เรื่องมีอยู่ว่า แฟนของผมเขาทำงานเป็นพยาบาลมีวันหนึ่งโดนเข็มที่ใช้แล้วจากคนป่วยทิ่มเข้าที่นิ้วมือ เขาเลยต้องไปให้โรงพยาบาลต้นสังกัดเช็คซึ่งต้องเช็คโรคหลายอย่างมาก อีกทั้งต้องฉีดวัคซีนหลายป้องกันโรคด้วย วันต่อมาหลังจากผมกลับจากทำงานก็ถามว่าวันนี้ไม่ทำงานเหรอเพราะปกติต้องกลับช้ากว่าผม เค้าก้อตอบอ่อยๆไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก ก็ออกไปเล่นกะน้องหมานอกบ้านซักพักพอเหนื่อยก็เข้ามานังเล่นที่โซฟาข้างที่เค้านอนอยู่ อยู่ดีๆแฟนผมก็พูดจาขึงขังจริงจังว่าขอคุยด้วยหน่อย ผมเริ่มใจแป้วเพราะว่าเขาไม่เคยพูดซีเรียสอะไรแบบนี้มาก่อนมาแนวไหนเนี่ยผมก็บอกเล่นๆขำๆว่าไม่คุยด้วยหรอกก็แหย่ให้อยู่ห่างๆผมไม่ให้เข้ามาใกล้ จู่ๆเขาก็คุกเข่าลงกราบเท้าผมแล้วร้องให้สะอื้นจนตัวสั่นก้มหน้ากับพื้นบอกขอโทษ ขอขมาผม ผมก็นั่งอึ้งตกใจไม่ได้พูดอะไรเขาก็เริ่มพูดทั้งน้ำตาทั้งสะอื้นว่าผลตรวจเลือดออกมาแล้วผลคือ positive ผมก็ยิ่งตกใจเข้าไปอีกแต่ก็ยังชาอยู่เลยนิ่งทำอะไรไม่ถูก สาเหตุคงจากการที่ไปสัมผัสเลือดหนองของคนไข้เพราะก่อนหน้านั้นอยู่แผนกไอซียู ตอนนี้ย้ายแผนกแล้วก่อนย้ายก็ตรวจเลือดแต่ไม่เจอแสดงว่าคงติดเชื้อตอนก่อนจะออกจากไอซียู เพิ่งย้ายมา 6 เดือนเอง แฟนบอกจะไล่ออกจากบ้านเลยก็ได้เค้าจะไปเองโดยดี โดยไม่เรียกร้องอะไร เพราะว่าเค้าเกือบจะรอเจอหน้าผมไม่ไหวเกือบคิดสั้นไปแล้ว จากนั้นก็คะยั้นคะยอผมว่าจะเอายังไง ผมก็เลยบอกว่าก็อยู่นี่แหละอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนับจากนี้ไปให้มีสติ วิบากกรรมคงหนักมากขนาดว่าเป็นอาชีพที่เป็นกุศลแถมแฟนผมก็ทำบุญด้วยกันเรื่อยๆ โรคยังมารุมเร้าอีกเค้าคิดว่าผมจะกลัวเค้าเหมือนกับที่ออกข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ แต่ผมได้ศึกษาธรรมะจากวัดเรามามากเลยเข้าใจทุกอย่างดี แต่ถึงจะเข้าใจยังไงเรื่องนี้มันก็เป็นเรื่องเหนือความคาดหมายมันไกลเกินไป ทุกวันนี้ผมก็ยังคิดว่าคงแค่เป็นฝันร้ายเท่านั้น แต่เมื่อได้สติก็รู้ว่านี่คือความจริงจากนั้นมาผมก็เริ่มนั่งสมาธิอย่างจริงจังกว่าเดิม ในอนาคตวางแผนว่าจะถือศีลแปด ทำบุญทุกบุญที่มีกับมหาปูชนียาจารย์ บอกเค้าว่าให้มีสติตลอดเก็บบุญให้มาก อย่าประมาทเหมือนที่ผ่านมา
ผมคิดอยู่นานว่าจะเอาเรื่องนี้มาลงดีมั้ยแต่คิดว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นประโยชน์กับท่านทั้งหลายที่ยังมีสุขภาพแข็งแรงอยู่ให้รีบสร้างบุญบารมีให้มากอย่าประมาทในการดำเนินชีวิตเมื่อวันหนึ่งความตายมาเคาะประตูหน้าบ้านก็ให้มั่นใจแล้วว่าเสบียงเราพร้อมที่จะไปสุคติแล้วหรือยัง สิ่งสุดท้ายที่ที่ทำได้คือตอนนี้ผมจะต้องทำองค์พระประจำตัวให้ได้ครับ
สุดท้ายนี้เราก็ขอกำลังใจจากทุกท่านด้วยนะครับ
kaikoolkung
เป็นสมาชิกตั้งแต่ 24 Oct 2007ออฟไลน์ ใช้งานล่าสุด May 02 2009 08:54 AM