มี 5 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[ThDk]

เรื่อง หลวงตา หัวดื้อ

ณ ที่เก่า เวลาเดิม หลวงตากับผมต้องมาเจอกัน
ทุกครั้งที่เจอ หลวงตาก็จะพูดแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องเดิมๆ ( อย่างว่า ตามประสาผู้สูงอายุ )
ผมก็ทนฟังไป จนบางครั้ง หลวงตายังพูดไม่จบ ผมก็พูดต่อแทนได้โดยไม่ตกสักถ้อยคำเลย แต่พูดเบาๆในใจนะ เพราะไม่งั้นเจอ ของแข็งที่หุ้มด้วยเนื้อ และมีหัวห้าหัว.

ผมเคยถามหลวงตาว่า " หลวงตา, หลวงตาไม่เบื่อบ้างหรือ พูดแต่เรื่องเดิม ซ้ำๆซากๆ ไม่เห็นหาเรื่องอะไรใหม่ๆมาพูดกะเขาบ้าง "

หลวงตา มองผมด้วยแววตาที่เมตตา. ผมรู้ว่าท่านรักและเป็นห่วงผม เพราะท่านก็ไม่มีใคร และผมก็ไม่มีใคร.
หลวงตาบอกผมว่า " ข้าไม่เบื่อหลอก ทีเอ็ง เอ็งยังไม่เบื่อเลย. "

ทันใดนั้น ผมก็อ้าปากถามหลวงตาอย่างรวดเร็วดังสายฟ้าแลบ
" หลวงตา ถ้าผมเบื่อ หลวงตาก็เบื่อด้วยใช่ไหม "

หลวงตาแก่มากแล้ว แรงท่านก็ไม่ค่อยมี ผมรู้ว่า " วันนั้น " มันใกล้เข้ามาทุกที
หลวงตา ตอบคำถามผมทันทีว่า " เออ ถ้าเอ็งเบื่อ ข้าก็จะหยุด "
ผมบอกหลวงตาว่า " หลวงตา คิดก่อนตอบนะ ผมไม่อยากให้หลวงตามุสา "

หลวงตาพูดซ้ำคำเดิม ด้วยความมั่นใจในศักดิ์และศรีของ พุทธบุตรว่า
" ถ้าเอ็งเบื่อ ข้าก็จะหยุด "
ผมเลยบอก " หลวงตาอย่าโกรธนะ ถ้าผมบอกว่า ผมเบื่อที่จะฟังหลวงตาพูดซ้ำๆซากๆแล้ว "
ผมรู้สึกดีใจ ที่ผมกล้าหาญที่จะบอกหลวงตาอย่างนั้น และแน่ใจว่าต่อไปนี้ ผมจะเป็นอิสระจากการที่ต้องรับฟัง สิ่งซ้ำๆซากๆนั่นอีก.
หลวงตาตอบผมว่า " เรื่องนั้นน่ะ ข้ารู้มานานแล้ว แต่ที่ข้าว่า เมื่อไหร่เอ็งเบื่อ ข้าจะหยุด คือ เมื่อไหร่เอ็งเบื่อ ในทุกข์ในสังสารวัฎนี้ ข้าก็จะหยุด "

ผมแอบคิดในใจคนเดียวว่า " หลวงตานี่ดื้อเอามากๆเลย "
หลวงตาบอกผมว่า " ถ้าแกยังดื้ออยู่ในสังสารวัฏนี้ ข้าก็จะดื้อของข้าอยู่อย่างนี้แหละ "
อ้าวรู้ได้ไง หลวงตา ผมสงสัย.
ในที่สุด ผมก็ยอมแพ้ นั่งฟังเรื่องเก่าๆอีก ฟังให้มันซึมซาบ จนกลายเป็นเนื้อเดียวกันกับจิต วิญญาณ และจนกว่าจะพ้นสังสารวัฏนี้ หลวงตาจะได้หยุดพูดเสียที.

เรื่องซ้ำๆซากๆของหลวงตา ก็คือ เรื่องของไตรลักษณ์ ( อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ) และ อริยสัจจ์สี่ ( ทุกข์ เหตุทุกข์ ความดับไปของทุกข์ และ มรรค - ทางพ้นทุกข์ ). ท่านพูดของท่านอยู่เท่านี้แหละ ไม่มาก และก็ไม่น้อยไปกว่านี้เลย. ท่านไม่ตัดอะไรออก และก็ไม่แต่งอะไรเข้าไปเลย.

ต่อมาอีก 2 ปี * วันนี้ * ไม่เหมือน * วันนั้น *
ณ ที่เก่า เวลาเดิม แต่ไม่มี " หลวงตาดื้อ " มีแต่เสียงอันไพเราะจับใจของท่าน ที่ยังดังกึกก้องในห้องหัวใจของผม

วันนี้ ถ้าท่านมีชีวิตอยู่ ผมจะบอกท่านว่า " หลวงตาครับ ผมเห็นไตรลักษณ์บ้างแล้วครับ และผมก็จะขอฟังเรื่องเก่าๆของหลวงตา ไปเรื่อยๆครับ ถ้าหลวงตาไม่เบื่อที่จะพูดเรื่องเก่า ผมก็จะไม่เบื่อฟังเรื่องเก่าๆของหลวงตาครับ เมื่อไหร่ที่เราทั้งสอง พ้นจากสังสารวัฏ เมื่อนั้นผมจะหยุดฟัง และหลวงตาก็คงหยุดพูด"

ขอความเพียรในการปฏิบัติธรรมของท่านยังผลให้ วิชชา และ วิมมุติ บังเกิดแก่ท่าน
สาธุ

* หลวงตาไม่มีใครและไม่มีใครที่เป็น หลวงตา, ผมไม่มีใคร และไม่มีใครที่เป็นผม *

[chaisandee]

ชอบมากครับ ยอมรับว่า บางครั้งก็เบื่อในการฟังสิ่งเดิมๆ แต่เมื่อนึกได้ว่า เราก็ยังไม่ได้ทำตัวให้ดีขึ้น ก็สำนึกผิด

รู้สึกโดนใจตัวเอง

[คนรักบุญ]

สาธุค่ะ เตือนสติได้ดีมาก ๆ ค่ะ

[เด็กสมบูรณ์]

ซึ้งมากๆเลยค่ะ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

น้ำตาซึมเลย กราบอนุโมทนาบุญครับ คุณ ThDk สาธุ

[Pungpa]

" ถ้าเอ็งเบื่อ ข้าก็จะหยุด "
" ถ้าแกยังดื้ออยู่ในสังสารวัฏนี้ ข้าก็จะดื้อของข้าอยู่อย่างนี้แหละ"

ชอบตรงนี้ที่ซู้ดเลย