Nu~NamMonz~

ไม่ทราบว่ามีกำหนดการนั่งสมาธิแก้ว ปี 2552 ออกมาแล้วหรือยังคะ

เพราะอยากไปโครงการธรรมทายาทหญิงอยู่เหมือนกัน แต่ว่า นานเกินไปค่ะ ลางานไม่ได้นานขนาดนั้น

แต่ถ้าเป็น สมาธิแก้ว ประมาณ 1- 2 อาทิตย์ยังพอไหวค่ะ

รบกวนผู้ทราบรายละเอียดแจ้งทีค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ดิฉันได้มีโอกาสไปวัดใหญ่ในอาทิตย์ต้นเดือนครั้งแรก คืออาทิตย์ต้นเดือนตุลาคม ที่ผ่านมานี้เอง และได้ร่วมงานบุญใหญ่ 2 งานคือ หล่อหลวงปู่ และ กฐินหลวงปู่ค่ะ

ตั้งแต่เข้าวัดมา ที่ผ่านมาจะไปวัดที่ธุดงคสถานล้านนา เชียงใหม่ ตลอด ไม่ว่าจะต้นเดือน หรืออาทิตย์ธรรมดา

แต่เมื่อได้มีโอกาสได้มาบูชาข้าวพระที่วัดใหญ่แล้ว ความรูสึกมันแตกต่างเหลือเกิน ถึงแม้ว่าการมาวัดที่เชียงใหม่จะสะดวกกว่า อากาศสบายกว่า แต่ทว่า การได้มามีส่วนร่วมในงานบูชาข้าวพระที่วัดใหญ่ มันอิ่มเอิบกว่าจริงๆ (ธุดงคฯอย่าน้อยใจนะคะ )

และในวันที่ 10 ตุลาคม 2551 ก็ได้มีโอกาสไปงานหล่อหลวงปู่
เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยที่ได้เห็นคนเยอะขนาดนี้ ในระหว่างร่วมงาน ก็เกิดความรู้สึกที่เค้าเรียกว่า "ปลื้ม" อยู่ในใจลึกๆคนเดียว แต่ในงานบุญใหญ่ที่มีคนจากทั่วทุกสารทิศมารวมงานอย่างนี้ แน่นอนว่า ต้องเกิดเรื่องที่ทำให้หงุดหงิดใจได้แน่นอน

ดิฉันเดินทางจากลำพูน (อยู่เชียงใหม่แต่ต้องไปขึ้นรถลำพูน งงไม๊ อิอิ) มาถึงที่งานตอนตี 4 เมื่อมาถึง ห้องน้ำคนเยอะมากๆๆๆ
แต่ก็โอเค ผ่านไปได้ด้วยดี

ระหว่างงานไปรับบุญที่ภาคเหนือ ร้อน และต้องเดินไกลข้ามสภาเพื่อไปพบเพื่อนกัลฯที่มาร่วมงานนี้ด้วย แต่มาคนละทีทำให้นั่งกันไกลมาก ไม่นึกเล้ยว่าสภาจะกว้าง และเดินไกลได้ขนาดนี้ เดินขาลากค่ะ ขอบอก

จบงาน เดินเบียดเสียดรับพระของขวัญ ออกไป และเดินไปยังที่จอดรถภาคเหนือ ไกลเหลือเกิน ปวดเท้า อีกทั้งต้องการถเชียงใหม่ที่ว่างอยู่กลับด้วย ไม่ได้กลับรถคันเดิม หายากมากๆ แต่เดชะบุญ มีพี่คนหนึ่งเข้ามาช่วยหาจนเจอ

คืนนั้นที่นอนในรถ ไม่ได้อาบน้ำเลยอึดอัดมาก แถมรถติด กว่าจะถึงเชียงใหม่ ก็ 6 โมงเช้า และต้องไปทำงานต่อนวันจันทร์

ช่างลำบากเหลือเกิน ตอนนั้นในใจคิดขึ้นมาแว่บๆว่า จะไม่มาอีกแล้ว งานบุญใหญ่อย่างนี้ แต่....

สุดท้าย ก็ยังมางานกฐินหลวงปู่

งานกฐินหลวงปู่ 2 พ.ย. 2551
คนเยอะเหมือนเดิม แถมตอนเดินทางเมื่อคืนก็นอนไม่เต็มอิ่มด้วยเพราะต้องดูแลเด็กๆ (เป็นพี่เลี้ยงเด็กไปซะละ)
มาถึงที่งาน โอ้วว การเข้าห้องน้ำ สะดวกขึ้นนะ
ระหว่างงาน เดินเหมือนเดิม เดินทั่วสภา ขาลาก ปวดขาปวดเท้า
อยากไปกราบหลวงปู่ที่วิหารหลวงปู่ แต่ก็ไม่ได้เข้า เพราะคนเยอะมากกกกกกกกก

นั่งสมาธิก็หลับ

แต่ก็นะ สนุก และมีความสุข

ขากลับ เดินมาราธอนยิ่งกว่าเดิมเจ้าค่ะ ไกลมากกกก ปวดเท้าเหมือนเดิม ระหว่างทาง คิดในใจ จะไม่มางานบุญใหญ่อีกแล้ว เหนื่อยเหลือเกิน

เดินทางกลับก็เหนื่อยอีก วันจันทร์ก็ทำงานอีก เหนื่อยๆๆ

แต่

เชื่อหรือไม่ เมื่อได้เห็นภาพในเว็ป DMC และภาพจากสื่ออื่นๆ ทั้งงานหล่อหลวงปู่ และ งานกฐินหลวงปู่

มันช่างภูมิใจจริงๆว่า เราก็เป็นคนตัวเล็กๆคนนึงในนั้น ที่ได้มาร่วมงานประวัติศาสตร์นี้ด้วย

ต่อไปนี้ ถึงแม้ขากลับจะบ่นในใจ ว่าจะไม่มาอีกแล้ว เหนื่อย ยังก็ตามที่เถอะ แต่ว่า ดิฉันคงไม่สามารถพลาดงานบุญใหญ่ได้อีกแล้ว เพราะหากพลาดไปสักครั้ง จะต้องเสียใจและเสียดายมากๆๆ

อย่างนี้เค้าเรียกว่า ไม่เข็ดงานบุญ ใช่ไม๊คะ

ไม่ว่าการเดินทางจะเหนื่อย และลำบากขนาดไหน แต่พอได้เห็นภาพที่ออกมาแล้ว มันลืมความเหนื่อยยากนั้นไปหมดเลยค่ะ เหลือเพียงความคิดที่ว่า จะบุญใหญ่กี่ครั้ง ก็จะต้องมาให้ได้

การได้มารวมงานบุญใหญ่ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอมแล้วค่ะ


เคยสงสัยว่า ทำไม๊ทำไม คนเป็นแสนจะต้องลำบากเดินทางมาร่วมงานที่ทั้งเบียดเสียดทั้งร้อน ทั้งง่วง ที่วัดใหญ่ด้วย เพราะส่วนตัว ไม่ว่างานอะไรที่ต้องมีคนไปร่วมเยอะ เช่น คอนเสิร์ต งานส่งท้ายปี ลอยกระทง สงกรานต์ พอบอกว่าคนเยอะก็ขยาดแล้วค่ะ
แต่
ตอนนี้ได้คำตอบแล้วค่ะ ว่าทำไม ที่วัดธรรมกาย ใครๆก็อยากมาร่วมงานบุญใหญ่ จัดงานใหญ่บ่อยก็จริง แต่คนก็เยอะทุกครั้ง เพราะมาร่วมแล้ว "ปลื้ม" อย่างนี้นี่เอง

ต่อไปนี้ ดิฉันก็จะเป็นคนหนึ่งที่ ยอมเบียดเสียด ยอมร้อน ยอมง่วง เพื่องานร่วมงาน แล้วค่ะ

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ

แค่อยากมาแบ่งปันความ "ปลื้ม" ที่ไม่รู้จบกับการมาร่วมงานบุญใหญ่เท่านั้นเองค่ะ

สาธุ

ชาติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ท่านเป็นพระเวสสันดร

ในตอนที่มอบลูก กัณหาและชาลี ให้แก่ชูชก

อย่างนี้ เหตุใดจึงเรียกได้ว่าเป็นทานบารมีคะ

มันข้องใจอยู่ลึกๆน่ะค่ะ คงจะพอทราบใช่ไม๊คะว่าข้องใจว่าอะไร แต่ไม่ขออธิบายออกมาดีกว่า ไม่อยากให้เป็นกรรม แต่ขออนุญาติผู้รู้อธิบายให้กระจ่างทีค่ะ

ขอนุโมทนาบุญค่ะ

อยากกินน้ำปลาหวานอ่ะค่ะ

อิอิ

อยากทราบความหมายทั้งหมดน่ะค่ะ
คือ พอจะทราบว่า
0 คือ ศูยน์กลางกาย
7 คือ ฐานที่ 7
แล้ว 2 คืออะไรคะ

รบกวนอธิบายทีเถอะค่ะ สงสัยจัง

สาธุ