มี 9 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[niwat]

เพียงความใส่ใจ

....." สุชาติ" ต่อสู้ชีวิตด้วยความทรหดอดทน เขามุมานะที่จะเรียนต่อ ทำงานกลางคืนหามรุ่ง
หามค่ำ อนิจจา ! ความหวังของเขาเหมือนจะสูญสิ้นเพียงชั่วข้ามคืน

.....เสียงระฆังบอกเวลาเลิกเรียน นพดลเดินกลับบ้านมาตามทางเก่า เห็นสุชาติเพื่อนร่วมชั้น
กำลังหอบของพะรุงพะรังเดินสวนมา นพดลมองอย่างขำๆ เด็กผู้ชายที่ดูเคร่งเครียด ใส่แว่น
หนาเตอะ ดูแปลกเสมอในสายตาเพื่อนๆ

.....ไม่นานนักได้ยินเสียงวิ่ง ตึกๆ มาทางด้านหลัง เด็กชายกลุ่มหนึ่งกำลังวิ่งแข่งกันตรงมายัง
สุชาติ เป็นจริงดังคาด เขาถูกชนเข้าอย่างจัง หกล้มลงไปกองกับพื้น หนังสือในอ้อมแขนหล่น
กระจัดกระจาย นพดลเห็นแว่นตาของเขากระเด็นไปตกอยู่ริมถนน

.....ขณะที่เด็กชายกำลังคลำหาแว่นตัวเองอยู่ นพดลสังเกตว่านัยน์ตาของเขามีน้ำตาคลอ
เขาคงจะเจ็บ นพดลยื่นแว่นตาให้เพื่อน พร้อมกับเป็นเดือดเป็นร้อนแทนว่า " งี่เง่าพวกนั้นน่ะ
มันน่าจะเก็บเสียจริงๆนายว่าไม๊ " สุชาติมองดูนพดล ที่เริ่มมีสีหน้าดีขึ้น " ขอบคุณนะ " รอยยิ้ม
ของเขาแสดงถึงความขอบคุณจริงๆ นพดลช่วยเพื่อนเก็บหนังสือ และถามไถ่ว่าบ้านอยู่ที่ไหน
จึงรู้ว่าบ้านของเขาอยู่ใกล้กัน เด็กสองคนเดินคุยกันมาเรื่อยๆ และกลายเป็นเพื่อนกันในที่สุด

.....ในวันจบการศึกษา วันนี้สุชาติเพื่อนของเขา กลายเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดี เรียนเก่งอันดับต้นๆ
ได้ถูกรับเลือกให้เป็นคนกล่าวสุนทรพจน์ นพดลตบบ่าให้กำลังใจพร้อมกับรอยยิ้มกวน ๆ
เหมือนอย่างเคย เขาเริ่มต้นพูดอย่างมั่นใจว่า

......" วันจบการศึกษาเป็นวันที่เราจะได้ขอบคุณบรรดาผู้ที่ช่วยเหลือให้เราผ่านพ้นความยาก
ลำบาก หนึ่งในนั้นคือ พ่อ แม่ ครูอาจารย์ และที่สำคัญ คือเพื่อน การที่ผมมายืนอยู่ ณ ที่นี้ได้
ผมอยากจะบอกทุกคนว่า เป็นเพราะน้ำใจจากเพื่อนคนหนึ่งซึ่งผมจะไม่มีวันลืมเลย…" ทุกคน
ในห้องเงียบกริบเหมือนลืมหายใจ เขาเล่าว่าเมื่อหลายปีก่อนนั้น เขาวางแผนที่จะฆ่าตัวตาย
โดยเตรียมขนของทุกอย่างกลับบ้านหมดแล้ว แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ

....." น่าขอบคุณจริงๆ ที่ผมได้ถูกช่วยชีวิตไว้ เพื่อนของผมช่วยผมไว้จากการตัดสินใจกระทำ
สิ่งที่ดี หากไม่ใช่เพราะกำลังใจในวันนั้น ผมคงไม่มีโอกาสมายืนที่นี่อีกเลย "

.....นพดลฟังเพื่อนของเขาเล่าถึงช่วงอ่อนแอในชีวิต พ่อแม่ของสุชาติมองนพดลอย่างชื่นชม
พร้อมสายตาอีกหลายร้อยคู่บนใบหน้าเปื้อนยิ้ม เขาเข้าใจในบัดนั้นเองว่า

.....คนเราไม่ควรประเมินค่าในการกระทำของตนเองน้อยเกินไป บางทีเพียงความใส่ใจ
หรือความห่วงใยอย่างจริงใจเพียงเล็กน้อย อาจช่วยเติมฝันกำลังใจให้คนอ่อนล้า…
และสามารถนำพาแสงเจิดจรัสไร้ขีดจำกัดมาสู่โลกได้

อุบลเขียว

[ฉันจะติดตามเธอ]

สาธุครับ

[Mai D na]

...
..
.

เคย มี พระ ราช ดำ รัส 25 ข้อ ของ ใน หลวง นะ

มี อยู่ ข้อ หนึ่ง ที่ พระ องค์ ให้ ไว้

อย่า พูด อะ ไร ที่ เป็น การ ตัด รอน กำ ลัง ใจ ใคร

เพราะ เขา อาจ เหลือ กำ ลัง ใจ อยู่ แค่ นั้น..

เป็น ข้อ คิด เตือน ใจ ได้ ดี ยิ่ง

ไว้ มี เวลา จะ หา มา ให้ อ่าน ทั้ง 25 ข้อ นะ

หรือ ถ้า ใคร มี ก็ ขอ หน่อย นะ คะ

...
..
.

[D_jung]

การพูดนี่สำคัญนะ
จะพูดให้คนมีกำลังใจก็ได้
จะพูดให้คนหมดกำลังใจก็ได้

วจีกรรม ทำให้เกิดวิบากกรรมหนักมามากต่อมากแล้ว
มีปากแล้ว ก็ใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
ปากนั้นจะพาบุญมาใส่ตัว หรือพาบาปมาใส่ตัว
ก็ขึ้นกับเจ้าของปากนั้นจะเลือกเอา

[MIHARU]

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ

[dek-d ka]

satu ka

[MIHARU]

๑. อย่าทำลายความหวังของใครเพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้
๒. เมื่อมีคนเล่าว่าตัวเขามีส่วนในเหตุการณ์สำคัญอะไรก็ตาม เราไม่ต้องไปคุยทับ ปล่อยเขาฟุ้งไปตามสบาย
๓. รู้จักฟังให้ดี โอกาสทองบางทีมันก็มาถึงแบบแว่ว ๆ เท่านั้น
๔. หัดทำสิ่งดี ๆ ให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้
๕. ทำตัวให้สบาย อย่าคิดมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายแล้ว อะไร ๆ มันก็ไม่ได้สำคัญอย่างที่คิดไว้ทีแรกหรอก
๖. ใช้เวลาน้อยในการคิดว่า “ใคร” เป็นคนถูก แต่ใช้เวลาให้มากในการคิดว่า “อะไร” คือสิ่งที่ถูก
๗. เราไม่ได้ต่อสู้กับ “คนโหดร้าย” แต่เราสู้กับ “ความโหดร้าย” ในตัวคน
๘. คิดให้รอบคอบก่อนจะให้เพื่อนต้องมีภาระในการรักษาความลับ
๙. เมื่อมีใครสวมกอดคุณ ให้เขาเป็นฝ่ายปล่อยก่อน
๑๐. เป็นคนถ่อมตน คนเขาทำอะไรต่ออะไรสำเร็จกันมามากมายแล้ว ตั้งแต่เรายังไม่เกิด
๑๑. ไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายเพียงใด สุขุมเยือกเย็นเข้าไว้
๑๒. อย่าให้ปัญหาของเราทำให้คนอื่นเขาเบื่อหน่าย ถ้ามีใครมาถามเราว่า “เป็นยังไงบ้างตอนนี้” ก็บอกไปเลยว่า “สบายมาก”
๑๓. อย่าพูดว่า มีเวลาไม่พอ เพราะเวลาที่คุณมี มันก็วันละยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่า ๆ กับที่ หลุยส์ ปาสเตอร์, ไมเคิลแอนเจลโล, แม่ชีเทราชา, ลีโอนาร์โด ดาวินชี, ทอมัส เจฟเฟอร์สัน หรือ อัลเบิร์ต ไอสไตน์ เขามีนั่นเอง
๑๔. เป็นคนใจกล้าและเด็ดเดี่ยว เมื่อเหลียวกลับไปดูอดีต เราจะเสียใจในสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำ มากกว่าเสียใจในสิ่งที่ทำไปแล้ว
๑๕. ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น
๑๖. จริงจังและเคี่ยวเข็ญต่อตนเอง แต่อ่อนโยนและผ่อนปรนต่อผู้อื่น
๑๗. คงไว้ซึ่งความเป็นคนเปิดเผย อ่อนโยน และอยากรู้อยากเห็น
๑๘. ให้ความนับถือแก่ทุกคนที่ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพไม่ว่างานที่เขาทำนั้นจะกระจอกงอกง่อยสักปานใด
๑๙. คำนึงถึงการมีชีวิตให้ “กว้างขวาง” มากกว่าการมีชีวิตให้ “ยืนยาว”

เคย มี พระ ราช ดำ รัส 25 ข้อ ของ ใน หลวง นะ

มี อยู่ ข้อ หนึ่ง ที่ พระ องค์ ให้ ไว้

อย่า พูด อะ ไร ที่ เป็น การ ตัด รอน กำ ลัง ใจ ใคร

เพราะ เขา อาจ เหลือ กำ ลัง ใจ อยู่ แค่ นั้น..

เป็น ข้อ คิด เตือน ใจ ได้ ดี ยิ่ง

ไว้ มี เวลา จะ หา มา ให้ อ่าน ทั้ง 25 ข้อ นะ

หรือ ถ้า ใคร มี ก็ ขอ หน่อย นะ คะ

จริงๆไม่ใช่พระราชดำรัสค่ะ ได้มาเหมือนกัน อยู่บนใบรับรองตอนที่ไปได้สายรัดข้อมือ Long Live The King จากธนาคารไทยพาณิชย์ ตอนหลังได้มีการสอบถามไปยังสำนักพระราชวังและได้มีการยืนยันแล้วว่าข้อความเหล่านี้ไม่ใช่พระราชดำรัส คือมูลนิธิคิงส์พาวเวอร์คงไม่ได้ตรวจสอบก่อน จนมีคนนำไปเผยแพร่ทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นพระราชดำรัส
แต่จะว่าไปก็เป็นข้อคิดที่ดีนะคะ

[จริยคุณกุลภัทร์]

สาธุๆๆ

[เพียงพอ]

โอ สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
------------------

[นักท่องเที่ยว]

ดีครับได้ความรู้เพิ่มเติมด้วย