มี 3 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ideal]

ธรรมะเทวบุตร.........................ผู้พิสุทธิโสภา
สถิตอยู่ ณ กามา .....................พจรภพแผ่นดินสรวง
ครองทิพยพิมาน.......................บริวารอมรปวง
ปองธรรมะบ่อล่วง......................ลุอำนาจอกุศล

เมตตาการุญรัก..........................ษะพิทักษ์ภูวดล
ปรานีนิกรชน..............................ดุจดังปิโยรส
ครั้นถึง ณ วันเพ็ญ.......................ที่เป็นวันอุโบสถ
เธอมุ่งจะทรงรถ .........................ประพาศโลกเช่นเคยมา

เข้าที่สนานทรง............................เสาวคนธธารา
แล้วลูบพระกายา..........................ด้วยวิเลปนารม
ทรงเครื่องก็ล้วนขาว......................สวิภูษณาสม
สำแดงสุโรดม..............................สุจริต ณ ไตรทวาร

ทรงเพรชราภรณ์..........................พระการณ์กุมพระขรรค์กาญจน์
ออกจากพิมานสถาน.....................ธ เสด็จ ณ เกยพลันฯ


*ขึ้นทรงรถทองผ่องพรรณ………………………….งามงอนอ่อนฉัน
เฉกนาคราชกำแหง

*งามกงวงจักรรักต์แดง……………………………..งามกำส่ำแสง
งามดุมประดับเพรชพราย

*เลิศล้วนมวลมาศฉลุลาย………………………….เทพประนมเรียงราย
รับที่บัลลังก์เทวินทร์

*กินนรฟ้อนรำร่ายบิน…………………………….กระหนกนาคิน
ทุกเกล็ดก็เก็จสุรกานต์

*งามเทวธวัชชัชวาลย์……………………………..โบกในคัคนานต์
แอร่มอร่ามงามตา

*พรั่งพร้อมทวยเทวเสนา………………………….ห้อมแห่แหนหน้า
และหลังสะพรั่งพร้อมมวล

*จามรีเฉิดฉายปลายทวน………………………….หอกดาบปลาบยวน
ยั่วตาพินิจพิศวง

*แลดูรายริ้วทิวธง………………………………….ฉั ตรเบญจรงค์
ปี่กลองสนั่นเวหน

*อีกมีทวยเทพนฤมล………………………………ฟ้อนฟ่องล่องหน
เพื่อโปรยบุปผามาลี

*ครั้นได้ฤกษ์งามยามดี…………………………….เคลื่อนขบวนโยธี
ไปโดยวิถีนภาจรฯ

ครั้นถึงชมพูดูสลอน………………………………………สล้างนิกร
ประชามาชมบารมี

หยุดรถอยู่หว่างเมฆี ………………………………………..แลยังปัถพี
พระองค์ก็ยิ้มพริ้มพราย

กษัตริย์พราหมณ์แพทย์ศุทรทั้งหลาย……………………….ต่างมาเรียงราย
ระยอบบังคมเทวัญ

ต่างคนปลื้มเปรมเกษมสันต์…………………………………ต่างคอยเงี่ยกรรณ
เพื่อฟังพระเทวบัญชา

จึ่งธรรมเทพนาถา……………………………………….......ตรัสเผยพจนา
เพื่อแนะทำนองคลองธรรมฯ


ดูก่อนนิกรชน…………………………………………..อกุศลบทกรรม
ทั้งสิบประการจำ……………………………………….และละเว้นอย่าเห็นดี

การฆ่าประดาสัตว์……………………………………ฤ ประโยชน์บ่พึงมี
อันว่าดวงชีวี………………………………………….ย่อมเป็นสิ่งที่ควรถนอม

ถือเอาซึ่งทรัพย์สิน……………………………………อันเจ้าของมิยินยอม
เขานั้นเสียดายย่อม……………………………………จิตตะขึ้งเป็นหนักหนา

การล่วงประเวณี………………………………………ณ บุตรและภรรยา
ของชายผู้อื่นลา-………………………………………มกกิจบ่บังควร

กล่าวปดและลดเลี้ยว………………………………….พจนามิรู้สงวน
ย่อมจะเป็นสิ่งควร…………………………………….นรชังเป็นพ้นไป

ส่อเสียดเพราะเกลียดชัง……………………………….บ่มิยังประโยชน์ใด
เสื่อมยศและลดไม-……………………………………ตรีระหว่างคณาสลาย

พูดหยาบกระทบคน……………………………………ก็ต้องทนซึ่งหยาบคาย
เจรจากับเขาร้าย……………………………………….ฤ ว่าเขาจะตอบดี

พูดจาที่เพ้อเจ้อ…………………………………….........วจะสาระบ่มี
ทำตนให้เป็นที่…………………………………………นรชนเขานินทา

มุ่งใจและไฝ่ทรัพย์……………………………………....ยะด้วยโลภเจตนา
ทำให้ผู้อื่นพา…………………………………….............กันตำหนิมิรู้หาย

อีกความพยาบาท………………………………………มนะมุ่งจำนงร้าย
ก่อเวรบ่รู้วาย………………………………………......ฤจะพ้นซึ่งเวรา

เชื่อผิดและเห็นผิด………………………………….......สิจะนิจจะเสื่อมพา
เศร้าหมองมิผ่องพา…………………………………….สุกะรื่นฤดีสบาย

ละสิ่งอกุศล……………………………….......................สิกมลจะพึงหมาย
เหมาะยิ่งทั้งหญิงชาย …………………………………..สุจริต ณ ไตรทวาร


จงมุ่งบำเพ็ญมา…………………………………………..ตุปิตุปัฏฐานการ
บำรุงบิดามาร-………………………………………........ดรให้เสวยสุข

ใครทำฉะนี้ไซร้……………………………………...........ก็จะได้นิราศทุกข์
เนานานสราญสุข………………………………………..และจะได้คระไลสวรรค์

ยศใหญ่จักมาถึง…………………………………….........กิตติพึงจักตามทัน
เป็นนิจจะนิรัน-………………………………………...ดรย่อมจะหรรษาฯ

อ่าน ต่อ http://topicstock.##...5/Y2572255.html

[Mai D na]

****************************

เป็นนิจจะนิรัน-………………………ดรย่อมจะหรรษาฯ

*************************************

สา ธุ ค่ะ..

[Pungpa]

ดูก่อนนิกรชน…………………………………………..อกุศลบทกรรม
ทั้งสิบประการจำ……………………………………….และละเว้นอย่าเห็นดี

การฆ่าประดาสัตว์……………………………………ฤ ประโยชน์บ่พึงมี
อันว่าดวงชีวี………………………………………….ย่อมเป็นสิ่งที่ควรถนอม

ถือเอาซึ่งทรัพย์สิน……………………………………อันเจ้าของมิยินยอม
เขานั้นเสียดายย่อม……………………………………จิตตะขึ้งเป็นหนักหนา

การล่วงประเวณี………………………………………ณ บุตรและภรรยา
ของชายผู้อื่นลา-………………………………………มกกิจบ่บังควร

กล่าวปดและลดเลี้ยว………………………………….พจนามิรู้สงวน
ย่อมจะเป็นสิ่งควร…………………………………….นรชังเป็นพ้นไป

ส่อเสียดเพราะเกลียดชัง……………………………….บ่มิยังประโยชน์ใด
เสื่อมยศและลดไม-……………………………………ตรีระหว่างคณาสลาย

พูดหยาบกระทบคน……………………………………ก็ต้องทนซึ่งหยาบคาย
เจรจากับเขาร้าย……………………………………….ฤ ว่าเขาจะตอบดี

พูดจาที่เพ้อเจ้อ…………………………………….........วจะสาระบ่มี
ทำตนให้เป็นที่…………………………………………นรชนเขานินทา

มุ่งใจและไฝ่ทรัพย์……………………………………....ยะด้วยโลภเจตนา
ทำให้ผู้อื่นพา…………………………………….............กันตำหนิมิรู้หาย

ดูก่อนนิกรชน…………………………………………..อกุศลบทกรรม
ทั้งสิบประการจำ……………………………………….และละเว้นอย่าเห็นดี

การฆ่าประดาสัตว์……………………………………ฤ ประโยชน์บ่พึงมี
อันว่าดวงชีวี………………………………………….ย่อมเป็นสิ่งที่ควรถนอม

ถือเอาซึ่งทรัพย์สิน……………………………………อันเจ้าของมิยินยอม
เขานั้นเสียดายย่อม……………………………………จิตตะขึ้งเป็นหนักหนา

การล่วงประเวณี………………………………………ณ บุตรและภรรยา
ของชายผู้อื่นลา-………………………………………มกกิจบ่บังควร

กล่าวปดและลดเลี้ยว………………………………….พจนามิรู้สงวน
ย่อมจะเป็นสิ่งควร…………………………………….นรชังเป็นพ้นไป

ส่อเสียดเพราะเกลียดชัง……………………………….บ่มิยังประโยชน์ใด
เสื่อมยศและลดไม-……………………………………ตรีระหว่างคณาสลาย

พูดหยาบกระทบคน……………………………………ก็ต้องทนซึ่งหยาบคาย
เจรจากับเขาร้าย……………………………………….ฤ ว่าเขาจะตอบดี

พูดจาที่เพ้อเจ้อ…………………………………….........วจะสาระบ่มี
ทำตนให้เป็นที่…………………………………………นรชนเขานินทา

มุ่งใจและไฝ่ทรัพย์……………………………………....ยะด้วยโลภเจตนา
ทำให้ผู้อื่นพา…………………………………….............กันตำหนิมิรู้หาย

บทนี้เคยสอบท่องจำตอนอยู่ ม.4 เทอม 2 (ปีที่แล้ว) ตอนซ้อมท่องจำนะ รู้สึกชอบมากๆเลย ไม่รู้ทำไม

ชอบที่สุดเลยอะไรที่เป็นธรรมะ

[นักท่องเที่ยว]

ใช่ครับสุดยอดเลย