มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[extra]

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข ตอนที่ 2
เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra

ระบบสภาแรกของโลก คือ ระบบสงฆ์ เมื่อจะทำการบวชพระต้องมีพระมาพร้อมกัน ใครไม่มา ต้องมอบฉันทะ และต้องผลเป็นเอกฉันท์ ถ้ามีเสียงไม่เห็นด้วย แม้เพียงรูปเดียว ก็ถือว่า บวชไม่ได้ การลงมติมี 3 วาระ ต้องผ่านทั้งหมด พระวินัยของสงฆ์ทั้ง 227 ข้อ ต้องบัญญัติทีละข้อ มีการแปลญัตติเป็นบทย่อย

การกินเนื้อสัตว์ไม่บาป แต่การฆ่าสัตว์เป็นบาป บางคนเข้าใจว่าการกินเนื้อสัตว์เป็นการส่งเสริมให้ฆ่า ยกตัวอย่างเช่น เราไม่กินจิ้งจก ยุง มด แมลงสาบ แต่ก็ยังมีการฆ่า ถ้ามีคนบอกว่า การคุยกันส่งเสริมให้มีการโกหก เราเลยไม่คุยกับเขา เขาจะได้ไม่โกหก ถ้าคนทั้งโลกไม่คุยกัน คงจะไม่มีคนผิดศีลข้อ 4 ก็จะไม่มีคนทำบาป หรือ การมีทรัพย์สมบัติ ทำให้มีโจรมาปล้น มาจี้ มาขโมย ถ้าเราไม่มีสมบัติ เขาคงไม่มาจี้เรา แม้กระทั่งเสื้อผ้าก็ไม่มี โจรจะได้ไม่ขโมย คนที่มีทรัพย์สินถือว่าบาป เพราะส่งเสริมให้มีการขโมย หรือ คนที่ปลูกข้าว ปลูกอ้อย ส้ม สับปะรด ถือว่าบาป เพราะเอาไปหมักทำเหล้าได้ สุดท้ายกินแกลบ กินหญ้าดีกว่า เหล่านี้ถือว่า ไม่ถูก เพราะการมีสมบัติไม่ได้หมายความว่าทุกคนเป็นขโมย หากแต่เขาเลือกทางชีวิตที่จะเป็นขโมยด้วยตัวเขาเอง เราทุกคนไม่ได้โกหก แต่เขาเลือกที่จะโกหกด้วยตัวเอง คนปลูกข้าว ปลูกอ้อย ไม่ได้นำไปหมักเหล้าทุกคน แต่อยู่ที่เขาจะเลือกด้วยตัวเอง ทุกคนไม่ได้ฆ่าสัตว์ขาย แต่เขาเลือกทางชีวิตตัวเอง สัตว์ที่ฆ่าแล้ววางในตลาด เมื่อนำมากิน ก็เป็นพลังใช้ในการสร้างความดีได้ กินเพื่อให้สังขารอยู่ได้ สัตว์ที่ถูกฆ่าแล้ว ถ้าไม่ได้นำมากิน ก็ตายแล้วเน่าเปล่าๆ อยู่อย่างนั้น เราต้องแยกให้ออก ถ้าหากคิดว่าการกินเนื้อสัตว์ทำให้คนฆ่าสัตว์ ต้องกินเจจึงจะได้บุญ บุญไม่ได้เกิดขึ้นได้โดยการกิน แต่เกิดด้วยการปฏิบัติ

ให้กินโดยบริสุทธิ์ 3 คือ
1. ไม่เห็นการฆ่า
2. ไม่ได้ยินเสียง
3. ไม่นึกรังเกียจว่าเขาฆ่ามาเพื่อเรา นั่นคือ เราใช้เขาฆ่า

การกินผัก เขาถึงปลูกผัก จึงมีการนำเข้ายาฆ่าแมลงมาเป็นพันล้านบาท บางคนบอกว่า ถ้าอย่างนั้น ปลูกข้าว ปลูกผักกินเองก็ได้ จะได้ไม่ต้องใช้ยาฆ่าแมลง เมื่อดูในรอยไถ เห็นเลือดสัตว์แดงฉาน มด แมลงในดิน ไส้เดือน ตายไปครั้งละมากมาย หรือเราอาจจะถือจอบมือซ้าย ถือแว่นขยายมือขวา แล้วหยิบดินออกทีละก้อน จะได้มั่นใจว่าไม่ฆ่าแน่ ดังนั้น แม้จะกินผัก ก็ยังมีการฆ่า เราต้องแยกให้ออก แล้วจะเข้าใจ

บางคนมีปกติไม่รักษาศีล 5 แต่จะรักษาศีล 5 วันพระ วันหนึ่งนึกอยากกินปู ไปซื้อปูมา เมื่อกลับมาถึงบ้าน ดูปฏิทินพบว่าเป็นวันพระ ฆ่าไม่ได้ ผิดศีล ก็ก่อไฟ เอาหม้อตั้ง ใส่น้ำ เอาตะเกียบวาง 2 อันบนขอบหม้อ แล้วปล่อยปูเดินทีละตัว ถ้าเดินแล้วไม่พลาดตกหม้อ จะเอาไปปล่อย ถ้าพลาดตกหม้อไป ก็อย่ามาว่ากัน บางตัวก็ตกหม้อ บางตัวก็เดินผ่านได้ จนกระทั่งตัวสุดท้าย ตัวใหญ่มีไข่เต็มท้อง น่าจะเนื้ออร่อยนุ่ม สามารถเดินผ่านได้ นึกเสียดาย เลยอ้างว่าตัวใหญ่เลยให้เดิน 2 รอบ แบบนี้ถือว่าใช้ไม่ได้ ไม่ว่าจะให้เดิน 1 หรือ 2 รอบ ต้องบริสุทธิ์ 3 คือ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน และไม่นึกรังเกียจว่าเขาฆ่ามาเพื่อเรา นั่นคือ เขาฆ่ามาแล้ว เรากินหรือไม่กิน มันก็ตายแล้ว เหมือนเราถือศีลอีแร้ง ที่กินซากศพที่ตายแล้ว พอให้ร่างกายอยู่ได้ จึงไม่บาป เราไม่ได้ถือศีลอีกา ที่คอยยุสัตว์ให้กัดสัตว์อีกตัวให้ตาย จะได้ลงไปกิน เป็นการใช้เขาฆ่า จึงเป็นบาป

ถ้าคนทั้งโลกไม่กินเนื้อสัตว์แล้วจะไม่มีการฆ่า ถ้าคนทั้งโลกไม่มีสมบัติก็จะไม่มีโจร เป็นการสมมติในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เราต้องตัดตอนให้ออกว่าเป็นคนละส่วน เราไม่สามารถเกี่ยวหญ้ามุงหลังคาทั้งโลกได้ แต่เราสร้างหลังคาบ้านเราให้ดีได้ เราไม่สามารถจะสั่งคนทั้งโลกให้เลิกฆ่าได้ แต่ว่าเราเองจะไม่ทำ แล้วค่อยขยายวงไปสู่ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง แต่เราไม่สามารถสั่งคนทั้งโลกได้

มิจฉาวาณิชชา 5 อย่าง ที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ คือ
1. ค้าอาวุธ เช่น ปืนใหญ่ ถือเป็นธุรกิจใหญ่อันดับสองรองจากน้ำมัน เพราะเป็นการขายสิ่งที่เขานำไปฆ่ากัน
2. ค้ามนุษย์ ในสมัยก่อนคือการค้าทาส ปัจจุบันคือการพาผู้หญิงไปขายต่างประเทศ
3. ค้ายาพิษ เช่น ยาฆ่าแมลง
4. ค้าสุรายาเสพติด
5. ค้าสัตว์นำไปฆ่า

พุทธศาสนา เป็นศาสนาของเหตุและผล ส่วนวิทยาศาสตร์ถือเป็นส่วนหนึ่งของพุทธศาสนา ไม่สามารถจะครอบคลุมศาสตร์ทั้งหมดได้ พุทธศาสนากว้างขวางกว่า เป็นผู้ค้นพบพระสัทธรรม

ความรู้ในโลกนี้ มี 3 อย่าง คือ
1. สุตมยปัญญา คือ รู้แบบจำ รู้แบบเด็ก ท่องจำแบบนกแก้วนกขุนทอง
2. จินตามยปัญญา คือ รู้จริง รู้แบบผู้ใหญ่ รู้แบบนักวิทยาศาสตร์ที่ทดลอง แต่ทฤษฎีมีโอกาสผิดได้ตลอดเวลา ไม่ว่านักวิทยาศาสตร์จะเก่งเพียงใดก็ตาม
3. ภาวนามยปัญญา คือ รู้แจ้ง เป็นความรู้ที่เกิดขึ้นจากภายใน อย่างที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ารู้ อย่างที่พระอรหันต์ทุกองค์รู้ เป็นความรู้ที่ไม่ผิด ถูกต้องแน่นอน เพราะเป็นความรู้ที่ไม่ได้เกิดจากการนึก การคิด การทดลอง แต่เป็นความรู้จากการเห็นจริงกับตา จากภายใน เปรียบได้กับการเดินผ่านคลองที่มีน้ำขุ่น แล้วเห็นพรายน้ำขึ้นมา ถ้าเป็นเด็กก็อาจเดาว่ามีปลาอยู่ข้างล่าง มีโอกาสถูกแต่น้อย โอกาสผิดมีมากกว่า ถ้าเป็นชาวประมงก็เดาว่าน่าจะเป็นปลาดุก มีโอกาสถูกมากขึ้น แต่ก็ยังมีโอกาสผิดเหมือนกับทฤษฎีของนักวิทยาศาสตร์ แต่ถ้าคลองนั้นใส เรามองไปเห็นตัวปลา สามารถบอกได้ว่า เป็นปลาดุกหรือปลาช่อน โดยไม่ผิด ความรู้ในพุทธศาสนาไม่ต้องมีห้องทดลอง หากแต่ห้องทดลองอยู่ภายใน พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ด้วยการปฏิบัติธรรม หลับตาทำภาวนา พอใจรวมหยุดนิ่ง ก็เกิดความสว่างขึ้นมา แล้วรู้เห็นสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง นี่คือความพิเศษของใจรวม มีประโยชน์และประสิทธิภาพสูง เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ทำให้รู้หมดทุกอย่างในโลก เช่น ก่อนเกิดเรามาจากไหน ตายแล้วไปไหน ความสว่างของพระอาทิตย์เป็นเพียงหิ่งห้อยเมื่อนำไปเปรียบกับความสว่างภายในที่เหมือนกับพระอาทิตย์มาเรียงกันบนท้องฟ้าราว 100 ครั้ง มีความสว่าง แต่เย็นตา เย็นใจ ไม่แสบตา ใจหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายที่ถือว่าเป็นจุดศูนย์ถ่วงหรือจุดโฟกัสของใจ เมื่อใจมาอยู่ตรงนี้แล้ว จะเห็นสิ่งต่างๆ ได้ตรงที่สุด ตาเรามีประสิทธิภาพต่ำ เห็นได้แต่ของหยาบ ไม่เห็นของที่ละเอียดกว่าตา ต้องอาศัยกล้องจุลทรรศน์จึงจะเห็นได้มากขึ้น ที่ยิ่งละเอียดมาก ก็ต้องปรับโฟกัสให้แม่นยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ใจที่จะมองเห็นได้ว่า ก่อนมาเกิดเรามาจากไหน ตายแล้วไปไหน ชีวิตเราเป็นอย่างไร บุญบาปเป็นอย่างไร ใจจะต้องละเอียดพอ และต้องแนบสนิทอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ใจของพระพุทธเจ้าอยู่ที่ศูนย์กลางกายอยู่ตลอดเวลา มีสมาธิอยู่ตลอด ไม่ว่ายืนเดินนั่งนอน

คนที่ฝึกอ่านหนังสือ ตอนแรกก็ต้องฝึกสะกดตัวอักษรก่อน ต้องใช้เวลามาก แต่เมื่ออ่านได้แล้ว หยิบหนังสือขึ้นมาก็อ่านได้เลย สำหรับการนั่งสมาธิก็เช่นเดียวกัน

ศีลข้อ 2 คือ ไม่ลัก ไม่ขโมย รู้จักเคารพสิทธิของบุคคลอื่น รู้ว่านี่ของเรา นี่ของเขา สัตว์ไม่เป็นอย่างนั้น แม้สัตว์มี 4 ตัว ถึงมีข้าว 10 จานก็ยังแย่งกัน แต่คนไม่แย่งกัน จานใครจานมัน เพราะเราคือคน รู้ว่าอะไรคือของใคร แต่สัตว์ไม่รู้ว่าอะไรเป็นของใคร เราเห็นของวางอยู่ เราไม่กล้าหยิบมา เพราะรู้ว่านี่มีเจ้าของ ต่อให้ไม่มีคนเห็น เรายังไม่เอา ละอายใจเกินกว่าที่จะเอาได้ คุณธรรมใจในเราเตือนให้ไม่กล้าเอา แต่ถ้าใครที่จี้ได้จี้ ปล้นได้ปล้น ก็เข้าข่ายของสัตว์เสียแล้ว ศีลข้อ 2 จึงเกิดขึ้นมา

ศีลข้อ 3 เมื่อถึงเวลาที่สัตว์เป็นสัด เช่น สุนัขเดือน 12 ตะกายรั้ว มุดรั้วหนีออกไป บางครั้งกัดกันปางตายเพื่อแย่งตัวเมีย หรือกวาง กระทิง ขวิดกันเพื่อแย่งตัวเมีย แต่คนไม่เป็นอย่างนั้น ต้องเคารพลูกเขา เมียเขา ต้องเคารพตัวบุคคลซึ่งกันและกัน คนกับสัตว์ต่างกันเพราะคนมีมโนธรรม เมื่อใด คนขาดสิ่งเหล่านี้ ก็เข้าข่ายของสัตว์ เป็นคนแต่ตัว แต่ใจกลายสภาพเสียแล้ว

ศีลข้อ 4 ไม่โกหก คือ ไม่ประทุษร้ายกันด้วยคำพูด เช่น เวลาที่สุนัขข้างบ้านเห่าใส่สุนัขในบ้านเรา มันจะตะกายรั้ว แล้วเห่ากลับไป ถึงไม่ได้ปะทะกัน ก็ขอใช้เสียงข่มไว้ก่อน แต่คนเวลาเจอกัน ก็ยิ้มให้กัน ถ้ารู้จักเราก็ยิ้มให้ ไม่รู้จัก เราก็เฉยๆ คนรู้จักควบคุมวาจา ไม่ประทุษร้ายกันด้วยคำพูด ในทางการแพทย์ เวลาที่คนไข้อาจต้องตายจากโรค ก็บอกความจริงให้ทราบ ไม่หลอกว่ายังแข็งแรง บอกความจริงเพื่อให้มีเวลาเตรียมตัวก่อน ความจริงดีที่สุด ให้ยึดหลักความจริงไว้เสมอ ในวงการธุรกิจ ฝรั่งบอกว่า กลยุทธ์ในการประกอบธุรกิจที่ดีที่สุดคือ ความซื่อสัตย์ ถ้าใครคิดจะหลอกกัน จะโกงกัน ถ้ามีการปนเอาของไม่ดีในสินค้า เขาก็ซื้อของเราแค่ครั้งเดียว ไม่ซื้ออีกต่อไป นั่นคือ “ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน” ถือเป็น Gentlemen agreement คือ สัญญาสุภาพบุรุษ ไม่ต้องเซ็นสัญญา ใช้แค่การพูดคำเดียว ความซื่อสัตย์ดีที่สุดในทุกวงการ

ศีลข้อ 5 ไม่ดื่มสุรายาเมา ของมึนเมา สิ่งเสพติดทุกอย่าง ทั้งฝิ่น กัญชา มอร์ฟีน เฮโรอีน โคเคน กำลังกล้ามเนื้อของคนสู้สัตว์ไม่ได้ คนประเสริฐกว่าสัตว์อื่นเพราะมีสติ รู้จักกำลังที่มีอยู่ในการสร้างความดี คนรู้จักรักเคารพพ่อแม่ รู้จักตอบแทนคุณพ่อแม่ แต่สุนัขโตขึ้น ไม่ได้คาบกระดูกไปฝากแม่สุนัข ไก่โตขึ้น ไม่ได้จิกข้าวเปลือกไปฝากแม่ไก่ สัตว์ไม่สามารถเปลี่ยนกำลังกายไปเป็นกำลังความดีได้ สัตว์จึงอยู่ต่ำกว่าคน คนสามารถทำความดีได้จึงอยู่สูงกว่าสัตว์ สติทำให้เราอดทน ทนได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้จะเจ็บป่วยสักแค่ไหน ก็ยังมีความคิดที่จะทำความดี แต่ถึงคราวจะเปื่อยยุ่ยก็ยุ่ยได้อย่างไม่น่าเชื่อ แค่น้ำใสๆ เหลืองๆ 1-2 แก้ว สติมันขาด

ผู้ดูแลอุทยานแห่งชาติทั่วประเทศที่มาอบรมที่วัด 1 เดือนโดยให้โกนผม รักษาศีล ไม่ต้องบวช หลังจากอบรม ให้เขาเขียนว่าโทษของสุรามีอะไรบ้าง เขาเขียนได้รวม 100 ข้อ เช่น ทำให้ด่าพ่อด่าแม่ได้ ทำให้เตะพ่อเตะแม่ได้ ทำให้ไล่พ่อแม่ออกจากบ้านได้ นั่นคือ สิ่งที่เขาเคยทำมาแล้วเพราะเหล้า เขาสามารถทำในสิ่งที่ไม่กล้าทำ บางคนเมาแล้วลงไปนอนกับพื้น ส่งเสียงโหวกเหวกกลางตลาด ผู้บริหารที่เมาหยำเป จะปกครองคนได้ยาก เพราะเมาแล้วแสดงสิ่งที่ไม่สมควรออกไป ลูกน้องขาดความยำเกรง ตีหัว ตบหางกันได้ จะปกครองกันได้อย่างไร

ปู่ย่าตายายผูกเรื่องเอาไว้สอนลูกหลานว่า สมัยก่อนที่คนกับสัตว์ยังคุยกันรู้เรื่อง คนสังเกตเห็นสุนัขหลังคลอดเวลามันเริ่มลืมตาได้ แม่สุนัขจะคาบมันวิ่งเข้าไปในป่า แล้ววิ่งกลับออกมา คนสงสัยจึงสะกดรอยตามไปดู พบว่า มันพาลูกไปดูอึคนที่ไปถ่ายไว้ที่ชายป่า คนได้ยินเสียงมันสอนลูกว่า “ลูกเอ๋ย ของสิ่งนี้เหม็นเท่าเหม็น แต่ถ้าถึงคราวจำเป็นที่หาอะไรกินไม่ได้แล้ว ให้กลั้นใจกินไปเถอะ อย่างน้อยยังพอกันตายได้ แต่มีของอีกสิ่งหนึ่งในโลกนี้ หอม ใสแจ๋วเป็นตาตั๊กแตน ชาวโลกเขาเรียกว่าเหล้า ลูกแม่อย่าไปกินเข้านะ เพราะสติจะขาด ทำอะไรผิดพลาดเข้า จะเสียพันธุ์สุนัขหมด” ขนาดสุนัขยังไม่ดื่ม ดังนั้น คนอย่าไปดื่ม อย่าคิดว่า นิดๆ หน่อยๆ เป็นน้ำยอดข้าว เป็นการเรียกน้ำย่อย ไม่เอาทั้งนั้น

บางคนบอกว่า เรากินนิดหน่อยไม่เป็นไร สติไม่ขาด ในความเป็นจริงแล้ว เมื่อแอลกอฮอล์เข้าปาก ถือว่าสติขาดไปแล้ว เช่น ขาดไป 5% 10% ที่เราอาจจะดูไม่ออก เห็นว่ายังคุยกันรู้เรื่อง แต่ถ้าตำรวจจราจรวัดระดับแอลกอฮอล์ทางลมหายใจ หากถึงระดับที่ห้ามขับรถ ก็จับเลย เพราะในความจริง แม้รู้สึกว่าไม่เมา แต่สติขาดไปแล้ว การตัดสินใจที่เคยดี ก็ช้าลง จากเดิมที่จะเหยียบเบรกเมื่อเห็นคนหรือรถตัดหน้าไป ใช้เวลาประมาณ 0.72 วินาที ก็จะเริ่มช้าลงๆ ทำให้มีโอกาสเกิดอุบัติเหตุสูง จึงมีข้อห้ามว่าดื่มแล้วไม่ให้ขับรถ เหล้าเข้าปากแล้ว ทำให้สติขาดมากขึ้นเรื่อยๆ

โรคที่เกิดจากเหล้า และบุหรี่ มีมากมาย คนสูบบุหรี่มีโอกาสเป็นมะเร็งได้มากกว่าคนทั่วไปถึง 100 เท่า คนไข้คนหนึ่งสูบบุหรี่มานานจนเป็นมะเร็งที่กล่องเสียง อวัยวะที่เป็นกล่องเสียงมีลักษณะเป็นท่อซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทางเดินหายใจ ก้อนมะเร็งนี้โตขึ้นเรื่อยๆ จนอุดตันท่อ ทำให้หายใจไม่ได้ จนแพทย์ต้องเจาะคอเพื่อช่วยหายใจ คนไข้เหล่านี้จะพูดไม่ได้เหมือนเป็นใบ้ เพราะลมไม่ผ่านขึ้นมาทางกล่องเสียง บางคนที่ก้อนมะเร็งยังอุดตัน จะสามารถเอานิ้วอุดที่รูที่เจาะคอ แล้วพอพูดได้บ้าง คนไข้รายนี้ติดบุหรี่มาก ยังเลิกไม่ได้ ต้องเอาบุหรี่มาเสียบที่คอเพื่อสูบแล้วพ่นควันออกไป เห็นแล้วน่าอนาถใจ ถ้าเรายังสูบบุหรี่อยู่ วันหนึ่งเราก็อาจเป็นเช่นนั้น และเมื่อถึงวันนั้น ก็จะมาร้องว่า “ทำไมถึงต้องเป็นเรา” กว่าจะรู้ก็สายเสียแล้ว ดังนั้น ควรเลิกตั้งแต่วันนี้ ทั้งเหล้า บุหรี่ ยาเสพติดอื่นๆ เพื่อประคองสติไว้ใช้สร้างความดี

ศีลทั้ง 5 ข้อแยกคนออกจากสัตว์อย่างนี้ เป็นปกติของคน ใครรักษาศีลคือคนปกติ ใครไม่รักษาคือคนผิดปกติ นั่นคือ การหยุด คือ หยุดใจตัวเองไม่ให้ผิดศีลได้ ไม่ให้ยุ่งกับอบายมุขได้ อบายมุขกับศีลจะมีส่วนที่ซ้อนกัน มีบางข้อที่เพิ่มขึ้นมา เช่น อย่าไปเล่นการพนัน ในอนาคต เราต้องเป็นผู้นำคน ผู้ใต้บังคับบัญชาคนใดที่เป็นนักพนัน เราจะไว้ใจในเรื่องเงินทองไม่ได้เลย แม้เขาไม่คิดว่าจะโกง วันหนึ่งก็ต้องโกง ไม่คิดว่าจะแสบ วันหนึ่งก็ต้องแสบ เพราะเมื่อจวนตัวเข้า หมดทางไป ก็ต้องเอา คนย่านไหนชอบเล่นการพนัน ย่านนั้นขโมยชุม เพราะเมื่อพนันเสีย อะไรคว้าได้คว้าก่อน

ผู้บริหารชาวอเมริกันท่านหนึ่ง ทำการรบที่เวียดนาม เมื่อเสร็จจากศึก ก็ลาออกไปทำธุรกิจ เขามีความชำนาญในการกอบกู้วิสาหกิจขนาดใหญ่ที่กำลังแย่ให้ฟื้นคืนมาได้ จนเป็นที่เลื่องลือ คนไปถามเขาว่าทำได้อย่างไร เขาตอบว่า “ผมมีหลักการง่ายๆ คือ ศึกษาระบบงานให้เข้าใจ ดูว่าผู้บริหารระดับสูงคนไหนเป็นคนขี้เหล้า ก็ให้ออก เพราะเขามีประสิทธิภาพในการทำงานต่ำ รักษาความลับของบริษัทไม่ได้ คนไหนติดเล่นการพนันก็ให้ออก เพราะไว้ใจเรื่องเงินทองไม่ได้ คนไหนเจ้าชู้ มีภรรยาหลายคน ก็ให้ออก เพราะทำให้เสียการปกครอง ”

[นักท่องเที่ยว]

ไปค้นมาจากไหนเนี้ย

[หัดฝัน]

สุดยอด เพราะหลวงพี่ฐานะ คือ หนึ่งในพระในดวงใจของผมทีเดียวล่ะครับ

[jumily]

อนุโมทนาบุญค่ะ

[วัดในดวงใจ]

สาธุ

[glouy.]

อนุโมทนาบุญครับ

[Peacefulness ™]

ขออนุโมทนาบุญ และ ขอบคุณกับ ท่าน Extra

สำหรับนำ หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข ตอนที่ 2

มาให้ได้อ่าน และศึกษากันครับ

ขอติดตามตอนต่อไปด้วยครับ

สาธุ... สาธุ... สาธุ... ครับ

.

ปล.

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 1

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 2

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 3

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 4

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 5

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 6

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 7

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 8

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 9

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 10

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 11

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 12

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 13

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 14

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 15

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 16

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 17

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 18

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 19

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 20 (ตอนจบจ้า)

.

.

.

.

ข้าพเจ้าใคร่ขออนุญาต ท่าน Extra เพิ่มเติม สำหรับท่านผู้ที่สนใจจะฟัง พระธรรมเทศนานี้ ดังนี้

.

.

.

สามารถ Download ได้ทั้งหมดโดย กดที่ "GET iT ALL" ขนาดประมาณ 57.45 MB

.

.

คลิ๊กที่นี้ เพื่อ Download โปรแกรม Free Download Manager ช่วย Download ไฟล์ใหญ่ๆ ต่างๆ ฟรีครับฟรี

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ