หากกระทู้ไม่เหมาะสมต้องขอโทษด้วยนะคะ...รบกวนลบออกได้ค่ะ...ขอบคุณค่ะ
...............................................................
เมื่อวันพระที่ 9 ส.ค. ที่ผ่านมา คุณป้า(ที่แนะนำและพาหนูสายน้ำทิพย์มาวัด) ท่านไปทำบุญที่วัดสามพราน (ภาวนาพุทโธ) ...ทุกครั้งที่คุณป้าไปทำบุญนอกเหนือจากการทำบุญถวายจัตตุปัจจัย คุณป้าตั้งบุญบริจาคช่วยเหลือทุนการศึกษาเด็กชาวเขาเดือนละ 1,500 บาทแล้ว ทุกครั้งคุณป้าก็จะนำหนังสือจากทางวัดธรรมกายไปให้พระอาจารย์ที่รักษาการแทนเจ้าอาวาสอ่านทุกครั้ง คุณป้าท่านคิดอย่างเดียวกับคำสอนที่ว่า “พุทธบริษัทสี่ต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว”
คุณป้าไม่ได้คิดเลยว่าที่พยายามไปทำหน้าที่กัลยาณมิตรไปสู่ที่นั่น เพื่อไปดึงคนมาทำบุญที่นี่...(แต่มีบางคนที่นั่นคิด) ซึ่งจริง ๆ แล้วคุณป้าก็ไปทำบุญที่นั่นทุกวันพระมานานหลายสิบปีแล้ว แต่เรื่องมันเพิ่งเกิด เพราะว่าคุณป้าท่านสงสารพระอาจาร์ยที่ท่านกำลังรู้สึกท้อแท้เป็นอย่างมากตามที่ท่านเล่าให้คุณป้าฟังอยู่เสมอ(หลังจากหลวงพ่อท่านถูกตัดสินจำคุก 50 ปี) พระอาจารย์พูดอยู่คำเดียวว่า “…จะเข้าป่าแล้ว ...จะเข้าป่าแล้ว” (ธุดง) คุณป้าก็เลยหาหนังสือ ฯลฯ เพื่อให้ดูกำลังบุญที่เข้มของวัดพระธรรมกายเป็นตัวอย่าง (หวังว่าเผื่อจะปราบมารได้) ... คุณป้ายกตัวอย่างให้ท่านดูถึงเกจิอาจารย์ดัง ๆ ว่าการไม่มีธรรมทายาท พอสิ้นท่านไปในที่สุด...วัด/สถานที่ปฏิบัติธรรม...ก็ร้างเหลือแต่ชื่อ ... พระอาจารย์ก็ยืนยันว่า “จะเข้าป่าอย่างเดียว” คุณป้าก็ถามว่าแล้ว “คนข้างหลังท่านที่อยู่กันมากมายนี่จะทำอย่างไร” สนทนาไป สนทนามา พระอาจารย์ท่านยกเรื่อง "อัตตา" “อนัตตา” ขึ้นมา(ทุกท่านคงเข้าใจนะคะ)...เท่านี้...คุณป้าร้องไห้เลย หยิบกระเป๋าขึ้นรถกลับบ้าน ... คุณป้าพูดคำนึงว่า “พระอาจารย์เป็นสงฆ์ด้วยกันยังแตกแยก-คิดอย่างนี้ แล้วจะไปหวังอะไรกับประชาชน/ชาวบ้านล่ะค่ะ” คุณป้ากลับมาด้วยความเสียใจ จนวันนี้ยังเสียใจอยู่เลย เมื่อวานคุณป้าถามว่าคุณป้าจะทำยังงัยดี...ใครมีข้อเสนอแนะให้คุณป้าบ้างค่ะ (แต่คุณป้าบอกว่าคุณป้าก็รู้สึกผิดที่เถียงกับท่าน)
ขอคำแนะนำให้คุณป้าด้วยค่ะ
เริ่มโดย บุญโต, Aug 15 2006 11:21 AM
มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 15 August 2006 - 11:21 AM
#2
โพสต์เมื่อ 15 August 2006 - 04:17 PM
ผมว่า ให้ขออโหสิกรรม จากท่าน ที่ใจคุณป้าไม่สบาย
แล้วอย่างอื่น ๆ ให้ทำอุเบกขาครับ
แล้วอย่างอื่น ๆ ให้ทำอุเบกขาครับ
#3
โพสต์เมื่อ 15 August 2006 - 11:48 PM
ปล่อยท่านไปเถอะค่ะ
ท่านอยากธุดงค์ก็เป็นกิจของท่าน
เรื่องอัตตากับอนัตตาน่ะ มีการถกเถียงมามากนัก
แต่มีแต่วัดเราที่ถูกโจมตีเรื่องนี้
พระไตรปิฎกก็ไม่มีกล่าวเลยว่าเป็นอนัตตา แต่คนเขาเอามาผันมาผวนเอาเองว่าเป็นอนัตตา
บอกคุณป้าเถอะค่ะว่าอย่าไปใส่ใจมาก ถ้าท่านจะทำหน้าที่ได้ ท่านก็ต้องศึกษาอีก
ที่ท่านตอบไม่ได้ เพราะยังไม่มีข้อมูลมากพอเท่านั้นเองค่ะ
ถ้ามีพอแล้ว ท่านก็ทำได้แน่นอน
ท่านอยากธุดงค์ก็เป็นกิจของท่าน
เรื่องอัตตากับอนัตตาน่ะ มีการถกเถียงมามากนัก
แต่มีแต่วัดเราที่ถูกโจมตีเรื่องนี้
พระไตรปิฎกก็ไม่มีกล่าวเลยว่าเป็นอนัตตา แต่คนเขาเอามาผันมาผวนเอาเองว่าเป็นอนัตตา
บอกคุณป้าเถอะค่ะว่าอย่าไปใส่ใจมาก ถ้าท่านจะทำหน้าที่ได้ ท่านก็ต้องศึกษาอีก
ที่ท่านตอบไม่ได้ เพราะยังไม่มีข้อมูลมากพอเท่านั้นเองค่ะ
ถ้ามีพอแล้ว ท่านก็ทำได้แน่นอน
เมื่อไหร่หนอจะได้พบทหารหาญ
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
รอตั้งนานผู้ชาญศึกหายไปไหน
บอกจะพบกันครึ่งทางที่กลางใจ
อีกนานไหมจะให้พบช่วยบอกที
สุนทรพ่อ
muralath2@hotmail
#4
โพสต์เมื่อ 16 August 2006 - 11:33 AM
คุณป้าก็เป็นลูกพระธัม ต้องทำใจว่าเราอาจจะพูดและอธิบายให้ท่านเข้าใจได้ไม่ดีพอ
และในช่วงที่สนทนากัน อาจมีความคิดเห็นที่ต่างกันได้
ทำใจให้สบาย นั่งสมาธิให้มากๆ
ถ้าท่านรู้สึกผิดก็ไปขอขมาหลวงพ่อ ถ้าต่างฝ่ายต่างเย็น คงสนทนากันง่ายขึ้น ยังไงไหลวงพ่อท่านบวชได้ขนาดนี้ก็ต้องมีผังบวชมาระดับหนึ่ง
ลูกพระธัม เวลาทำหน้าที่ต้องไม่ท้อแท้ค่ะ
ดีแล้วหล่ะค่ะที่คุณป้ากล้าที่จะแสดงตนเชื่อมั่นในคำสอนของอาจารย์ อย่าท้อถอยนะคะ
และในช่วงที่สนทนากัน อาจมีความคิดเห็นที่ต่างกันได้
ทำใจให้สบาย นั่งสมาธิให้มากๆ
ถ้าท่านรู้สึกผิดก็ไปขอขมาหลวงพ่อ ถ้าต่างฝ่ายต่างเย็น คงสนทนากันง่ายขึ้น ยังไงไหลวงพ่อท่านบวชได้ขนาดนี้ก็ต้องมีผังบวชมาระดับหนึ่ง
ลูกพระธัม เวลาทำหน้าที่ต้องไม่ท้อแท้ค่ะ
ดีแล้วหล่ะค่ะที่คุณป้ากล้าที่จะแสดงตนเชื่อมั่นในคำสอนของอาจารย์ อย่าท้อถอยนะคะ
#5
โพสต์เมื่อ 16 August 2006 - 11:45 AM
คุณป้าท่านคงเสียดายน่ะคะ...ถ้าสักวันหนึ่งที่นั่นเหลือแต่ชื่อ...เพราะคุณป้าก็เป็นรุ่นบุกเบิกมาเช่นกัน...แต่ก็น่าเสียดายนะคะสถานที่ปฏิบัติธรรมใหญ่โต บรรยากาศดี๊ดี อยากช่วยรักษาไว้เหมือนเดิม ป้าคงอยากให้พระอาจารย์ท่านมีกำลังใจสู้...ตอนนี้เหลืออยู่แต่แม่ชีแก่ ๆ กับเด็กชาวเขา วันพระก็มีคนไปทำบุญไม่น่าจะเกินร้อยคนนะคะ (เมื่อวานป้าบอกว่า "เดี๋ยว ๆ ขอถอยกลับมาตั้งหลักคิดก่อน...ว่าจะกลับไปใหม่เอาอะไรไปพูดกับพระอาจารย์ดี)
#6
โพสต์เมื่อ 16 August 2006 - 07:47 PM
มันเป็นแบบนี้ก็รู้สึกเช่นเดียวกับคุณป้านะคะ เสียใจจัง
เพราะเราเองลูกพระธรรม ในเมื่อพระท่านไม่ยินดีในที่ๆท่านอยู่
แต่ถ้าหนูจะถามพระท่านอีกครั้งว่าหากท่านไปแล้วท่านยังคิดถึง
อนัตตาและอัตตาอยู่ คงอยู่ที่ไหนก็ร้อนใจละคะ
เพราะเราเองลูกพระธรรม ในเมื่อพระท่านไม่ยินดีในที่ๆท่านอยู่
แต่ถ้าหนูจะถามพระท่านอีกครั้งว่าหากท่านไปแล้วท่านยังคิดถึง
อนัตตาและอัตตาอยู่ คงอยู่ที่ไหนก็ร้อนใจละคะ
#7
โพสต์เมื่อ 17 August 2006 - 08:20 AM
ค่ะคุณจิงโจ้น้ำ
#8
โพสต์เมื่อ 21 August 2006 - 12:09 AM
เรื่อง อัตตา อนัตตา จริงมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเถียงกันนะ
เดี๋ยวผมจะไปแกะบทเทศน์ หลวงพี่นพดลมาลงให้
เรื่องอัตตา อนัตตา ขอเวลาหาก่อน
แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ
เดี๋ยวผมจะไปแกะบทเทศน์ หลวงพี่นพดลมาลงให้
เรื่องอัตตา อนัตตา ขอเวลาหาก่อน
แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ