยายามมากเกินไป เนื่องจากใจยังติดอยู่กับประสบการณ์เดิม

ใจก็เลยไม่นิ่งสักที...สงสัยต้องนำกลอนของคุณครูไม่ใหญ่มาให้อ่านแล้วล่ะค่ะ

ไม่แนใจว่าจะจำได้หมดทุกคำหรือเปล่านะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วย


" ขอเพียงแค่ทำใจให้สงบ

ไม่คาดหวังว่าจะพบอะไรใหม่

เมื่อใจไม่อยากได้ต่อสิ่งใด

ก็จะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ"

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ใช่แล้วครับ ให้จำวิธีการ อย่าจำประสบการณ์ สาธุ