มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[aph]

คือผมเคยอ่านหนังสือของป้าใสอยู่เล่มนึงชอบมากๆ แต่จำชื่อหนังสือไม่ได้ จำได้แต่ว่าเกี่ยวกับกลอนหรือเป็นแนวบทความสั้นๆอะไรประมาณเนี้ยครับ บรรยากาศแนวธรรมชาตินิดๆอ่านแล้วเอื้อแก่การปฎิบัติธรรมมาก ถ้าใครมีหรือจำได้ก็รบกวนช่วยโพสต์กลอน ... มาสู่กันอ่านบ้างน่ะครับ สาธุ

[อ้วน บ่อโยก]

หนังสือขิงป้าใสมีหลายเล่มนะครับ

ลองหาดูแถว ๆ สภา ตรงที่ขายหนังสือของคุณป้าถวิล นะครับ

[อ้วน บ่อโยก]

ลอง หาใน search engine - google , yahoo ใส่คำว่า เกษมสุข ภมรสถิตย์ นะครับ

มีอีกบทความมาฝากกันครับ
คัดลอกจากหนังสือชื่อ " ใจใส" ผู้เขียน เกษมสุข ภมรสถิตย์
...แหวนเพชรเรือนทองบนนิ้วนางของคุณผู้หญิง
ส่งประกายล้อแสงไฟจากโคมระย้าที่ฝ้าเพดาน
แสงที่อาจสะท้านใจของคนอีกหลายต่อหลายคน
ให้มืดมนด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
ให้ร้อนแรงด้วยไฟริษยา
ให้ความทะยานอยากเจิดกล้ากว่าสำนึกอื่นใด
แต่คำแก้วมองแสงใสนั้นอย่างชื่นชม
เพราะนั่นคือแสงอันอุดมที่เกิดจากการสั่งสม
ถึงคำแก้วไม่รวย ไม่ควรค่ากับแหวนตระการ
แต่คำแก้วก็ทำงานให้กับความพอใจของตน
จนจำความสวยใสเป็นประกายนั้นได้ประทับใจ
เพราะเงาสะท้อนจากแสงใส
วับไวราวกับช่วยให้คำแก้วมองได้ไกล ได้เห็นสิ่งดีงาม
แสงเพชรบนนิ้วนางของคุณผู้หญิง
จึงไม่ทำใจของคำแก้วหม่นมัว หรือ ร้อนแรงไปได้
แต่กลับมาเพิ่มความใสให้กับใจซื่อๆของมัน
ของสสารที่ไม่มีค่าด้วยเวลาอันนับมิได้
คำแก้วมองแสงใสนั้นอย่างชื่นใจ
ในความสามารถตัดเหลี่ยมหินที่สมมุติว่ามีค่า
ให้สะท้อนประกายท้าความใสใดๆ
จนกลายเป็นอัญมณีที่มีค่าเกินใครมานานแสนนาน
คำแก้วแอบยิ้มกับใจของตนเอง
ที่แอบเก็บเอาความวาววาม
มาตามเทียนใจให้แวววับสดใสได้สดสวย...

[นิ่งๆ นุ่มๆ]

ไพเราะจังค่ะ สอนใจได้ดีจริงๆ สาธุ มีอีกไหมค่ะ

[gioia]

สาธุ
มีบทความดีก็เอามาเป็นธรรมทานบ้างนะคะ

[ฟ้ายังฟ้าอยู่]

อ่านแล้วก็คิดตามไม่ค่อยออกค่ะ หมายถึงความใสของเพชร ที่คำแก้ว เห็นแล้ว แทนที่จะเกิดไฟสุมทรวงเพราะความอิจฉาเหมือนใครๆ ที่ได้เห็น แต่กลับนึกไปถึงดวงกลมๆ ใสๆ ในใจของตัวเอง และภาคภูมิใจกับความใสบริสุทธิ์ของใจของตัวเอง รึเปล่าคะ

[puay]

หนังสือขิงป้าใสมีหลายเล่มนะครับ
ลองหาดูแถว ๆ สภา ตรงที่ขายหนังสือของคุณป้าถวิล นะครับ

อยากทราบว่าอยู่แถวเสาไหนคะ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

เนื้อหาลึกซึ้ง สาธุ