มี 19 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[บุญโต]

คือว่า...เราเห็นผู้ใหญ่ท่านทำก็ทำตามท่านบ้าง แต่ทำแบบของเรา เพราะไม่มีโอกาสและไม่กล้าเข้าไปถามเค้าค่ะ เรื่องคือว่า เวลาไปวัด หรือไปที่อื่น ๆ เวลาก่อนรับประทานอาหาร/หลังรับประทานอาหาร...เค้าพูด...อุทิศส่วนกุศล...อนุโมทนาบุญ หรือ กล่าวอะไรกันค่ะ? ตนเองเห็นเค้าทำก็ทำบ้าง คือ ยกมือไหว้ ระลึกถึงพระแม่โพสพและขอบคุณผู้ที่ทำกับข้าวปลาอาหารให้เราทาน ...ใครทราบบ้างตอบหน่อยค่ะ? ขอบพระคุณค่ะ

[Omena]

เป็นการบูชาข้าวพระค่ะ

หลังบูชาแล้วก็จะกล่าวว่า "เสสัง มังคลัง ยาจามิ"

[ชาร์ป]

ใช้พิจารณาอาหารดีกว่านะครับ เหมือนพระท่านไง
เวลาที่ท่านจะฉันภัตตาหารท่านจะสวด "ยะถา ปัจญัง..." เป็นการระลึกว่าภัตตาหารที่เราได้มาฉันได้มาด้วยญาติโยม
ฉันแล้วจะนำกำลังไปช่วยเหลือพระพุทธศาสนา จะได้ไม่เป็นหนี้โยม

ส่วนโยมก็ให้พิจารณาว่า เรากินข้าวแล้วเราจะทำกำลังที่ได้ไปทำความดี ไม่ทำบาป รักษาศีลให้บริสุทธ์ ก่อนกินข้าว
ก็ตรึกดวงแก้วก่อนกิน หรือ กินไปตรึกไป... ก็น่าจะwork นะครับ

[arraya]

ตอบคำถาม จขกท นะคะ ก่อนฉันพระท่านจะมีการพิจารณาอาหาร ญาติโยมก็ควรพิจารณาอาหารด้วย ประมาณว่าเรากินเพื่ออยู่นะ จะได้ไม่โลภมาก กินมาก อืด ขี้เกียจ + ตรึกดวงแก้ว เพื่อให้มีสติตลอดแม้เวลารับประทาน
ส่วนเรื่องอื่นๆ ไม่อาว ไม่พูด
( และไม่เข้าพันทิพด้วย ดิฉันอินทรีย์ยังอ่อนนนนนนนน)

[นิ่งๆ นุ่มๆ]

กล่าวบูชาข้าวพระค่ะ อิมัง สูปพยันชนะ สัมปันนัง........... แล้วก็หลับ ตา จากนั้นก็ลาข้าวพระ ท่องตามที่น้อง Omena เขียนนั้น แหละค่ะ

[บุญโต]

กล่าวบูชาข้าวพระค่ะ อิมัง สูปพยันชนะ สัมปันนัง........... แล้วก็หลับ ตา จากนั้นก็ลาข้าวพระ ท่องตามที่น้อง Omena เขียนนั้น แหละค่ะ

หมายถึงเวลาตัวเราเองจะทานอาหาร ข้าวปลา ที่คนอื่นทำให้นะคะ...เหมือนเราไปวัด แล้วไปรับอาหารแจกของวัด...ก่อนที่เราจะรับประทานอาหาร/หลังรับประทานอาหาร(เห็นเค้ายกมือไหว้ ยกมือท่วมหัวบ้าง)นั้นเค้ากล่าวแบบที่คุณนิ่งๆนุ่มๆ + น้องOmena บอกใช่มั๊ยค่ะ แต่ก็เคยถามคุณป้าคนหนึ่งครั้งหนึ่งเค้าบอกว่าอุทิศบุญให้กับคนทำกับข้าวค่ะ

[สาคร]

เอ..น้องวิวครับ เสสัง มังคลัง ยาจามิ นี่ใช้เฉพาะกับพระหรือเปล่า ถ้าใช้แต่เฉพาะกับพระ ก็แสดงว่าผมมั่วแน่ๆเลย เพราะเวลาผมลาศาลพระภูมิเจ้าที่ หรือ ตี่จู้ในบ้าน ผมก็จะ เสสัง มังคลัง ยาจามิ จริงๆแล้วใช้แบบเดียวกันได้ใหม

[joeintra]

ตามหลักวิชชาก็คือ เป็นการบูชาข้าวพระแบบขอถืงครับ ก่อนเรารับประทานอาหารก็ กล่าวในใจว่า อิมัง สูปพยันชนะ.... แล้วก็หลับตานึกน้อมนำอาหารที่อยู่ตรงหน้าเรา กลั่นให้ใสเป็นแก้วเป็นเพชร แล้วนำไปถวายแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เปรียบเสมือนเราอยู่ต่อหน้าพระพักต์ของท่านด้วยความนอบน้อม เมื่อท่านรับภัตตาหารจากเราแล้ว ก่อนเริ่มรับประทาน เราก็ลาข้าวพระ ด้วย เสสัง มังคลัง ยาจามิ

ส่วนที่พระสงฆ์ท่านสวดก่อนฉัน เรียกว่า การพิจารณาอาหารครับ ยาถาปัจยัง ปวัตมานัง ธาตุมัตเมเวตัง..... คือการพิจารณาอาหารว่า สิ่งทั้งหลายนี้ เป็นเพียงสิ่งที่นำมาเพื่อยังชีพ พอนำเข้ามาในร่างกายก็กลายเป็นสิ่งปฏิกูลเน่าเหม็น ให้มีสติ ไม่ให้หลงติดกับ รสชาด ของอาหารเหล่านั้น ฉันเพื่อให้มีกำลัง มาเรียนธรรมะ ปฏิบัติธรรม เพื่อนำมาเผยแพร่ให้กับสาธุชนสืบไปครับ

สาธุ

[บุญโต]

อ๋อ...พออ่านของคุณjoeintra...เข้าใจตามที่คุณนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ และน้อง Omena พูดแล้วค่ะ ขอบคุณทุกท่านค่ะ...จะได้นำไปปฏิบัติบ้าง

[Tanay007]

เสสํ มงฺคลํ ยาจาม (มิ) เรารู้จักกันทั่วๆ ไปว่าเป็นคำลาข้าวพระ แต่คำแปลก็คือ "ของที่เหลือ (จากถวายพระพุทธ) เป็นของมงคล ผมขอนะครับ" ไม่ได้ซับซ้อนอะไร
ส่วนจะเป็นการขอบคุณอะไรนั้น ผมว่าได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมมาจากศาสนาอื่น

[huy072]

อ่านแล้วงง สรุปแล้วต้องพูดประโยค์ไหนคะ เพราะอยากถามอยู่เหมือนกันเข้าวัดีไรก็มองแล้วก็งึมงำๆ

[น้ำฝน มัชฌิมหญิงรุ่น14]

เวลาวันพระ แล้วจะลาอาหาร แม่จะให้หนูพูดคำว่า เสสัง มังคลัง ยาจามิ ก่อนนะค่ะ

[MiraclE...DrEaM]

ส่วนจะเป็นการขอบคุณอะไรนั้น ผมว่าได้รับอิทธิพลทางวัฒนธรรมมาจากศาสนาอื่น

ศาสนาพุทธกับพราหมณ์ในประเทศไทยนั้น ตั้งแต่อดีต มีการปนเปกันทางพิธีกรรมอยู่แล้วครับ และคนไทยสมัยก่อน จะเชื่อว่า มี เจ้าแม่โพสพ ซึ่งก็คือ เทพที่ประทานข้าวปลาอาหาร ความอุดมสมบูรณ์แก่พื้นดิน ดังนั้น คนสมัยก่อนจึงทำการขอบคุณเจ้าแม่โพสพที่ประทานความอุดมสมบูรณ์ให้พวกเขามีข้าวปลาอาหารกินไงครับ จะว่าไปก็เหมือนกับพิธีลอยกระทง ที่เป็นการขอบคุณพระแม่คงคา ที่ดูแลรักษาแม่น้ำลำคลองครับ

อย่างไรก็ดี เรามีกุศโลบายง่ายๆ ที่จะให้ได้บุญจากการกระทำทั้ง 2 อย่างโดย

1) การยกมือไหว้ขอบคุณเจ้าแม่โพสพ เราก็ทำการบูชาข้าวพระพุทธแบบขอถึง ไงครับ มีจิตคิดบูชาพระพุทธองค์ด้วยไทยธรรมข้าวปลาอาหาร ก็ได้บุญแล้วครับ

2) การลอยกระทง แทนที่จะคิดว่าขอบคุณพระแม่คงคา เราก็ทำประหนึ่งว่าลอยกระทง เพื่อบูชารอยพระพุทธบาทที่แม่น้ำยมุนา ไงครับ (ชื่อแม่น้ำนี้หรือป่าว ไม่ชัวร์ครับ)

[MIHARU]

เป็นอย่างที่คุณนิ่งๆนุ่ม และ คุณ Omena บอกค่ะ
ตรึกเอาอาหารตรงหน้าไว้ที่ศูนย์กลางกาย
เป็นวิธีหนึ่งในการเอาใจจรดไว้กับที่ด้วยค่ะ

[light mint]

เวลากินข้าววัด ก็บูชาข้าวพระ พิจารณาอาหารตามแบบที่พระสงฆ์ท่านพิจารณา
เป็นฆราวาสก็นึกพิจารณาเอาในใจนีกแบบสั้นๆกระชับๆ กินแบบไม่เป็นหนี้

โยมก็กล่าว เสสัง ฯ หรือบางกรณี ไปกินในร้านอาหารหรือตามเหลา ก็เอาแค่นิ่งนึกในใจครู่นึง โดยลืมตา
ไม่ต้องหลับตานึกครบสูตรเหมือนตอนอบรมหรือตอนมาวัด

กลืนข้าวไป ทำใจใสๆ ไปด้วย นึกถึงดวงกลางท้องไปด้วย
กินข้าวแล้วเข้าถึงธรรมกับทุกคนเลยนะคะ

[ท่านต้นผู้ยิ่งใหญ่]

เสสังมังคะลังยาจามะ ไม่ใช่หรอครับ omena???

[Omena]

เสสังมังคะลังยาจามะ ไม่ใช่หรอครับ omena???

คนเดียวต้องเปลี่ยน"มะ"เป็น"มิ"ค่ะ

[บุญโต]

ขอบคุณทุกท่านค่ะ

[จริยคุณกุลภัทร์]

072

[นักท่องเที่ยว]

ใจจรดศูนย์กลางกายล่ะ