อยากไปร่วมงานวันที่ 7 กันยานี้จัง
#1
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 12:30 PM
เพราะติดประชุมตอน 15.00-16.30 น. วันนั้นพอดี ทำไงดี ระหว่าง
1. ลาพักร้อน ไม่ต้องไปประชุม
2. อธิษฐานให้เขาเลื่อนประชุมเป็นวันอื่น
#2
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 12:59 PM
#4
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 01:20 PM
ตอนผมบวชพระอาจารย์ท่านเคยสอนผม เลยเอาไปลองทำกับเพื่อนๆ ใช้สมาธิอธิฐานขออะไรก็เป็นผล ตอนแรกไม่เชื่อ แต่ลองทำดูแล้วได้ผลจริงๆ ขนาดฝนตั้งเค้าดำทมึนทำท่าจะตก นั่งสมาธิอธิฐานขออย่าให้ฝนตกเชื่อไหมครับฝนไม่ตกจริงๆ ฟ้าสว่างโล่ หุหุหุ
ผมก็ขออธฐานให้การประชุมของเจ้าของกระทู้เลื่อนออกไปนะครับ จะได้มาร่วมบุญด้วยกัน
2) พระศรัทธาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 40 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 8 อสงไขย กับ แสนมหากัป) (อย่างน้อย)
3) พระวิริยาธิกพุทธเจ้า สร้างบารมีรวม 80 อสงไขย กับอีก แสนมหากัป (รวมระยะเวลาสร้างบารมีหลังรับพุทธพยากรณ์ คือ 16 อสงไขย กับ แสนมหากัป) เช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป คือ พระศรีอาริยเมตไตรยสัมมาสัมพุทธเจ้า (เป้าหมาย
#5
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 01:52 PM
จากประสบการณ์ ของผมก็เคยถูกตำหนิบ้างเล็กน้อย แต่เราก็พยายามรับผิดชอบหน้าที่ของเราอย่างดีที่สุด หลังๆเขาเลยไม่ว่าอะไรเลย แต่เวลาทำบุญทุกครั้งผมจะอธิษฐานไปด้วยว่า ขอให้มีแต่ผู้ส่งเสริม สนับสนุนให้ได้ทำความดีสร้างบารมีให้ได้ยิ่งๆขึ้นไป อุปสรรคใดๆที่จะมาขัดขวางอย่าได้มีเกิดขึ้นเลย...
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต้ อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ
หากข้าพระพุทธเจ้า ได้เคยประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมีพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ก็ดี
ขอองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระธรรม พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และผู้มีพระคุณทุกท่าน ได้โปรดยกโทษให้แก่ข้าพระพุทธเจ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานด้วยเทอญ
#6
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 02:03 PM
คิดว่า งานนี้โดดสอบแน่ๆ ตกเป็นตก ซ้ำชั้นกันไปข้างละกัน แล้วก็ไม่คิดมากตั้งใจนั่งสมาธิอธิษฐานจิต วันนั้นก็โดดสอบมาจริงๆ (ภาพใส่ชุดนักเรียนมานั่งตอกเสาเข็มยังอยู่เลยค่ะ) สรุปว่า วันถัดไป ไปโรงเรียน ก็ได้รู้ว่าเขาเลื่อนสอบ อาจารย์ลาป่วย
บุญช่วยจริงๆ เราก็ได้บุญไปเน็ตๆ ได้สอบพร้อมเพื่อนอีกตะหาก นึกแล้วยังสะใจไม่หาย ที่เลือกมาเอาบุญก่อน ฮ่าๆ
อ้ายที่อยากมันก็หลอก อ้ายที่หยอกมันก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงเป็นใย.."
พระมงคลเทพมุนี (สด จันทสโร)
#7
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 02:32 PM
ถ้าจะลาครึ่งวันก็อย่าฝันว่าจะได้มา เพราะเดี๋ยวจะก็จะมีได้งานติดพันให้อดมาอีก
ดีที่สุด...โดดทั้งวันไปเลยครับ อ้างป่วย อ้างไรไปก็ได้
ผมก็เคยอ้าง เพราะ ถ้าไม่อ้าง ก็มางานบุญไม่ได้ อดได้บุญใหญ่
ถ้าจะบอกว่า ไม่ควรโกหกเพราะบาปแม้เพียงนิดอย่าคิดทำ ปกติผมก็ไม่ทำอยู่แล้ว
แต่สำหรับงานแบบนี้ ผมคิดว่าบาปนิดเดียวแล้วได้บุญใหญ่มหาศาลคิดยังไงก็คุ้ม อยู่ในสังสารวัฎมันคงไม่ได้อะไรทุกอย่างตามที่ต้องการจริงไหมครับ คนที่ทำงานแล้วคงรู้ดี ดีกว่าพูดไปตรงๆ แล้วหัวหน้าไม่ให้ลา เพื่อนๆ หาว่าบ้ากินแรงเค้า เพราะเค้าต้องทำงานในส่วนที่เราลา แถมถ้าบอกไปตรงๆ แล้วไม่ให้ลา แล้วเรากลับลาเอาดื้อๆ นั่นแหละครับ จะทำให้หัวหน้ากับเพื่อนร่วมงานหมั่นไส้เอาได้ แล้วการทำงานในอนาคตก็จะลำบาก
มหาวิหาร จรัสฟ้า ค่ายิ่งใหญ่
รูปทอง ผ่องผุด ดุจยองใย
สะท้อนถึง ห้วงดวงใจ สุดบูชา
*********************
ยอดเยี่ยม "ธรรมกาย" ผล ..... ผ่องแผ้ว
เลอเลิศล่วงกุศล ..... ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ..... ก่องหล้าเรืองสกล
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย
#8
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 03:31 PM
#9
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 03:33 PM
แม้งานทางโลกจะสำคัญ แต่งานทางธรรมสำคัญยิ่งกว่า เพราะผลที่บังเกิดนั้น ยังประโยชน์ในภพนี้และภพหน้า
#10
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 03:38 PM
#11
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 04:13 PM
#12
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 05:17 PM
#13
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 05:35 PM
ผู้ที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุด ย่อมเป็นผู้ที่สุภาพนุ่มนวลที่สุด
#14
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 05:47 PM
#15
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 06:10 PM
#16
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 06:16 PM
#17
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 07:33 PM
#18
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 09:16 PM
เราเป็นผู้นำรถตู้ค่ะ ครั้งแรก รู้สึกดีมากๆค่ะ
กำแพงเพชร
#19
โพสต์เมื่อ 30 August 2006 - 09:31 PM
#20
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 01:12 AM
เพราะงานนี้ถ้าไม่ได้มา ไม่สบายใจแน่นอนค่ะ
งานอัญเชิญรูปหล่อทองคำหลวงปู่ มีครั้งนี้ครั้งเดียวไม่มีอีกแล้วนะคะ มาเถอะค่ะ ใช้วิธีไหนก็ได้ แต่ถ้าให้ชัวว์ลาเลยค่ะ
แล้วเจอกันในวันงานนะคะ.. (ถ่ายภาพรวมออกมาเห็นทุกคนเลยค่ะ แต่ต้องไปหากันเอาเอง.. อิอิ)
#21
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 11:32 AM
แต่ วันที่ 7 กันยายน 2549 มีวันเดียว ผ่านแล้วผ่านเลย
งานที่ทำก็ใชเฉพาะชาตินี้ แต่บุญที่มางานไม่รู้ใช้ได้กี่ชาติ แถมได้เชื่อมสายบุญกับมหาปูชนียาจารย์อีก
เชียร์ให้มาค่ะ
อธิษฐานจิตดีๆนะคะ
#22
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 12:39 PM
หัวหน้าบอกไมเป็นไร และบอกให้ละเว้นงานบ้างก็ได้ ไม่ต้องซีเรียสมาก
ดีใจจัง อยากให้คนทำงานคนอื่นโชคดีเหมือนผมบ้างจัง
#23
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 07:29 PM
#24
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 08:40 PM
หนุก็ติดเรียนเช่นกันค่ะ และอีกอย่างวันศุกร์ก็สอบเลย
แต่จะลาร.รมาให้ได้แน่นอนค่ะ นั่งสมาธิอยู่ด้วยค่ะช่วยได้อีกแรง อธิฐานเข้าไว้นนะคะ
#25
โพสต์เมื่อ 31 August 2006 - 08:56 PM
ด้ายเส้นเดียว .........ไม่เป็นผืนผ้า
อิฐก้อนเดียว .... ไม่เป็นบ้านเรือน
ทำบุญคนเดียว ...ไม่เป็นกัลยาณมิตร
#26
โพสต์เมื่อ 01 September 2006 - 11:53 AM
#27
โพสต์เมื่อ 01 September 2006 - 11:52 PM
ฉันเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
ผลการปฏิบัติธรรมของกัลฯ ลิซ่า คาร์เลาซ์ (อเมริกา)
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ
ลูกได้เอาเรี่ยวแรงและลมหายใจที่มีอยู่ บรรจงร่างจดหมายฉบับนี้ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ ให้กับนักเรียนอนุบาลฝันในฝันทั่วโลก ก่อนที่ลูกจะเข้ารับการรักษาโรคมะเร็งระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลครั้งล่าสุด ณ วินาทีชีวิตตอนนี้ ศรีษะของลูกปราศจากเส้นผม ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจครอบปาก เพื่อดำรงชีวิตอยู่สร้างบุญบารมีจนกว่าจะถึงวันสุดท้ายค่ะ
ลูกชื่อลิซ่า คาร์เลาซ์ อายุ 53 ปี อยู่ที่อเมริกากว่า 35 ปีแล้วค่ะ โดยเรียนมาด้านออกแบบแฟชั่น และเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัว ส่วนสามีของลูกชื่อชาร์ล คาร์เลาซ์ค่ะ เป็นชาวอเมริกัน อายุ 65 ปี เค้ามีจิตใจดีงามมาก เพราะหลังจากมีเพื่อนกัลยาณมิตรมาชวนสองเรา ไปทำบุญที่วัดภาวนาเท็กซัส และรู้จักกับหมู่คณะแล้ว สามีก็ยินดีสนับสนุนลูกให้มาสร้างบารมีโดยตลอด แม้ช่วงที่ลูกรักษาศีล8ที่วัด เขาก็ตามมารักษาศีล 8 ด้วยเพราะอยากได้บุญ ที่สำคัญคือสามีได้บวช ธทย.รุ่นที่ 2 ของวัดภาวนาเท็กซัส เมื่อปี 2548 ด้วย ถือเป็นการเรียนรู้วัฒนธรรมชาวพุทธและศึกษาพระพุทธศาสนาในตัวค่ะ
ต่อมาเมื่อเราติดจานดาวธรรม เมื่อเมษายน 47 ลูกและสามีก็ได้เห็นคุณครูไม่ใหญ่หน้าจอตลอด ทำให้รับรู้ได้ถึงพลังแห่งความรัก ความปรารถนาดี ที่ถ่ายทอดออกมา สามีบอกว่า เขาประทับใจในความทุ่มเทของคุณครูไม่ใหญ่มาก ที่ตั้งใจมาสอนธรรมะทุกวัน เสมือนเราได้พบกับโลกใบใหม่ เป็นโลกแห่งความดีงาม ที่ทำให้เราทั้ง 2 ไม่กล้าทำความชั่วอีกต่อไป
วันครูธรรมกาย 2548 วันนั้นลูกมีงานสำคัญที่ลาไม่ได้..ทำให้ต้องพลาดบุญนี้ แต่ขาดบุญก็เหมือนขาดใจ คืนนั้นลูกไม่มีอารมณ์ที่อยากจะนอนเลย จึงเดินเข้าห้องพระแทน ทรุดตัวลงต่อหน้ารูปหลวงปู่วัดปากน้ำ.. อย่างทอดถอนใจด้วยความรู้สึกเสียใจและเสียดาย ว่าแล้วก็คิดว่าเราต้องเอาสักบุญ จึงเริ่มทำสมาธิ โดยผ่อนคลายร่างกายทุกส่วนสบายๆ ทำใจให้สงบ นิ่งๆ เวลาผ่านไปไม่นานนัก ก็มีดวงแก้วกลมใส ปรากฎขึ้นในกลางท้อง เห็น แล้วลูกมีความสุขมาก แล้วลูกก็เข้านอน พอวันรุ่งขึ้น ลูกก็ไปนั่งสมาธิต่อ คราวนี้ดวงแก้วผลัดกันผุดขึ้นมา จนเมื่อดวงแก้วขนาดใหญ่ผุดขึ้นแล้วลูกก็เห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่องค์ใสๆ เข้ามาแทนที่ แล้วลูกก็ได้ยินเสียงจากภายในบอกว่า ให้เอาใจหยุดนิ่งไว้ที่ศูนย์กลางกาย ลูกก็ทำตาม แล้วลูกก็เห็นองค์พระแก้วใส ที่กลางกายของหลวงปู่ จากนั้นองค์พระขยายใหญ่ขึ้นๆ จนรู้สึกว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในกลางของท่าน สามารถมองเห็นพระพักตร์ และส่วนต่างๆขององค์พระได้อย่างชัดเจน ยิ่งมอง ยิ่งสงบ มีความสุข
เมื่อลูกมองดูภายในองค์พระท่านเข้าไป จะเห็นองค์พระแก้วใสจำนวนมากมายมหาศาล เหมือนกับมหาธรรมกายเจดีย์ที่เต็มไปด้วยองค์พระใสๆ ณ เวลานั้น ใจของลูกมีพลัง และสุขสดชื่นมากที่สุดในชีวิต เป็นความสุขที่เงินซื้อไม่ได้ และไม่เคยได้รับมาก่อน เสมือนหนึ่งลูกได้รับของขวัญชิ้นพิเศษที่สุด จากคนพิเศษที่สุดที่อยู่ในตัวเรา
ลูกปฏิบัติธรรมทุกวันไม่เคยขาด วันละ 1 ชั่วโมง แต่เหมือนกรรมเก่าเข้ามาตัดรอน เอาพละกำลังและความแข็งแรงจากลูกไป ปัจจุบันลูกเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ลูกอยู่ในนาทีวิกฤตของชีวิตมากๆ ต้องเข้าออกโรงพยาบาลตลอด เจ็บปวดจากโรคที่รุมเร้าเหลือเกิน แต่สิ่งเดียวที่ลูกจะทำได้ขณะนี้ คือเอาบุญเป็นที่พึ่ง ลูกไม่เคยคิดหยุดทำสมาธิ แม้กายจะป่วย ก็ไม่เคยลาป่วยจากงานที่แท้จริงเลยค่ะ
ลูก หวังว่าวินาทีชีวิตของลูก จะเป็นกำลังใจให้พี่น้องกัลยาณมิตรทั่วโลก อยากให้ทุกคนใช้เวลาที่ได้เกิดมาสร้างบารมีให้คุ้มค่าและมุ่งมั่นปฏิบัติ ธรรมให้เข้าถึงพระภายในขณะที่ยังแข็งแรงอยู่ แล้วจะรู้ความหมายของคำว่า ความสุข จากพจนานุกรมในโลกใบนี้นั้น มันน้อยนิดเกินคำบรรยาย เราเท่านั้นจะเป็นผู้อธิบายคำๆนี้ได้ชัดเจนกว่าใคร จากภาษาใจในศูนย์กลางกายของเราเอง ลูกกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง และขออธิษฐานจิตให้หลวงพ่อมีแต่ความสุข มีสุขภาพที่แข็งแรง และหายจากโรคภัยไข้เจ็บโดยเร็วพลันค่ะ ลมหายใจที่ลูกมีอยู่ตอนนี้ แม้จะต้องทุกข์ทรมานแสนสาหัสกับโรคมะเร็งที่มารุมเร้า แต่ลูกก็ไม่ขาดบุญสำคัญ คือ บุญบูชาข้าวพระ ที่วัดภาวนาเท็กซัส ลูกจะมาทั้งรถเข็นพร้อมเครื่องช่วยหายใจค่ะ และลูกอยากบอกกับนักเรียนอนุบาลทั่วโลก อย่าพลาดโอกาสที่จะมางานวันครูธรรมกายปีนี้ เหมือนตัวลูกที่เคยพลาดในปีที่แล้ว ต้องรอไปอีก 1 ปี พอมาถึงปีนี้ร่างกายกลับไม่แข็งแรงแล้ว ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปได้นานอีกเท่าไหร่ด้วยคะ
กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ ลิซ่า คาร์เลาซ์
#28
โพสต์เมื่อ 07 October 2006 - 09:22 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี