มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[extra]

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข ตอนที่ 9
เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบอกว่า แม้จะทำครบทั้ง 5 ข้อ ก็แทนคุณไม่หมด วิธีการทดแทนคุณพ่อแม่ให้หมด คือ ถ้าท่านยังเป็นผู้ไม่มีศรัทธาในพระรัตนตรัย ให้ชักนำท่านให้มีศรัทธาให้ได้ ถ้าท่านยังไม่เป็นผู้ที่ให้ทาน ให้ชักนำท่านให้ให้ทานให้ได้ เป็นผู้ยินดีในการให้ทาน ถ้าท่านยังไม่รักษาศีล ชักนำท่านรักษาศีลให้ได้ ถ้าท่านยังไม่ได้ทำสมาธิภาวนา ชักนำให้ท่านมีความยินดีในการเจริญสมาธิภาวนาให้ได้ เพราะศรัทธา การให้ทาน การรักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา จะเป็นต้นทางของอริยทรัพย์ทั้งหมด เราปรนนิบัติท่านมากที่สุดได้แค่ชาตินี้ ท่านละโลกแล้ว อุทิศส่วนกุศลไปให้ จะได้รับหรือไม่ก็ไม่ทราบ ถ้าให้ท่านเองตั้งอยู่ในศรัทธา ทาน ศีล และภาวนาแล้ว ท่านจะได้สร้างกุศลอย่างต่อเนื่องที่จะติดตัวไปในภพหน้า และเมื่อทำได้ในชาตินี้ ก็จะได้เป็นนิสัยติดตัวไปให้ได้ทำต่อในภพเบื้องหน้า เกิดภพชาติใด ก็ได้เกิดในประเทศที่มีพระพุทธศาสนา เจริญด้วยศีล สมาธิ ปัญญา มีโอกาสสร้างบุญต่อเนื่อง จนสุดท้ายได้เข้าพระนิพพาน

การให้ท่านอยู่ในศรัทธา ทาน ศีล และภาวนา เป็นการทดแทนคุณท่านได้หมด เป็นการทดแทนพระคุณที่สูงสุดที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงทดแทน เจ้าชายสิทธัตถะไม่ค่อยได้ปรนนิบัติพ่อ เพราะมีบริวารที่ดูแลอยู่แล้ว พอท่านอายุ 29 พรรษาก็ออกบวช ถ้าทางโลกมอง ก็อาจจะถือว่าทิ้งพ่อทิ้งแม่ พ่อแม่น้ำตานองหน้า คิดถึงท่านเมื่อช่วงแรกที่ท่านจากไป แต่ท่านรู้ว่ามีสิ่งที่ดีกว่า มีการทดแทนพระคุณที่สูงกว่า พอตรัสรู้ธรรม แล้วก็มาโปรดโยมพ่อโยมแม่ แม้พระนางสิริมหามายาละโลกไปแล้ว ไปเกิดเป็นเทพบุตรซึ่งเป็นพระโสดาบันแล้ว อยู่ที่สวรรค์ชั้นดุสิต ท่านก็ตามไปเทศน์โปรดพุทธมารดา โดยท่านให้ท้าวสักกะไปตามพระมารดามาฟังธรรมที่ชั้นดาวดึงส์ ส่วนพระเจ้า สุทโธทนะฟังธรรมจนเป็นพระอรหันต์เข้าพระนิพพานไปแล้ว

การบวชเป็นพระ บุญเกิดแก่พ่อแม่ เพราะท่านให้กำเนิดเรามา เราสร้างบารมีเท่าใด ท่านก็ได้บุญด้วยในฐานะที่เป็นผู้ให้กำเนิด เมื่อท่านมาร่วมงานบวช มาเห็นภาพของพระลูกชายในผ้ากาสาวพัตร์ ความปีติใจที่เกิดขึ้น ความเลื่อมใสศรัทธาที่บังเกิดขึ้น มันท้นเต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจ และฝังลึกอยู่ในใจของท่าน ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติ ท่านจะเป็นผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ เวลาที่พ่อแม่เห็นคนอื่นบวชไม่ปลื้มใจ ปีติใจ เบิกบานใจเท่ากับลูกตัวเองบวช และภาพนั้นจะติดอยู่ในใจ แม้ท่านไปทำอะไรผิดพลาด ก็กลับใจได้ง่าย เพราะมีผ้ากาสาวพัตร์ติดอยู่ในใจ คนแต่ละคนทำสิ่งที่ไม่ดีแล้ว กลับตัวกลับใจได้ไม่เท่ากัน บางคนทำสิ่งไม่ดีนิดหน่อยก็ไม่สบาย มีสติรู้ตัวเร็วแล้วเลิกทำไม่ดี มุ่งทำความดีเพื่อเข้าสู่พระนิพพาน ครอบครัวคนไทยที่มีความใกล้ชิดสนิทสนมในครอบครัวมากกว่า ครอบครัวชาวตะวันตกชาวตะวันตกเมื่ออายุมาก ลูกๆ ไม่ได้อยู่ด้วย ก็เดินทางท่องเที่ยว หาสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนแก้เหงา พ่อแม่ชาวตะวันตกบางคนมาเมืองไทยแล้วเห็นลูกหลานคนไทยดูแลปรนนิบัติพ่อแม่ ก็ถึงกับร้องไห้แล้วรำพันว่า ทำไมลูกของเขาไม่เป็นแบบนี้บ้าง หรือแม้กระทั่งชาวจีนที่ได้ชื่อว่า มีความกตัญญูสูง หากขาดหลักธรรมในพุทธศาสนาไปแล้ว ติดกับวัตถุมาก ก็เสียได้เหมือนกัน เช่น ลีกวนยู ชาวสิงคโปร์ มีกฎหมายออกมาว่า คนที่พาพ่อแม่มาอยู่ด้วยจะได้ที่พักก่อน คนที่ทิ้งพ่อแม่ จะถูกต้องโทษ นั่นแสดงถึงความไม่เต็มใจของลูกที่จะดูแลพ่อแม่ ตามสวนสาธารณะของสิงคโปร์ จะพบผู้สูงอายุนั่งเหม่อลอยอยู่หลายคน เพราะขาดลูกหลานดูแล ลูกหลานมัวแต่ทำงาน และแก่งแย่งกัน

เด็กหญิงวัลลี เรียนชั้น ป.4 อายุ 11 ปี อยู่กับแม่ที่เป็นอัมพาต ตาเหลือก ปากเบี้ยว มือเท้าเกร็ง บางครั้งเกร็งจนเล็บจิกทะลุไปในฝ่ามือ เกิดอาการอักเสบเป็นหนอง เรียกว่า Spastic paralysis อัมพาตบางอย่างเป็นแบบอ่อนปวกเปียก ชาวบ้านคิดว่าผีปอบเข้า ก็รังเกียจ นอกจากแม่ที่เป็นอัมพาตก็มียายที่ตาบอด ส่วนพ่อหนีไปจากบ้าน ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน เธอต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 มาเตรียมอาหารให้แม่และยาย แล้วค่อยๆ ป้อนให้แม่และยายทาน หลังจากนั้นก็ไปโรงเรียน แต่ไปถึงโรงเรียนสาย แรกๆ ถูกครูดุ ต่อมา ถูกครูตี พอพักเที่ยง ก็รีบกลับบ้านไปป้อนข้าวให้แม่และยาย ถ้าแม่ถ่ายอุจจาระออกมา ก็ต้องเปลี่ยนผ้า ซักผ้าให้ท่าน เธอค่อยๆ แกะเล็บที่จิกฝ่ามือของแม่อยู่ออกทีละนิ้ว แล้วหาผ้ามารองไว้ไม่ให้นิ้วจิกลงไป แล้วก็รีบกลับไปเรียนตอนบ่าย ซึ่งมักจะไปเรียนไม่ทันอยู่บ่อยๆ เมื่อเลิกเรียนตอนเย็น เด็กคนอื่นก็วิ่งเล่น กลับบ้าน ทำการบ้าน ดูทีวี แล้วนอน แต่เธอไปช่วยงานคนข้างบ้าน จะได้ค่าตอบแทนเป็นข้าวสารหรือสิ่งของต่างๆ เพื่อเอามาเลี้ยงแม่และยาย ป้อนข้าว เช็ดตัวให้แม่และยาย กว่าจะได้นอนก็ดึก พอเช้ามา ก็ตื่นตี 4 วนเวียนอย่างนี้อยู่ตลอด โดยไม่ปริปากบ่นกับใครเลย

วันหนึ่งเรื่องได้ปรากฏเพราะครูประจำชั้นให้เขียนเรียงความเรื่องพระคุณแม่ ข้อความในเรียงความของเธอตอนหนึ่ง กล่าวว่า “ทั้งโลกนี้ จะหาใครมีพระคุณกับเรามากขนาดแม่ ไม่มีอีกแล้ว พระคุณแม่มีล้นฟ้า ล้นสมุทร แต่เล็กจนโต แม่เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูกมา แต่น้อยเติบใหญ่ เหนื่อยยากลำบากแค่ไหน แม่ไม่เคยบ่นเลยสักคำ พระคุณแม่มีมากจนสุดที่จะพรรณนาได้ แม้ว่าลูกเองจะได้ตั้งใจทดแทนพระคุณแม่ ดูแลปรนนิบัติแม่อย่างเต็มที่เป็นเวลาเป็นปีๆ แล้วก็ตาม แต่ทั้งหมดที่ทำมานั้นเทียบไม่ได้กับน้ำนมแม่เพียงหยดเดียวที่ได้หลั่งไหลเข้าสู่ตัวของลูก เพื่อหล่อเลี้ยงลูกให้เติบใหญ่มา คุณครูคะ หนูรู้นะว่า คุณครูก็รักหนู หวังดีกับหนู อยากจะให้หนูมาโรงเรียนให้ทันเพื่อเรียนให้ทันคนอื่นเขา ไม่ใช่หนูไม่อยากเรียน หนูก็รักเรียน อยากจะเรียน อยากจะเป็นคนดีอย่างที่ครูต้องการ แต่ว่าความจำเป็นในชีวิต สภาพทางบ้านที่บีบบังคับอยู่ ทำให้หนูเองไม่สามารถทำอย่างนั้นได้” ครูจึงตามเธอไปที่บ้าน ได้ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้น และนำเรื่องไปแจ้งครูใหญ่ ให้ติดต่อสังคมสงเคราะห์มาช่วยเหลือพาแม่ของเธอไปส่งที่โรงพยาบาล เมื่อคนทั่วไปรู้เรื่อง ก็ให้ความช่วยเหลือมามากมาย เมื่อเธอได้รับบริจาคจักรยานมาหลายคัน ก็ยกให้เพื่อน ให้ครู ไม่ได้หวงแหนเอาไว้ใช้เองคนเดียว เมื่อแม่ไปอยู่โรงพยาบาล พอเลิกเรียน เธอก็รีบไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล บางครั้งไปถึงโรงพยาบาลเกินเวลา 18.00น. โรงพยาบาลไม่ให้เยี่ยมแล้ว ก็เกาะลูกกรงดูหน้าแม่พอให้ได้เห็นให้ชื่นใจ เธอดูแลแม่อย่างดีและเสมอต้นเสมอปลาย

เด็กผู้หญิงวัลลี ตัวเล็กๆ เรียนชั้นประถม ยังดูแลบุพการีของตนได้ดีขนาดนี้ แล้วคนทั่วไปที่มีเรี่ยวแรงมากกว่า อายุมากกว่า ความรู้มากกว่าเธอมากมายนัก มีใครที่เคยดูแลพ่อแม่ตัวเองอย่างนี้หรือไม่ นอกจากดูแลท่านแล้ว เอาความร้อนใจให้ท่านบ้างหรือเปล่า เราควรต้องพิจารณาดู เมื่อใครได้ทราบข่าวของเธอ ก็รู้สึกปีติใจถึงความกตัญญูของเธอ และขณะเดียวกันก็มีความเห็นอกเห็นใจ อยากจะช่วยเหลือ “นิมิตตัง สาธุรูปะนัง กตัญญูกตเวทิตา” ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี ใครพบก็เมตตา เป็นคนที่มีเสน่ห์และน่ารัก

ในอดีต เคยเป็นอย่างไร ก็ปล่อยให้ผ่านไป แต่นับจากนี้ไป เมื่อทราบว่า พ่อแม่มีพระคุณมากเพียงใด ก็ให้ตั้งใจทดแทนพระคุณท่านให้ดี ไม่ทำในสิ่งที่นำความร้อนใจมาให้ท่าน ตั้งใจนำบุญให้กับท่าน

“อยู่ในครรภ์มารดา ฉันนอนหลับตาฝันดี
อบอุ่นราวกับมีปุยสำลีห่อหุ้มกาย
เมื่อลืมตาดูหล้า พบมารดา ยิ้มให้สดใส
เป็นรอยยิ้มพิมพ์ใจ ไม่เหมือนใครในโลกา
อยากเห็นน้ำนมแม่ ความรักแท้แผ่ทั่วกายา
สืบต่อดวงชีวาจากเด็กมาจนโตใหญ่
จากวันนั้นถึงวันนี้ เป็นคนดีเพราะแม่สอนไว้
ลูกซาบซึ้งสุดหัวใจ แม่รู้ไหม ฉันรักแม่ รักแม่จังเลย”

“พ่อคือต้นบุญต้นแบบที่ดีให้แก่ลูกนี้ได้เดินรอยตาม
ทุกย่างพ่อก้าวนั้นแสนงดงาม ดุจหยาดเพชรอร่ามแวววามดั่งดวงดารา
มีคำสั้นๆ อยู่ในใจฉัน เป็นคำสำคัญกลั่นจากวิญญาณ์
เพื่อพ่อผู้ให้กำเนิดฉันมา ผู้ให้ฉันลืมตามาสร้างบารมี
ถ้อยคำไพเราะมีอยู่มากหลาย ขอมอบเอาไว้แด่พ่อคนนี้
แต่พูดไม่ออกบอกไม่ได้ซักที เพราะน้ำตาชีวีหลั่งไหลออกมา
ซาบซึ้งตื้นตันใจ ได้แต่ลาไปสื่อทางสายตา
พระคุณพ่อมากล้นเกินพรรณนา แม้กล่าวออกมา ไม่มีวันหมดสิ้นไป
พ่อจ๋า โปรดดูดวงตาให้ถึงบึ้งใจ
สี่คำสั้นๆ ที่กลั่นจากฤทัย
อยากให้พ่อรู้ไว้ รักพ่อจังเลย
รักสุดหัวใจ รักมากกว่าใคร รักยิ่งสิ่งใด รักพ่อจังเลย”

[Peacefulness ™]

ขออนุโมทนาบุญ และ ขอบคุณกับ ท่าน Extra

สำหรับนำ หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข ตอนที่ 9

มาให้ได้อ่าน และศึกษากันครับ

ขอติดตามตอนต่อไปด้วยครับ

สาธุ... สาธุ... สาธุ... ครับ

.

ปล.

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 1

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 2

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 3

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 4

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 5

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 6

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 7

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 8

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 9

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 10

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 11

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 12

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 13

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 14

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 15

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 16

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 17

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 18

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 19

หลักธรรมที่ทำให้ชีวิตมีความสุข เรียบเรียงจากพระธรรมเทศนาของพระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ โดย Extra ตอนที่ 20 (ตอนจบจ้า)

.

.

.

.

ข้าพเจ้าใคร่ขออนุญาต ท่าน Extra เพิ่มเติม สำหรับท่านผู้ที่สนใจจะฟัง พระธรรมเทศนานี้ ดังนี้

.

.

.

สามารถ Download ได้ทั้งหมดโดย กดที่ "GET iT ALL" ขนาดประมาณ 57.45 MB

.

.

คลิ๊กที่นี้ เพื่อ Download โปรแกรม Free Download Manager ช่วย Download ไฟล์ใหญ่ๆ ต่างๆ ฟรีครับฟรี

[นักท่องเที่ยว]

อนุโมทนาด้วยนะครับ

[LiL' Faery]

พระธรรมเทศนาของ พระมหาสมชาย ฐานวุฑโฒ .... I really enjoy LP-s พระธรรมเทศนา it-s clear and up to date

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

ซาบซึ้ง ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ