เทวา...ในอนาคต

คือที่มาโพสท์เพราะรู้สึกประทับใจจริงๆค่ะ
อาจเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เเต่ดิฉันรู้สึกได้เลยว่า
ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ

เมื่อก่อนไม่เคยขออะไรท่านเลย เเละเพราะเป็นคนทุศีลด้วยมั้ง
เลยไม่เจอเรื่องดีๆกับเขาน่ะค่ะ

สองเดือนก่อน ดิฉัน กลับมาวัดใหม่ๆ เเล้วทนสิ่งยั่วยุไม่ไหว
ก่อนนอนคืนหนึ่งในฤดูฝนนี่เเหละ คิดจะถอดหลวงปู่ออก
เเล้วพนมมือบอกท่านว่า หลวงปู่ขา หนูจะออกไปหากามเเล้วนะคะ
เเล้วขณะที่จะยก สร้อยหลวงปู่ขึ้น ฟ้าก็ผ่าดังเปรี้ยง ตกใจเลยไม่ได้
ถอดออกค่ะ

เรื่องนั้นยังไม่คิดอะไรเท่าไร

ตอนไปตรวจเลือด คือเป็นคนเส้นเลือดเล็กมากๆ พยาบาลหาเส้นไม่เจอ

ดิฉันก็ปลงๆ ว่าเออ หนอวันนี้เจ็บเเน่ๆเรา หลายรูเเน่ๆ
เเล้วหาเท่าไร พยาบาลก็ไม่เจอเส้นสักที เเต่วันนั้นถือศีลเเปด
ก็ลองขอหลวงปู่ดูน่ะค่ะ ว่า หลวงปู่ขา ขอทีเดียวนะคะหนูไม่อยากเจ็บเยอะ

เเล้วพยาบาลก็เเทงจึ้กลงไป ปรากฏว่ามีเลือดออกมา ในเข็ม
เเล้วพยาบาลก็พูดออกมาว่า น้องๆ รู้มั้ย ว่าพี่ไม่เจอหรอกนะเส้นเลือด
เเต่พี่ก็จิ้มสุ่มๆเอาตามหลักว่าคนเราต้องมีเส้นอยู่ตรงนี้ เเล้วก็เจอพอดี

เรานี่ ก็ไม่เเน่ใจอีกค่ะ เออ ท่านศักดิ์สิทธิ์ จริงๆหรือว่า เค้าจิ้มตามวิชาเค้ากันเเน่

เเต่พอมาคุยกับเพื่อน เพื่อนบอกว่า โห นี่เเก รู้มั้ย ขนาดหาเส้นเจอเค้ายังโดนกันไปเเปดรู
(คือพี่สาวเพื่อนโดนไปเเปดเข็มกว่าจะเจาะได้น่ะค่ะ)

อีกเรื่องหนึ่งค่ะ

คือเมื่อคืนพลาดดื่มนมบูดไป หลายอยู่

คือ เเทบไม่รู้น่ะค่ะว่าบูด มันเเค่เปรี้ยวนิดๆ

เเล้วทีนี้จับได้ว่ามันบูด (ศีลห้าค่ะ เเหะๆ)

ก็เลย ทิ้งไป นึกว่าวันนี้ ต้องปวดท้องตอนกลางคืนเเน่ๆ

เเล้ววันก็นอน ตื่นมาตีสอง ปวดท้องมากๆ เดินไปเข้าห้องน้ำ

คือเคยเป็นอาหารเป็นพิษครั้งนึง คราวนั้นไม่ได้กินของบูดด้วยซ้ำ
เเต่ต้องเข้าโรงพยาบาล

เมื่อคืนนี้ปวดจนต้องลงไปดิ้นกับพื้น ร้องอยู่คนเดียว
คนอื่นในหอหลับหมดน่ะค่ะ มันตีสองเเล้ว ตอนเเรกนึกถึงโรงพยาบาลก่อนเลย

เเต่ด้วยความที่เสียดายเงิน เพราะถ้าไปโรงพยาบาลตอนนี้ ต้องเอาเงินไปจ่าย
เงินค่าผ่อนองค์พระ กับค่ากฐินที่อุตส่าห์อดข้าว อดขนม อดรถไฟฟ้า ขึ้นรถเมล์

เเถมตัดใจขายของรักที่ขายได้ทั้งหมดมาทำ (เงินไม่มากหรอกค่ะ เเต่จน เเละที่บ้านไม่ชอบวัด
เลยไม่มีทางเลือก)

ซึ่งดิ้นอยู่กับ พื้นห้องน้ำ เเล้วนึกถึงท่านว่า หนูไม่อยากพลาดกฐินคราวนี้
ไม่อยากพลาดการผ่อนองค์พระ
ช่วยหนูด้วยค่ะ หลวงปู่ เเต่ในใจไม่หวังอะไรมาก เลย จริงๆ มันเเทบเป็นไปไม่ได้
ที่จะหาย เพราะเคยเป็นเเบบนี้มาเเล้วต้องเข้าโรงพยาบาล

เเล้วก็ย้ายห้องน้ำ ลงไปชั้นสอง

ไปเพราะชั้นสาม ใช้ไม่ได้ ปวดจนลุกเเทบไม่ได้ ตอนนั้น ใจเสียมากๆ ค่ะ
มือเเทบหยิบอะไรไม่ได้เลย ขนาดชามใส่น้ำมือยังสั่น

ขาขวิดไปหมด หายใจก็ไม่ค่อยออก เพราะมันปวดมาก
พอลงมาห้องน้ำชั้นสองปวดอยู่ไม่ถึงห้านาที นึกถึงหลวงปู่อีก
เเล้วจู่ๆ ก็ถ่ายออกมาค่ะ พอถ่ายเสร็จ ก็ปวดอยู่เเป๊บเดียว

ขณะปวด ใจก็ตรึกดวงใสๆไปด้วย (คือช่วงนี้เบื่อ โลกย์เต็มทนค่ะ เลยตรึกมาสองวันเเล้ว)
อยู่ๆก็เหมือนระบบโดนตัด มีสมาธิขึ้นมา

เเล้วก็หายปวดอย่างน่าอัศจรรย์

คือสรุปเป็นไม่ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำ

เเล้วตื่นมาก็ ไม่เป็นไรเลยค่ะ เเปลกมั้ยคะ เเล้วก็ถ่ายเเบบคนป่วยเเต่ไม่มากไม่ทรมานเลย

ไม่ได้ถ่ายบ่อยด้วย

ค่ะเเค่นี้เเหละ เเต่อยากเล่า คือดิฉันปลื้มท่านจนทนไม่ไหว นั่นเองจึงมาโพสท์

ขอบพระคุณท่านผู้รู้ค่ะที่มาตอบ

คิดว่าไม่ได้นะคะ

เเต่เมื่อก่อนชอบดูมากๆเลย เเม้ไม่ได้ดูมาก

เเต่เจอเมื่อไรก็ดูบาสน่ะค่ะ

ก็เลยมาถามว่า ดูกีฬานี่ผิดศีลข้อเจ็ดหรือเปล่าคะ

เเล้วอ่านการ์ตูน (เเม้เนื้อเรื่องจะไม่เกี่ยวกับความรักเลย
เเต่เป็นการ์ตูนที่เป็นเรื่องที่เป็นความดีเเบบโลกๆน่ะค่ะ
ผิดหรือเปล่าคะ .... เรื่องเรียลน่ะค่ะ)

เเต่ถ้าดูไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ค่ะ ตัดใจหักดิบ
น่าจะได้เห็นคนติดเหล้าติดบุหรี่ยังอดได้เลย


ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ

อยากรู้เรื่องพรหมโลก ค่ะ ขอความกรุณาผู้รู้ด้วยนะคะ

เป็นคนวาดรูปได้ดีค่อนข้างมาก
เเต่ไม่ได้วาดมากเเล้วฝีมือเลยเท่าตอนอายุสิบเจ็ด
ถ้ามีงานวาดอะไร ให้ช่วยได้เสมอนะคะ

อยากใช้ความสามารถให้ได้ประโยชน์ ตอนนี้ถือศีลเเปดอยู่

ยิ่งเหงามือน่ะค่ะ เพราะวาดการ์ตูนก็ไม่ได้น่ะค่ะ

คือ จริงไม่ได้มั่นใจในฝีมือตัวเองมากหรอกนะคะ

งั้น ถ้าอยากทดสอบฝีมือส่งภาพมาให้ลองวาดก็ได้ค่ะ

เเล้วก็ ถ้าเป็นงานคอมก็บอดสนิทเลยค่ะ

เพราะไม่มีโอกาสได้เรียนโปรเเกรมศิลปะมาก่อน ค่ะ ที่บ้านไม่ชอบ

เเล้วก็ขอโทษที่โพสท์ให้เปลืองกระทู้นะคะ