แค่ยุสงส์ให้แตกกันทำไมกรรมหนักกว่าฆ่าพระอรหันต์
#1
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 05:45 PM
#2
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 06:22 PM
ทำลายพระพุทธศาสนา ก็คือ ทำลาย คำสอน ที่จะช่วยให้สรรพสัตว์พ้นทุกข์ ให้รู้ความจริงของชีวิต ให้ใช้ชีวิตให้ถูกต้อง
เพราะหาก สรรพสัตว์ ไม่รู้ความจริงของชีวิต ไม่รู้อะไรบุญ อะไรบาป ตายไปก็ต้องไปสู่อบาย
การทำลายพระพุทธศาสนา จึงเปรียบเหมือน ยิ่งกว่า ฆ่าหมู่คนทั้งโลก แต่ทำให้สรรพสัตว์ทั้งจักรวาล ต้องเวียนว่ายตายเกิด ทนทุกข์ทรมาณในอบาย ยาวนาน
#3
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 06:40 PM
#4
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 06:54 PM
ขอตอบสั้น ๆในประเด็นแรกก่อนครับว่า
การทำสังฆเภท หรือ ความแตกแห่งสงฆ์, การทำสงฆ์ให้แตกจากกัน (ข้อ ๕ ในอนันตริยกรรม ๕),
กำหนดด้วยไม่ทำอุโบสถปวารณา และสังฆกรรมด้วยกัน
ไม่ใช่ บาปหนักกว่า การฆ่าพ่อฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ นะครับ
แต่จัดเป็นบาปหนักในระดับเดียวกันกับ
การ ฆ่าพ่อฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์
คือเป็น อนันตริยกรรมฝ่าย อกุศล
อุปมาเหมือนโทษทางโลก
ให้ โทษประหารชีวิต
จะยิงด้วยปืน 5 นัด 10 นัด หรือ ช็อตด้วยไฟฟ้าแรงสูง ดื่มยาพิษ
มันก็ตายเหมือนกัน
เป็นโทษที่อยู่ในระดับเดียวกัน คือ ทำให้ตาย
แต่คงไม่เหมือน สำนวนในหนังจีน แบบว่า
แค้นมากจนอยากฆ่าเป็นหมื่นครั้ง หรือ สับเป็นหมื่นชิ้น
ผมว่า สับแค่ชิ้นเดียว ก็ตายแล้วครับ
สับครั้งที่ ห้าร้อย หรือ ครั้งที่หมื่น ก็ไม่มีผลนัก เพราะ มันตายตั้งแต่ สับครั้งแรกแล้วครับ
และที่เป็นโทษหนักมาก ก็เป็นอย่างที่ ท่าน somchet อธิบายไว้นั่นแหละครับ
สมมุติว่า พี่สาคร ยุวัยรุ่น ให้ก่อการร้าย ฆ่าคนที่มีความเชื่อไม่เหมือนตนเอง
ทั้งที่พี่สาคร แค่ ยุยง ไม่ได้ออกฆ่าใครด้วยมือตนเอง
แต่วัยรุ่นที่ถูกยุยง ไปก่อการร้ายคนตายมากมาย
ถามว่า คนที่ยุยง นี่มันน่า .... ( รับโทษหนัก ) ไหมครับ
#5
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 07:44 PM
ท่านสืบทอดพุทธศาสนา
ท่านสืบทอดธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ท่านสั่งสอนคนทั่วโลกให้เป็นคนดี
เมื่อใครก็แล้วแต่ ไปยุยงพระสงฆ์ให้แตกกัน นั้น
ประโยชน์ข้างต้นก็ไม่เกิดขึ้น
แล้วโลกเราก็จะร้อนเป็นภัย เนื่องจากมีแต่คนไม่ดีนะครับ
สาธุครับ
#6
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 07:58 PM
#7
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 10:05 PM
#8
โพสต์เมื่อ 17 November 2006 - 11:17 PM
1. อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด 2. บาปทุกชนิดไม่ทำเพิ่มเด็ดขาด 3. หมั่นนึกถึงบุญอย่างสม่ำเสมอ
4. บุญทุกบุญทำให้เข้มข้นทับทวี 5. ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ _/|\_ สาธุ สาธุ สาธุ ด้วยรักจากใจ ด้วยห่วงใย จากใจจริง
#9
โพสต์เมื่อ 18 November 2006 - 08:49 AM
#10
โพสต์เมื่อ 18 November 2006 - 09:30 AM
โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน
นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ . . . ฯ ๑๖๐ ฯ
เราต้องพึ่งตัวเราเอง
คนอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคลผู้ฝึกตนดีแล้ว
ย่อมได้ที่พึ่งที่ได้แสนยาก
Oneself indeed is master of oneself,
Who else could other master be?
With oneself perfectly trained,
One obtains a refuge hard to gain
#11
โพสต์เมื่อ 18 November 2006 - 12:50 PM
ความสามัคคีรวมกันเป็นหนึ่งเดียวของสงฆ์มีความสำคัญมาก เป็นพลังที่ทำให้พระศาสนาอยู่รอดปลอดภัย ทำให้ญาติโยมที่ยังวนเวียนในสังสารได้ที่พึ่งในชาตินี้ และชาติหน้า
ดังนั้น ไม่ใช่"แค่"นั้นนะคะ
#12
โพสต์เมื่อ 18 November 2006 - 07:28 PM
#13
โพสต์เมื่อ 18 November 2006 - 07:37 PM
เป็นสรณะภายใน เทียงแท้
กว่านี้ บ่ มีใด เทียบได้
น้อบนบท่านไว้แล ค่ำเช้าสุขเสมอ
เอาบุญมาฝากจ้า นั่งสมาธิเยี่ยมไปเลย แถมไปติดจานมาอีกด้วย เด็กชาวเขานี้น่ารักนะแม้คุยไม่รู้เรื่องก็ตามล่ะ สนุกดี
#14
โพสต์เมื่อ 19 November 2006 - 07:27 AM