สามีของเจ้าของเคสมีอาชีพเป็นครูประชาบาล มีตำแหน่งเป็นอาจารย์ใหญ่ ดื่มเหล้าเก่งเพราะเป็นคนสังคม เขาเป็นคนร่าเริง พูดเก่ง รูปหล่อ ชอบช่วยเหลือสังคม เป็นคนใจกว้าง ไม่ว่างานวัด งานบุญ งานสังคม มักจะมีเขาอยู่ด้วย ส่วนใหญ่เขาเชิญไปเป็นโฆษก เป็นที่รักของเพื่อนฝูงลูกน้องและชาวบ้าน เนื่องจากเป็นคนใจใหญ่ใจกว้าง เวลาดื่มเหล้าเข้าสังคมมักจะเป็นเจ้าภาพเสมอ เงินเดือนที่ได้มามักไม่พอใช้ หมดไปกับเหล้าและงานสังคมมากกว่า แต่เขาไม่สูบบุหรี่ เจ้าของเคสหารายได้เสริมเพื่อจุนเจือครอบครัวโดยเปิดร้านขายของชำซึ่งขายเหล้ากับเบียร์ด้วย สามีจึงพาเพื่อนฝูงมาดื่มที่ร้าน ไม่ต้องไปซื้อหา ยิ่งขายก็ยิ่งขาดทุน ยิ่งช่วงไหนมีงานเลี้ยงสังสรรค์มาก ก็ผลิตเอง โดยเฉพาะสาโท ทั้งเธอและสามีชำนาญในการทำ โดยเฉพาะช่วงสงกรานต์ทำกันเป็นโอ่ง ๆ เมากันเป็นเดือน ๆ ตอนนั้นไม่คิดอะไร เห็นเขาทำกันมา ก็ทำบ้าง แต่ตอนนี้เลิกขายเหล้าเบียร์และเลิกผลิตแล้ว
สามีเป็นคนคอแข็ง ดื่มได้มาก ดื่มแล้วไม่อาละวาด ส่วนใหญ่มีเรื่องกลุ้มใจคือ เรื่องศีลข้อ 3 เขาเป็นคนเจ้าชู้ ลูกเกือบจะยิงเขาหรือตัวเองให้ตายหลายครั้ง แต่ก็คิดถึงลูกในท้องเลยยิงปืนขึ้นฟ้าหลายครั้ง ถ้าเรื่องเหล้าพอทำใจได้ แต่เรื่องเจ้าชู้ทำใจลำบาก ลูก ๆ ก็ได้แต่ปลอบใจแล้วร้องเพลงให้ฟังบ่อย ๆ ว่า ช่างเขาเถอะปล่อยเขาไป นึกดูก็เป็นเรื่องปกติในสังคม จะทุกข์มากก็ตอนเจอปัญหา พอไม่เจอก็ลืม แต่พอนึกดูดี ๆ พอมีเหล้ามาเกี่ยวข้องด้วยก็ไม่มีอะไรดีขึ้นสักครั้งเดียว ที่เห็นได้ชัดคือเงินหมดไปกับเหล้า นึกเสียดายแล้วก็ทุกข์ใจด้วย ชีวิตก็เป็นลักษณะนี้ทน ๆ กันไป ทุกข์บ้าง สุขบ้าง แต่ทุกข์มากกว่า
ลูกสาวคนกลางเป็นคนเรียนเก่ง สอบเรียนต่อได้ในสถานศึกษาที่มีชื่อกำลังจะขึ้นปี 2 ก็มีอาการผิดปกติคือ มักจะเหม่อลอยเบลอๆ พูดมากกว่าปกติหลายเท่า ชอบแต่งตัวบางครั้งก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำอะไร เจ้าของเคสคิดว่าเป็นโรคประสาทก็พาไปหาหมอ ทั้งแผนปัจจุบันและหมอผีก็ไม่หาย คนเฒ่าคนแก่บอกว่า ให้จับแต่งงานแล้วจะหาย ก็เลยให้เขาแต่งงาน พอแต่งงานก็หายจริงๆ พอเขาหายแล้วเขาก็เล่าให้ฟังว่า ก่อนจะเป็นอย่างนี้เพื่อนผู้ชายเอาอะไรไม่ทราบมาป้ายที่ต้นคอ จากนั้นก็เริ่มมึน ๆ งง ๆ เจ้าของเคสสันนิษฐานว่า คงจะโดนเสน่ห์ยาแฝด
ปี 2533 เป็นวันครบรอบวันบวชของพระลูกชาย 3 พรรษา สามีขับรถยนต์เกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ มีผู้นำส่งรพ. เขามีกำลังใจดีมาก แต่เนื่องจากเป็นวันหยุดราชการ หมอไม่อยู่ อยู่แต่พยาบาล พยาบาลก็ได้แต่ปฐมพยาบาลเบื้องต้น กว่าหมอจะมาก็หลาย ชม. เขาทรมานรำพึงหาแต่พระลูกชายขอบุญมาช่วยด้วย เมื่อหมอมาเขาก็เอาท่อคล้าย ๆ ท่อพีวีซีตัดเป็นปากฉลามขนาดประมาณ 4-6 หุนแทงเข้าไปที่หน้าอกใกล้ ๆ ปอด โดยไม่ได้ฉีดยาสลบหรือฉีดยาชา เข้าใจว่าจะเอาเลือดคั่งออก สุดท้ายทนพิษบาดแผลไม่ไหวจึงเสียชีวิต
คำถาม ทำไมสามีจึงอายุสั้น อายุได้ 48 ปี ทำไมมาเสียชีวิตตรงกับวันครบรอบบวชพระลูกชาย ช่วง 7 วันแรกหลังจากเสียชีวิตมีความเป็นอยู่อย่างไร หลังจากนั้นเขาไปอยู่ไหน พระลูกชายและเจ้าของเคสสร้างองค์พระประจำตัวและบุญอื่น ๆ ตักบาตรอุทิศไปให้ เขาได้รับหรือไม่ ลูกสาวเคยทำกรรมอะไรในอดีต ทำไมปัจจุบันเขาถึงเป็นอย่างนั้น พ่อแม่ของเจ้าของเคสและสามีท่าน ละโลกแล้วไปอยู่ที่ไหน
คำตอบ สามีตายแล้วก็วนเวียนอยู่ 7 วัน ระหว่างนั้นก็ไปหาญาติพี่น้อง คนคุ้นเคยและครอบครัว พอครบ 7วัน เจ้าหน้าที่ก็มารับตัวไปพิจารณาบุญบาป ชอบผิดศีลข้อ 5 ดื่มเหล้าเข้าสังคมเฮฮาชอบทำเหล้าเลี้ยงเพื่อนฝูงและมีกรรมเจ้าชู้ด้วย แต่เมื่อถามถึงบุญที่ตัวเองทำก็นึกได้ เช่น บุญที่ทำตามประเพณี เช่น ทอดกฐินผ้าป่าเป็นต้น ในที่สุดก็ถูกพิพากษาให้ไปเป็นกุมภัณฑ์ โดยต้องมาเป็นเจ้าหน้าที่ในยมโลก 9 เดือน พักที่สวรรค์ 3 เดือน เวลาไปอยู่ในยมโลก ทำหน้าที่ทรมานสัตว์นรก โดยมีหน้าที่กรอกน้ำทองแดง ในยมโลกเป็นน้ำทองแดง แต่ในมหานรกเป็นน้ำกรดสีดำ ที่ไม่ลงไปในนรกขุม 5 เพราะบุญที่ตัวทำ และนึกถึงบุญบวชพระลูกชาย และบุญบวชอื่นๆ ได้ จึงไม่ต้องไปมหานรก ได้ไปยมโลก และตอบคำถามของพญายมราชได้ จึงได้ไปเป็นกุมภัณฑ์ เนื่องจากกรรมหลักของตัวมีเวรสุราและกาเม ภายใน 9 เดือนที่ไปเป็นเจ้าหน้าที่ ก็ทำหน้าที่กรอกน้ำทองแดงสัตว์นรกขุมสุรา 6 เดือน อีก 3 เดือนเป็นขุมกาเมฯ ที่ป่าต้นงิ้ว เป็นเจ้าหน้าที่คอยไล่ให้สัตว์นรกปีนต้นงิ้ว ต้นงิ้วอยู่ในยมโลก ถือเป็นโทษเบา เหตุที่อายุสั้น 48 ปีเพราะเป็นเศษกรรมในอดีต เคยเป็นนายพรานเก่า ขุดหลุมพรางแล้วต้อนสัตว์ให้ตกลงไป ใช้หอกหรือธนูยิงสัตว์จนตาย รวมกับกรรมฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อยทั้งในอดีตและปัจจุบัน อยู่ในยมโลกก็รับบุญได้ ที่อุทิศไปก็ได้รับลดหย่อนลงมา แต่ก็ยังเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในขณะนี้
การเป็นเจ้าหน้าที่มีความทุกข์ทรมานน้อยกว่าสัตว์นรกในยมโลกหน่อยหนึ่ง เช่น ไปเอาภาชนะไปตักน้ำทองแดงมา ถ้าหกรดมือก็เดือดร้อนเหมือนกัน ร้อนแบบทุรนทุราย เดินไปเดินมาบ่อย ๆ ก็เหนื่อย ไม่เหมือนนายนิรยบาลในมหานรกที่เกิดด้วยวิบากกรรมของสัตว์นรก เขาไม่เหน็ดเหนื่อยไม่มีทุกข์ทรมาน
ลูกสาวโดนน้ำมันพรายในระดับอ่อน ๆ จึงมีอาการอย่างนั้น เพราะเป็นคนหน้าตาดีจึงมีผู้ชายมาหมายปองหลายคน ประกอบกับกรรมเจ้าชู้ในอดีตชาติที่เป็นเศษกรรมติดตามมา โดยชาตินั้นเกิดเป็นผู้ชายแล้วแอบไปรักสาว ไปหาหมอเสน่ห์ช่วยทำเสน่ห์ให้ผู้หญิงที่ตัวรักแต่ไม่รักตัวด้วยวิธีการที่คล้าย ๆ กัน วิชานี้สืบทอดกันมายาวนาน
พ่อของเจ้าของเคสไปเกิดเป็นหมูให้ชาวบ้านเลี้ยงส่งไปขาย ยังไม่ได้รับบุญ แม่ของเจ้าของเคสไปเกิดเป็นรุกขเทวาในสายของคนธรรพ์ คือ สิงอยู่ในต้นไม้ ถ้ารุกขเทวาที่ไม่ใช่สายคนธรรพ์ จะมีวิมานอยู่บนยอดของต้นไม้ แม่สิงอยู่ในต้นไม้เหมือนอย่างนางตะเคียนสิงต้นตะเคียน ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทำให้สภาพดีขึ้นกว่าเดิม
พ่อของสามีทำกรรมคล้าย ๆ สามีคือ ผิดศีลข้อ 5 กับศีลข้อ 3 ตายแล้วไปอยู่ในยมโลกโดยมีศีลข้อ 3 เป็นหลัก ขณะนี้กำลังปีนต้นงิ้วอยู่ พ่อไปปีนต้นงิ้ว ลูกไปเป็นเจ้าหน้าที่กุมภัณฑ์อยู่ในยมโลก ถ้าพ่อกับลูกเจอกันที่ใต้ต้นงิ้วแล้วไม่มีการอะลุ่มอล่วย ไม่ใช่เห็นว่าเป็นพ่อแล้วแทงเบา ๆ หรือให้ลงมาจากต้นงิ้ว แล้วถามว่า พ่อเจ็บมากไหม พอไปอยู่ในนั้นแล้ว ความสัมพันธ์บนพื้นมนุษย์นั้นขาด เพราะพ่อเป็นสัตว์นรกชนิดหนึ่งต้องรับกรรม ลูกเป็นเจ้าหน้าที่ แม้รูปกายเปลี่ยนแปลงไปแล้วแต่ก็จำกันได้ ลูกก็ทำหน้าที่ ถ้าพ่อลงมาก็แทงให้ขึ้นไป งิ้วที่ยมโลกกับงิ้วฉิมพลีของครุฑเป็นคนละเรื่องกัน งิ้วเป็นต้นเปล่า ๆ ไม่มีหนาม พอปีนขึ้นไป หนามจะออกมาจากต้นแล้วทิ่มสัตว์นรก แล้วหนามก็ยาวขึ้นไปเรื่อย ๆ แม่ของสามีทำบุญแบบชาวบ้านตายแล้วไปเกิดเป็นภุมเทวา ฐานะแบบปานกลาง ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว
